Library
Maghanap
Home / Romance / Contracted To My Boss / CHAPTER SEVEN

Share

CHAPTER SEVEN

Author: Ms.Cage
last update Huling Na-update: 2025-07-07 12:08:00

ADRIAN'S POV

Pagbalik namin mula sa grocery, pinuntahan ko si Diana sa kusina habang inaayos niya ang mga pinamili namin.

May kailangan akong sabihin. May Isang event ngayong gabi. Annual CEO Gala — press, investors, and all the high-society devils I have to fake smile at.

“You need to get ready,” sabi ko.

Napalingon siya, may hawak pang lata ng condensed milk. “Ha? San tayo pupunta?”

“There’s a party tonight. A big one. I want you with me.”

Napatigil siya. “Ako?”

I nodded. “You’re my wife. It’s time they know that.”

Kita ko ang kaba sa mukha niya.

"Look at me adrian, so simple and for sure may masasabi nanaman ang mga tao mamayang gabi, Imagine a genius, handsome and one of the powerful CEO in this country having a wife like basang sisiw?. "

"I never cared about what they say, Diana. I only care about you - I mean... I only care about myself.

And no more explanation. "

Natahimik siya. Peru maya-maya'y pumayag narin.

"What should i wear?. "

“I already took care of it. May dadating na stylist in an hour.”

Nagpatuloy siya sa pag-aayos. Pero ramdam ko ’yung bigat sa katawan niya. Kinakabahan. Hindi sanay sa ganito.

At ako?

Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Bakit big deal sa akin na dapat siya ang kasama ko. Bakit kailangan ako mismo ang magsabing gusto ko siyang ipakilala. Hindi ito parte ng kontrata. Hindi ito requirement.

Pero gusto ko.

At ayokong itanong sa sarili ko kung bakit.

---

Gabi na. Hinintay ko siya sa may hagdan. Naka-three-piece black suit ako. Classic. Sharp. Walang kulang, walang sobra.

Pero nang bumaba siya?

Damn!!...

She wasn’t just beautiful. She was devastating.

Long red silk dress, fitted sa katawan niya na parang iniukit para sa kanya. Smokey eyes, glossy red lips, tapos ’yung buhok niyang naka-wave na parang freshly blown by magic. She didn’t look like a poor girl playing dress-up.

She looked like a queen walking into her coronation.

Dahan-dahan siyang bumaba. Kita ko ’yung kaba sa mata niya, pero matapang siyang ngumiti.

“Too much ba?” tanong niya.

Hindi ako nakasagot agad. Sa sobrang ganda niya, nalimutan ko saglit kung paano magsalita.

“Okay lang naman,” ’yun lang ang nasabi ko. Peru sa loob loob ko napakaganda nya.

Tumango siya, bahagyang natatawa. “Sana hindi ko masira ang takong.”

“You won’t. I’ll make sure of that.”

Hindi ko na sinabing hindi lang takong ang babantayan ko.

Babantayan ko siya. Buo. Laban sa lahat.

---

Pagdating namin sa venue, flashing lights agad. Cameras. Paparazzi. Mga kilalang tao.

But the moment she stepped out of the car, silence.

All eyes on her.

At proud ako. Kahit hindi ko dapat maramdaman ’yon.

Naglakad kami sa red carpet. Hawak ko ang baywang niya. Confident siyang ngumiti. Parang hindi ’yung dating babaeng umiiyak sa ulan.

Parang iba na siya.

At habang naglalakad kami, narinig ko na ang mga bulungan.

“Who’s she?”

“Is that Adrian’s date?”

“No... I think that’s his wife.”

“WHAT?”

“I heard he got married secretly.”

“She doesn’t look like she belongs.”

“She’s pretty… but too simple-looking last time I saw her.”

I felt her fingers tense under my grip. Pinisil ko ng bahagya, para ipaalala na I’m here.

Then came the voice I’ve been dreading.

“Well, well, well..

The trash is here, i thought itatago mo lang siya untill ma bulok, may lakas ka talagang ipakilala publicly and pinulot mong asawa."

TITA REGINA’S POV

Hindi ako makapaniwala.

Siya nga. Ang babaeng pinulot at pinakasalan ni adrian and i don't even know what kind of insects going inside his brain para pakasalan ang babaeng yan at ngayon ay naka-designer gown at nakahawak sa braso ng pamangkin kong pinakamapili sa lahat.

Adrian Velasquez. The most cold-hearted perfectionist. And yet here he is, escorting a girl that looks like she came out of a Cinderella knock-off movie.

A pretty Cinderella, yes. But a Cinderella nonetheless.

