Share

บทที่ 72

last update Last Updated: 2025-05-13 15:49:56

“ไว้ใจครับนาย แต่ผมรับปากว่าจะไปส่งมันให้ถึงมือหมอก็เลยไม่อยากเสียคำพูด” ปกติโตเป็นคนโกหกไม่เก่ง แต่ตอนนี้กลับต้องทำเพื่อความปลอดภัยของอชิและเพลงขวัญ รวมไปถึงความปลอดภัยของทุกคนในหมู่บ้านด้วย เพราะหากเจ้านายรู้ว่าเขาพาคนนอกเข้ามาอยู่ที่นี่ ก็ยากจะเดาได้ว่าหลังจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้น 

“ไปกับข้าจะกลัวอะไร ญาติเอ็งก็เหมือนญาติข้า จริงมั้ย”

“จะ...จริงครับ” โตเถียงไม่ออกรวมทั้งไม่รู้จะพูดยังไงให้เจ้านายเห็นพ้องเสียแล้ว จึงได้แต่ยอมปล่อยให้อชิกับเพลงขวัญไปพร้อมกับขบวนของเจ้านาย 

“รอบนี้เอ็งส่งของแค่ตรงนี้พอ ที่เหลือข้าจัดการต่อเอง ข้ากลับก่อนล่ะ ไม่อยากมืดค่ำกลางทาง ส่วนเอกสารข้าทำไว้เสร็จแล้ว ส่งของรอบหน้าเอ็งค่อยแวะไปเอา” กำนันสิงหาหยอดคำหวานเรื่องเอกสารทางราชการเพื่อให้โตมีความหวังและตั้งใจทำงานให้ตนต่อไป 

“ครับนาย” สีหน้ายินดีของโตมีขึ้นทันที ที่รู้ว่าจะได้เอกสารเพื่อยืนยันสิทธิ์การเป็นคนไทยแล้ว 

“ฉันสองคนไปก่อนนะพี่โต สวัส
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 73

    “แน่นแล้ว” เมื่อมัดอชิกับต้นไม้เสร็จแล้วเพลงขวัญก็เอ่ยตอบ ก่อนที่เมฆจะเดินมาเช็กอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ เมื่อเห็นว่าเชือกแน่นพอจึงวางปืนในมือลงแล้วคว้าเพลงขวัญเข้ามากอดอย่างเร็ว แต่เธอก็ยกแขนขึ้นกั้นอย่างอัตโนมัติ“เอ็งนี่สวยถูกใจข้าจริงๆ ขนาดป่วยยังสวยสมเป็นสาวชาวกรุง มามะ มาให้พี่ชื่นใจหน่อย”“ไม่นะ อย่าทำอะไรฉัน” เพลงขวัญปัดป้องสัมผัสจากเมฆด้วยความรังเกียจ“อย่าดีดดิ้นไปหน่อยเลย ทำยังกับไม่เคยมีผัวไปได้”“ปล่อยฉันไปเถอะ” เธอยกมือไหว้ขอร้องทั้งน้ำตา แต่ดูเหมือนเมฆจะไร้ความเมตตาใดๆ อชิตะโกนลั่นอีกคนพร้อมกับพยายามยื้อให้หลุดจากเชือกที่มัดตัวอยู่แต่ยิ่งยื้อเชือกก็เหมือนจะยิ่งรัดแน่นขึ้น“พี่เมฆ พี่เมฆอย่าทำอะไรเมียฉันเลยนะจ้ะพี่ ถือว่าฉันขอล่ะ”“ขอได้แต่กูไม่ให้ ส่วนมึงถอดเสื้อผ้าออก” เมฆเอ่ยสั่งเสียงห้วน แต่เมื่อเห็นว่าเพลงขวัญยังไม่ทำตามก็สั่งอีกครั้ง พร้อมกับยกปลายกระบอกปืนมาทางเธอ

