จูบแรก 6 : ยัยเด็กซื่อบื้อ

" ไหนดูซิ แม่แรดน้อย " แพรวจับเมเบลหมุนซ้ายหมุนขวาหลังจากแปลงโฉมให้เพื่อนเสร็จ จากสาวน้อยสดใสเกือบจะจืดชืด ให้เป็นสาวสวยในลุคเซ็กซี่ขยี่ตาจนคนรับหน้าที่เมคอัพอาร์ติสถึงกับต้องตกตะลึงซะเอง

เดรสสั้นรัดรูปสีดำของแพรว ถูกจับมาสวมใส่ให้กับนางแบบสาวจำเป็น ขับผิวเนียนขาวอมชมพูที่ผ่านการดูแลมาเป็นอย่างดีให้มีออร่าเจิสจรัส ด้านบนเป็นสายคล้องคอแหวกโชว์เนินอกคัพดีของแท้จากธรรมชาติ ผมยาวสลวยสุขภาพดีที่ไม่เคยผ่านการทำสีทิ้งตัวยาวสลวยลงถึงกลางหลัง ใบหน้าจิ้มลิ้มแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางค์ราคาแพง สวยโฉบเฉี่ยวจนคนอาสาแปรงโฉมให้ถึงกับตาค้างไปตามกัน

"ป๊าดดด งามปะล้ำปะเหลือ " เฟย์ในชุดเดรสรัดรูปสีแดงเพลิงที่แซ่บไม่แพ้กันพูดขึ้น ปกติเมเบลเป็นคนสวยอยู่แล้วเพียงแต่เธอไม่ค่อยชอบแต่งตัวจัดจ้าน แต่พอเปลี่ยนลุคใหม่จึงไม่แปลกที่จะสวยสะดุดสายตาขนาดนี้

" มันไม่สั้นไปใช่มั้ย? " คนไม่มั่นใจดึงชายกระโปรงลงอย่างเคอะเขิน เธอไม่เคยแต่งตัวล้อเสือล้อตะเข้ขนาดนี้มาก่อน ปกติจะเห็นแต่พี่หนิง ผู้เป็นพี่สาวชอบแต่งแนวนี้ซะมากกว่า

แต่พอก้มลงดึงช่วงล่าง ช่วงบนก็แทบจะทะลักออกมาเช่นกัน เจ้าของร่างสวยทำได้เพียงใช้มือเรียวเล็กของตนเองปกปิดมันไว้ เธอรู้สึกไม่มั่นใจเอามากๆ แต่เมื่อมองไปที่เพื่อนร่วมแก๊งอีกสองคนที่ก็แซ่บสะเทือนแผ่นดินนั้นแล้ว ก็พอทำให้มีความกล้าขึ้นมาบ้าง

" แบบนี้ล่ะสเปคพี่เดรฟ " แพรวหันมากระซิบเบาๆ เพราะเคยเห็นเด็กที่เขาควงมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ละคนนี่ทำเอาแพรวยังรู้สึกร้อนวูบวาบตามเลย

" จริงหรอ แล้วแพรวรู้ได้ไงอ่ะว่าเขาชอบ?" จากที่กังวลอยู่นาน แต่พอได้ยินว่าใครคนนั้นชอบแบบนี้ใบหน้าสวยก็คลี่ยิ้มบางๆ ออกมา

" ก็ส่วนมากพวกผู้หญิงที่แก๊งนั้นคั่วอยู่ก็มีแต่แซ่บๆ แบบนี้แหละ ผู้ชายที่ไหนจะชอบคนจืดชืดล่ะห้ะ อุ๊ย! " แพรวยกมือขึ้นปิดปากพราะเผลอพูดสิ่งไม่น่าฟังออกไป ทั้งก็กลัวเมเบลเอาไปเปรียบเทียบกับตัวเองด้วยเช่นกัน

" ก็จริงอย่างที่แพรวว่า ผู้ชายก็ต้องชอบคนสวยๆ เซ็กซี่ๆ เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว ก็ดูอย่างแพรวของเราสิ ยังฮอตขนาดนี้เลย ใช่มั้ยล่ะ? " เมเบลฉีกยิ้มกว้างให้เพื่อนเป็นการบอกกลายๆ ว่าเธอไม่ได้ถือสากับคำพูดของแพรวเลย แต่พอหันหน้ากลับไปมองตัวเองผ่านกระจกบานใหญ่ ดวงตากลมโตก็หม่นลงทันที

