"Bitawan niyo ko! I said, BITAWAN NINYO AKO!" pagpupumiglas ni Ellaine habang binubuhat siya ng dalawang tauhan na pinadala ng Daddy niya para sunduin siya. Hindi niya alam kung paano nila siya natunton. Ang utak talaga ng tatay niya sa isip-isip niya.
She was busy dirty dancing at an exclusive club with some guy nang bigla nalang siya buhatin ng dalawang maskuladong lalaki sa magkabilang braso at inilabas sa club. Nanggagalaiti siya sa sobrang galit dahil napahiya siya sa mga tao sa loob ng club. Padabog na ipiniglas niya ang magkabilang braso sa pagkakahawak ng dalawang lalaking ito. "Siguro naman pwede n'yo na ako bitawan dahil nasa loob na ako ng bahay?" Mataray na sabi niya. Pinagpag niya ang dalawang braso na para bang may mikrobyong hatid ang dalawang lalaki sa magkabilang gilid niya. Inis na hinarap niya ang dalawa at dinuro. "Both of you, are fired." Galit na sabi niya pero kahit anong response mula sa mga ito ay wala siyang natanggap. Nakita niya lang na yumuko ang mga ito sa likod niya at lumabas na ng bahay. Pinagkrus niya ang dalawang braso at hinarap ang Daddy niya na ngayo'y pababa ng hagdan nila. "Ako lang ang may kakayahaang sumisante sa mga tauhan ko, Ellaine." Seryosong sabi ng Daddy niya. Kanina pa niya iniipon ang galit at inis niya sa Daddy niya. And suddenly, she just exploded. "What the fuck, Dad. Bakit ninyo pinutol lahat ng credit cards ko?! God! Buti nalang may cash ako, kung hindi nakakahiya kanina sa bar! Don't ever do that again!" Sigaw niya Daddy niya. "Don't swear on me, Ellaine! Gagawin ko ang lahat ng gusto ko sa pera ko!" Mariin at malakas na sagot ng Daddy niya. He also gave emphasis to the words 'pera ko'.She rolled her eyes. "At kailan pa kayo nangielam sa mga aktibidades ko sa buhay?" Mataray na tanong niya sa Daddy niya. Tinignan siya ng matalim ng Daddy niya. Pero sa totoo lang, hindi siya nasindak kahit katiting man lang. Dahil sanay na siya. Sanay na sanay na siya. "When are you going to grow up, Ellaine?! Twenty-two years old ka na, pero ganyan ka parin mamuhay! Okay sana kung pera mo ang ginagamit mo eh, pero hindi! Ni wala kang trabaho! Ayaw mong pumasok sa opisina natin, ano na ba ang gagawin namin ng Mommy mo sa'yo!" Frustrated na panenermon sakanya ng Daddy niya. Napabuga nalang siya ng hininga dahil naiiinis siya sa drama ng Daddy niya. Hindi nalang niya ito pinansin at dire-diretsong umakyat sa taas at pupunta sa kwarto niya. She can still hear her Dad shouting at her. "Ayan! Ni wala kang respeto sa'kin, samin! Grow up, Ellaine! Lagi ka nalang ganyan!""Blah blah blah.. whatever." Inis na bulong niya sa kanyang sarili. Buti nalang at wala ang Mommy niya sa bahay kung hindi doble ang nanenermon sakanya. Nang makarating siya sa tapat ng kwarto niya ay pinihit niya ang door knob pero naka-lock iyon. Ilang beses niya pang pinihit ang seradura pero naka-lock talaga. Pinigilan niya ang isang maid may hawak ng mga gamit panglinis na lumabas mula sa isang kwarto."Bakit naka-lock ang kwarto ko?!" Mataray na tanong niya rito. Kitang-kita niya ang takot at kaba sa ekspresyon nito pero wala siyang pakealam. She wants to lie down pn her bed and let sleep take all the bullshits in her life!"H-Hindi ko po alam, ma'am." Sabi nito. Pinisil niya ang pagitang ng dalawang mata niya at huminga ng malalim. "Fine. Get the