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 72

    “ไว้ใจครับนาย แต่ผมรับปากว่าจะไปส่งมันให้ถึงมือหมอก็เลยไม่อยากเสียคำพูด” ปกติโตเป็นคนโกหกไม่เก่ง แต่ตอนนี้กลับต้องทำเพื่อความปลอดภัยของอชิและเพลงขวัญ รวมไปถึงความปลอดภัยของทุกคนในหมู่บ้านด้วย เพราะหากเจ้านายรู้ว่าเขาพาคนนอกเข้ามาอยู่ที่นี่ ก็ยากจะเดาได้ว่าหลังจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้น“ไปกับข้าจะกลัวอะไร ญาติเอ็งก็เหมือนญาติข้า จริงมั้ย”“จะ...จริงครับ” โตเถียงไม่ออกรวมทั้งไม่รู้จะพูดยังไงให้เจ้านายเห็นพ้องเสียแล้ว จึงได้แต่ยอมปล่อยให้อชิกับเพลงขวัญไปพร้อมกับขบวนของเจ้านาย“รอบนี้เอ็งส่งของแค่ตรงนี้พอ ที่เหลือข้าจัดการต่อเอง ข้ากลับก่อนล่ะ ไม่อยากมืดค่ำกลางทาง ส่วนเอกสารข้าทำไว้เสร็จแล้ว ส่งของรอบหน้าเอ็งค่อยแวะไปเอา” กำนันสิงหาหยอดคำหวานเรื่องเอกสารทางราชการเพื่อให้โตมีความหวังและตั้งใจทำงานให้ตนต่อไป“ครับนาย” สีหน้ายินดีของโตมีขึ้นทันที ที่รู้ว่าจะได้เอกสารเพื่อยืนยันสิทธิ์การเป็นคนไทยแล้ว“ฉันสองคนไปก่อนนะพี่โต สวัส

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 71

    อชิและเพลงขวัญเอ่ยลาทุกคนในหมู่บ้าน เพราะอยู่ที่นี่มาหลายเดือน พอจะจากกันจริงๆ เพลงขวัญก็ถึงกับน้ำตาเอ่อ ย่าใหญ่เดินมาส่งพร้อมคำอวยพรว่าขอให้ทุกคนโชคดี จากนั้นการจากลาก็เกิดขึ้น เพลงขวัญถึงกับแอบปาดน้ำตาแสงจันทร์อุ้มลูกชายยืนส่งโต ผู้เป็นสามี กระแตเองก็ยืนมองเพื่อส่งเจษฎาพรจนลับตาด้วยเช่นกัน จากนั้นก็หันไปถามย่าใหญ่ด้วยความสงสัย“ไหนย่าใหญ่เคยบอกไว้ว่าพี่ไหมจะมาพร้อมความวุ่นวายและจะกลับไปจากที่นี่ก็ต่อเมื่อตั้งท้องนี่จ๊ะ” ความวุ่นวายน่ะทุกคนพอเห็นมาบ้าง แต่ก็ไม่ได้มากมาย ส่วนเรื่องท้องนี่สิ ที่ยังคงสงสัย หรือว่าตอนนี้เพลงขวัญกำลังตั้งท้องแบบไม่รู้ตัวอยู่“ข้าพูดแบบนั้นไว้เหรอ” ย่าใหญ่แสร้งทำเป็นจำไม่ได้“จ้ะ นี่ย่าใหญ่แก่จนหลงๆ ลืมๆ แล้วเหรอ” กระแตเอ่ยเย้าย่าใหญ่“เออ...กูแก่ พอใจกันหรือยัง ไปๆ แยกย้าย” ย่าใหญ่โบกไม้โบกมือเพื่อให้ทุกคนแยกย้ายกันได้แล้ว สีหน้านิ่งๆ ตอนนี้แฝงไว้ซึ่งความกังวล นั่นเพราะความวุ่นวายของจริงกำลังจะเกิดขึ้นหลังจาก