@Ornic Club

เสียงเพลง EDM ดังกระหึ่มออกมาจากผับหรูหราขนาดใหญ่ตรงหน้าของหญิงสาวทั้งสามคน แค่มองจากภายนอกและรถที่จอดอยู่บริเวณนี้ก็เดาได้ไม่ยากว่านักท่องราตรีที่มาที่นี้ต่างก็ไม่ธรรมดาทั้งนั้น และที่พวกเธอมาที่นี่ได้ก็เพราะบัตรวีไอพีของลูกชายนักการเมืองดังที่รออยู่ด้านในแล้ว

ทันทีที่ก้าวเข้าไปถึงด้านใน เพื่อนชายเพียงคนเดียวในกลุ่มก็โบกไม้โบกมือทักทาย หญิงสาวทั้งสามจึงเดินไปยังโต้ะที่ธามจองเอาไว้รอล่วงหน้าแล้ว

" ตาแดงเลยนะธาม มาตั้งแต่กี่ทุ่มเนี่ย?" เฟย์เดินเข้ามาถึงก่อนเอ่ยทักทาย แต่หนุ่มตี๋กลับไม่สนใจเพราะสายตาดันไปสะดุดเข้ากับบางอย่างที่ทำให้รู้สึกว้าวจนต้องเดินตรงดิ่งเข้ามาใกล้

" เมเบล....โอมายก็อต เปลี่ยนใจชอบผู้หญิงตอนนี้ทันมั้ยว่ะ? " ธามอึ้งไปเลยเมื่อเจอเมเบลลุคใหม่ จนโดนมือเล็กบิดเข้าที่แขนถึงได้สติกลับคืนมา

" โอ๊ยยย!! "

" ธามก็พูดซะเราขนลุกอีกแล้วนะ " เมื่อทักทายกันเสร็จสับ ทั้งสี่คนก็นั่งลงยังที่ของตัวเอง ส่วนธามที่มานั่งดื่มกับแก๊งเก้งกวางของเขาก่อนหน้าที่บรรดาเพื่อนสาวจะเข้ามาจนเริ่มจะกรึ่มๆ ได้ที่แล้ว

" อย่าทำเป็นพูดไป เมื่อกี้เห็นผู้ชายงานดีมาก กอไก่ล้านตัวอยู่ชั้นบนโซนวีไอพีแหนะ " หนุ่มตี๋จีบปากจีบคอพูด มือไม้ก็ทำท่าทางสบัดไปมา ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ธามเริ่มควบคุมร่างกายไม่ได้แล้ว

" อีธาม มือมึงเนี่ย! เดี๋ยวพ่อมึงก็ได้รู้หรอกว่าลูกชายคนเดียวของตระกูลเป็นสาว " แพรวรีบจับมือหนากดลงใต้โต้ะ ถึงผับแหน่งนี้จะมีแต่เหล่าไฮโซมีระดับแต่ก็ไม่อาจรอดพ้นสายตาของคนที่จ้องจะมาหาข่าวได้หรอก แล้วยิ่งเป็นลูกชายคนดังระดับประเทศด้วยแล้วจึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะตกเป็นเป้าสายตาของใครๆ

" เดี๋ยวสิ มีเรื่องจะเมาท์ต่ออีกนะ แล้วเราก็แอ๊บแมนใช่ม่ะ เดินตามหนุ่มหล่อคนหนึ่งเข้าไปในห้องน้ำ โอ้ว..น่าจะ56เห็นจะได้ " ธามทำหน้าจริงจัง ดวงตาแดงก่ำเบิกโพลงเมื่อพูดถึงคำว่าห้าสิบหก

" อร้ายย กูอยากได้อยากโดนมั้งอ่า พากูไปเดี๋ยวนี้อีธาม กูต้องลากคอมาทำผัวให้ได้ " แพรวดี้ด้าขึ้นมาเมื่อได้ยินคำว่าห้าสิบหก ตอนนี้แพรวไม่สนแล้วล่ะว่าใครจะเป็นข่าว เธอดึงแขนเพื่อนชายให้ลุกขึ้นพร้อมกับลากไปยังโซนวีไอพีอย่างเอาจริง

