CHAPTER FIVE

ADRIAN'S POV

Hindi ako makatulog ng maayos kagabi.

Hindi dahil sa trabaho. Hindi dahil sa board issues. Hindi rin dahil sa stock prices na bumaba kanina. No. Mas mabigat ang iniisip ko, mas personal.

Diana.

’Yung bigla niyang pagkatumba. ’Yung paraan ng pagkakadikit ng katawan namin. ’Yung mukha niyang ilang pulgada lang ang layo sa akin. Ang amoy ng buhok niyang basa. Ang bigat ng tingin niya. Ang... init ng kamay niya sa dibdib ko.

That moment—kahit sinasabi ko sa sarili kong wala ’yon, hindi ko makalimutan.

Damn it, Adrian. This wasn’t part of the deal.

Pagpasok ko sa opisina, dala ko pa rin ang kaba. Hindi ako sanay dito. Hindi ako sanay sa pakiramdam na may nakatira sa bahay ko, na may naghahain ng almusal, na may babae sa kabilang kwarto na hindi ko kayang iwasan.

I tried to focus.

Reports. Emails. Calls.

Pero habang nagsasalita si Marcus, assistant ko, tumigil ang atensyon ko sa monitor ng CCTV sa bahay naka-live feed.

Nakita ko si Diana, naka-house dress, nasa garden. May hawak na libro. Nakaupo sa bench, pa-sway-sway. May hawak siyang tasa ng kape. Tumawa siya sa sarili habang binabasa ang libro niya.

Tumingin siya sa langit. Seryoso ang tingin. Maya-maya, sinubukan niyang hulihin ang falling leaf.

What the hell is she doing?

And why… does it feel so peaceful to watch her?

“Sir?” tawag ni Marcus.

“What?”

“Um, you just agreed to sign off on a twenty-million peso tech acquisition without looking at the file.”

Damn it.

I shook my head. “Postpone the meeting. Tell Legal to delay the sign-off. I’ll handle it later.”

“Yes, sir.”

I closed the screen. This woman is messing with my head.

Pag-uwi ko ng bahay, hindi ko inaasahang bumungad si Lester sa may gate.

Nagkibit-balikat ang guard. “Sir, sabi po ng lalake may appointment daw po kay Ma’am Diana”

“Wala siyang appointment. He’s not welcome here,” malamig kong sagot.

Napalingon si Lester sa akin. “So ikaw pala ’yung sinakyan niya pagkatapos akong iwan? Ang bilis niya ha.”

Hindi ko alam kung anong klaseng hayop ang naglalakas loob pumunta dito para bastusin siya sa harap ko.

Lumapit ako, bahagyang nakakunot ang noo. “I think you’ve made enough damage. Layuan mo si Diana.”

“Wow, protective na agad? Sagot mo na rin ba gastos ng kapatid niya? Galing mo rin magpalit ng babae ha.”

Aba.

May humugot sa loob ko.

Hindi ko alam kung anong tumulak sa akin, pero bago pa ako natauhan, nasuntok ko na siya.

Diretso sa panga. Bagsak siya sa lupa.

Tahimik ang paligid.

“Tell your trash of a heart to stay away from her,” bulong ko. “Because next time, I won't be as polite.”

I turned to the guard. “I don’t want to see this man near our property again. Ever.”

“Yes, sir.”

Pagpasok ko sa bahay, naabutan ko si Diana sa may hagdan.

Namumutla siya. “Anong nangyari?”

“Nothing,” sagot ko, kahit nanginginig pa ang kamao ko. “Nagwalis lang ako sa harap.”

“Bakit? Si Lester ba ’yun?” tanong niya, halos pabulong.

Tumango ako. “Don’t worry. He won’t be coming back.”

Tahimik siya. Napatingin sa kamao ko. Siguro napansin ang pamumula.

“Sinaktan mo siya?”

Nagkatinginan kami.

“I protected what’s mine,” sagot ko, almost a whisper.

Hindi siya kumibo. Pero sa mata niya, alam kong naramdaman niya ang bigat ng salitang “mine.”

__

Late that night, narinig ko ang yabag niya papunta sa kusina. Lumabas ako ng kwarto ko at naabutan siyang nagtitimpla ng gatas.

“Can’t sleep?” tanong ko.

Napalingon siya, bahagyang nagulat. “Nagising ako sa tunog ng kotse mo. Akala ko aalis ka.”

“No. Just needed some air.”

Tumango siya. Tumingin sa tasa niya.

Gusto kong magsalita. Sabihin man lang na safe siya rito. Na walang sinuman ang puwedeng manakit sa kanya habang nandito ako.

Pero wala akong nasabi. Pinili ko na lang tumabi sa kanya.

Tahimik kaming dalawa. ’Yung tipong tahimik na hindi awkward. Tahimik na parang may sinasabi kahit walang salita.

Bago siya tumalikod, nagsalita siya. “Thanks... for earlier.”

“Don’t thank me.”

“Why not?”

“Because if I keep protecting you like this…” Tumingin ako sa kanya. “I might forget this is just a contract.”

At iniwan ko siyang nakatayo sa kusina. Tahimik. Naguguluhan.

Kagaya ko.