key." Utos niya. "P-Pero ma'am..""I SAID GET THE DAMN KEY!" Bulyaw niya rito. "Ipinag-utos ng Daddy mo na i-lock ang kwarto mo at huwag ka nang papasukin riyan. Sige na, Sonya.. umalis ka na." Singit ni Manang Mildred - ang yaya niya simula palang bata siya. Dito lang siya naghihinay sa galit niya. "Manang, bakit?" Hapong-hapo na tanong niya. "Mabuti pa at puntahan mo nalang ang Daddy mo sa opisina niya sa baba." Sagot nito. Pero hindi nakaligtas sa pandinig niya ang kalungkutan sa tono nito. Mabilis na bumaba siya at pumunta sa opisina ng Daddy niya. Walang katok-katok ay pabalibag na binuksan niya ang pintuan sa opisina nito. She saw her Dad talking to a man na may earpiece sa tenga. Nasa likod ng mga ito ang dalawang lalaking kumaladkad sakanya pauwi ng bahay. Pero nanlaki ang mata niya nang makita ang mga maleta niya sa isang gilid. Mabilis na pinuntahan niya ang mga iyon at binuksan isa-isa. Automatically, her face became red because of the anger she is feeling right now. Padabog na tumayo siya at pinuntahan ang Daddy niya na prenteng nakatingin nalang sakanya ngayon. "Bakit mo pina-empake ang mga gamit ko?! I told you, I don't like anyone touching my stuffs!!" Tili niya. "Johnny, this is my daughter Ellaine. Kayo na ang bahala sakanya. Ihatid niyo siya ng ligtas. Make sure hindi siya makakatakas." Her father turned to the man at his side named Johnny and obviously her father ignored her rant. "Saan ako pupunta? Hindi ako sasama! Ibalik mo ang mga gamit ko sa kwarto ko at inaantok na ako!" Galit na sigaw niya sa mga ito. "You'll be staying at your Ninong Damian's Ranch until you get your act right!" Galit na asik sakanya ng Daddy niya. Napanganga siya sa sinabi ng Daddy niya. She can't believe na ipapatapon siya ng tatay niya out of nowhere! Her Ninong's ranch is the most excluded place she has been! Limang oras ang layo ng rancho ng mga ito sa mismong bayan ng lugar na iyon!"You're joking, right?!" She scoffed. But her father ignored her once again and turned to the men beside him. "Sige na, umalis na kayo." Malamig na utos nito sa mga iyon. Nang hahawakan siya ng isa sa mga lalaki ay mabilis na ipiniglas niya ang kanyang braso. "C'mon Dad! Anak ninyo ako, you can't just throw me away!" Frustrated na sabi niya. "I can, Ellaine. I can." Seryosong sabi sakanya ng Daddy niya. Naiiyak siya sa ginagawa ng Daddy niya. Pero itinago niya iyon. Ayaw niyang makita siya ng Daddy niya na ganito ka-miserable. Ayaw niyang ipaalam rito na nagwawagi ito sa sitwasyon ngayon. Nagpupumiglas siya sa mga hawak ng mga lalaki pero malalakas ang mga ito kaya madali siyang nabuhay ng mga ito na para lang isang sako. Pinagpapapalo niya ang likod ng lalaking may buhat sakanya pero hindi ata nito iniinda ang palo niya. Sa huli ay sumuko na siya. She looked up her father once more, pero nakatingin lang ito sa labas ng bintana. "I hate you!" Sabi niya sapat lang na marinig ng Daddy niya. Mabilis na ipinasok siya ng mga lalaki sa kotse pero bago pa siya makatakas ay pumwesto na ang dalawang lalaki sa magkabilang gilid niya habang yung Johnny ay pumwesto sa may passenger seat. Sinabihan lang nito ang driver na umalis na. Napapikit siya ng mariin. How could his father be this cruel?! Sa sobrang pagod ay hindi niya namalayang nakatulog na pala siya.-------VOTE AND COMMENT.
