ฝากเลี้ยงน้อง [5]

พวกผู้ใหญ่กลับมาพบกว่าฝาแฝดยังคงนอนหลับสนิทอยู่ในห้องของตัวเอง ในขณะที่ป้าเจนรีบเดินมาหาลูกสาวด้วยความเป็นกังวลว่ายังหลับหรือกำลังทำอะไรอยู่

เธอได้ยินเสียงสายน้ำในห้องน้ำดังขึ้นเป็นระยะ เลยแวะเดินเข้าไปหาว่าลูกสาวกำลังทำอะไร

“เกรซ! เพิ่งตื่นหรอลูก...”

“จ้า หนูตื่นมาได้สักพักแล้วกำลังอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า กลับมากันแล้วรึจ๊ะ?” สาววัยรุ่นเริ่มทำใจหล่นวูบ แทบจะตื่นกลัว โชคดีที่เธอไล่ฝาแฝดกลับไปที่ห้องได้ทันเวลา ก่อนที่พวกผู้ใหญ่จะมาเจอพวกเขากำลังรุมเอากับเธอยกใหญ่

“แต่งตัวเสร็จแล้ว มาช่วยแม่ทำอาหารนะ” ป้าเจนยกมือทาบอก นึกโล่งใจว่าไม่น่าปล่อยให้อยู่กันตามลำพัง แต่เห็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอคงจะคิดมากเกินไป คงจะปล่อยให้เด็กๆ อยู่กันตามลำพังได้

“จ้า” เกรซพยายามควบคุมเสียงแม้ว่า จะยังปวดท้องระบมจากการมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรก และสองดอกติดๆ อย่างน้อยมันทำให้เธออาบน้ำในเช้านี้ รู้สึกร่างกายเบาบางและสบายตัวอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว

******

วันนี้ภายในครอบครัวของเกรซ กับครอบครัวของอาไผ่ดูอบอุ่นเป็นกันเอง ไม่มีใครสงสัยใดๆ เกี่ยวกับฝาแฝดหนุ่มน้อยสองคนที่แอบมาลักหลับกับเธอพร้อมกัน

ระหว่างทานอาหารในช่วงสาย แววตาของเกรซหันไปมองผู้ใหญ่ทั้งหมดในวงอาหาร พวกเขาสนุกสนานร่าเริง ที่ได้พบญาติที่อาศัยห่างกัน กลับมาสังสรรค์บนโต๊ะอาหารนี้

นาวินกับภู ทานอาหารเสร็จ ก็ลุกออกจากโต๊ะนี้ทันที เหลือเพียงเกรซที่ยังทานอาหารช้า และอยากนั่งยาวๆ เพราะปวดท้องน้อยมาก เพิ่งจะมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกกับฝาแฝดสองดอกติดๆ จะไม่ให้เธอนั่งปวดท้องพักผ่อนได้ยังไง

เรือนขาของเธอยังสั่นอยู่บ้าง และยังเสียวช่องคลอดจนถึงรู้สึกว่าภายในระบมปวด และเสียวชาอยู่บ้าง เกรซนั่งเม้มริมฝีปากปาก และนั่งขมิบอยู่เนืองๆ ขนลุกซาบซ่านและเหลือบหันไปมองหาฝาแฝดว่าตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่

เธอพบว่าพวกเขาสวมใส่ชุดว่ายน้ำท่าแสงแดดให้แผดเผา เห็นทีจะต้องตามไปติดๆ เพราะทะเลช่วงกลางวันค่อนข้างซัดแรงอีกแบบ หากไม่ดูแลให้ดีพวกเขาถูกซัดออกนอกฝั่งแน่ๆ

“เกรซ รีบทานข้าวแล้วไปดูน้องสิ ทะเลที่นี่ไม่เหมือนแถวชะอำหรือบางแสนนะ” แม่ของเธอออกคำสั่ง เพราะไม่อยากให้มีเหตุร้ายเกิดขึ้นกับแฝดของน้องชายซึ่งพาครอบครัวมาพักผ่อนที่บ้านตน

“อ่อ จ้า” เกรซตอบสั้นๆ แล้วค่อยๆ ลุกออกจากโต๊ะอิดๆ ออดๆ

สาววัยรุ่นรู้สึกแย่นิดๆ ที่แม่ของตนเป็นห่วงฝาแฝดของอาไผ่ มากกว่าจะห่วงลูกสาวตัวเอง โดนฝาแฝดทั้งสองคนมาลักหลับตอนเช้าจนน้ำแตกไปทั่วร่างกาย... เธอคงพูดไม่ได้หรอก นอกจากทำตามคำสั่งของแม่

******

ในที่สุดแล้ว เกรซต้องไปหยิบชุดว่ายน้ำที่รัดกุมขึ้น อย่างน้อยบิกินี่สองชิ้นก็เป็นอีกลายสีเหลืองดอกทานตะวัน มีเนื้อผ้าปกปิดมากขึ้น และปิดแก้มก้นมิดชิดกว่าบิกินี่สีขาว เธอประมาทไปหน่อยเลยถูกสองหนุ่มรุมอึ๊บกันเมื่อเช้านี้

“พี่เกรซมาเล่นน้ำด้วยกันสิ” ภูตะโกนก้อง แต่ทำให้เกรซไม่กล้าเข้าใกล้ กลัวว่าพวกผู้ใหญ่จะสังเกตเห็นว่า ฝาแฝดหนุ่มน้อยกับสาววัยรุ่น สนิทกันเร็วเกินไปจนทำให้รู้สึกสงสัยแทน