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 70

    ไม่นานเจษฎาพรก็ตามมาสมทบพร้อมห่อข้าวสี่ห่อและน้ำ จากนั้นทั้งสี่คนก็นั่งกินข้าวกันก่อนเพื่อจะได้มีแรงหากจะลงเล่นน้ำ สองผัวเมียที่เพิ่งแต่งงานใหม่ดูจะหยอดคำหวานใส่กันตลอด หยอกล้อดูน่ารักไม่สนใจอีกคู่ที่นั่งอยู่ไม่ห่างเมื่อกินอิ่มก็ได้เวลาแช่น้ำเย็นๆ กระแตกับเจษฎาพรลงน้ำกันไปแล้ว ส่วนเพลงขวัญดูเก้ๆ กังๆ เพราะตัวเธอเองก็อยากลงแช่น้ำเย็นๆ เหมือนกัน แต่ติดที่ว่าว่ายน้ำไม่เป็นสักเท่าไหร่“เป็นอะไรคุณ”“ฉันอยากลงเล่นน้ำ” คนถูกถามหันมาตอบ“อยากลงก็ลงสิครับ”“แต่ฉันว่ายน้ำไม่ค่อยเป็น” เพลงขวัญตอบไปตามตรง“ไม่เห็นจะยาก มานี่ ผมพาลงไป” เอ่ยจบอชิก็หย่อนตัวลงน้ำไปก่อน แล้วตรงเข้ามาคว้าเพลงขวัญ“เดี๋ยวๆ ไม่เอา” จังหวะที่ถูกอุ้มลงน้ำเพลงขวัญก็โวยวายไปด้วย นั่นเพราะรู้สึกกลัวเมื่อเท้ามันไม่ถึงพื้น ทางเดียวที่จะทำให้เธออุ่นใจคือเกาะคออชิไว้จนแน่น“คุณ”“อะไร”“ผมหายใจไม่ออก...แค่กๆ” เอ่ยบอกจบอชิก็แกล้งไอออกมาหน้าดำหน้าแดง เรีย

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 69

    “แผนอะไรครับกำนัน”“แผนที่จะทำให้ไอ้ท่านรองเด้งออกไปจากที่นี่ยังไงล่ะ...หึหึ” กำนันสิงหายิ้มเย้ย ในเมื่อพันตำรวจเอกศกลต้องการยาเสพติด เขาก็จะจัดให้ รับรองว่าถ้าเรื่องนี้ถึงหูผู้หลักผู้ใหญ่ มีหวังได้โดนคำสั่งย้ายภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงแน่นอน“มึงส่งข่าวให้โตมันรู้แล้วใช่มั้ย ว่าให้ลงมาส่งของเมื่อไหร่”“ส่งไปบอกแล้วครับ ว่าอีกสองวันเจอกันที่จุดนัดพบเดิม”“เตรียมรถ เตรียมอาวุธให้พร้อม วันนี้กูจะเข้าป่าไปล่าสัตว์แก้เบื่อ แต่ก็อาจจะเลยขึ้นไปตรวจงานที่ไอ้โตมันเสียหน่อย อาวุธก็จัดไปเยอะๆ กูอยากลองตัวใหม่ที่เพิ่งได้มาด้วย”“ครับกำนัน” บรรดาลูกน้องต่างเอ่ยรับอย่างพร้อมเพรียง ก่อนจะแยกย้ายกันไปจัดเตรียมข้าวของตามคำสั่ง โดยเฉพาะอาวุธสงครามที่แทบจะขนไปเป็นคันรถ แต่ข้างๆ กำนันก็ยังคงมีลูกน้องยืนอยู่อีกสองเพื่อรอคำสั่ง“ก่อนถึงทางเข้าหมู่บ้าน มึงก็ให้คนไปแจ้งทางไอ้โตให้รู้เสียหน่อย มันจะได้ให้คนออกมารับ ขืนสุ่มสี่สุ่มห้าเดินเข้าไปมั่วซั่ว เดี๋ยวก็ได้ตายห่ากันพอดี” กำนันสิงหารู้กิต

