Share

CHAPTER FIVE

Author: Ms.Cage
last update Last Updated: 2025-07-07 12:04:59

ADRIAN'S POV

Hindi ako makatulog ng maayos kagabi.

Hindi dahil sa trabaho. Hindi dahil sa board issues. Hindi rin dahil sa stock prices na bumaba kanina. No. Mas mabigat ang iniisip ko, mas personal.

Diana.

’Yung bigla niyang pagkatumba. ’Yung paraan ng pagkakadikit ng katawan namin. ’Yung mukha niyang ilang pulgada lang ang layo sa akin. Ang amoy ng buhok niyang basa. Ang bigat ng tingin niya. Ang... init ng kamay niya sa dibdib ko.

That moment—kahit sinasabi ko sa sarili kong wala ’yon, hindi ko makalimutan.

Damn it, Adrian. This wasn’t part of the deal.

Pagpasok ko sa opisina, dala ko pa rin ang kaba. Hindi ako sanay dito. Hindi ako sanay sa pakiramdam na may nakatira sa bahay ko, na may naghahain ng almusal, na may babae sa kabilang kwarto na hindi ko kayang iwasan.

I tried to focus.

Reports. Emails. Calls.

Pero habang nagsasalita si Marcus, assistant ko, tumigil ang atensyon ko sa monitor ng CCTV sa bahay naka-live feed.

Nakita ko si Diana, naka-house dress, nasa garden. May hawak na libro. Nakaupo sa bench, pa-sway-sway. May hawak siyang tasa ng kape. Tumawa siya sa sarili habang binabasa ang libro niya.

Tumingin siya sa langit. Seryoso ang tingin. Maya-maya, sinubukan niyang hulihin ang falling leaf.

What the hell is she doing?

And why… does it feel so peaceful to watch her?

“Sir?” tawag ni Marcus.

“What?”

“Um, you just agreed to sign off on a twenty-million peso tech acquisition without looking at the file.”

Damn it.

I shook my head. “Postpone the meeting. Tell Legal to delay the sign-off. I’ll handle it later.”

“Yes, sir.”

I closed the screen. This woman is messing with my head.

Pag-uwi ko ng bahay, hindi ko inaasahang bumungad si Lester sa may gate.

Nagkibit-balikat ang guard. “Sir, sabi po ng lalake may appointment daw po kay Ma’am Diana”

“Wala siyang appointment. He’s not welcome here,” malamig kong sagot.

Napalingon si Lester sa akin. “So ikaw pala ’yung sinakyan niya pagkatapos akong iwan? Ang bilis niya ha.”

Hindi ko alam kung anong klaseng hayop ang naglalakas loob pumunta dito para bastusin siya sa harap ko.

Lumapit ako, bahagyang nakakunot ang noo. “I think you’ve made enough damage. Layuan mo si Diana.”

“Wow, protective na agad? Sagot mo na rin ba gastos ng kapatid niya? Galing mo rin magpalit ng babae ha.”

Aba.

May humugot sa loob ko.

Hindi ko alam kung anong tumulak sa akin, pero bago pa ako natauhan, nasuntok ko na siya.

Diretso sa panga. Bagsak siya sa lupa.

Tahimik ang paligid.

“Tell your trash of a heart to stay away from her,” bulong ko. “Because next time, I won't be as polite.”

I turned to the guard. “I don’t want to see this man near our property again. Ever.”

“Yes, sir.”

Pagpasok ko sa bahay, naabutan ko si Diana sa may hagdan.

Namumutla siya. “Anong nangyari?”

“Nothing,” sagot ko, kahit nanginginig pa ang kamao ko. “Nagwalis lang ako sa harap.”

“Bakit? Si Lester ba ’yun?” tanong niya, halos pabulong.

Tumango ako. “Don’t worry. He won’t be coming back.”

Tahimik siya. Napatingin sa kamao ko. Siguro napansin ang pamumula.

“Sinaktan mo siya?”

Nagkatinginan kami.

“I protected what’s mine,” sagot ko, almost a whisper.

Hindi siya kumibo. Pero sa mata niya, alam kong naramdaman niya ang bigat ng salitang “mine.”

__

Late that night, narinig ko ang yabag niya papunta sa kusina. Lumabas ako ng kwarto ko at naabutan siyang nagtitimpla ng gatas.