“Good evening Auntie Regina,” bati ni adrian at nag salita na "Please respect my wife"

“Wife?” Inulit ko, kunwari shocked. “How... quick. I didn’t receive any invites.”

“It was private,” sagot niya.

Private, my ass. Tinago mo dahil alam mong ikahihiya ko siya. At hindi lang ako lahat tayo.

Tumingin ako kay Diana. Ang ganda niya, oo. Pero sa mata ko? Wala siyang pedigree. Wala siyang pangalan. Hindi siya para kay Adrian.

“Diana, darling,” sabi ko, pilit ang ngiti. “Sana man lang next time, ipa-custom fit mo ang damit. Halata kasing borrowed.”

Napayuko siya, pero bago pa siya makapagsalita—

“Watch your words, Auntie,” malamig na putol ni Adrian. “You’re talking to my wife. And hindi pa nga nagsisimula ang party parang gusto mona kaming pauwiin.”

Tumingin siya sa akin nang diretso — hindi galit, pero mapanganib. Na para bang isang maling salita pa at ipapa-ban niya ako sa event na ito.

Tumawa ako ng mahina. “Of course, Adrian. I’m just... adjusting to the shock. And go enjoy the party because Diana girl,

You’ve seen nothing yet and this is far from over.”

He walked away with her, straight into the ballroom, leaving me standing there with my forced smile.

But this isn’t over.

Let’s see how long this fairy tale lasts.

Because every Cinderella story… ends at midnight.

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Pinakabagong kabanata

  • Contracted To My Boss   CHAPTER FOURTEEN

    DIANA POVMainit ang hangin sa buong opisina ngayon — at hindi dahil sa aircon.Kundi dahil kay Lucas Javier.Simula pa lang ng araw, hindi ko na alam kung nakakainis ba siya o sadyang nakakailang lang talaga. Palaging may pa-joke. Palaging nakatitig. Palaging may comment sa suot ko.“Red suits you,” sabi niya kanina habang papunta kami sa meeting room. “Pero mas bagay sa'yo 'yung wala ka nang suot.”Nabigla ako. “Excuse me?”Tumawa lang siya. “Chill, Diana. Joke lang. You’re too uptight.”Tinulungan ko lang siyang ayusin ang mga files, pero kahit doon, halos dikit siya nang dikit. Ilang beses kong sinubukang umiwas. At kung hindi lang dahil sa respeto ko sa trabaho at sa pangalan ni Adrian... baka nasampal ko na siya.Nakahinga lang ako nang maluwag matapos ang presentation.Pero paglabas ko sa conference room... doon ko siya nakita.Si Adrian.Nakatayo sa hallway. Nakapamulsa. At kahit walang sinasabi, ramdam kong... nakita niya.Nakita niya ’yung paglapit ni Lucas. ’Yung paghalik n

  • Contracted To My Boss   CHAPTER THIRTEEN

    ADRIAN'S POVNakatitig ako sa file sa harap ko pero ni isang graph, ni isang number—wala akong maintindihan.I’ve read this report three times already, pero wala pa ring pumapasok sa utak ko.Ang nasa isip ko lang, si Diana.Diana.At si Lucas Javier.“Sir?”Napatingin ako sa may pintuan. Si Marcus, bitbit ang tablet niya.“Pasok.”Lumapit siya. “May confirmation na po for the Midtown Project. Si Ms. Diana po talaga ang magiging direct assistant ni Mr. Javier. Three weeks daw ang timeline ng integration.”Kumunot ang noo ko. “Siya talaga? Sa dami ng pwedeng i-assign?”Tumango si Marcus. “According to Mr. Javier, siya raw ang pinaka-qualified sa team.”Tumawa ako, mapait.Qualified. Oo. Pero kilala ko si Lucas. Hindi lang qualifications ang pinagbabasehan nun.“Marcus,” utos ko habang ibinalik ang baso ko sa mesa. “I want a copy of all Lucas' team assignments this quarter. Tignan mo kung may pattern.”Nagkatinginan kami saglit. Hindi niya ako tinanong, pero ramdam kong naiintindihan ni