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 68

    “กรี๊ดดดดดดด ไอ้แมงดาสารเลว ไอ้ชาติชั่ว ถ้าเจอมึงอีก กูจะฆ่าให้ตายกับมือ กูจะฆ่ามึงให้ตาย” สายปอเอ่ยอาฆาตมาตินด้วยจิตใจที่แสนบอบช้ำ เวลานี้จะกลับไปหาสามารถก็คงไม่ได้อีกต่อไปแล้ว สามคนแม่ลูกจำต้องหาที่อยู่ใหม่ จากบ้านหลังใหญ่โตโอ่อ่าก็กลายมาเป็นห้องเช่าห้องเล็กๆ แคบๆสายปอจากที่ใช้ชีวิตสะดวกสบายกลายมาเป็นแม่ค้าขายข้าวแกงเพื่อประทังชีวิตให้รอดไปวันๆสายป่านจากเด็กสาวที่ได้เรียนมหาวิทยาลัยดีๆ แพงๆ แต่งตัวสวย หยิบจับอะไรแทบไม่เป็น ก็ต้องออกมาช่วยแม่ขายของ แม้จะอายหรือเหนื่อยแค่ไหนก็ต้องยอมต้องทนทัตเทพนั้นแม้ชีวิตจะตกอับ แต่ก็ไม่วายติดพนันขันต่อ นั่นคงเพราะมันซึมลึกเข้าไปสู่สันดานจนเกินกว่าจะขัดเกลาได้แล้ว“กำนันครับ มีตำรวจมาขอพบครับ”“ใคร” เจ้าของบ้านเอ่ยถามลูกน้องออกไป แต่พอเห็นสีหน้าของลูกน้องที่เข้ามาบอกก็พลอยคิ้วขมวดตามไปด้วย และชวนให้สงสัยว่าตำรวจที่ไหนมาขอพบเขาเวลานี้“พันตำรวจเอกศกลครับกำนัน” ลูกน้องอีกคนเอ่ยบอก เพราะเมื่อครู่พันตำรวจเอกศกลได้แนะนำตัวไว้ บวกกับเขามาด้วยชุดตำรวจเต็มยศแบบน

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 67

    มาตินมักจะทำให้เลือดในตัวเธอสูบฉีดอย่างร้อนแรงเสมอๆ ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน เธอลืมเลือนสามารถเสียสนิท ในขณะที่ผู้เป็นแม่หลงระเริงในกามา ลูกสาวและลูกชายก็กำลังหมกมุ่นอยู่ในบ่อน จากที่เคยได้เงินเป็นกอบเป็นกำกลับมาเป็นหนี้หลายล้านเพราะอยากเอาคืนสองพี่น้องจึงยิ่งถลำลึก มูลค่าหนี้พอกพูนจนเกินจะคาดคิด และทางเดียวที่เจ้าหนี้ผู้ซึ่งวางแผนเรื่องนี้ไว้ตั้งแต่ต้นต้องการ นั่นคือการไถ่หนี้วิธีพิเศษ ที่จะทำให้หนี้นั้นลดเร็วลดไว“พี่เทพ ช่วยป่านด้วย พี่เทพ” สายป่านไขว่คว้าหาพี่ชาย ตอนนี้เธอถูกชายร่างยักษ์สองคนล็อกตัวไว้ และได้ยินทุกอย่างเต็มสองหู นั่นทำให้เธอกลัวจนตัวสั่น“กูไม่ขายน้องสาวเพื่อใช้หนี้มึงเป็นอันขาด” ทัตเทพตะโกนลั่นห้อง นั่นเพราะต่อให้ต้องตาย เขาก็ไม่มีวันขายน้องสาวกิน แม้เขาจะไม่เคยแสดงออกว่ารักน้อง แต่การที่จะโยนทุกอย่างให้สายป่านรับไว้คนเดียวแบบนั้น เขาก็คงตกนรกทั้งเป็น“ถ้ามึงไม่ขายน้องสาว มึงก็ต้องหาเงินสดห้าล้านมาคืนกู” อัศวินยิ้มกริ่มที่สามารถหลอกล่อให้ทัตเทพตกหลุมท

