Irina POV
Putik, ang aga na naman. Parang tatlong oras lang ang tulog ko ah. Alas-kuwatro pa lang ng madaling-araw nakasakay na ako sa tricycle para umuwi sa bahay namin. Ganitong oras ako umaalis sa bahay ni Lola Vicky para naman umuwi sa amin. Gagayak kasi ako nang maaga para pumasok ulit ng maaga sa work. Utos na naman ni Boss Ravi kaya hindi ako puwedeng sumablay.
“Miss Elizalde, be in my office by 5:30 sharp,” sabi niya kahapon, pagkatapos akong utusan na i-rearrange ang buong file sa cabinet niya. At ngayon naman, gusto niya ako mismo ang maglinis ng opisina niya. Akong secretary. Cleaner na rin? Pero, duda akong paglilinisin niya. Pakiramdam ko, may ibang dahilan kaya niya ako pinapapasok.
Nakauwi na ako sa bahay. At inaasahan kong may boses na parang baril na tatama sa tenge ko.
“Alam mo, Irina!” sigaw ng boses mula sa kusina, habang papasok ako, alam na alam na rin niya kapag nakauwi na ako. “Ano na, wala ka pa rin bang sahod? Made-delay na ang bayad sa tuition ng anak ko ah!”
Here we go again.
“Lagi ka nalang late magbigay! Alam mo bang pina-follow up ako ng registrar kahapon? Napahiya tuloy ako!” Dagdag pa ni Tita Shiela habang todo bangas ng mga kaldero sa lababo.
“Magsa-sahod na po sa Friday,” sagot ko habang kinakalma ko ang sarili ko, ayokong sumagot, iyon ang iniiwasan kong mangyari dahil nandito ang mama kong baldado. Natatakot ako na baka sa kaniya niya ibunton ang galit ni Tita Shiela sa akin. Kahit pa paano naman kasi ay inaalagaan ni Tita Shiela si mama habang nasa work ako. “Ise-send ko po agad ‘pag pumasok na, pasensya na po talaga.”
“Dapat lang! At ‘wag ka ngang sumagot-sagot, Irina! Kung hindi dahil sa akin, wala kayong matitirahan ng nanay mo!”
‘Yun ang pamatay na linya niya. Palagi ‘yon. Paulit-ulit. Siguro, sinasadya niya, para lumabas ang sungay ko. Pero hindi niya ako matutukso, hindi ako sasagot hangga’t maaari.
Alam ko naman ‘yun. Utang na loob ko sa kaniya ang bubong na ‘to. Pero sana man lang, huwag niya gawing pangsaksạk sa akin ‘yun sa tuwing nade-delay ako ng ilang araw ng pagbigay sa kaniya ng sahod ko.
Bumuntong-hininga ako habang papasok na ng banyo. Naligo lang ako ng halos ilang minuto kasi male-late na ako. Pagkatapos, habang gumagayak at nagbibihis ako, nilapitan ko si mama sa kuwarto niya. Gising na siya at nakapag-almusal na. Sinabi ni mama na pinakain na siya ni Tita Shiela. Sa akin lang talaga galit si Tita, pero kay mama ay hindi kasi nung malakas pa ito at hindi baldado, talagang silang dalawa ang magkadikit.
“Pagtiisan mo na lang ang tita mo, wala e, ganoon talaga,” palagi niyang bilin sa akin.
“Mahal ko pa rin si Tita kahit ganoon siya sa akin, mama, huwag po kayong mag-alala,” sagot ko naman sa kaniya habang nagme-makeup na.
Tumingin ako sa salamin—mukhang pagod ang itsura ko, ang lala ng eyebags ko kaya kailangan ko ng concealer, maputla na rin ang labi ko dahil sa araw-araw na pagpupuyat kaya kailangan ko rin ng mapulang lipstick.
Pagkatapos kong mag-makeup, nagpaalam na ako kay mama. Humalik ako sa kaniya.
“Tita, mauna na po ako,” paalam ko sa kaniya kahit alam kong hindi naman siya sasagot.
Palabas na ako ng pinto nang makita ko ang pinsan kong lalaki na si Shaider. “Ate, sorry kung galit na naman si Mama sa iyo, ha!”
Kung anong kinasungit ni tita, siya namang kinabait nitong bunso niyang anak na lalaki. “Okay lang, Shaider. Heto nga pala, muntik ko nang makalimutan. Pambili mo ng stick-o sa tindahan mamaya,” sabi ko at saka ko siya inabutan ng bente pesos.