เมเบลและเฟย์ได้แต่ส่ายหัวให้กับความแรดของเพื่อนสาว พวกเธอไม่คิดจะห้ามเพราะถึงห้ามไปคนดื้ออย่างแพรวก็ไม่ฟังอยู่ดี สองสาวจึงได้แต่นั่งดื่มด่ำกับบรรยากาศราตรีไปเพลินๆ

ความออร่าของสองสาวสวยบนโต๊ะ กลายเป็นจุดสนใจของหนุ่มๆที่พบเห็น หลายต่อหลายคนต่างเดินเข้ามาทำความรู้จัก บ้างก็ขอชนแก้ว แต่ก็ถูกปฏิเสธไปตามๆกัน

" เฟย์ไม่ชอบมาผับก็เพราะแบบนี้แหละ น่ารำคาญ" สาวชุดแดงถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ เพราะไม่โอเคกับคำพูดและสายตาเทะโลมพวกนั้น

" ช่างเถอะ ลองดื่มดูกันมั้ยเฟย์? " เมเบลเลือกที่จะไม่ใส่ใจสายตาพวกนั้น เธอรินน้ำสีเข้มลงแก้วสองใบที่ใส่น้ำแข็งไว้รออย่างเก้งๆ กังๆ ก่อนจะเทโซดาตามจนเต็มแก้ว เพราะปกติพวกเธอไม่ค่อยดื่มแอลกอฮอล์กันซักเท่าไหร่จึงอาจจะทำให้รสชาติของเครื่องดื่มสองแก้วนี้แปลกๆ ไปบ้าง

" เชียส "

น้ำรสฝาดเฝื่อนขมบาดลึกลงคอที่ไม่แม้แต่จะเคยผ่านการดื่มมาก่อนด้วยซ้ำ สองสาวหยีหน้าใส่กัน ก่อนจะหัวเราะออกมาเมื่อทนกลืนมันลงไปได้ในที่สุด

" ซีดดอ่าาา ~ โครตขม " เฟย์พูดขึ้น มองหน้าเพื่อนสาวตรงข้ามกันที่กระดกแก้วเข้าปากเป็นครั้งที่สอง

" อ่าา~ ใช้ได้นะ เหล้าอะไรว่ะเนี่ย?" เมเบลหยิบขวดสีอำพันขึ้นมาอ่านฉลาก ปกติเธอไม่ดื่มของมึนเมาด้วยซ้ำ มีจิบๆบ้างตามโอกาส แต่ครั้งนี้ยอมรับว่าเหล้าขวดนี้นุ่มลิ้นดีจริงๆ

" เฮ้ย พอแล้วเบล มึงยกไปสามแก้วติดแล้วนะ " และเฟย์ก็ต้องปรามออกไป เมเบลดื่มมันยังกับน้ำเปล่าแล้วยิ่งคนคออ่อนแบบเบลไม่อยากจะนึงสภาพว่าอีกครึ่งชั่วโมงต่อจากนี้จะเป็นยังไง

" เอาอีกมั้ย กูว่ารสชาติมันได้นะ " ในขณะที่พูดเมเบลก็ดื่มอีกเป็นแก้วที่สี่ เฟย์ส่ายหน้ารัวเรื่องดื่มเธอไม่ขอสู้จริงๆ

" เบลมีไรจะถาม ทำไมเฟย์ไม่มองใครเลยอ่ะ หรือว่าความจริงแล้วเฟย์แอบปิดบังอะไรเบลอยู่รึป่าว?" เมเบลเริ่มจะลิ้นพันกัน หากไม่ดื่มเธอก็คงไม่กล้าถามเรื่องส่วนตัวของเพื่อน ถึงแม้พวกเธอสองคนจะสนิทกัน พักด้วยกันแต่ก็ยังเว้นว่างให้พื้นที่ส่วนตัวกันและกันเสมอ