“Can’t sleep?” tanong ko.

Napalingon siya, bahagyang nagulat. “Nagising ako sa tunog ng kotse mo. Akala ko aalis ka.”

“No. Just needed some air.”

Tumango siya. Tumingin sa tasa niya.

Gusto kong magsalita. Sabihin man lang na safe siya rito. Na walang sinuman ang puwedeng manakit sa kanya habang nandito ako.

Pero wala akong nasabi. Pinili ko na lang tumabi sa kanya.

Tahimik kaming dalawa. ’Yung tipong tahimik na hindi awkward. Tahimik na parang may sinasabi kahit walang salita.

Bago siya tumalikod, nagsalita siya. “Thanks... for earlier.”

“Don’t thank me.”

“Why not?”

“Because if I keep protecting you like this…” Tumingin ako sa kanya. “I might forget this is just a contract.”

At iniwan ko siyang nakatayo sa kusina. Tahimik. Naguguluhan.

Kagaya ko.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Contracted To My Boss   CHAPTER TWELVE

    DIANA POVMaaga akong nagising, at sa unang pagkakataon simula nang lumipat ako sa kwarto ni Adrian… hindi ako agad bumangon.Hindi dahil sa antok.Kundi dahil naramdaman ko ’yung braso niyang nakaakbay sa akin.Hindi ko alam kung kailan niya ginawa ’yon. Baka sa kalagitnaan ng gabi? Baka napapanaginipan niyang may niyayakap siyang unan?Pero hindi unan ang nasa tabi niya. Ako ’yon.At ngayong nararamdaman ko ang init ng balat niya sa balikat ko, ang bigat ng bisig niyang nakasandal sa’kin… para akong hindi makahinga.Not in a bad way.But in a “why does this feel too good to be fake” kind of way.Dahan-dahan akong gumalaw para hindi siya magising. Ayokong isipin niya na affected ako.Pero sa loob-loob ko… bakit ba parang ayokong alisin ’yung braso niya?---Pagdating ko sa opisina, may nag-aabang na email mula kay Ms. Ria, ang executive assistant ni Mr. Tan — isa sa mga top partners ng Velasquez Holdings.Subject: New Project Assignment – Mr. Lucas JavierNapakunot noo ako.Si Mr. Ja

  • Contracted To My Boss   CHAPTER ELEVEN

    ADRIAN'S POV6:03 a.m.Gising na ako. Sanay na akong ganito, na laging maaga, laging alerto.Pero ngayong araw… mas matagal akong nanatili sa kama.Tahimik.Maliwanag na ang paligid. May sinag na ng araw sa kurtina. Pero hindi pa rin ako bumangon.Kasi sa unang pagkakataon mula nang tumira ako sa mansion na ito, may nakatabi akong babae. Nasa tabi ko si Diana.Nakaharap siya sa akin, nakapikit, banayad ang paghinga. Maayos ang pagkakatulog niya, parang saglit siyang nakaligtas sa gulo ng mundo.At hindi ko alam kung bakit, pero hindi ako makatingin sa iba.Ang buhok niyang medyo basa pa mula kagabi, ang pilikmatang mahaba, at ang kamay niyang bahagyang nakalapat malapit sa kamay ko — tahimik lang siyang nandiyan. Wala siyang ini-expect, wala siyang sinasabi.Pero bakit parang ako itong naguguluhan?I married her para sa peke naming kontrata. Isang kasunduan. Practical. Walang damdamin.Pero ngayon, habang pinagmamasdan ko siya, hindi ko na sigurado kung asawang papel lang ba siya.O

  • Contracted To My Boss   CHAPTER TEN

    DIANA'S POV Hanggang ngayon, ramdam ko pa rin ang bigat ng pag-uusap namin ni Lyka. Kahit hindi pa siya handang patawarin ako, naiintindihan ko. Hindi madali ang lahat ng ’to para sa kanya at pati na rin para sa akin. Pero sa gitna ng lahat ng sakit, may isang gabi na hindi ko rin malimutan. ’Yung gabi na tahimik lang kaming magkatabi ni Adrian. Walang salita. Walang pangako. Pero sa unang pagkakataon, hindi ko naramdaman na mag-isa ako. At sa parehong gabi ring iyon, parang may unti-unting nagbabago. --- “Diana,” tawag ni Adrian habang papasok siya sa bahay. Galing siya sa office. Tulad ng dati, ayos ang suot niya at naka-black shirt at tailored slacks. Parang laging handa sa photoshoot. Nagulat ako nang bigla siyang lumapit at tumigil sa harapan ko sa hallway. “Ano ’yon?” tanong ko, hawak pa ang basang buhok ko, bagong ligo. “You’ll be moving to my room,” sabi niya diretso. Walang drama. Para bang sinabi lang niyang magpapalit ng bedsheet. Napakapit ako sa towel sa balika

