Share
Chapter 16
Related chapters
Dandelion Nights Chapter 17
Napalunok ako ng ilang beses habang nakikipag-titigan kay Nathan. Ramdam ko rin ang lalong pag-pula ng magkabilang pisngi ko habang nakatingin sa mga mata niya.Jusko. Kahinaan ko pa naman ‘to. Yung puso ko parang lalabas na sa kaba."Answer me." malumanay na sabi niya dahilan para magising ang diwa ko. Napaiwas ako ng tingin sa kanya at napaubo ng kaunti."O-oo na. Lumayo ka na, pwede?" sabi ko sa kanya pero sa iba ako nakatulala dahil sa hiya."Anong oo? Ang labo mo naman kausap." parang batang angal niya kaya bumaling ako pailalim sa kanya.Nakatitig lang siya sa akin habang kunot na kunot ang noo. Hindi ko maiwasang mapalunok sa kaba at nag-iwas na lang ulit ng tingin."Ewan ko sa'yo. Lumayo ka na nga lang. Kailangan ko ng umalis. Marami pa akong dapat tapusin kaya tigilan mo na iyang pang-aasar at pagharot-harot mo sa akin." kunwaring iritado kong sabi sa kanya.Tinanggal niya ang mga palad niya sa magkabilang pisngi ko. Walang emosyon ang mukha niya habang pinagpaaptuloy ang pa
Dandelion Nights Chapter 18
"Can you still give me another chance to prove how much I like you? Can I court you?"Nasamid ako at halos hindi ako magkanda-ubo sa gulat.What the freak?!Napatayo naman siya sa inuupuan niya at hinagod ang likod ko."Sorry. Hindi ko sinasadya na biglain ka." paumanhin niya kaya napatingin ako sa kanya.Bakas sa mukha niya ang pagkahiya at tila ba hindi malaman ang gagawin."No, okay lang ako. Nagulat lang ako sa sinabi mo. Palabiro ka pa rin pala." sabi ko sa kanya at sinabayan pa ng tawa. Kung tawa nga ba na maituturing iyon o peke lang.Napatigil naman siya sa paghagod sa likod ko at ngumiti ng tipid."I guess...I am too late?" sabi niya kaya napayuko ako at pinaglaruan ang tissue na hawak ko.Naramdaman ko naman na lumayo na siya at umupo muli sa tapat ko. Kapwa lang kami na tahimik na tila nagpa-pakiramdaman lang. Ang awkward na nga, hindi ko pa gusto yung nararamdaman ko ngayon sa dibdib ko."Sa totoo lang, sa tingin ko hindi mo talaga ako gusto. Hindi pagmamahal ‘yang nagtutu
Dandelion Nights Chapter 19
*Flashback*Linggo ng gabi at wala akong ginawa kundi ang umiyak at mag-kulong sa loob ng kwarto. Ilang buwan na ba akong ganito? Simula noong umuwi ako galing sa ospital, nag-simulang gumulo ang buhay ng pamilya namin.Everything is starting to fall apart. Mas malala kaysa noong nakaraang buwan.Wala na akong kinikita sa mga isinulat kong libro. Hindi ko na rin magawang makapag-sulat ng bagong istorya o ituloy man lang ang mga nasimulan ko. Kahit ang full-time na trabaho ko ay nawala na rin ng tuluyan.Bakit? Bakit nga ba ko pumayag sa ganitong set-up ng pamilya namin?Simula noong mag-desisyon ang mga magulang ko na magsama-sama na lang kami sa iisang bahay, mas lalong gumulo ang lahat. Wala na atang araw na hindi kami nagtatalo-talo. Walang gustong magpadaig. Lalo na si Mama.Puro batuhan ng masasakit na salita, pagsisisihan at pati ang pagtanaw ng utang na loob. Puro masasakit na salita na lang ang bumubungad sa akin sa umaga.Wala na akong narinig na ibang salita kundi ang 'basto
Dandelion Nights Chapter 20
"Ilang araw ka na bang nagtatago rito sa bahay? Ilang tao na rin ba iyang tinataguan mo ngayon ha?" tanong ni Vanilla kaya napatingin ako sa kanya.Tinaasan ko siya ng kilay kasabay ng middle finger ko. Napailing siya sa kalokohan ko at hinampas ako ng malakas sa braso."Ang panget mo! Tignan mo iyang mga mata mo oh! Magang-maga, tinalo mo pa ang nasapak sa itsura mo. Kanino ka ba kasi brokenhearted? Kay Charles o kay Nathan?" asar niya kaya kinurot ko siya sa tagiliran. Napa-aray naman siya."Napakasama mo. Kapag ako umalis, mami-miss mo ako. Sa cute kong 'to, walang hindi makaka-miss sa akin." biro ko sa kanya kahit halos barado na ang ilong ko sa sipon dahil sa pag-iyak. Hindi ko rin pinansin iyong patutsada niya sa dalawa.Bakas naman ang pagkalungkot sa mukha ni Vanilla at umusog ng mas malapit sa tabi ko."Aalis ka talaga? Dahil lang sa mga yawang mga lalaking uhugin na 'yon? Iiwan mo kami?" sabi niya na para bang malaking kahibangan na ‘yun ang dahilan. Napabunghalit ako ng taw
