Chapter 5

Mabilis ang kilos ni Eva at umiwas patagilid, pero ang ilang patak ng kape ay tumalsik sa paa niya. 

Napasinghap siya sa sakit.

Nang dapat na makikipagtalo siya kay Lea, tumingala siya at nakita si Lea na babasagin ang glass cabinet sa likot nito. Nang makakutob, inabot niya ito at hinila pero nakawala si Lea.

*crash*

Nasira ng braso ni Lea ang salamin. Nag-uunahan pababa ang dugo sa braso nito at papunta sa sahig at sa mga oras na yon, ang malamig na boses ni Lyxus ay narinig niya sa likuran.

"Eva, Anong ginagawa mo!?"

Ang matangkad at deretsong katawan ni Lyxus ay dali-daling tumabi kay Lea. Ang malalim na mga mata nito ay padilim nang padilim.

"Kamusta kana?"

Mayroong dalawang linya ng mainig na luha sa maputla at maliit na mukha ni Lea, at ang gilid ng bibig nito ay nanginginig.

"Kuya Lyxus, kasalanan ko lahat. Hindi ko sinasadya tapunan ng kape si Secretary Tuason, at akala niya sinadya ko gawin yon, kaya tinulak niya ako. Wag mo siya sisihin, okay?"

Nang marinig ito, agad na nanlaki ang mata ni Eva. Hindi niya akalain na gagamitin ni Lea ang torture trick para i-frame siya.

Agad siyang nagpaliwanag: "Hindi ko siya tinulak, tumumba siya ng sarili niya."

Ang malamig na mata ni Lyxus ay mabilis siyang pinasadahan ng tingin. Ang madilim na mata nito ay nanatili nang ilang segundo sa paso sa likod ng paa nito. 

Nawala agad yon.

At malamig na sinabi: "Maghaharap tayo pagbalik ko!"

Matapos sabihin iyon, nagmamadali itong lumabas kasama si Lea. Napatingin si Eva sa likod ng mga ito, merong hindi maipaliwanag na sakit sa mukha ng dalaga. 

Ito ang lalaking minahal niya sa loob ng pitong taon. Sa pagitan niya at ni Lea, hinding-hindi niya pipiliin na paniwalaan ito.

Agad na kumalma si Eva at napagdesisyunan na hindi niya hahayaan si Lea na magtagumpay sa pinaplano nito. Kahit na nakipaghiwalay siya kay Lyxus, wala na siyang pake sa pakikitungo nito sa kanya pero hindi niya hahayaan ang ganitong klase ng frame-up.

Oras na nagsimula ito, mauulit parin ito.

Agad na nahanap niya ang katrabaho na si Honey De Guzman at nakiusap sa kanya na kausapin ang nobyo na nasa technical department para tulungan siya na gumawa ng kopya ng video. 

Gusto niyang patunayan na inosente siya.

Matapos niya harapin ang lahat, agad na nakausad si Eva sa sitwasyon. Itinapon ang sarili sa matinding trabaho.

Wala doon si Lyxus at Cloud, at ang mga senior executives ay naghihintay na sa conference room, kaya naman kailangan niyang pamunuan ang morning meeting.

Isinulat niya ang mga balita galing sa iba't ibang departamento sa maayos na pagkakasunod-sunod. Atsaka inilabas ang ilan sa mga mahirap na proyekto sa linggong iyon para sa diskusyon.

Walang Lyxus Villanueva sa meeting, ang atmosphere ay naging mas maluwag.

Ang lahat ay pinuri si Eva sa kanyang kakayahan at nagbiro na simula ng siya at si Lyxus ay gumagana ng maayos pag magkasama, napag-isip nila na pwede siyang maging boss lady nila.

Mahinang napangiti si Eva bilang sagot sa mga papuri ng lahat.

"Magkatrabaho lang kami, pakiusap wag kayo mag-assume. Tsaka, malapit na rin ako..." umalis sa trabaho.

Bago pa niya matapos ang mga sasabihin, ang pinto ng conference room ay sinipa pabukas. Nakatayo doon si Lyxus suot ang itim na suit, ang aura nito ay malamig at nakakatakot, parang demonyo na galing sa impyerno.

Ang mga malalim na itim na mata ay tumingin ng malamig kay Eva.

Ang meeting room na may mapayapa at nakakarelax na atmosphere ngayon lang, pero ngayon naging masikip at nakakasakal.

Ang lahat ay tumayo at sumigaw "Mr. Villanueva," ng sabay-sabay.

Hindi sumagot si Lyxus, pero naglakad ito papalapit kay Eva gamit ang mahaba nitong biyas.

Isang malamig na kamay ang kumuha sa braso ni Eva, at ang boses ay nakakatakot ang lamig.

"Sumunod ka sakin!"

Kinaladkad ni Lyxus si Eva palabas ng meeting room. Nang magbaba ito ng tingin, nakita nito ang ilang halatang pamumula at pamamaga sa maputi at makinis na paa ng dalaga.

