“Daddy?” may halong pagtatakang tanong ni Sato ng sinimulan ko silang kausapin tungkol sa kanilang ama.
Lezzie on the other hand remained quiet, as she was contemplating about what I just said.
“Yes baby, your dad, the one who helped me give life to you,” maingat kong paliwanag.
“Will we meet him today mommy?” tanong ni Lezzie.
Since she was small, talagang si Lezzie ang makikitaan ng pagiging seryoso at matalino sa dalawa. Ngunit hindi ibig sabihin nito ay may kakulangan si Sato, he was just more timid than his sister, kaya sa maraming pagkakataon ay palagi itong makikita sa likod ng kapatid na babae.
Alam kong marami ng nabubuong konklusyon sa isip ni Lezzie, sa pagkakataong nagtanong ito ay mayroon na itong balak sa kaniyang isip.
“Yes Lezzie baby, after your class today,” muli kong sagot.
Tumango tango siya at tumayo mula sa pagkaka upo sa sofa upang kunin ang kaniyang
Walang ni isang nag salita sa aming apat na magkaharap sa loob ng flower shop. The fragrance of the flowers filled my nose but it wasn’t even enough to distract me. Ang tensiyon na namumuo sa pagitan namin ay unti unting lumalakas.Seryoso ang mukha ni Lezzie na nakatingin sa lalaking nasa harap niya, samantalang sa Sato ay nakahawak sa kamay ko. Ang kaniyang hawak ay unti unting humigpit habang tinitingnan rin ang lalaking ngayon ay nakikipag palitan ng titig kay Lezzie.Lezzie looked up to her father, ang mga mata nito ay kinakalkula ang lalaki. Biglang lumuhod si Juancho sa harap ni Lezzie dala ang kaniyang malambot na ekspresiyon.“Mr. Juancho is our dad?” tanong ni Lezzie. She looked over her shoulders and looked at me in confirmation.I nodded. Ibinalik niya ang kaniyang tingin sa lalaking nasa harap niya.“Why were you not with us?” dagdag na tanong ni Lezzie. Ang ibig sabihin ng tanong na it
Sa maliit na oras na pinagsamahan ang tatlong mag ama ay agad na nakuha ni Juancho ang loob ng dalawang bata. It was the first time that Lezzie was so into the conversation that she forgot about me, may kaunting kirot na namuo sa aking puso ngunit ng makita ko kung gaano siya kasayang nakikipag usap tungkol sa mga ginagawa ni Juancho sa kompanya ay agad na natunaw ang kirot na ito.Samantalang si Sato ay paminsan minsan ring nagtatanong, kadalasan ay masaya lamang ito nakikinig sa dalawang nag uusap. Pinabayaan ko ang tatlo na mag usap at pumunta ako sa counter upang tulungan si Merdi sa mga kustomer na pumasok.Hindi ko maiwasang obserbahan ang tatlo habang nag aarange ng bulaklak. May sinabi si Lezzie na nakapag patawa ng marahan kay Juancho, it was a laugh that was enough to make my knees weak. Ipinatong ni Juancho ang kaniyang kamay sa ulo ng batang si Lezzie at marahan niyang tinapik ang ulo ng bata.Bigla ring nag salita si Sato,
Ang tunog ng aking telepono ang gumising sa akin. Kinuha ko ito sa bedside table at tiningnan ang caller ID, my eyes were still half closed when I saw the blurry name on the screen‘Kito’Napabalikwas ako ng bangon at agad na sinagot ang tawag“Kito!” hindi inaasahang pasigaw kong natawag ang kaniyang pangalan. It’s been more than a week and today is the first time he contacted me. A gentle laugh can be heard at the other side.“Rel, how are you?” anito“What are you talking about? How about you? Are you okay? Where are you? Why did you only call today?” sunod sunod kong tanong sa kaniya. Muli siyang tumawa ng marahan.Naiinis ako sa kaniyang turan at muling isinigaw ang kaniyang pangalan, sinasabihan itong mag seryoso dahil nag aalala ako.“But there is nothing to worry about Rel,” aniya sa seryosong boses. But the carefreeness in his voice was still ther
“You can carry Sato first daddy, then me second, you can’t get tired alright?” Utos ni Lezzie sa ama.Pinag uusapan ng tatlo kung sino ang sasakay sa balikat ni Juancho pagkarating sa amusement park. On the entrance, marami na kaagad silang nakitang mag aamang ganito ang ginagawa. Nang makita ito ng tatlo ay may kislap na dumaan sa kanilang mga mata, kaya aang resulta ay ito. Ngunit dalawa ang kambal kaya mahihirapan silang gawin ito ng sabay. That is why Lezzie suggested that.“Okay, then kid let’s do this,” ani Juancho kay Sato. Tahimik ngunit may desididong mukha si Sato na lumapit kay Juancho.Naalala ko ang sinabi ni Miss Cecile bago kami umalis sa paaralan. The twins are with no doubt intelligent, both of them. Ang problema nga lang ay napaka mahiyain ni Sato. To the point that he only talks to Lezzie at class. Hindi nga siya nakikipagsalamuha sa ibang mga bata that is why he doesn’t know their names.“I