“Wow, thank you, ate. I love you, mahal kita, mag-ingat ka palagi,” sabi niya bago ako lumabas ng pinto.
Ay, naku, napaka-cute at napaka-poging bata. Sana, ganiyan din kabait ang bruha niyang ate na si Shirley. Iyon, kay Tita Shiela nagmana.
Pagbukas ko ng pinto, sinalubong ako ng malamig na hangin ng madaling-araw na iyon. Madilim pa ang paligid. Tahimik pa ang kalye. Pero sa loob ko, ang ingay-ingay na.
Inis kay Tita Shiela. Inis kay Boss Ravi. Inis sa mundong ito na walang ginawa kundi pahirapan ako.
Sumakay ako ng jeep habang yakap-yakap ang bag kong may lamang laptop, makeup kit, at isang supot ng crackers para sa almusal. Habang paandar na ang jeep, napatingin ako sa langit, madilim pa talaga, may iilang bituin pa akong nakikita sa langit.
Grabe, alas-singko pa lang. Samantalang ‘yung iba, tulog pa sa malambot na kama.
Ako, papasok na agad sa opisina. Hindi ko alam kung maglilinis ba ako ng office ni boss Ravi o tubo niya ang gustong ipalinis sa akin. Malakas kasi ang kutob ko na may spicy plan siyang pinaplano sa akin.
mukhang ito na ang umpisa nang paglalaro ni Boss Ravi sa katawan ko.
Bakit, ayaw mo ba?
Palagi mo nga siyang iniisip kapag nagma-mariang palad ka sa gabi kapag stress ka, ngayon ka pa aarte?
Fine, oo, gusto ko rin naman. Kailangan ko rin ito para hindi inaalikabok ang marya ko. At oo, masarap at hot naman si Boss Ravi, kaya tanga na lang ako kung tatanggi ako. Saka, wala akong choice, isang tanggi ko lang sa kaniya, tanggal ako sa trabaho, ayoko namang mangyari ‘yun.
Saka, pinaghandaan ko rin ito para mangyari sa amin ito. At ngayong tila naakit ko na siya, oras na para maranasan ko ang kuwento-kuwento ng mga staff doon, na grabe raw ka-wild si Boss Ravi kapag naka-sëx mo na.
Mukhang totoo naman kasi napakalibög niya!
Ang hindi alam ni Boss Ravi, wild din ako.
Irina POVPAGDATING ko sa office ni Boss Ravi, halos mapanganga ako sa nadatnan kong istura niya. Grabe naman ang lintik na masarap kong amo!Nakangisi pa siya habang walang saplot at nilalaro ang naninigas niyang pagkalalakë.“Sir, anong lilinisin ko, e mukhang malinis naman ang buong office room mo?” tanong ko agad sa kaniya. Siyempre, dapat maang-maangan muna, kunyari wala pa akong idea sa gusto niyang mangyari.“Lock the door, Irina,” mahinang utos niya habang patuloy na hinihimạs ang titë niya.Dali-dali ko naman siyang sinunod. Pagka-lock ko ng pinto, binalik ko na ang tingin ko sa kaniya.Fvck, napaka-hot niya pala talaga kapag wala nang suot na damit. “Tititigan mo lang ba ako o matatanggal ka sa trabaho?”Ayan na naman ‘yung pananakot niya.“Sir, akala ko maglilinis ako?”Pak, dapat acting-acting-an lang, na parang hindi ko gusto ang gusto niyang mangyari. Hinihintay ko lang na magalit siya at kusang lumapit sa akin para pilitin niya ako. Sabi ko nga, hindi ko gusto na, bibi
Irina POVPutik, ang aga na naman. Parang tatlong oras lang ang tulog ko ah. Alas-kuwatro pa lang ng madaling-araw nakasakay na ako sa tricycle para umuwi sa bahay namin. Ganitong oras ako umaalis sa bahay ni Lola Vicky para naman umuwi sa amin. Gagayak kasi ako nang maaga para pumasok ulit ng maaga sa work. Utos na naman ni Boss Ravi kaya hindi ako puwedeng sumablay.“Miss Elizalde, be in my office by 5:30 sharp,” sabi niya kahapon, pagkatapos akong utusan na i-rearrange ang buong file sa cabinet niya. At ngayon naman, gusto niya ako mismo ang maglinis ng opisina niya. Akong secretary. Cleaner na rin? Pero, duda akong paglilinisin niya. Pakiramdam ko, may ibang dahilan kaya niya ako pinapapasok.Nakauwi na ako sa bahay. At inaasahan kong may boses na parang baril na tatama sa tenge ko.“Alam mo, Irina!” sigaw ng boses mula sa kusina, habang papasok ako, alam na alam na rin niya kapag nakauwi na ako. “Ano na, wala ka pa rin bang sahod? Made-delay na ang bayad sa tuition ng anak ko ah!
