Kabanata 002

Dahan-dahang minulat ni Leil ang kanyang mata, may bahid ng pagtataka at takot ang mga ito. Isang malawak at engrandong Presidential Suit ang bumungad sa kanya. Napalilibutan ito ng mga paintings at ibang gamit na sigurado siyang mamahalin.

‘Ano’ng nangyari kagabi at bakit ako narito?’

Tanong niya sa kanyang sarili.

Hindi niya batid kung paano siya napunta sa ganito kagandang silid.

Nalukot ang kanyang mukha nang subukan niyang gumalaw. Halos buong parte ng kanyang katawan ay kumikirot sa tuwing siya ay gumagalaw, para bang dinaganan siya ng isang napakalaking truck.

Sinilip niya ang sarili sa ilalim ng puting kumot at nanlaki ang kanyang mga mata nang makitang hubad siya!

Wala ni isang saplot siyang suot! She is an open naked to everybody’s eyes if only not on the cushion over her body.

“Hmmm…”

Isang mababaw na ungol ang kanyang narinig. Paglingon niya sa kanyang tabi, nanlaki ang kanyang mga mata sa takot nang makita kung sino ito!

Walang iba kung hindi si Roscoe Villafuerte!

Natutop niya ang kanyang labi habang pinagmamasdan ang natutulog na si Roscoe. Nakakunot ang kanyang noo na tila ba kahit sa pagtulog ay may kaaway siya, ang kanyang matangos na ilong na mas lalong dumagdag sa kanyang kagwapuhan, at mas lalo ang kanyang mapupulang labi na masarap halikan.

Napalunok siya.

Hindi pwedeng makita ako rito ni Roscoe. Sigurado akong hindi niya ako papaalisin dito ng buhay ‘pag nagkataon.

Napangiti siya nang mapait sa sarili habang inaalala ang galit na mayroon si Roscoe sa kanya.

Si Leil ay isang reporter sa isang hindi masyadong kilalang tv network. Dahil sa patuloy na pagharap ng kanilang kumpanya sa mga losses for the past years, inatasan si Leil na kuhanan ng mga pictures at videos ang isang sikat na aktres kasama ang kanyang patagong nobyo na isang makapangyarihang business man.

Gagamitin nila ang mga pictures na ito para makagawa ng isang headline at news na siguradong gigimbal sa mundo ng showbiz pati na rin sa business world.

Napatigil siya sa pag-iisip nang maalala na hindi siya nag-iisa sa proyekto na iyon. Kasama niya si Princess, isa sa mga reporters na pinadala sa eksklusibong club na iyon.

Posible kayang si Princess ang nagtrap sa kanya rito? Ngunit para saan?

Bago pa magising si Roscoe ay pinilit na na tumayo ni Leil at dali-daling pinulot ang kanyang damit na nagkalat sa sahig.

Posible kayang may nangyari sa amin?

Umiling-iling siyang sinuot ang kanyang mga damit.

Hindi pwede ito. Mas lalong magagalit si Roscoe sa kanya kapag nalaman ng lalaki na may nangyari sa kanila. Mas lalo itong mandidiri at mas lalo lamang siyang kamumuhian.

Balak nang humakbang ni Leil papunta sa pintuan upang makaalis na ngunit bago niya pa magawa iyon ay may isang mainit na kamay ang pumigil sa kanya.

“Saan ka pupunta?” His husky voice sent shiver to her spine.

Napalunok siya at pinilit na huwag lumingon. Ngunit napatili siya nang bigla siyang hilain ng lalaki pabalik sa kama. Hinawakan nang mahigpit ni Roscoe ang kanyang dalawang kamay at sinigurong hindi siya makakaalis.

Nagtama ang kanilang mga mata. Umaapoy sa galit ang mga mata ni Roscoe habang may takot naman sa mga mata ni Leil.

“Sige nga. Sagutin mo ang tanong ko. Bakit ka nandito, hmm? Ano’ng balak mo?”

Ramdam ni Leil ang galit sa bawat salitang binitiwan ni Roscoe. Pati ang pagkakahawak ng lalaki sa kanyang kamay ay nagpapahiwatig sa kanyang galit.

Madiin, mahigpit, at umaapoy.

Tinitigan niya ang mga mata ni Roscoe.

Hindi niya maiwasang malungkot nang maalala na ang mga matang dating nagmamahal at nagproprotekta sa kanya, ay punong-puno ng galit at pandidiri sa kanya ngayon.

“I’m sorry, Roscoe. Hindi ko sinasadya. Hindi ko alam kung paano ako nakarating—”

“Uh-huh? And do you really think I will believe a liar and deceitful like you?” saad ni Roscoe habang nakatiim ang bagang. “Hindi talaga ako nagkamali na isa kang mababang uri ng babae, Leil. Ganyan ka ba talaga? Handang gamitin ang sariling katawan para lang makuha ang kanyang gusto?” mas lalong dinaganan ni Roscoe si Leil dahilan upang masaktan nang kaunti ang babae.

“R-Roscoe… nasasaktan ako…”

Ngumisi nang madilim ang lalaki.

“Hindi ba’t sinabi ko na sa iyong huwag na huwag ka nang magpapakita sa akin o kahit na lapitan man lang ako? At talagang nagawa mo pang puntahan ako rito sa aking kama, huh? Para ano? Para akitin ako?” hinaplos ni Roscoe ang pisngi ni Leil.

Namumula na ang mga mata ng babae sa pagpipigil ng luha. Hindi pwedeng magpakita siya ng ibang emosyon kay Roscoe. Baka mas lalong magalit ang lalaki.

Inilapit ni Roscoe ang kanyang mga labi sa tenga ni Leil. Napalunok ang babae nang tumama ang mainit na hininga nito sa kanyang balat.

“Ito ang tatandaan mo, Leil. Sa susunod na makita kitang lapitan ako. Hindi ako magdadalawang-isip na saktan ka. Alalahanin mo ang sinabi ko sa iyo limang taon na ang nakakalipas. I will not keep you alive once you do it next time, hmmm? I will not hesitate to do it, Leil. Remember that.”