"You've got to be kidding me, right?" Hindi makapaniwalang sabi ni Ellaine habang nakahalukipkip siya sa loob ng sasakyan. Siya nalang ang naroon sa loob habang ang driver at si Johnny kasama ang mga sidekicks nito ay nasa labas na. "Hindi po ma'am. Dito na po talaga namin kayo ibababa." Sabi sakanya ni Johnny. Nilingin nito ang driver at ang mga sidekicks nito. "Sige na, ilabas niyo na ang mga gamit ni Ma'am Ellaine." Napalingon siya sa may likuran ng kotse at nanlaki nalang ang mga mata niya na isa-isa nang nilalabas ng mga tauhan nito ang mga Louis Vuitton luggages niya! "You can't be serious!" Sigaw niya sa mga ito. "Ma'am, bumaba na po kayo." Mahinahong pakiusap sakanya ni Johnny. She gasped in horror ng ilapag ng mga ito ang mamahaling mga luggages niya sa maalikabok,mabato at maduming daan!Napalabas tuloy siya bigla ng kotse at isa-isang pinagpag ang mga luggages niya. "Look! Dinumihan ninyo itong mga bags ko! Ang mamahal ng mga ito, tapos dudumihan niyo lang?!" Lingon n
Pagkamulat ng mata ni Ellaine ay napangiti nalang siya. She just had the worst nightmare ever! Ipinatapon raw siya ng Daddy niya sa Rancho nila Mico pagkatapos ang mas malala pa ay pinagkamalan niya raw si Mico na isang magsasaka! How embarassing is that? To think na mukha siyang taong grasa sa itsura niya sa panaginip! Good thing it's over!Umupo siya mula sa pagkakahiga at tsaka nag-unat. Ang sarap talaga matulog sa malambot niyang pink na kama--- Wait!Napalingon siya sa kamay niya. Sinipat ang pink na bedsheet. Bigla siyang napabalikwas kaya naman nahulog siya sa kama. Sapo niya ang kanyang balakang habang tinukod ang siko sa may gilid ng kama. Kailan pa naging pink ang kama niya?!! Sa pagkakatanda niya, kulay pula ang kama niya! And as if on cue, biglang bumukas ang pintuan at iniluwa nun ang lalaking hindi niya inaasahan!There he was! Mico Illustre, leaning against the door frame in his white shirt and kakhi shorts. "Gising ka na pala, bumaba ka na at kumain na." Pagkasabi n
"ELLAINE MANANSALA, GUMISING KA NA!!!!! ISA!"Umikot ng higa si Ellaine at tinakpan ng unan ang tenga. Ang ingay ingay naman kasi! Kitang natutulog siya, mambubulabog pa!"DALAWA! ELLAINE!!!!"Inis na ginulo niya ang buhok niya. Padabog na tumayo siya at pupungay-pungay na binuksan ang pinto niya. Patay talaga sakanya ang pesteng nambubulabog.Pagkabukas na pagkabukas ng pinto ay niready niya na ang bibig niya sa pagsigaw. "BLOODY HELL! TULOG ANG TAO OH! ANG AGA AGA NAMBUBULABOG KA! ANG GANDA NG PANAGINIP KO, ANDUN NA EH! MANANALO NA AKO SA BIDDING, BUT NO! YOU JUST INTERRUPTED ME!" Pikit na sigaw niya sa taong nasa harapan niya. Antok na antok pa talaga siya. "Ang baho ng hininga mo." Bigla niyang minulat ang mga mata at nakita niya ang nakahalukipkip na si Mico habang nakangisi. Bigla niyang tinakpan ang bibig ng kamay niya. Huminga siya para maamoy ang hininga. Hindi naman mabaho! Sira-ulo 'to ah!Nameywang siya sa harapan nito. "Hoy! FYI, mabango ang hininga ko." Bumuga pa siy
"Here." Inabot ni Ellaine ang tubig na binigay ni Mico sakanya. Inisang tungga niya ang tubig. Ay! Grabe! Init na init na siya! Katatapos lang nila mag-harvest ng mga gulay at inilipat na nila Mico ang mga ito sa truck na siya daw maghahatid sa mga restaurants na sinusupply-an nila ng mga gulay at prutas. "Wala man lang thank you. Tsk tsk!" Sabi ni Mico at umupo ito sa may tabi niya. Inirapan niya lang ito at pinaypayan ang sarili. Anong oras na ba? Init na init na siya!"Hoy, anong oras na?" Baling niya kay Mico. Tinignan naman nito ang relong suot. "Quarter to eight." Sagot nito. Napabuntong-hininga nalang siya. Nanatili lang siyang tahimik at buti nalang hindi naman na nagsalita si Mico dahil baka maitulak niya ito. Maya-maya'y lang lumapit kay Mico si Manong Densio. Infairness sakanya naalala niya ang pangalan nito. All in all, si Manong Densio at Hannah na ang kilala niya. That's a big achievement for her. Dahil sa mansion nga nila, ni isang katulong wala siyang tinandaang p
