บทที่6 รุ่นพี่ปี4

"เดี๋ยวพี่ค่อยพาไปเลือกที่บ้าน คันนี่น่าจะไม่เหมาะมันแข็งไปสำหรับผู้หญิง"

"พี่ชอบรุ่นไหนคะ"

"ที่จริงก็ชอบขับมอเตอร์ไซค์ แต่คุณแม่ห้าม ก็เลยต้องขับรุ่นพวกนี้แหละเครื่องแรงดี"

"ขับเก่งแล้วไปทำใบขับขี่แล้วไปเลือกรถพี่มาใช้ก่อน รถก็สำคัญยิ่งเป็นรถคันแรกควรตัดสินใจดีๆ"

"เข้าใจแล้วค่ะคุณครู"

"พี่อยากทานอะไรคะ หนูอยากเลี้ยงตอบแทนพี่หน่อย"

"เลี้ยงไหวเหรอพี่ตัวก็ไม่ใช่เล็กๆ นะ"

"ไหวสิคะพี่วิคเตอร์เลือกร้านได้เลยค่ะ"

"งั้นเอาร้านปิ้งย่างเกาหลี"

เฌอรีนช่วยเขาย่างเนื้อ "คำแรกให้คุณครูเลยค่ะ อ้าาา" เฌอรีนคีบเนื้อป้อนให้เขา

"ไม่ร้อนค่ะเฌอเป่าให้แล้วค่ะ" เล่นเอาคนตัวโตทำตัวไม่ถูก อ้าปากรับเนื้อย่างจากเฌอรีน

"อร่อยมาก ทานเลย" เขาคีบเนื้อให้เธอบ้าง

"อิ่มจังค่ะ"

"กินยังกะแมว" เขาบ่น

เฌอรีนยิ้มเรียกพนักงานมาเก็บเงิน

“พี่เอากุญแจบ้านให้เฌอด้วยนะคะ”

"วิคเตอร์ทำหน้างงๆ ฐานลับของพวกพี่ไงคะ ก็พี่บอกว่าถ้าเฌอเรียนที่นี่ก็จะให้ใช้บ้านด้วยไม่ไข่เหรอคะ"

"โอเคพรุ่งนี้เอาไปให้ที่มหาลัย อย่าลืมทักlineมาเตือนพี่ด้วยนะเผื่อพี่ลืม"

"ได้ค่ะ กลับเลยไหมคะ ">คืนนี้พี่นัดไปไหนกันรึเปล่าค่ะ”

"เหมือนคุยกันในกลุ่มว่าจะไปกินเหล้ากัน แต่พี่ยังไม่ได้ตอบอะไร เฌอมีอะไรรึเปล่า"

"เปล่าค่ะถามดูเฉยๆ เห็นพี่เจเจกับพี่เอเดนเงียบกันไปเลย"

"คงเคลียร์งาน รายงานโปรเจกต์จบหลายตัวเลย"

"มีอะไรให้หนูช่วยไหมคะ พี่บอกได้เลยนะคะ"

"อืม มีแล้วจะบอกนะครับ"

คนตัวโตมาส่งเธอที่บ้านและบอกว่า "พี่ว่างจะมารับอีกและจะสอนขับรถจนกว่าจะเป็น"

@มหาลัย

"น้องเฌอเรียนขับรถไปถึงไหนแล้ว" เลโอชวนเธอคุย

"เริ่มคล่องแล้วค่ะ"

"จะไปสอบใบขับขี่เมื่อไหร่"

"ต้องถามอาจารย์ก่อนนะคะ"

"แล้วมันไปไหนวะ วิคเตอร์"

"lineมาบอกกู ว่านอนอยู่ที่ฐานลับ" เอเดนตอบ

อบิเกลเดินมา เฌอรีนเรียกเธอไว้

"เชี่ยโคตรน่ารัก" เอเดนสะกิดเลโอ

"นี่พี่ๆ เรานะ" เฌอรีนแนะนำให้เพื่อนเธอรู้จักพี่ๆ คนนี้พี่เจเจ คนนี้พี่เอเดน นี่พี่เลโอเพื่อนของพี่

"พี่ๆ ค่ะ นี่น้องอบิเกลคนสวยเพื่อนเฌอค่ะ"

"สวัสดีค่ะ" อบิเกลส่งยิ้มให้ทุกคน

"เกลเป็นเพื่อนเฌอตั้งแต่สมัย ม.ต้นค่ะ" เจเจมองอยู่เงียบๆ

"นี่ก็ตามกันมาเรียนมหาลัยอีกค่ะ"

เฌอรีนดูนาฬิกา "ไปเรียนก่อนนะคะ" ทั้งสามพยักหน้า

"กลุ่มพี่แกปกติมีสี่หนุ่มไม่ใช่เหรอ อีกคนไปไหน"

