Chapter 16

Tinalukuran ko siya nang walang salita. Ang hilig-hilig niyang mambigla. Tinawag niya ako ng tatlong beses pero mabilis akong naglakad upang makalayo sa kaniya.

Dumagsa na ang mga customer sa club kaya naging abala ako at hindi ko na namalayan kung nakaalis na ba siya o nanatili sa puwesto niya kanina. Kahit na abala ako kanina ay hindi ko magawang iwaglit sa isipan ko kung naroroon pa ba siya at hinihintay ako.

Nag-abang ako ng masasakyang tricycle sa tapat ng club nang matapos ang duty ko. Mahina na ang tugtog ng musika sa loob dahil nagsisimula ng lumalim ang gabi at bilang na lang ang mga tao. Nagpalit na rin ako ng damit dahil sa hospital ako didiretso.

Naglakad ako nang kaunti at napadaan sa madilim na bahagi ng kalsada. Halos humiwalay ang kaluluwa ko sa katawan nang lumitaw mula sa kadiliman si Greg at umalingawngaw ang malalim na tinig. Kung hindi ko siya nakilala ay iisipin kong isa itong holdaper na naghihintay ng mabibiktma.

"Ihahatid na kita."

"Kaya kong umuwing mag-isa!