KABANATA 76

I can't believe that we did it inside his car. May araw pa iyon at nasa public ang sasakyan. Hindi ko alam kung anong sumapi sa akin at pinagpatuloy ko iyon.

Bakit kasi nanunukso siya?

Nahihiya pa ako sa inasal hanggang sa maihatid niya ako sa bahay. Mabuti na lang at wala sila Mama at mga kapatid ko. Sa sobrang hiya ko nanatili lang ako sa kwarto.

Ngunit nawala rin iyon sa isip ko lalo na't naalalang kasal ko kinabukasan. Hindi ako halos makatulog at kinakabahan.

I have lived under his roof before. Pero ngayon magkakaroon na ng titulo ay mas kinakabahan at nasasabik ako. I am not just a visitor, anymore. Asawa at magiging ina ng anak niya. Hindi ko lubos akalain na hahantong din kami sa ganito.

Pinilit kong matulog kahit ayaw ng diwa ko. Ayoko naman na mukha akong zombie sa mismong kasal ko. Kaya lang, alas singko pa lang ng madaling araw ay gising na ako.

Alas diyes pa lang ang kasal ngunit inayos ko na ang susuotin. I didn't buy a new dre