"Wala parin ba si Ellaine?" Tanong ni Manang Ising - ang matandang kasambahay ng mga Illustre. Umiling si Mico bilang pagsagot. Six pm na ng gabi pero wala parin si Ellaine sa hacienda. Kanina pa siya naghihintay rito sa may front door. "Ipahanap mo na kaya siya kela Densio?" Suhestiyon sakanya ni Manang Ising. Huminga siya ng malalim bago hinarap si Manang. "Kapag wala pa siya pagkatapos ng sampung minuto ako na po mismo maghahanap sakanya." Sagot niya. Tumango lang si Manang sakanya at tinapik ang balikat niya. "O siya sige, kapag dumating na siya pakainin mo kaagad. Nakahanda na sa hapag ang mga pagkain.""Salamat po, Manang." Kanina niya pa gustong libutin ang buong rancho para hanapin ito. Pero pinigilan niya ang sarili dahil alam niyang babalik rin ito. Hindi niya maiwasang maalala ang pagkikita nilang muli after thirteen years. At totoong nagulat siya sa nakitang Ellaine. She's not the sweet,innocent and simple girl that he used to know. She changed.Akala niya nung una
Nanatiling nakatayo lang si Ellaine at nakatulala lang sa pintuang nilabasan ni Mico. Nanlalagkit siya, her leg is hurt, and she's goddamn tired pero tila hindi niya iyon maramdaman. Hindi naman niya inakalang magbe-break down siya sa harapan ni Mico. Pero kasi, tila umaapaw na ang mga dinadala niya sa kanyang dibdib at saktong sa harapan pa ni Mico siya sumabog. Pinunasan niya ang kanyang mga luha at pumunta nalang sa banyo para maligo. Pagkatapos ay sinuot niya ang roba at tinignan ang maleta niya. Habang naghahanap ng maisusuot, napansin niyang may nakalagay sa pinakailalim ng isa niyang maleta. Nagbadya nanaman ang mga luha niya sa nakita niya. Dahan-dahan niyang kinuha ang picture frame na matagal na niyang iniingatan. Isang tao lang ang may alam sa picture frame na ito - si Manang Mildred. Ang kanyang yaya simula pagkabata. Hinaplos niya ang mukha ni Mico na nakaakbay sakanya. The picture was taken when she was twelve years old at seventeen naman ito. Graduation niya iyon. Na
Pagkagising ni Ellaine ay nagtaka siya nang mapansin niyang nasa kama na siya. Ang pagkakatanda niya ay nakatulog siya dahil sa kaiiyak at hawak niya ang picture frame nila ng Ate Elisha niya. Hinawi na niya ang comforter at tatayo na sana nang mapansin rin niya ang benda sa may binti niya. Napakunot ang noo niya at pilit na inaalala ang nangyari kagabi pero walang nangyari dahil sumasakit lang ang ulo niya sa kaiisip. May pumasok kaya sa kwarto niya? Pansin rin niya kasi na iba na ang damit na suot niya. Kagabi kasi ay nakaroba lang siya sa pagkakaalam niya. Huminga nalang siya ng malalim. Bahala na nga. Hindi nalang niya iisipin kung sino ang nagpalit at naglagay ng benda sa binti niya. Pagod narin siya kakaisip pa. At tsaka wala namang ring mangyayari eh. Naligo na siya at bumaba na sa kusina. Nagugutom narin siya. "Good Morning, señorita." Bati sakanya ng mga kasambahay na nakasalubong niya. Tinanguan niya lang ang mga ito at dire-diretso sa dining area. Papasok pa lamang si
Legend: **** - Past-----"Matulog ka muna. Malayo pa ang bayan eh." Sabi sakanya ni Mico. "No thanks. I had enough sleep last night." Tanggi niya rito. "Kung ganun, ikaw nalang ang magdrive. Inaantok kasi ako. Unlike you, I haven't got any sleep last night."Napatanga siya rito. Niloloko ba siya nito?"Gago ka ba? Matapos mo akong sapilitang gawing trabahador rito sa rancho mo, ngayon gagawin mo naman akong driver?!" Sigaw niya rito. Tinakpan naman ni Mico ang kanang tenga at kinuskos iyon na tila nabingi ito. "Grabe ka naman makasigaw. Pwede ka namang tumanggi ng maayos eh. No need to curse at me." Inirapan niya lang ito at pinokus ang tingin sa mga makikita sa paligid which is mga puno, taniman at mga bundok lang."How's your leg?" "Huh?""Nabingi ka ba sa sarili mong sigaw?" Natatawang sabi ni Mico at sinulyapan siya saglit.Pinalo niya ito sa braso. "Hey, baka mabangga tayo!" Suway nito sakanya. Inismiran niya lang ito. "Mababangga saan? Eh tayo lang ang sasakyan na dumada