Dandelion Nights Chapter 21
"U-umayos ka nga, Nathan. Kailangan ko pa pumunta sa office kaya umuwi ka na sa bahay niyo. Nag-aalala si Tita Nara sa'yo. Atsaka siraulo ka talaga! Hindi mo naman gawain mag-drive ng umiinom tapos ginawa mo pa rin." sita ko sa kanya pero nakangiti lang ang siraulo.Ni hindi ko magawang tumingin sa mga mata niya ng matagal dahil sa kaba. Bumilis ang tibok ng puso ko nang ilapit niya ang labi niya sa gilid ng tenga ko."I just want to hear and see how much you're worried for me, Crysaline. That's the only thing that matters to me." bulong niya at yumakap sa akin ng mahigpit."Bakit? Nanay mo ba ko?" sarkastiko na sabi ko sa kanya pero mas lalo lang humigpit ang yakap niya sa akin at napabuntong hininga."Durog na nga ako, lalo mo pa akong dinudurog sa mga sagot mo." mahinang sabi niya.Alam kong may halong pag-iinarte yung sinabi niya, mas lamang yung nararamdaman niya na lungkot ngayon. Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko at hinaplos ko na ang buhok niya. Tinapik ko ng mahina ang l
Dandelion Nights Chapter 22
"Ano ba, Nathan?! Naiinis na ako ha! Kung saan ako magpunta, nakasunod ka. Umuwi ka na nga lang sa inyo kaysa ginugulo mo ako!" iritang sita ko kay Nathan at pilit siyang itinutulak palayo.Ilang oras na kasi niya ako hindi tinitigilan. Ni ultimo pagpunta ko sa cr, nakasunod siya hanggang labas ng pinto. Balak pa nga niya hanggang sa loob kung hindi ko lang siya pinagsabihan."Baka kasi sumalisi ka na naman eh. Tuluyan mo na akong iwan. Akala ko ba bibigyan mo ako ng chance?" nagmamaktol na sabi niya na parang batang ewan.Nameywang ako sa harap niya at tinaasan siya ng kilay."Wala akong sinasabi na pwede mo akong ligawan. Atsaka hindi ka ba nilalamig? Kanina ka pa nakahubad dyan! Feeling mo may photoshoot ka rito sa condo ko." sita ko sa kanya.Lumapit naman siya sa akin at hinawakan ako sa magkabilang beywang ko."Hindi ko na ba kailangan manligaw kasi..." inilapit niya ang bibig niya sa kaliwang tenga ko. "Gusto mo na rin ako? Dati rin naman hindi mo ko sinasaway kapag hindi ako n
Dandelion Nights Chapter 23
Para akong natuod sa kinatatayuan ako at hindi malaman ang gagawin. Ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko lalo pa noong igalaw niya ang labi niya nakalapat sa labi ko.Mas lalo niya akong hinapit papalapit sa kanya at pinalalim ang paghalik sa akin. Hindi ko napigilang mapaungol nang pisilin niya ang gilid ng dibdib ko.Ramdam ko ang panghihina ng katawan ko nang bigla siyang tumigil sa paghalik. Inilayo niya ng kaunti ang mukha niya sa akin bago isinandal ang noo niya sa noo ko."Your lips taste so sweet. Fuck." mahinang saad niya na naging dahilan ng pag-pula lalo ng mukha ko.Parang unti-unting nag-sink in sa utak ko ang ginawa niya. Nanlaki ang mga mata ko at nangilid ang mga luha ko. Hindi ko alam kung dahil sa gulat o dahil sa kaalamang…Ninakaw niya yung first kiss ko!"First kiss ko 'yun eh!" maktol na singhal ko sa kanya at pumalahaw na parang bata.Mas lalo lang lumawak ang pagkaka-ngisi niya at hinapit ako palapit sa kanya. Kulang na lang ay lumutang ako sa paraan ng
Dandelion Nights Chapter 24
Isang linggo na ang nakalipas simula noong pumayag ako sa panliligaw ni Nathan. Kung noon ay sobrang kulit at clingy niya, mas lumala pa ata simula noong hayaan ko siya sa gusto niya.Katulad na lang ngayon. Napabuntong hininga ako at humalukipkip habang nakatayo sa harapan niya. Nakangisi naman siya sa akin at pilit na inaabot ang beywang ko para umupo sa kandungan niya."Gusto ko lang naman matulog ngayon dito dahil pagod na akong bumiyahe pauwi. Galing pa ako sa trabaho tapos namiss kita kaya ako pumunta rito. Hindi ka ba naaawa sa akin? Alas dose na ng madaling araw oh. Paano kung ma-aksidente ako sa daan kasi biglang namanhid yung daliri ko sa paa? ‘Edi nawalan ka ng future husband?" pangangatwiran niya sa akin sa nagpa-paawang tono.Hindi ko alam kung maiinis o matatawa ako sa dahilan niya. Parang bugok din minsan ‘tong si Nathan eh. Mabilis niya akong hinatak paupo sa kandungan niya at isiniksik ang ulo niya sa leeg ko. Ipinulupot niya pa ang dalawa niyang braso sa beywang ko.
Latest chapter