" งั้นเฟย์ก็จะตอบตรงๆ คือว่าเฟย์ยังรักพี่เดลอยู่ " เฟย์ตอบแบบไม่อ้อมค้อม เมเบลได้ยินคำตอบนั้นถึงกับสะอึก นี่เฟย์ยังฝังใจกับรักครั้งเก่ามาโดยตลอดงั้นเหรอ เฟย์เก็บความรู้สึกเก่งมากจนเธอดูไม่ออกเลย

" เคๆ เบลก็ขอให้เฟย์สมหวัง และก็ขอให้ตัวเบลสมหวังเช่นเดียวกัน เราจะได้เป็นญาติกันดีไหม ฮ่าๆ" เมเบลหัวเราะกลบเกลื่อน เมื่อรู้ว่าเพื่อนมีคนในใจเธอก็ไม่อยากก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของอีกคนให้มากความ ก็อย่างที่บอกว่าเรื่องของหัวใจมันห้ามกันไม่ได้

เธอยกแก้วรอชนกับเฟย์อีกครั้ง คนถูกเชื้อเชิญคลี่ยิ้มเล็กน้อยมองน้ำสีเข้มในมือก่อนจะเบะปากเมื่อนึกถึงรสชาติของมัน แต่สุดท้ายก็ยอมยกดื่มอยู่ดี

" อย่างเซ็ง อีธาม อีตาต่ำ ไปเสียเที่ยวเลยแถมโดนด่าอีกตางหาก " แพรวบ่นหน้างอคอหักเข้ามาพร้อมกับหนุ่มตี๋

" อ้าว แล้วใครจะไปรู้ว่ะว่านั่นคือพี่ชายมึงล่ะ แต่จะว่าไปแก๊งนั้นแซ่บสะเทือนมดลูกทุกคนจริงๆนะ " บทสนทนาของสองคนเข้ามาใหม่ ถึงไม่ได้ไปด้วยคนที่นั่งรอที่โต้ะก็พอจะเดาได้ว่าไปเจอใครมา

" แล้วพี่เดรฟล่ะ มาด้วยมั้ย?" เมเบลถึงกับตาลุกวาวเมื่อได้ยินว่าแก๊งพี่มิกค์อยู่ที่นี่ด้วย งั้นก็แสดงว่าคืนนี้เธอจะได้เจอเขางั้นสิ

" จะเหลือหรอ ก็คนที่อีธามเดินตามเข้าห้องน้ำยังไงล่ะ ไอ้ไซต์ห้าสิบหกที่กูตามไปน่ะ เหอะ..." แพรวถอนหายใจเซ็งๆ ออกมาด้วยความเสียดาย แล้วยิ่งมาเป็นผู้ชายคนเดียวกันกับที่เพื่อนสนิทสนใจ เธอก็ยิ่งไม่มีวันหักหลังเพื่อนแน่ๆ และเขาคนนั้นก็ไม่สนใจเธอแน่ๆเช่นเดียวกัน

" ไอ้ห้าสิบหกนี่มันประมาณไหนหรอ?" คนได้ฉายาแรดน้อยเอ่ยถาม ทำเอาเพื่อนสามคนบนโต้ะมองหน้ากันเลิ่กลักไม่รู้จะตอบเมเบลยังไง ทุกคนรู้ว่าเธอสด เธอใส แต่ไม่คิดว่าจะซื่อบื้อขนาดนี้....

" เท่าข้อมือเด็ก กระทัดรัด กำลังน่าเอ็นดู " เป็นธามที่ให้คำตอบ เมเบลพยักหน้าเข้าใจ และเธอก็ไม่ได้ติดใจอะไรเรื่องนี้ต่อด้วย เพราะตอนนี้ในสมองกำลังคิดเพียงว่าจะลากสังขารอันปวกเปียกนี้ขึ้นไปหาเขาได้ยังไง...