Irina POVHay naku, kay laking bahay, pero nag-iisang matandang babae lang ang nakatira Napakatahimik tuloy. Wala kang maririnig kundi ang huni ng mga kuliglig sa labas at ang kaluskos ng mga alila sa kusina, na abala sa pag-aayos ng hapunan ni Lola Vicky.Nang marinig ko ang tawag sa kusina, naghanda na rin ako. Nagsuot na ako ng apron, kinuha ang tray at saka hinanda ang dinner ni Lola Vicky. Dinala ko ang pagkain niya sa paborito niyang puwesto sa dining area, ang silyang may malambot na kutson sa bandang kanan ng lamesa, kung saan tanaw niya roon ang hardin.“Lola, dinner ninyo na po,” bati ko habang mahina lang ang boses ko, ayaw kasi ng matanda na malakas ang boses at nagugulat siya.Naka-wheelchair si Lola Vicky, suot ang paborito nitong kulay-ube niyang duster. Kahit may edad na siya, elegante pa rin ang dating nito palagi. Parang kahit paalis na ito sa mundo, may dignidad pa rin sa bawat galaw niya. Nakangiti naman agad siya nang makita ako. Basta kapag gabi, masaya na siya
Irina POVAlas-singko palang ng umaga. Sino bang CEO ang ganito kung maka-call time? Eh kahit security guard, alas-siyete pa ang pasok. Pero akong secretary, alas-singko dapat nasa office na?Sa totoo lang, gusto ko na siyang layasan na, sobra na, e, hindi ba niya alam na puyat ako dahil may matanda pa akong inaalagaan buong gabi.Pero ayoko rin namang masungitan. Kasi ‘pag nagalit si Boss Ravi Lopez, parang may bagyong rumaragasa sa buong opisina. Akala mo naubusan siya ng pasensya sa limang henerasyon ng pamilya niya. Kaya, heto ako, naka-full make-up na parang may photoshoot, habang nilalamig sa elevator ng Building 9, papunta sa 25th floor kung saan naroon ang malawak niyang opisina.Pagbukas ng elevator, tahimik pa ang buong floor. Ako lang yata ang taong gising at nasa mental alert mode ng ganitong oras.Huminga ako ng malalim bago ipihit ang doorknob ng opisina niya.Tahimik pa sa loob, pero may bukas ng ilaw. Akala ko wala pa siya. Tahimik akong naglakad papunta sa desk ko sa
Irina POVUmiiyak na naman ako. Nakakahiya. Pero wala na akong pakialam.“Lola Vicky…” Nanginginig pa ang boses ko habang pinupunasan ang mga luha ko gamit ang laylayan ng uniform kong kulay puti. “Ayoko na po. Hindi ko na po kaya…”Nasa tabi niya ako, nakaupo sa malambot na sofa ng kuwarto niya na amoy lavender at menthol, habang siya naman ay nakahiga sa kama, balot ng fleece blanket na kulay rosas.Si Lola Vicky ang matandang inaalagaan ko tuwing gabi. Kadalasan sa mga matatanda ay mabaho, pero iba si kasi palagi itong mabango, laging maayos ang ayos, at kahit kulubot na ang balat niya ay may class pa rin. Parang lola ko na siya. Kahit hindi ko siya kadugo, mas malapit ako sa kaniya. Halos isang taon ko na rin siyang inaalagaan.Kahit umiiyak ako, parang gumagaan ang dibdib ko kapag siya na ang kausap ko.“Tumahan ka na, Irina, ” hinawakan niya ang kamay ko. “Alam kong pagod na pagod ka na, anak. Pero malapit na ‘yan matapos. Akong bahala sa iyo.”Hindi ko alam kung anong ibig niya