“Didn’t the sisters said that daddy is gwapo?” bulong ni Lezzie kay Juancho habang papasok kami sa horror house.“Ganon ba? Is it true?” tanong sa kaniya ng ama na may tonong hindi naniniwala unless sabihin ng babaeng anak. Lezzie enthusiastically nodded at tinanong pa ang nanahimik na kapatid.“Diba Sato?”“Yes, mommy is pretty,” sagot ni Sato na labis na nag pangiti sa akin. Kanina pa ito nakatulala at mukhang alam ko na ang iniisip nito kanina pa.“No, Sato, I mean yes mommy is pretty, but my question is gwapo ba si daddy,” paliwanag pa ni Lezzie na gumimbal kay Sato. Nag panic ang mukha niya ng mapagtanto ang nasabi.Saglit siyang tumingala sa akin at ng makitang nakatingin ako ay umiwas muli. Even in the dark surrounding of the horror house I could see his blushing face. This kid, napapadalas na yata ang pamumula niya kapag pinag uusapan ang mga ganitong usapan. Ito na b
“Come in,” wika ko kay Juancho na ngayon ay kinakarga ang kalahating nakapikit na si Sato. At pinapagpag ang kaunting patak ng ulan sa kaniyang damit.Sa aking mga braso naman ay si Lezzie na kinukusot ang mat ang maramdaman ang pag galaw sanhi ng pag buhat sa kaniya at paglalakad.Malakas parin ang ulan sa labas, mabuti nalang at may reserbang payong sa loob ng kotse ni Juancho. Iyon nga lang ay isa lamang ito kaya napilitan kaming magsiksikan sa payong. Sinigurado lamang naming na hindi mabasa ang dalawang bata kaya ang resulta ay basa ang kalahati n gaming mga damit.“Ihiga mo muna si Sato sa sofa, you should go and change in the bathroom at patuyuin mo ang shirt mo sa dryer. About your change of clothes, there’s an extra bathrobe inside, use it for now.” Saad ko kay Juancho habang inihihiga si Lezzie sa sofa.“Mommy, daddy?” Patanong na paghahanap ni Lezzie sa kaniyang ama.Pagkalapag ni J
Ilang araw ng hindi pumupunta si Orelia sa likod bahay upang mag-aral. Tinitiis niya na lamang ang mag basa sa maid’s quarter upang maiwasan ang lalaki.Sa tuwing iniisip ni Orelia ang nakita sa gate ng mansyon ay kumikitot ang kaniyang puso. Nais niyang kumpronathin ang lalaki, kung sino ang babaeng nakakabit sa kaniya, ano ang relasyon nila, at kung bakit hindi ito nakapunta sa duyan noong araw na iyon?Ngunit alam din ni Orelia na wala siyang ni katiting na karapatan. Paano niya pa matitingnan ng diretso ang lalaki, kung sa bawat pagkakataong magkakaroon siya ay naaalala niya ang pangyayaring iyo.Isang araw sa kusina habang naghuhugas ng mga plato si Orelia ay biglang pumasok ang lalaki. Pawisan ito at halatang galing sa pangangabayo. Muntik ng mapatalon ang dalaga, mabuti na lamang at napigilan niya ang kaniyang sarili. Pumunta si Juancho sa likurang bahagi ng kuusina upang kumuha ng tubig.Pilit na ibinuhos ni Orelia ang ka
“Sir, sir, sir Juancho,”“Okay lang po ba kayo?” gising ni Orelia kay Juancho, marahan niyang inalog ang balikat ng lalaki. Ang amoy ng pabango ng lalaki at ang amoy ng alak ay naglalaban sa ilong ni Orelia.Unti unting gumalaw ang piluka ni Juancho, mahinang nagpasalamat si Orelia dahil nagising ang lalaki. Humakbang paatras si Orelia ng magsimulang bumangon si Juancho. Na upo ito sa bench at nakahawak sa kaniyang ulo. Hindi maipinta ang mukha nito. At hindi naka pukos ang mata nito. His pupils were dilated.“That fucking syndicate did it,” bulong ng lalaki at muling hinawakan ang kaniyang ulo sa pagkakataong ito ay gamit ang dalawang kamay.Nag tangka itong tumayo ngunit nagbabadya siyang matumba. Walang pag aalinlangang humakbang patungo sa kaniya si Orelia at hinwakan ang kaniyang braso upang alalayan ito. Dahil sa kilos na ito ni Orelia ay napunta sa kaniya ang atensiyon ng lunod sa alak n