  • Contracted To My Boss   CHAPTER TWELVE

    DIANA POVMaaga akong nagising, at sa unang pagkakataon simula nang lumipat ako sa kwarto ni Adrian… hindi ako agad bumangon.Hindi dahil sa antok.Kundi dahil naramdaman ko ’yung braso niyang nakaakbay sa akin.Hindi ko alam kung kailan niya ginawa ’yon. Baka sa kalagitnaan ng gabi? Baka napapanaginipan niyang may niyayakap siyang unan?Pero hindi unan ang nasa tabi niya. Ako ’yon.At ngayong nararamdaman ko ang init ng balat niya sa balikat ko, ang bigat ng bisig niyang nakasandal sa’kin… para akong hindi makahinga.Not in a bad way.But in a “why does this feel too good to be fake” kind of way.Dahan-dahan akong gumalaw para hindi siya magising. Ayokong isipin niya na affected ako.Pero sa loob-loob ko… bakit ba parang ayokong alisin ’yung braso niya?---Pagdating ko sa opisina, may nag-aabang na email mula kay Ms. Ria, ang executive assistant ni Mr. Tan — isa sa mga top partners ng Velasquez Holdings.Subject: New Project Assignment – Mr. Lucas JavierNapakunot noo ako.Si Mr. Ja

  • Contracted To My Boss   CHAPTER ELEVEN

    ADRIAN'S POV6:03 a.m.Gising na ako. Sanay na akong ganito, na laging maaga, laging alerto.Pero ngayong araw… mas matagal akong nanatili sa kama.Tahimik.Maliwanag na ang paligid. May sinag na ng araw sa kurtina. Pero hindi pa rin ako bumangon.Kasi sa unang pagkakataon mula nang tumira ako sa mansion na ito, may nakatabi akong babae. Nasa tabi ko si Diana.Nakaharap siya sa akin, nakapikit, banayad ang paghinga. Maayos ang pagkakatulog niya, parang saglit siyang nakaligtas sa gulo ng mundo.At hindi ko alam kung bakit, pero hindi ako makatingin sa iba.Ang buhok niyang medyo basa pa mula kagabi, ang pilikmatang mahaba, at ang kamay niyang bahagyang nakalapat malapit sa kamay ko — tahimik lang siyang nandiyan. Wala siyang ini-expect, wala siyang sinasabi.Pero bakit parang ako itong naguguluhan?I married her para sa peke naming kontrata. Isang kasunduan. Practical. Walang damdamin.Pero ngayon, habang pinagmamasdan ko siya, hindi ko na sigurado kung asawang papel lang ba siya.O

  • Contracted To My Boss   CHAPTER TEN

    DIANA'S POV Hanggang ngayon, ramdam ko pa rin ang bigat ng pag-uusap namin ni Lyka. Kahit hindi pa siya handang patawarin ako, naiintindihan ko. Hindi madali ang lahat ng ’to para sa kanya at pati na rin para sa akin. Pero sa gitna ng lahat ng sakit, may isang gabi na hindi ko rin malimutan. ’Yung gabi na tahimik lang kaming magkatabi ni Adrian. Walang salita. Walang pangako. Pero sa unang pagkakataon, hindi ko naramdaman na mag-isa ako. At sa parehong gabi ring iyon, parang may unti-unting nagbabago. --- “Diana,” tawag ni Adrian habang papasok siya sa bahay. Galing siya sa office. Tulad ng dati, ayos ang suot niya at naka-black shirt at tailored slacks. Parang laging handa sa photoshoot. Nagulat ako nang bigla siyang lumapit at tumigil sa harapan ko sa hallway. “Ano ’yon?” tanong ko, hawak pa ang basang buhok ko, bagong ligo. “You’ll be moving to my room,” sabi niya diretso. Walang drama. Para bang sinabi lang niyang magpapalit ng bedsheet. Napakapit ako sa towel sa balika

  • Contracted To My Boss   CHAPTER NINE

    ADRIAN'S POV Pagkapasok ko ng mansion, tahimik. Tahimik ang buong paligid, walang usual na tunog ng kutsara't tinidor, walang TV, walang boses ni Diana. Maaga akong natapos sa work at akala ko'y aabutan ko siyang nanonood ng drama o busy sa kusina. Pero wala. Tahimik. Malamig. Hanggang sa narinig ko ang mahinang yabag mula sa dining area. Lumakad ako papunta ro’n, at nakita ko siya. Nasa gilid siya ng mesa, nakaupo, nakayuko habang tinutulak lang ang pagkain niya gamit ang tinidor. Hindi niya namalayan na andoon na ako. “Hindi ka kumakain?” tanong ko, kalmadong boses. Napatingin siya, parang nagulat pa. “Oh. Andiyan ka na pala. Maaga ka ngayon.” Tumango ako. “Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko.” “Busog pa ako,” sagot niya. Mahina, walang lakas. “Maaga akong nag-snack kanina.” Alam kong kasinungalingan ’yon. Hindi siya sanay magsinungaling, and I’ve dealt with enough liars to know the signs — shaky fingers, avoiding eye contact, and that fake smile she just gave me. Somet

Higit pang Kabanata

Maaari mong magustuhan

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status