LOGINMAYAHindi man lang ako pinansin ni Carlos. “Yung timing ng kasal nila. Six months ago. Exactly bago na-assign si Ms. Cruz sa Alcantara audit. Coincidence ba yun o planado?”“Carlos! Alam mo ang lahat. Hindi ako aware na siya si Mr. Alcantara. Alam mo yung sitwasyon…”“Ang alam ko,” putol ni Carlos. “Ay nagpakasal ka sa CEO ng kumpanyang iimbestigahan mo. Kahit ano pang sitwasyon, conflict of interest yun. Ang tanong, kasama ba ang kasal sa plano mo? Para ma-abswelto si Mr. Alcantara?”Napaupo ako. HIndi makahinga. Tini-twist niya ang kwento. Pinagmumukha niyang pinlano ko ang lahat!“Sir,” dagdag pa ni Carlos kay Sir Patrick. “Based sa observations ko, naniniwala po ako na yung audit ni Ms. Cruz, kahit technically sound sa documentation ay na-compromise ng personal bias. At yung reputasyon po ng firm, especially ngayon sa pag-withdraw ni Congressman Salcedo. Nari-risk yung company dahil dito.”“I see,” tango ni Sir Patrick at tumingin sa akin. “Ms. Cruz, may sasabihin ka ba?”“Sir,
MAYA“Maya,” sabi ni Monette. “Mag-ingat ka. Alam kong tama yung ginawa mo. Pero si Sir Patrick, stressed. At kailangan niya ng masisisi.”“Naiintindihan ko,” bulong ko. Tumayo ako. Humanda for the meeting. Pagpasok ko sa office, andun si Sir Patrick. Galit na galit.“Sit down, Ms. Cruz,” sabi niya. Umupo naman ako. Formal.“I’ll be direct,” sabi niya. “Congressman Salcedo pulled out all his accounts. Approximately forty million pesos in business annually. Dahil sa conflict of interest na claim niya. Na ikaw, uimh auditor na nag-handle ng Alcantara case, ay may undisclosed relationship sa company.”“Sir,” sabi ko. “yung relationship ko is personal, hindi professional. At lahat po ng ginawa ko, by the book. Independent po. At may documents. Merun din pong third-party verification…”“Hindi mahalaga yun!” sigaw niya, sabay tayo. “Ang mahalaga kung paano tinitignan yun ni Congressman Salcedo! Yung desisyon niyang mag-pull out! Yung forty million pesos na nawala dahil sa’yo!”Tumayo rin
RENZO“Okay,” sabi niya. “Hihintayin kita.”I felt relieved. “Magpahinga ka na,” sabi ko. “Take the bedroom. I’ll stay here.”“Hindi,” sabi niya. “Dun tayo sa bedroom. Matutulog lang tayo. Wala ng iba. Tara….”Tumingin ako sa kanya.Part of me wanted to say no. Wanted to maintain distance. I can’t control my body with her.But part of me wanted to say yes. To the closeness. I wanted to hold her. “Okay, come on.”Ngumiti siya. Noong nasa bed na kami, we went to both sides of the bed and magkatalikod kami.May space sa gitna.The atmosphere was tensed and awkward. “Renzo?” Bulong niya after a few minutes.“Yes?”“Thank you ha,” sabi niya. “Sa pangalawang pagkakataon. Kahit alam kong galit ka pa at nasasaktan sa nagawa ko sa’yo.”Hindi ako sumagot. Hindi ko alam ang sasabihin. Totoo kasi. Pero I chose to give her the forgiveness kagaya ng sinabi nung pastor at ni Mom. Forgiveness hindi dahil sa okay na ako. Pero dahil sa effort niya na ipakita yung remorse niya. At dahil mukhang gi
RENZO:I started removing her pants.Then mine. “Are you sure?” Tanong ko. Last chance.Tumango siya. Then hinawakan ang mukha ko. “Mahal kita, Renzo,” sabi niya. Eyes clear. Raw. “Hindi mo man ako mapatawad. O magawang mahalin ulit. Pero ikaw lang ang lalaking mamahalin ko habambuhay. Ikaw lang.”“Maya,” bulong ko. “Hindi ko pagsisisihan na sa’yo ko binigay yung sarili ko. Mahal na mahal kita, Renzo.” Niyakap niya ako.Napatigil ako. Completely. Pulled back slightly. “Wait,” sabi ko. “What did you say?”Namula siya. “Na mahal kita?”“Hindi,” sabi ko. “Yung part about giving yourself. Na sakin mo lang binigay ang sarili mo. What do you mean?”Nag-panic yung mata niya. Na-realize kung ano nasabi niya. “Wala,” sabi niya. “Wala yun.”“Maya,” sabi ko. Firm. I hold her face and make her look at me. “You mean you haven’t done this
RENZO “What if ako yung nag-aya sa’yo to do you know what. Sasama ka ba sa akin?” “Oo,” sagot niya. No hesitations. Direct. Tumawa ako. “Of course, you’re saying that now. May kasalanan ka kasi sa akin.” I couldn’t shake the thought na we did it kasi may hidden agenda siya then. To gather evidence. To get files. Well, it’s not hidden now. She wants me to give her a chance again. Pero it’s not the same. She was driven by revenge and justice then. Pero ngayon, she could not be that driven to win me back. Or is she? “You cannot be that serious. And you don’t have to. Nakuha mo na yung gusto mo.” “Gusto ko?” “Yung mga evidence. Di ba yun ang dahilan mo kaya ka nakipag-close sa akin?” Ouch. Masakit pa ring isipin. “Yes,” sagot niya, na lalong nagpabaon sa pagkakasaksak. Tumango ako. “Pero hindi ibig sabihin nun na yun lang ang gusto ko.” Napatingin ako sa kanya. “What do you mean?” Napahinga siya ng malalim bago magsalita. Halatang nahihirapang sabihin. “Gusto ri
RENZO "I'm not convinced here," sabi ko. Tumatawa pa rin. "Sobrang awkward. Sobrang obvious. Parang robot na tumatama sa akin. Walang natural flow. Walang chemistry." Namula siya. “Eh iba ka naman kasi kay Anton. Kinakabahan ako.” “Huwag na nga lang,” biro ko. “Yung conversation niyo nalang ang re-enact natin. Yung sinasabi mong ‘wala lang’ pero nagkagusto siya sa’yo,” hamon ko sa kanya. “Sure,” sagot naman niya. Confident. Umupo kami sa isang table and ordered food. “Long day at work?” Tanong ko kunwari. “Yeah. How about you?” Sagot naman niya. “Naalala ko na naman yung rejection sa akin kanina. I decided to have that conversation with her. Sort of release na rin. “Rough. I pitched to investors for my startup. Environmental projects.” “Oh, wow,” sabi niya. Nagningning ang mga mata. “Parang ang ganda nun. Ano nangyari?” Pinag-isipan ko kung sasabihin ko sa kanya. “This is just a play, right?” Tanong ko. “Just confirming.” Tumango siya. “I was rejected,” sagot ko.