“ไม่ล่ะ อย่าออกไปไกลนะ” เธอพูดตามปกติมารยาท อันที่จริงถ้าคลื่นจะซัดพวกเขาให้หายไปจากทะเลได้ จะดีมาก และเธอจะรู้สึกปลอดภัยมากกว่านี้ หรืออีกใจหนึ่งก็เสียดายอารมณ์รู้สึกดีๆ จากเมื่อเช้าที่ทำให้เธอตัวเบาสบายมากๆ

“คิดเรื่องเมื่อเช้าหรอครับ?” นาวินว่ายน้ำเข้าฝั่ง ไปหาเกรซซึ่งกำลังยืนอยู่ในน้ำทะเลเท่าเข่า สองแขนเธอกอดอก และมองค้นเขาเพราะเสียครั้งแรกให้นาวิน อีกทั้งเขาจูบเธอบ่อยมาก ยังจำรสจูบจนปากบวมเจ่อระบมได้อีก

แววตาของเกรซมองไปที่ริมฝีปากเขา กลับรู้สึกโหยหาลึกๆ และมันดันไปกระตุกอยู่ภายในช่องท้องเธออีก สาววัยรุ่นรู้สึกหงุดหงิดตัวเองจริงๆ ที่ดันไปนึกถึงเรื่องเมื่อเช้า ตอนได้เสียกับนาวินครั้งแรก...

“ปะ..เปล่าเสียหน่อย” เกรซว่ายน้ำเลี่ยงหนี และอยู่เป็นเพื่อนกับสองหนุ่มน้อย อยู่เกือบสองชม. มันจะใกล้บ่ายแล้ว นาวินพยายามเล่นน้ำอยู่ไม่ไกลจากเกรซ และภูก็เช่นกันที่เล่นน้ำอยู่ใกล้ๆ เธอไม่ห่าง

หญิงสาวค่อนข้างต้องระมัดระวังมิให้พวกเขาเข้ามาประกบอย่างเมื่อวานได้อีก จึงว่ายน้ำหนีตลอดราวกับเล่นไล่จับในน้ำทะเลซะมากกว่า

จนกระทั่งอาไผ่เดินมาที่ชายหาด เพื่อเรียกพวกเขาขึ้นจากทะเลตอนเที่ยง สายตาของผู้ใหญ่เห็นว่าเกรซรักษาระยะห่างกับลูกชายฝาแฝดของเขา ทำให้อาไผ่ไม่ได้ติดใจอะไรใดๆ นอกจากตะโกนเรียกพวกเขาให้ได้ยิน

“เด็กๆ กลับเข้าบ้านได้แล้วนะ อาจะไปไหว้พระ และไปซื้อกับข้าวกัน” ผู้เป็นพ่อตั้งใจจะพาลูกชายไปไหว้พระขอพร อย่างที่ตั้งใจ ทำให้สีหน้าของฝาแฝดหนุ่มค่อนข้างเบื่อ เพราะอยากอยู่บ้านแล้วอึ๊บพี่สาวตามลำพังซะมากกว่า

“ค่า” เกรซตะโกนตอบแล้วรีบว่ายน้ำกลับเข้าฝั่ง ทำให้สีหน้าของนาวินกับภูสบเข้าหากัน ราวกับมีแผนว่า พวกเขาจะไม่ออกไปไหน นอกจากจะอยู่อึ๊บพี่สาวอีก เพราะมันได้อารมณ์ดีกว่าออกไปไหว้พระเป็นไหนๆ

******

ภูแกล้งปวดท้อง ตัวร้อนไม่สบาย เพราะเล่นน้ำทะเลตอนสายใกล้เที่ยง พอบ่ายก็เลยเกิดอาการแกล้งป่วย เพื่อจะได้ออกกำลังกายในร่มกับพี่สาวตามลำพังในบ้าน

แม่ของเกรซไม่อยากปล่อยให้อยู่ตามลำพัง แต่เกรซเห็นว่าน่าจะเป็นแผนของนาวินกับภู ที่อยากจะใช้เวลาช่วงปิดเทอม อยู่กับเธอมากกว่าอยู่กับผู้ใหญ่ จึงอยากให้เธอร่วมมือด้วย

“แน่ใจนะ ว่าไม่ไป แม่อยากให้ไปช่วยถือของหน่อย” เธอมองค้อนขมวดคิ้ว อยากให้ลูกสาวตามไปด้วย

“แต่ใครจะดูแลสองคนนั้นในบ้านตามลำพังละคะ หนูอยู่ดูแลน้องๆ เองก็ได้ค่ะ แม่ไม่ต้องห่วงนะคะ หนูจะให้ทานยาแก้ปวดลดไข้ แล้วให้นอนเลย เผื่อหิวแล้วหนูจะหาอะไรให้น้องทานได้บ้าง”

ราวกับเป็นพี่สาวที่แสนดี แต่ในความเป็นจริง เธอรู้ว่าจะต้องทำตัวอย่างไร เวลาอยู่กับฝาแฝดหนุ่มทั้งสอง เพราะพวกเขาคงอยากจะทำความรู้สึกดีๆ กับเธอ และสนุกสนานด้วยกันสามคน

“ถ้างั้นก็ฝากดูแล เลี้ยงน้องดีๆ นะ เขายังอยู่กับเราอีกหลายวัน” แม่ของเธอยอมให้เกรซอยู่ดูแลนาวินกับภู ภายในบ้านไม้สีขาว

ตัวรถกระบะเปิดท้ายขนของ ขับเคลื่อนออกจากบริเวณบ้าน พ่อแม่ของนาวินกับภู ออกเดินทางไปกับป้าเจน แม่ของเกรซจึงเป็นคนขับรถ และทิ้งให้พวกเขาอยู่บ้านตามลำพังเช่นเคย

******