Hiding The Governor's Daughter

Prologue“Ma, Aalis na po ako. Susunduin ko pa si Eleanor. Alam mo naman na bago pa lang siya dito,” kinuha ko ang sling bag ko at humarap kay Mama.“Anak, hindi habang buhay ay itatago mo si Eleanor sa ama niya. Kaya kita pinauwi dito sa Marinduque para sa kapakanan ng anak mo. Kailan mo ba ipakikilala si Eleanor sa tatay niya, Serene?”I looked away as I sighed heavily. Anim na taon na ang nakalipas ngunit hindi pa rin nawawala ang sakit na nadarama ko sa ama ni Eleanor. Hindi ko kayang ipakilala si Eleanor sa tunay niyang ama. I know how dangerous he is lalo na ngayon na mas makapangyarihan na siya sa mata ng publiko.“Not in my watch, Ma. Bumalik ako dito sa Marinquque para sa’yo at para makilala ka ni Eleanor,” tumikhim ako tumalikod.Hindi ko na kayang bumalik sa kan’ya. Hindi ko na kaya ang sakit na dinulot niya sa akin. Hindi ako papayag na kunin niya ang anak ko.“Hindi malaki ang Marinduque para hindi kayo magkrus ng landas. Tandaan mo, Serene. Hindi lang ikaw ang masasaktan

HTGD: Chapter Two Mabilis lang lumipas ang araw, hindi rin nagtagal si Leon nang bumisita siya sa aming bahay noong birthday ko. Ang sabi niya ay may aayusin lang siya na importante at may ipinag-uutos ang kaniyang ama na kasalukuyang Vice Governor ng Marinduque. Hindi ko pa rin makalimutan ang nangyari sa sala, ang mga titig niyang tila nag-aapoy ay tumatak sa aking isipan. Nandito ako ngayon sa eskwelahan. Ako ay second year na sa kolehiyo, balak ko maging isang baker kaya naman culinary ang aking kinuha. Hindi kami mayaman ngunit sabi ng aking mama ay kaya niya naman akong pag-aralin. “Tangina, best! Ganda ng anklet oh? Sabi sa'yo e babatiin ka ni Leon, may regalo pa,” mahinang bulong ni Victoria habang nakatingin sa aking paa kung saan nandoon ang anklet na binigay sa akin ni Leon. “Sshh! Nakakahiya, Victoria. Tsaka kaibigan ako ni Leon, kaibigan tayo ni Leon. Bakit ka pa ba nagtataka? For sure may ibibigay rin sa'yo ‘yon kapag birthday mo.” “Malabo ‘yan! Ako bibigyan no'n? H

HTGD: Chapter FourPresentNapabuntong hininga ako sa mga alaalang bumabalik. Tila ba ang pagkikita namin ni Leon ay isang tadhana na dapat mangyari. Totoo nga ang sabi ni mama, hindi malaki ang Marinduque para hindi kami magkita ng landas.Nakatulog si Eleanor sa aking kandungan. Nakatingin lang ako sa labas ng taxi car habang yakap-yakap ang anak ko. Natatakot ako, natatakot ako sa gagawin ni Leon. Hindi siya mangmang para hindi niya mamukhaan si Eleanor, mula mata, labi, ilong at straktura ng mukha, nakuha ng aking anak sa ama niya.Si Leon Rage.“Dito lang si mama,” bulong ko sa aking anak at hinalikan ang kaniyang noo.Buong byahe ay tahimik lamang ako. Iniisip ko pa rin kung babalik kami sa Palawan o mag-iibang bansa para lang makatakas kay Leon.I am capable of providing my daughter with everything she needs. Hindi kami mayaman pero may income ako through my online business. I need to do something, nararamdaman ko na kayang gawin ni Leon ang lahat para lang makuha niya si Elean

HTGD: Chapter Six"Y-Yes, Ma... Ako na ang bahala, h-hindi ako sasaktan ni Leon, kami ni Eleanor, Ma. Don't worry about us, Babalik ako para sa ibang gamit namin. Salamat po," nasa labas ng bintana ang tingin ko habang kausap ko si Mama sa phone. Huminga ako ng malalim bago ko ito binaba.Nandito kami sa kotse ni Leon. Wala akong nagawa no'ng hinila niya ako, kinuha niya rin si Eleanor. Nagtataka kanina si Mama pero no'ng tinignan ko siya ay nagpahiwatig ako na ako na ang bahala sa lahat, at nagpaubaya na lang ako na sumama kay Leon. Takot na takot ako at ramdam ko ang nginig sa aking katawan pero binalewala ko 'yonTinignan ko si Eleanor na nasa gitna naming dalawa ni Leon. Tulog na ulit siya dahil siguro sa pagod. After all, galing siyang school at kahit natulog kanina sa no'ng umuwi kami ay ito siya ngayon, bagsak at nakapikit ang mata— hindi na bago na matulog siya kaagad. It's her habit.I caressed her hair. Sa labas pa rin ng binatana ang tingin ko, ni hindi ko tinapunan ng tingi

HTGD: Chapter Eight“Break up with my brother. Break up with him, Serene.”Natuluos ako sa kinauupuan ko. I didn't expect him to say that, to say those words. We're not close because he is my professor pero hindi ko inaasahan na ayaw niya sa akin para sa kuya niya.“W-Why…” nanggagantal na tanong ko sa kaniya. Namumuo na rin ang aking luha sa gilid ng aking mga mata.“He is dangerous for you, Serene.”“I’m sorry if ayaw niyo sa akin para kay Leon—”Pinutol niya ang pagsasalita ko. I was caught off guard, “No. Hindi dahil sa ayaw kita kay kuya. You're too young for him, Serene.”“Hindi ko naman mapagkakaila ‘yon, Sir.” pangangatwiran ko pero sa loob-loob ko ay nasasaktan ako dahil tama nga naman siya, pitong taon ang agwat namin ni Leon. He's already an established man. Kahit na nag-aaral pa rin siya ay may trabaho na and we have seven years gap. But still, I'm not a minor anymore.But that doesn't justify a fact na malayo ako sa kaniya. Sobrang layo.“Hindi ko naman ipagsasabi o ipagk