คนตัวเล็กสะบัดหัวเรียกสติ ใช่...เธอเมา เมาตั้งแต่สามแก้วติดนั่นแล้ว แต่ก็ยังพอมีสติอยู่บ้าง เมเบลลุกขึ้นยืนจึงพบว่าร่างกายยังคงไหวอยู่ โชคยังเข้าข้างที่ไม่ได้รีบมอมตัวเองจนอดเห็นหน้าคนในใจไปซะก่อน

" เดี๋ยว จะไปไหนเบล?" เฟย์ดึงแขนคนโอนเอนที่ตั้งท่าจะเดินออกจากโต้ะ ทุกสายตาของทุกคนต่างจับจ้องมาทางคนตัวเล็กเพื่อรอคำตอบ

" ไปฉี่ " เธอตอบสั้นๆ แต่ก็เป็นคำตอบที่เพื่อนๆต้องการ เพราะดูจากสภาพแล้วหากเมเบลจะไปหาผู้ชายที่แอบชอบในสภาพนี้คงไม่พ้นถูกตะเพิดออกมา

" คิดว่าเราจะไปหาพี่เดรฟหรอ โนๆๆ เราไม่ฆ่าตัวตายด้วยวิธีนั้นหรอกน่า " คนตาปรือยกนิ้วชี้ปฏิเสธ ส่งยิ้มหวานๆอย่างยียวนให้เพื่อนๆ พร้อมหมุนตัวจากไป

>>>

" สวัสดีค่ะพี่ๆ " เมเบลเดินเซซ้ายเซขวาขึ้นมาถึงโซนวีไอพีของผับ แน่นอนว่าเธอแอบมา เพราะไม่อยากให้ใครตามมาขัดจังหวะการจีบผู้ชายของตัวเอง ที่บางทีอาจจะถูกไล่ตะเพิดออกมาจริงๆก็ได้ ขายขี้หน้าหมด

" น้องเบล โอโห้ พี่แทบจำไม่ได้เลย " วายุลุกขึ้นจากที่นั่งตรงมาหาเมเบล ทำเอาสาวสวยข้างกายถึงกับหน้าบึ้งตึงทันที

" เขยิบๆ ให้น้องเบลหน่อยไอ้เดรฟ มึงนั่งคนเดียวก็รู้จักแบ่งปันบ้าง " ลีโอหนุ่มฮอตเนิร์ดที่นั่งตรงกลางสาวสวยขนาบข้างสะบัดมือไล่เพื่อนให้เขยิบออกไป คนถูกไล่ทำได้เพียงชักสีหน้าไม่พอใจแต่ก็ทำตามแต่โดยดี

" ขอบคุณค่ะ " เมเบลฉีกยิ้มหวาน นั่งลงข้างๆชายหนุ่มที่เธอแอบคิดไม่ซื่อ โซฟาหนังที่มีขนาดไม่ใหญ่มากทำให้สองคนตัวติดกันอย่างเลี่ยงไม่ได้

" มานั่งข้างพี่ก็ได้นะคะน้องเบล ที่ตรงนี้ก็ยังว่าง" มิกค์ยิ้มกริ่มพูดเล่นแกมจริง ใช้ฝ่ามือตบลงที่นั่งข้างๆ เชื้อเชิญให้อีกคนเปลี่ยนใจ

จากที่เคยสนใจเพื่อนสนิทน้องสาวตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้า แต่พอรู้ว่าเมเบลและเดรฟดูจะมีซัมติงอะไรกันมาก่อนและดูเหมือนน้องมันจะไม่จบแค่นี้ การถอยออกมาคงเป็นทางออกที่เหมาะสมที่สุดแล้ว

" ไม่เป็นไรค่ะพี่มิกค์ เบลอยากนั่งใกล้เดรฟมากกว่า " คนตัวเล็กหันหน้าไปส่งยิ้มให้คนข้างกาย แต่กับถูกเขาเมินใส่ ในขณะที่ชายหนุ่มอีกสามคนได้แต่มองหน้ากันอย่างงงๆกับพฤติกรรมของเพื่อนร่วมแก๊ง

หลังจากเหตุการณ์เมื่อเช้าทุกคนต่างเค้นความจริงจากเดรฟผ่านทางกรุ๊ปไลน์ของพวกเขา แต่คำตอบที่ได้มีเพียงคำว่า "เสือก" คำเดียวสั้นๆ ทุกอย่างจึงจบไป...

