CHAPTER 3

Dahil sa matinding lungkot at bigat ng nararamdaman, sumama si Grace sa mga kaibigan niyang sina Belle at Sarah para mag-inuman isang gabi. Hindi niya akalaing muli na namang makikita roon si Wilfred, ang lalaking hindi niya talaga gusto mula pa noon. Kaya naman halos sumabog ang inis niya sa mga kaibigan dahil hindi man lang siya naabisuhan.

Gusto sanang umalis ni Grace, ngunit nanaig ang kagustuhan niyang makainom at makalimot kahit pansamantala.

“Pasalamat kayo at gusto kong uminom ng alak ngayon. Kung hindi, kanina pa ako umalis. Bakit hindi niyo man lang sinabi sa akin na nandito pala ‘yong lalaki? Sana hindi na lang ako sumama,” iritadong sambit ni Grace habang iniaangat ang baso ng vodka.

“Grace,” sagot ni Sarah habang nakataas ang kilay, “hindi rin namin alam ni Belle na nandito siya. Hindi naman namin puwedeng isa-isahin ang mga tao bago ka imbitahan. Hindi rin namin na-check kung sino ang naroon.”

Napabuntong-hininga na lang si Grace at nagdesisyong upo sa isang couch. Tahimik siyang uminom, halos maubos na ang laman ng bote, nang biglang may lumapit.

Si Wilfred.

“Hi, Grace. Nandito ka ulit sa Oasis. Tara, inom tayo?” ngiti pa nito na para bang walang alam.

Tumaas ang dugo ni Grace. “Hindi mo ba nakikita? Umiinom na ako! Kung gusto mo, ikaw na lang uminom nito. Tutal, wala na akong gana dahil sa pagmumukha mo!”

Dahil sa lakas ng tugtugan, hindi naintindihan ni Wilfred. “Ha? Anong sabi mo? Biglang lumakas ‘yong sounds eh, I’m sorry!”

Mas lalo tuloy nainis si Grace. “Wala! Uminom ka na lang diyan. Lalabas muna ako, magpapahangin.” Tumayo siya at mabilis na nagtungo sa labas ng club.

Ngunit paglabas niya, tila mas mabigat na problema ang sumalubong. Nandoon ang ex-boyfriend niyang si Rico—ang mismong dahilan kung bakit gusto niyang magpakalunod sa alak.

“Rico? Bakit ka nandito? Kasama mo ba ‘yong babae na ipinalit mo sa akin?” matalim na tanong ni Grace.

Napakunot ang noo ni Rico. “Ha? Anong pinagsasabi mo? Nandito ako dahil nandito ka! Ano itong nalaman kong may ibang lalaking pumoporma sa’yo? Hindi ba’t kakabreak lang natin?!”

Natigilan si Grace. Napatingin siya sa loob ng club, eksaktong sa lamesa kung saan naroon si Wilfred. Nasundan ni Rico ang tingin niya at biglang nagbago ang ekspresyon nito.

“Tsk, tsk, tsk. Kaya pala. Siya ba? Siya ang bago mong lalaki? Hindi mo man lang sinabi!” mariing sabi ni Rico sabay hawak sa braso ni Grace. “Halika sa labas, mag-usap tayo!”

Nagpumiglas si Grace. “Rico, ano ba?! Nasasaktan ako! Tama na! Kung ano man ang narinig mo, oo! Totoo! May ibang lalaki na sa buhay ko. Kaya tigilan mo na ako!”

Nagngitngit lalo si Rico at mas hinigpitan ang hawak sa kanya. Hindi na nakatiis si Wilfred na narinig ang sigawan kaya agad siyang sumunod.

“Hoy, pare! Huwag mong ganyanin ang babae. Masama ‘yan!” awat ni Wilfred.

Ngunit mas lalo lang nagalit si Rico. Pinuwersa niyang kaladkarin si Grace palabas habang umiiyak ito. Nang tuluyan na niyang sinampal si Grace, hindi na nagdalawang-isip si Wilfred—agad niyang sinugod si Rico.

Nagpalitan sila ng suntok, at kahit bugbog-sarado si Wilfred, hindi niya hinayaan na tuluyang masaktan si Grace. Sa huli, umatras si Rico, ngunit bago siya tuluyang umalis ng Oasis ay nagbanta pa.

“Hindi pa dito nagtatapos ‘to. Sa susunod na magkita tayo, pagsisisihan n’yo ‘to!”

Nanginginig pa si Grace habang lumuluha, ngunit agad siyang nilapitan ni Wilfred. Hawak-hawak nito ang kanyang pisngi, halatang may tama rin.

“Grace, ayos ka lang?” mahina nitong tanong.

Napaiyak lalo si Grace. “Wilfred… salamat ha? Hindi mo alam kung anong hirap ang dinanas ko sa kanya. I’m sorry kung hindi agad ako naging mabuti sa’yo. Pero salamat talaga sa pagligtas.”

Napangiti si Wilfred kahit masakit ang mukha niya. “Ano ka ba? Kahit sino naman tutulong sa gano’ng sitwasyon. Pasensya ka na rin kung medyo mali ang naging simula natin.”

Hindi maintindihan ni Grace ang sarili kung bakit sa mga labi ni Wilfred napako ang kanyang tingin. Bago pa siya makapigil, hinalikan niya ito—isang mabilis ngunit tapat na halik.

Nagulat si Wilfred, ngunit hindi rin siya umalis.

Eksakto namang dumating sina Belle at Sarah at nakita ang lahat.

“Ay, Diyos ko! Akala ko kung napaano ka na. May prince charming ka naman pala!” biro ni Belle.

“Naku, mukhang in love na naman ang kaibigan natin pagkatapos ng isang malalang heartbreak. Salamat talaga, Wilfred. Malaki ang utang na loob namin sa’yo,” dagdag pa ni Sarah.

Namula si Grace at agad silang pinutol. “Kayo naman! Minsan lang ako magkaroon ng ganitong moment, sinisira n’yo pa. Tara na nga sa loob!”

Ngunit sa loob-loob niya, hindi niya mapigilang kiligin. Sa unang pagkakataon matapos ang matinding sakit na iniwan ni Rico, tila nakaramdam siyang muli ng pag-asa.

At habang muling nagsasama-sama sila sa mesa, tahimik lamang si Wilfred ngunit ramdam ni Grace na naroon siya—handa siyang ipagtanggol at alagaan. Sa puso ni Grace, unti-unti na niyang tinatanggap na baka nga nakita na niya ang lalaking kukumpleto sa kanya.