Chapter 3: Under the Same Roof

Ilang araw na ang lumipas simula nang pumirma si Mirabelle ng kontrata bilang substitute fiancée ni Jiro Del Fierro, pero parang taon na ang lumilipas sa pakiramdam niya. Sobrang bigat ng pakiramdam niya animo'y dinaganan ng mabigat na bato. Mas gugustuhin na lang niyang magtrabaho sa hospital kaysa tumira sa isang mansion na mukha naman siyang nakatulong.

Ang bawat umaga ay punong-puno ng tensyon. Ang bawat gabi ay puno ng tanong, lalo na’t wala pa rin siyang balita mula kay Bryan, ang tunay niyang boyfriend na tila naglaho nang parang bula.

Mula sa simpleng buhay probinsyana, ngayon ay kasama na niya ang isa sa pinakamakapangyarihang lalaki sa bansa, isang lalaking maangas, mapanakit, at misteryoso. At ang pinakamasaklap, hindi niya alam kung anong puwedeng gawin nito sa kanya sa oras na mainis o mawalan ng interes. Nakakatakot ang awra ng nag iisang Jiro Del Fierro, ngunit hindi niya maikaka ila ang kagwapuhan nito, na tila hindi bumabagay sa pangit na pag uugali.

“From now on, you’ll stay on the third floor. No going out without my permission,” ani Jiro habang magkasabay silang kumakain ng hapunan.

Nakaupo sila sa isang mahabang dining table at si Mirabelle sa isang dulo, si Jiro naman sa kabilang dulo. Parang nasa pelikula, pero hindi romantic comedy. Isa itong psychological thriller, at siya ang bida o baka biktima.

“Bakit? Bilanggo ba ako dito? Wala naman sa kontrata natin na gagawin mo akong bilanggo,” sarkastikong tanong ni Mirabelle habang tinikman ang steak na halos hindi niya malunok.

“I call it protection. You should be grateful,” sagot ni Jiro habang sinasawsaw ang tinapay sa red wine reduction sauce.

Mirabelle dropped her fork. “Grateful? After everything? I signed the damn contract! What more do you want?”

Tumayo si Jiro at naglakad papunta sa kanya. Sa bawat hakbang niya, lalong bumibilis ang tibok ng puso ni Mirabelle. Nang tumigil ito sa harap niya, yumuko ito at tinapunan siya ng malamig na tingin. “I want obedience,” bulong nito. “And silence.”

Hindi na nga sumagot pa si Mirabelle dahil naubusan na rin siya ng salita na ibabato pa dito.

Kinagabihan, hindi siya makatulog. Paulit-ulit sa isip niya ang tawag ni Bryan na bigla ring naputol. Tila may gusto pa talaga itong sabihin sa kaniya pero hindi lang natuloy.

"Wag kang magtiwala kay Jiro..."

Anong ibig sabihin nun? May tinatago ba talaga si Jiro? O baka paranoia lang ito dulot ng takot at trauma sa mga nangyayari?

Pero si Bryan, nasaan na siya? Kung ganoon, magkakilala sila ni Jiro. Napa-isip siya na baka may kinalaman si Jiro sa biglaan pagkawala ni Bryan.

Huminga siya nang malalim at bumangon. Tahimik ang buong bahay. Lumabas siya ng kwarto at nagtungo sa hallway. Sa dulo nito ay may isang pintong may tatak ng dragon emblem at iyon ang tanging kwarto sa mansyon na palaging nakakandado.

Napatingin siya roon. Mas lalong lumakas ang tibok ng puso niya.

Lumingon siya. Walang tao.

Lumapit siya sa pintuan. Nang hipuin niya ang doorknob, malamig ito. Sinubukan niyang buksan.

Locked.

Bigla siyang napalingon nang makarinig ng kaluskos sa likuran. Isang anino ang mabilis na dumaan sa hallway.

Sinundan niya ang anino ng palihim at maingat hanggang sa makarating siya sa garden sa likod ng mansion. Doon niya nakita si Jiro na naka-itim na hoodie, hawak ang cellphone, at tila may kausap.

Hindi niya maintindihan ang usapan, pero mukhang galit ito. Then suddenly—BOOM!

May sumabog sa kabilang side ng mansion compound. Mirabelle shrieked and ducked behind a bush. Jiro turned sharply, and in a split second, he pulled a gun from under his coat.

Gun?

Doon napukaw ang attensiyon ni Mirabelle.

May mga lalaking naka-itim na dumaan mula sa bakod. Mga armado ito at pakiramdam niya, kalaban iyon ni Jiro.

Nakita ni Mirabelle kung paano lumaban si Jiro na parang sanay na sanay. Mabilis ang galaw. Wala siyang sinasayang na bala. Isa-isa niyang pinabagsak ang mga lalaki na walang awa.

“Sh*t…” bulong ni Mirabelle, nanginginig.

Hindi ito CEO lang. Hindi ito businessman lang. He was trained to kill.

Maya-maya’y may isa pang lalaking sumusugod kay Jiro mula sa likuran, pero bago ito makalapit, lumabas si Mirabelle mula sa pinagtataguan niya.

“Jiro!” sigaw niya.

Napalingon si Jiro, sabay dukot ng isa pang baril at binaril ang kalaban. Bumagsak ito sa lupa.

“Anong ginagawa mo rito?!” galit na sigaw ni Jiro habang hawak pa rin ang baril, habol ang hininga.

“H-Hindi ko sinasadya… narinig ko yung putok, kaya---”

“Pumasok ka na sa loob. Now!” utos nito habang nililigpit ang mga baril.

“Jiro…” mahina niyang sambit, “Anong klaseng tao ka ba talaga?”

Huminto si Jiro. Tumingin sa kanya, malalim, matalim, pero sa isang iglap, parang may kakaibang lungkot sa mga mata nito.

“I’m someone you shouldn’t mess with,” sagot niya, sabay talikod.

Kinabukasan, nagulat si Mirabelle. Pagbaba niya sa dining area, may nakahandang almusal na—french toast, scrambled eggs, bacon, at orange juice. Isang yaya ang nagsabing si Jiro mismo ang nag-utos.

Later that day, may dumating na stylist. Ipinasukat siya ng bagong damit, binigyan ng skin care at hair treatment.

“Huwag kang masyadong masanay. Baka may pakulo lang,” bulong niya sa sarili.

Pero napansin niyang mas naging malambing na si Jiro. Sa sumunod nilang public appearance, hinawakan siya nito sa bewang. Tiningnan siya sa mata.

Isang gabi, sabay silang uminom ng wine sa garden. Tahimik lang sila pareho.

Then Jiro spoke. “Alam mo, hindi ko akalaing maiistorbo ng isang kagaya mong babae ang buong mundo ko.”

“Salamat sa compliment?” sarkastikong tugon ni Mirabelle.

“I’m not joking,” he said. “Hindi ko alam kung pinatahimik kita para sa reputasyon ko... o para sa sarili kong kapayapaan.”

Napatingin si Mirabelle sa kanya. “So, alin nga ba?”

Hindi sumagot si Jiro.

Sa halip, lumapit ito sa kanya at marahang hinawakan ang kanyang kamay.

Pagbalik ni Mirabelle sa kwarto, may dumating na package sa ilalim ng pintuan.

Isang maliit na black box. Binuksan niya ito.

May lamang USB flash drive.

May kasamang note:

"If you want to know who Jiro Del Fierro really is… play this. But be ready. The truth kills."