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 66

    “อื้อ...ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จริงๆ ฉันจะเตรียมของติดตัวมาให้มากกว่านี้ จากนั้นก็กระโดดหนีคุณออกจากทางหน้าต่างเหมือนเดิม” ในที่สุดเพลงขวัญก็ทำให้อชิยิ้มกว้างออกมา“ผมเองก็ยังคงเลือกที่จะหนีและเลือกที่จะขอเจอคุณบนหลังรถหกล้อเหมือนเดิม” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น ทั้งคู่ยืนสบตากันและกันอยู่นานราวกับว่าเวลานี้พวกเขามีกันแค่สองคนเท่านั้นความรู้สึกมากมายถ่ายทอดออกมาทางแววตาของพวกเขา อชิคว้ามือบางของเพลงขวัญขึ้นมากุมไว้ แม้บนนิ้วของทั้งสองจะไม่ได้มีแหวนแต่งงาน เพราะต่างฝ่ายก็ต่างถอดมันออก แต่แหวนมันก็ไม่ได้มีความสำคัญเท่ากับความรู้สึกที่ทั้งคู่กำลังมีให้กันอยู่ในตอนนี้กระทั่งความหวานต้องยุติลงเมื่อได้ยินเสียงของย่าใหญ่ดังขึ้น“เอ็งสองผัวเมีย ขยับมานี่ ข้าจะผูกแขนให้”“จ้ะ ย่าใหญ่” อชิเอ่ยบอก ก่อนจะกุมมือเพลงขวัญไว้แล้วเดินตรงไปหาย่าใหญ่ ย่าใหญ่ผูกข้อไม้ข้อมือให้บ่าวสาวป้ายแดงเสร็จแล้ว ก็ขยับมาผูกให้เพลงขวัญและอชิบ้าง เพราะถือว่าทั้งคู่คือคู่แต่งงานใหม่เช่นกันจากนั้นบรรดาพี่ป้าน้าอาในหมู่บ้า

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 65

    เพลงขวัญและอชิที่ไม่ได้นอนมาทั้งคืนพลอยถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกตามไปด้วย แม้จะเริ่มหิวแต่ดูเหมือนความง่วงจะชนะ“ง่วงเสียแล้วสิ ถ่างตาไม่ไหวแล้ว” พอรู้ว่าเจษฎาพรปลอดภัยแล้วแบบนี้ เพลงขวัญที่นั่งสวดมนต์มาทั้งคืนก็เริ่มออกอาการว่าไม่ไหว ง่วงจนตานั้นสู้แสงไม่ได้เสียแล้วสิ“ผมก็ง่วง” อชิเองก็ง่วงเช่นกัน นั่นทำให้ทั้งคู่กลับมาที่บ้านเพื่อจะงีบเอาแรงกันเสียหน่อย ตั้งใจจะนอนที่ใครที่มัน แต่ไปๆ มาๆ ทั้งคู่กลับทิ้งตัวหลับบนเตียงของเพลงขวัญ พวกเขานอนกอดกันโดยไม่มีใครผลักไสใครให้ออกห่าง ทั้งคู่สัมผัสลมหายใจของกันและกันได้อย่างสนิทใจ ไม่ได้รังเกียจเหมือนเมื่อก่อน นั่นเพราะทั้งสองต่างมีใจให้กันและกันแล้วนั่นเองบางครั้งผลลัพธ์ของการรอคอยมันก็คุ้มค่า แม้เวลาของการรอแต่ละคนจะไม่เท่ากัน บางคนเร็วบ้างช้าบ้าง แต่สุดท้ายแล้วความสุขมักจะรอพวกเขาอยู่เสมออชินอนกอดเพลงขวัญด้วยรอยยิ้ม เช่นเดียวกับคนในอ้อมกอดหลับพริ้มด้วยใบหน้ามีความสุข กระแตเองแม้จะเหนื่อยแต่เธอกลับมีความสุขที่ได้เห็นว่าเจษฎาพรยังมีชี

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status