"LARA, where have you been? It's almost midnight."Imbis na takot ay gulat ang naramdaman ko nang biglang magsalita si Ninong Azrael. Kapapasok ko pa lang sa madilim na salas at boses na niya ang bumungad sa akin.Biglang bumukas ang malamlam na ilaw at doon, sa wakas ay nakita ko na si Ninong Azrael na nakaupo sa isa sa mga sofa. Mukhang kanina pa siya nandoon at naghihintay."N-Ninong—""Now tell me, saan ka galing?" seryosong tanong niya.Tinapik-tapik niya pa ang space sa sofa na malatozpit sa kanya. Paraan niya iyon para sabihin na lumapit ako sa kanya at umupo sa space na iyon."Now, I know kung bakit Lara's so afraid to go home late. It's because you're so mahigpit towards her!" biglang singit ng isang boses."Maecy?" gulat na saad ni Ninong Azrael.Nilagpasan ako ni Maecy at dire-diretso siyang lumapit kay Ninong Azrael. Yumuko pa siya at hinalikan ito sa labi, walang pakialam kahit na na nakikita ko sila. Bumalik tuloy sa akin ang mga nangyari noong gabi mg debut ko. Parang
"TARA NA! NANDITO NA TAYO!""What, really? Finally!" bulalas ni Maecy.Dahil marahil sa excitement ay bigla siyang tumayo. As in, iyong straight na tayo. At dahil mababa lang ang bubong ng jeep, nauntog siya roon at lumikha pa iyon ng malakas na tunog."O-Ouch," daing niya, nakayuko na habang sapo ang ulo niyang nasaktan.Nagtawanan naman ang nasa paligid. Imbis na sawayin ko sila ay nakitawa pa ako."Yumuko ka kasi," sabi ko sa kanya. Tumayo na rin ako at nakayukong naglakad palabas ng jeep.Sumunod din sa akin si Maecy pero mukhang hindi pa tapos ang kahihiyan niya dahil paghakbang niya pababa, muli na naman siyang nauntog at muntik pang madulas.Natapik ko na lang ang noo ko habang kagat ang labi, nagpipigil ng tawa."You…!" bulalas niya lang at nauna nang maglakad papasok sa entrance ng mall.Hindi ko naman agad magawang sumunod sa kanya dahil hindi ko maiwasang mamangha sa nakikita ko ngayon. Iyong Opulence Oasis na sinasabi niya, para nang five star hotel sa laki. Oo, first time
BUONG araw na naging laman ng isip ko si Maecy at ang "friendship" na ino-offer niya.Ngayon, nakaupo ako sa bench malapit sa gate ng school—naghihintay sa pagdating niya. Hindi para taguan siya o takasan, kundi para sumama sa gala na sinasabi niya."Hey, Lara! I'm here na! I thought, you're gonna make tago."Tipid na ngiti lang ang sinagot ko kay Maecy. Medyo nagulat pa ako sa biglang paglitaw niya. Hinihintay ko kasing dumating ang sasakyan niya pero wala. Bigla na lang siyang sumulpot sa tabi ko."Ahm, nasaan iyong sasakyan mo?" wala sa sariling natanong ko."My car? Ano eh… Nasiraan ako on my way here. So I guess, we have to commute—""Ha? M-Magco-commute tayo?!" gulat na bulalas ko."O-Oo? Look, I'm so sorry, Lara. I didn't mean to cause such inconvenience. If you don't want to commute, I'm gonna call Azi na lang—""Hindi! H-Huwag na," putol ko sa kanya. "Sanay naman ako mag-commute. Ikaw iyong iniisip ko kasi—""You think I can't commute?" natatawa niyang sabi. Nag aalangan man
NANLAKI ang mga mata ko nang makita kong naglalakad palapit sa amin si Maecy, dala-dala ang bag na naiwan ko sa sasakyan niya.Dire-diretso siyang lumapit sa akin at tinulungan akong tumayo."A-Anong ginagawa mo rito?" tanong ko nang makatayo na."You left your bag in the car that's why I've decided to bring it to you," sagot niya. Tumingin pa siya kay Kylen at sa mga kasama nito. "Are they bothering you? Sila ba iyong dahilan kung bakit nakadapa ka riyan sa sahig?"Hindi ko magawang kumibo agad. Naninibago ako. Malayung-malayo na ang tono ng boses niya kaysa kanina noong nasa sasakyan pa kami. Biglang nagkaroon ng diin iyong boses niya. Parang meron nang galit doon. May awtoridad."And who's this extra bitch? The guts to make pakialam, ha?" tukoy ni Kylen kay Maecy bago tumawa. Sinundan naman siya ng mga utu-uto niyang alipores."Yeah, I'm a bitch. I won't deny the hell of that. But do you know what this bitch can do to you and to your… cheap and gullible minions?"Inabot sa akin ni
WALA pang alas sais ng umaga pero sinimulan ko nang maglakad palabas ng subdivision.Lunes ngayon at may pasok ako. Usually, hinahatid ako ni Ninong Azrael o kung hindi siya pwede, tumatawag siya ng tauhan niya para ihatid ako. Pero ngayon, pinili kong maglakad kasi… gusto ko lang. Gusto kong iwasan siya.*Peep-peep!Napapitlag ako at gulat na napaatras nang umalingawngaw ang dalawang magkasunod na busina. Lumingon ako sa pinanggalingan noon at ganoon na lang ang pagtataka ko nang makita ang isang kulay pink na sasakyan. Nakahinto iyon, pero mayamaya ay umandar din at huminto ulit nang nasa harapan ko na. Unti-unting bumaba ang bintana niyon at bumungad sa akin ang mukhang pinaka hindi ko inaasahang makita ngayong araw."Hey! Papasok ka na? Wanna ride? Ihahatid na kita!" masiglang sabi ni Maecy at oo, siya nga ang sakay ng pink na pink na kotseng huminto sa harapan ko. All smiles pa siya habang nakatingin sa akin, hawak pa rin ang manibela ng sasakyan niya."H-Hindi na. Ano… may dadaa
"GOOD morning, Lara. Breakfast?"Pilit na ngiti lang ang sinagot ko kay Ninong Azrael. Mag isa siyang nagkakape nang abutan ko sa kusina. Himala na walang laptop sa mesa. Himala rin na nakangiti siya. Parang ang ganda-ganda ng gising niya. Parang ang saya-saya niya.Paano namang hindi sasaya, eh may kababalaghan na naganap kagabi?Bumalik sa isip ko ang mga nakita ko kagabi. At syempre, bumalik din ang kakaibang sakit na dulot niyon. Hindi ko pa nga tanggap ang katotohanan na may ibang babae na sa buhay ni Ninong Azrael; kailangan ko pa talagang harap-harapan na makitang ginagawa nila iyon?Naghila ako ng upuan at walang kibong kumuha ng toasted bread. Pinahiran ko iyon ng strawberry jam at kinagat. Nakatulala lang ako."Do you want warm milk to compliment your toast?" rinig kong tanong ni Ninong Azrael.Umiling lang ako bilang sagot pero hindi ko siya tiningnan. Hindi ko kaya. "How about juice? We have lemon, orange—""Huwag na. Okay na ako rito. Sa labas na lang ako babawi ng kain m