Chapter Ten

HTGD: Chapter Ten

"Serene! Come here, ni-reserved kita ng upuan."

"Thank you, Alexis. Malapit na ba magsimula ang orientation?" tanong ko habang tinitignan ang mga schoolmates namin na pumasok sa meeting hall. Si Alexis ang bunsong kapatid ng mga Montessori at nag-iisang babae nila.

Parang walang nangyari sa amin ni Leon no'ng nakaraang araw. After we confessed to each other na... nag-iinit kami sa isa't-isa ay nagkailangan kami. Hinatid niya pa rin ako at sa text na lang ako kinakausap.

Kahit ako rin naman nahihiya! Ayon lang, hindi pa ulit kami nagkikita. Ayos lang dahil medyo busy na kami ngayon. Sakto rin ang pagdating ni Alexis galing America.

Anyways, muntik pa akong ma-late dahil sa sobrang traffic. Kung hindi pa ako nagkusang bumaba sa jeep at naglakad na lang, baka na-late pa ako. Hindi na talaga mawawala ang traffic sa Pilipinas.

Unti-unti nang dumarami ang estyudante sa meeting hall, halos papuno na rin ang mga upuan. Meron kasing darating na bisita, mga bigating magdo-dona