" เดรฟ เบลขอไลน์หน่อยสิ " เมเบลยื่นมือถือให้คนข้างกาย ใช่..ที่เธอลากสังขารมาถึงข้างบนนี้เพียงเพราะต้องการขอแลกไลน์เขา

" ตรงเกินไปมั้ย เธอคิดวิธีขอไลน์ผู้ชายได้แค่นี่นะเหรอ?" เดรฟหัวเราะเบาๆ ในลำคอให้กับการเข้าหาผู้ชายของยัยเด็กซื่อบื้อคนนี้

" อ้าว แต่เดรฟก็เข้าใจที่เบลพูดหนิ แล้วทำไมต้องหาวิธีให้ซับซ้อนด้วยล่ะ พี่ๆ ฟังกันเข้าใจมั้ยคะว่าเมื่อกี้เบลขออะไรเค้าไป ?" เมเบลหันมาถามทุกคนในโต้ะในท่าทางจริงจัง สามหนุ่มหลุดขำออกมาพร้อมๆกันอย่างเอ็นดูสาวน้อยตรงหน้า

" ก็จริงอย่างที่น้องมันพูดนะเว้ย ไม่เห็นจะต้องทำให้ซับซ้อนเลย ฮ่าๆๆ / ถ้ามันไม่ให้เดี๋ยวพี่แอดให้เอง เอามือถือน้องเบลมานี่ม่ะ" และพี่ๆผู้ใจดีก็ช่วยเหลือเมเบลอย่างเต็มที่ เว้นแต่คนถูกขอไลน์ได้แต่นั่งทำหน้าหงุดหงิด

" นี่สองคนนี้รู้จักกันมาก่อนรึป่าวครับ?" ลีโอแกล้งถามออกไปในขณะจัดการแสกนคิวอาร์โค้ดให้เมเบลเรียบร้อยแล้วพร้อมกับยื่นมือถือคืนให้เธอ

" รู้ค่ะ / ไม่รู้จัก " ทั้งสองตอบออกมาพร้อมกันแต่คำตอบนั้นกลับไปคนละทิศละทาง เดรฟชักสีหน้ารำคาญใส่คนข้างๆ ก่อนจะลุกพรวดพลาดขึ้น

" กูไปห้องน้ำ "

" เบลก็ขอตัวนะคะ " เมเบลรีบลุกขึ้น เดินตามคนตัวสูงออกไป เธอรู้ว่าเขาตั้งใจหนีเธอ แต่เมื่อได้ถ่อมาถึงข้างบนนี้แล้วขอแค่ได้คุยด้วยซักนิดพอนอนหลับฝันดีหน่อยเถอะ

" เดรฟ รอเบลด้วยสิ ทำไมชอบเดินหนีนักล่ะ " เสียงเล็กดังตามหลัง คนตัวสูงยังคงไม่หยุดนิ่งกระทั่งเมเบลรีบวิ่งไปจับแขนเขาเอาไว้

" อะไรของเธอ เลิกเซ้าซี่ฉันได้แล้ว " เขาพูดเสียงเข้มติดหงุดหงิด มองมาด้วยแววตาที่ว่างเปล่า ไม่มีท่าทีผูกมิตรแต่อย่างใด

" ก็แค่อยากคุยด้วย ทำไมต้องดุ " ดวงตากลมโตสั่นระริก เป็นครั้งที่สองแล้วที่ถูกเขาปฏิเสธตรงๆ

" แต่ฉันไม่อยากคุยกับเธอ ฉันไม่ชอบเด็ก มันน่ารำคาญเข้าใจนะ"

" อย่าเพิ่งปฏิเสธกันสิ นายยังไม่รู้จักฉันดีพอเลยนะ ถ้าเราได้รู้จักกันมากกว่านี้เบลคิดว่าเดรฟจะชอบเบลได้ไม่ยาก " คนโลกสวยพูดทุกอย่างที่รู้สึกออกมาจากใจ เธอเป็นคนที่คิดอย่างไรก็แสดงออกมาแบบนั้น

" เธอเชื่อแบบนั้นเหรอ?" เดรฟหันมาถามจ้องหน้าอีกคนด้วยสายตาแปลกไป เมเบลพยักหน้าเป็นคำตอบ ก่อนจะถูกกระชากแขนจนปลิวไปตามแรง

" งั้นมานี่ "

*************************

Spoil next ep.

กูไม่มีทางเอาเด็กนั่นมาทำเมียแน่นอน