"เห็นว่าไปนอน ไปเหอะเรารีบเดินจะสายแล้ว" เฌอรีนคว้ามืออบิเกลให้รีบเดิน

"เลโอวิคเตอร์เอาใครไปนอนด้วยรึเปล่าวะ" เอเดนสงสัย

"ไม่มีนะ มันบอกกูว่าเฌอรีนมาขอกุญแจบ้านด้วย วิคเตอร์เอามาให้วันนี้ที่นี่ รู้เรื่องนะทุกคนเลย ที่นั่นพาสาวไปไม่ได้แล้ว" เลโอเอ่ยบอกทุกคน

"โธ่เอ๊ย! แล้วมันให้เฌอทำไมวะ" เอเดนโวยวาย

"ก็ดันพูดรับปากไว้แล้ววันนั้นเมื่อสองปีที่แล้วไง"

"จริงด้วยเฌอมันไม่ยอมแน่ งั้นเอาไว้ไปนั่งเล่นนอนเล่นเฉยๆ แหละพวกเรา" เอเดนทำเสียงปลงๆ

“เข้าใจนะไอ้เจเจ มึงอ่ะตัวดี” เลโอหันมาพูดกับเจเจ

"เออกูรู้แล้วไปขึ้นเรียน โทรปลุกไอ้วิคเตอร์ด้วยมึงอ่ะ"

"เออๆ กูโทรเอง" เลโอรีบโทร

"...."

"แกพี่คนนั้นที่หล่อๆ มายืนดูดบุหรี่อีกแล้ว"

"ไหนๆ" สาวคณะบริหารเม้ามอยกันอยู่ที่หน้าต่าง แอบดูรุ่นพี่หนุ่มวิศวะ

"เฌอเขาพูดถึงใครกัน"

"ไม่รู้สิ"

"อย่างเท่ดูหุ่นเขาสิ กล้ามแน่นทะลุเสื้อช็อป" เสียงพูดถึงรุ่นพี่หนุ่มวิศวะกันไม่หยุด

"ฉันต้องไปดูล่ะ" เกล ลากเฌอรีนไปดูด้วย

"เฌอรีนนั้นพี่วิคเตอร์นี่ พี่เขาสูบบุหรี่ด้วยเหรอ"

"เราก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ"

"แล้วพี่ๆ แกสูบไหมอ่ะ"

"น่าจะนะ ต่อหน้าฉันเขาไม่สูบกัน"

"พี่คนไหนใจดีกว่ากันอ่ะเฌอ ระหว่างพี่เจเจกับพี่เอเดน" อบิเกลถาม

"คนละแบบนะพี่เอเดนก็ตลกๆ แกล้งๆ พี่เจเจก็จะเงียบๆ ไม่ค่อยพูดเยอะ พี่เจเจก็เลยดูดุกว่าพี่เป็นพี่โตด้วยแหละ"

"ดีจังอยากมีพี่ชายบ้างจังเลย ที่สำคัญต้องหล่อแบบพี่เฌอด้วยนะ แล้วยังมีเพื่อนพี่หล่อเข้าไปอีกดีต่อใจ"

"เพ้ออะไรเกลอาจารย์มาแล้ว"

"...."

"เฌอนั้นพี่คนที่ยืนสูบบุหรี่เมื่อเช้านี้ เดินมาทางนี่มาหาแกรึเปล่า" อบิเกลสะกิดเฌอรีน เธอยิ้มทักทายเขา

"พี่เอากุญแจมาให้ พรุ่งนี้พี่ว่างไปรับที่บ้านนะแล้วจะโทรหาอีกทีนะเฌอ"

"ค่ะพี่วิคเตอร์ ขอบคุณค่ะ"

"...."

“เฌออะไรกันไปรับที่บ้านจะโทรหาคืออะไรอ่ะเฌอเล่ามาเดี๋ยวนี้" เกลเขย่าแขนเฌอรีน

"ไม่มีอะไรพี่เขาสอนฉันขับรถ"

"เอ๊ะ แล้วพี่ๆ เฌอไม่สอนละ"

"แต่ละคนอ้างนั้นอ้างนี่รำคาญโยนไปโยนมา พี่วิคเตอร์คงสงสารฉันแหละเลยสอนให้"

"หรา แค่สอนจริงหรา อะไรแล้วหน้าแดงทำไมก่อน"

"บ้าหน้าแดงอะไรกัน"

"นี่ตอนนี้เลยที่พูดถึงพี่เขา แล้วหน้าแดงทำไม เขินไรอ่ะ"

"ก็เขาก็หล่อดีแค่นั้น หยุดเลยเกลเลิกแซวเลยนะ"

“ทำไมละชอบก็ลุยเลย”

"ลุยบ้าอะไรละเกล พี่เขาคงมีคนคุยแล้วแหละหล่อขนาดนั้นคงมีคนจองแล้ว"

"สนทำไมเฌอก็แค่คนคุย"

"ไม่คุยแล้วกลับบ้านดีกว่า"

"ทำไมรีบกลับเนี่ย จะไปเตรียมตัวเรียนขับรถใช่ไหม"

"เงียบไปเลยยัยเกล"