Pagalit na sinabi ng binata: "Napaka-tanga mo!"

Matapos sabihin iyon, yumuko ito at hinawakan si Eva sa bisig nito. Nang makarating sila sa parking lot, itinulak nito ang babae papasok sa passenger seat.

Inilabas nito ang hindi pa nabubuksan na ointment galing sa storage box. Ang pilikmata nito ay bumaba at ang manipis na labi nito ay nakatikom nang mahigpit. There was a dark tide rolling in the dark eyes.

Binuksan ni Lyxus ang medicine box at piniga ang malagatas na puting paste sa maputi at mapayat nitong daliri. Atsaka marahan na pinahid ang ointment sa ibabaw ng paa ni Eva.

Mayroong hindi maipaliwanag na tingin sa pagitan ng kilay ng binata. Nang makita ang delicate na kilay ni Eva na namimilipit dahil sa sakit, at ang labi nito ay namumuti dahil sa pagkagat ng ngipin. Nakakuyom ang daliri ng mahigpit.

Ang lakas ng daliri ni Lyxus ay sobrang nanghina. Ipinahid niya sa lahat ng namumula at maga na parte. Tsaka nagtaas ng mata at tumingin kay Eva na may hindi malinaw na tingin.

Mahinang natawa ang binata at sinabi, "Napaka-tanga mo, sigurado ka bang kaya mong mabuhay nang wala ako?"

Tumayo siya at hinagis ang ointment na nasa kamay papunta sa bisig ni Eva, "Ipahid yan isang beses sa umaga at isang beses sa gabi. Wag basain sa sumunod na dalawang araw, Kung hindi magkakaroon ka peklat. Wag kang pupunta sakin na umiiyak."

Ibinaba ni Eva ang kilay, at walang emosyon sa boses nito: "Malalaman natin kung kaya natin mabuhay kung susubukan natin."

Napatingin si Lyxus sa pasaway na maliit na mukha nito at napasinghal sa galit.

"Eva, kung gusto mong magalit, magalit ka lang. Bakit kailangan mo pang idamay si Lea? Di mo ba alam na may depression siya? Sinabi ko na sayo na hindi siya banta sayo. Bakit ba ayaw mong paniwalaan yon?"

Ang pasasalamat na sumiklab sa puso ni Eva ay agad na napawi, at tumingin siya kay Lyxus nang may malamig na mata.

Isang nanunuyam na ngiti ang lumitaw sa mukha nito.

"Sasabihin ko ulit ito, Lyxus, Hindi ko siya hinawakan, sinadya niyang malaglag, para lang i-frame ako. Kung di ka naniniwala sakin, pwede mong tignan ang surveillance."

Tumingala sa kanya si Lyxus at sinabi, "Hindi ako ganon ka-tanga, pero si Lea ay may coagulation disorder at may Rh-negative blood type. Maraming dugo ang nawala sa kanya at walang dugo sa blood bank. Pumunta ka at magdonate ng dugo sa kanya. Pinapangako ko na hinding hindi ka gagalawin ng pamilya Evangelista. Dito na matatapos ang usapin na to."

Kung kakaramdam lang ni Eva ng matinding sakit sa puso niya, ngayon ito ay sobrag sakit na. Ang sakit nang sobra, sobra na tipong nakalimutan niya huminga.

Gusto ni Lyxus na dalhin siya para magbigay ng dugo para kay Lea.

Kakagaling lang niya sa abortion nakaraang linggo. Bukod pa don, nag-suffer pa siya sa anemia dahil sa sobrang pagkawala ng dugo habang inooperahan, at hanggang ngayon ay umiinom siya ng gamot para makondisyon.

Napatitig si Eva kay Lyxus ng malamig at madilim, and tono nito ay nagdadala ng bihirang pagkapasaway.

"Lyxus, paano kung sabihin ko na hindi ako makakapagdonate ng dugo ngayon? Anong gagawin mo? Pipilitin mo ba akong pumunta?"

Tumingin sa kanya si Lyxus nang malamig.

"Walang problema sa medical report mo. Hindi gaano makakaapekto sa katawan mo ang magdonate ng 400cc. At saka, si Lea ang apple of the eye ni Ramon Evangelista. Kahit na responsable ka o hindi, kung kakalabanin niya ang pamilya Tuason dahil dito, kahit ako hindi makikialam."

Napangiti si Eva sa sarili.

Alam lang ni Lyxus na si Lea ang apple of her father's eye, kaya bakit hindi nalang siya?

Nang makunan siya at nawalan ng maraming dugo, hindi man lang sinagot ng binata ang telepono. Nagkaroon lang ng maliliit na hiwa si Lea, pero nagpakaba ito ng sobra sa kanya at tinakot pa siya nito gamit ang pamilya Tuason.

Totoo ba na walang panganib nang walang pagkukumpara.

Tumingin si Eva kay Lyxus na may malungkot sa mata.

"Lyxus, hindi makakasakit sa katawan ang 400cc, pero pano naman ang 2000cc?