  • Contracted To My Boss   CHAPTER NINE

    ADRIAN'S POV Pagkapasok ko ng mansion, tahimik. Tahimik ang buong paligid, walang usual na tunog ng kutsara't tinidor, walang TV, walang boses ni Diana. Maaga akong natapos sa work at akala ko'y aabutan ko siyang nanonood ng drama o busy sa kusina. Pero wala. Tahimik. Malamig. Hanggang sa narinig ko ang mahinang yabag mula sa dining area. Lumakad ako papunta ro’n, at nakita ko siya. Nasa gilid siya ng mesa, nakaupo, nakayuko habang tinutulak lang ang pagkain niya gamit ang tinidor. Hindi niya namalayan na andoon na ako. “Hindi ka kumakain?” tanong ko, kalmadong boses. Napatingin siya, parang nagulat pa. “Oh. Andiyan ka na pala. Maaga ka ngayon.” Tumango ako. “Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko.” “Busog pa ako,” sagot niya. Mahina, walang lakas. “Maaga akong nag-snack kanina.” Alam kong kasinungalingan ’yon. Hindi siya sanay magsinungaling, and I’ve dealt with enough liars to know the signs — shaky fingers, avoiding eye contact, and that fake smile she just gave me. Somet

  • Contracted To My Boss   CHAPTER EIGHT

    DIANA'S POVMaaga pa lang, gising na ako. Maaga rin akong lumabas ng kwarto para magtimpla ng kape, pero tulala lang ako habang hawak ang tasa.Hindi ako makalimot sa nangyari kagabi.Yung mga bulong. Yung tingin ng tao. Yung ngiti ni Adrian habang hawak ang baywang ko. Yung pagtatanggol niya sakin kay Tita Regina.Pero mas hindi ko makalimutan ’yung mga mata niya—hindi galit, hindi malamig—pero may gustong iparating.At natatakot akong malaman kung ano ’yon.“Are you okay?” tanong niya habang dumadaan sa may kusina, bagong paligo, naka-suit ulit.Tumango ako. “Okay lang. Kape?”Umiling siya. “I have to go early. Meeting with the Japan team. Gusto mo bang sumama mamaya sa pagbisita ko kay Lyka?”Napatingin ako sa kanya.“Ikaw pa lang ang di pa niya nakikita mula nang ma-confine siya,” dagdag pa niya, habang inaayos ang relo niya.Tumango ako, pero saglit lang.“Wag nalang. Baka mainit ang ulo ni Doc kung madami sa room. Mas importante ’yang meeting mo,” sagot ko, pilit ang ngiti.Sand

  • Contracted To My Boss   CHAPTER SEVEN

    ADRIAN'S POVPagbalik namin mula sa grocery, pinuntahan ko si Diana sa kusina habang inaayos niya ang mga pinamili namin. May kailangan akong sabihin. May Isang event ngayong gabi. Annual CEO Gala — press, investors, and all the high-society devils I have to fake smile at.“You need to get ready,” sabi ko.Napalingon siya, may hawak pang lata ng condensed milk. “Ha? San tayo pupunta?”“There’s a party tonight. A big one. I want you with me.”Napatigil siya. “Ako?”I nodded. “You’re my wife. It’s time they know that.”Kita ko ang kaba sa mukha niya. "Look at me adrian, so simple and for sure may masasabi nanaman ang mga tao mamayang gabi, Imagine a genius, handsome and one of the powerful CEO in this country having a wife like basang sisiw?. ""I never cared about what they say, Diana. I only care about you - I mean... I only care about myself. And no more explanation. "Natahimik siya. Peru maya-maya'y pumayag narin. "What should i wear?. "“I already took care of it. May dadating

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status