เช้าวันต่อมา

เฌอรีนรอเขามารับแอบแต่งตัวสวยเป็นพิเศษฉีดน้ำหอม

"เฌอมาขับ" เขาลงจากรถ ให้เฌอรีนขึ้นมานั่งประจำคนขับ

"พี่ให้เฌอขับตั้งแต่ออกจากบ้านเลยเหรอคะ"

"อืมใช่กลัวอะไรเราขับเก่งแล้ว รอบนี้พี่จะนั่งเงียบๆ นะไม่บอกอะไร จำทุกอย่างได้ใช่ไหม"

"จำได้ค่ะ ">งั้นไปกันเลยไหมคะ” เฌอรีนเริ่มมั่นใจขึ้น ครั้งนี้เลยไม่ประหม่ามาก

“เฌอนั้นเอเดน เบิ้ลเครื่องใส่มันดิ” เฌอรีนทำตาม ชะลอรถ ใกล้ๆ เอเดน วิคเตอร์ลดกระจก

"hi bro"

“โอ้โหคุณเฌอขับรถเป็นแล้ว” เอเดนทักทายน้อง

"เป็นไงละหนูขับเก่งแล้วนะพี่เดน"

"จะไปไหนกัน"

"ออกซิ่งไงค่ะพี่เดน"

"มึงไปด้วยไหมล่ะ" วิคเตอร์เอ่ยชวน

"ดูสภาพกูด้วยไอ้เวร กูเพิ่งตื่น"

"แล้วกำลังจะไปไหน"

"ไปปลุกไอ้พี่เจเจ"

"พี่วิคเตอร์ปล่อยเขาไปค่ะ เราไปกันสองคนดีกว่า" เฌอรีนทำหน้าทะเล้นใส่พี่ชาย

"วิคเตอร์สอนขับแล้ว มึงพาไปทำใบขับขี่ด้วยเลยน่ะ"

"ได้ครับท่านเอเดน"

“รีบไปเลยเฌอรีน อยู่นานแล้วอยากหยุมหัว ขับดีๆ ตั้งใจมองถนนด้วยล่ะ" เอเดนพูดกำชับน้อง

"รู้แล้วค่ะ"

เอเดนโบกมือให้ทั้งคู่

"...."

“พร้อมนะคะ หนูทำขั้นตอนถูกทุกอย่างไหมคะ"

"อืม เฌอมองกระจกข้างด้วยนะ" วิคเตอร์เอ่ยเตือน

"ค่ะ"

“พี่วิคเตอร์สูบบุหรี่ด้วยเหรอคะ”

"อืม ได้กลิ่นเหรอ"

"เปล่าค่ะหนูเห็นที่มหาลัย ปกติไม่เคยเห็นพี่สูบ ก็เลยแปลกใจ"

"ก็เห็นว่าเราไม่ชอบพี่ก็เลยไม่ได้สูบเวลาที่อยู่ด้วยกัน"

ตึก!ตึก!ตึก! ใจฉัน คำตอบเขาทำเอาฉันใจสั่น บ้าไปแล้ว

“เฌอ เฌอ”

"ค่ะ?"

"แยกข้างหน้า ตบไฟเลี้ยวเข้าซ้าย"

"ค่ะ"

"เก่งขึ้นเยอะพร้อมจะไปสอบใบขับขี่รึยัง"

"กลัวจังเลยค่ะกลัวไม่ผ่าน"

"ซ้อมถอยจอดให้ตรงเส้นเยอะหน่อย จะได้มั่นใจ"

"ค่ะ"

เธอหันมายิ้มให้เขา ใจเขาแทบละลายกับรอยยิ้มของคนตัวเล็ก วิคเตอร์เมินหน้าหลบรอยยิ้มตรงหน้า ปกปิดสายตาที่หวั่นไหวของเขา

วันไปสอบใบขับขี่

วิคเตอร์รับหน้าที่พาเฌอรีนไปสอบ

"ทำได้ ใจเย็นๆ นะเขาลูบหัวเธอเบาๆ"

ตึก!ตึก!ตึก! พี่ทำแบบนี้หนูหวั่นไหวจริงๆ เลย เฌอรีนมองเขาเหม่อๆ

"เป็นอะไร" เขาถาม

"ตื่นเต้นนิดหน่อยค่ะ"

"ทำได้แน่สู้ๆ"

"ค่ะ"

เขามารอน้องสาวเพื่อนอยู่หลายชั่วโมง เฌอรีนวิ่งออกมาดีใจ

"พี่วิคเตอร์ สอบผ่านแล้วค่ะ" พร้อมอวดใบขับขี่ตัวเอง วิคเตอร์หยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปให้เธอ

"หน้าหนูตลกรึเปล่าขอดูหน่อย"

"เดี๋ยวพี่ส่งให้"

"อื้อ ตลกแน่เลย"

"ไม่หรอกน่ารักดี"

เฌอรีนแก้มร้อนผ่าวกับคำชมของเขา

🌷สนุกกันไหมเอ่ย กดติ