Hot night with a Mafia Boss

PANAY ang lingon ni Isabella sa kaniyang likuran habang tumatakbo ng mabilis papalayo sa kanilang bahay. Wala siyang pakialam kahit ilang beses pa siyang matumba dahil sa pagkakapatid mula sa mga naka angat na sangga mula sa kaniyang dinaraanan. Panay din ang tulo ng luha sa kaniyang mga mata kasabay ng pagtulo ng malalamig na pawis mula sa kaniyang noo. ‘N-No please! Tulungan niyo po ako!’ piping sigaw ni Isabella sa isip ng muli nanaman siyang matumba at sa pagkakataong iyon ay masaganang dugo ang umaagos sa kaniyang tuhod dahil sa hiwa mula sa matulis na kaniyang nabagsakan na mukang bubog. “Nandito lang siya! Hanapin niyo sa paligid!” naalerto siya sa narinig ang malakas na boses na iyon na nag-eco sa buong paligid. Naroroon sila sa likod bahay nila Isabella na kung saan ang likuran ay malawak na kagubatan. Nakatira sila sa isang liblib na lugar ngunit mayroon silang malaking bahay dahil sila ay nakaka-angat sa buhay. Dali-dali siyang tumayo kahit pa na masakit na ang kaniyang

ISABELLA “SIGURADO ka bang magiging ayos ka lang dito Ella?” Nag-aalalang tanong ni Nicole saakin nang makarating kami sa di kalayuan sa aming bahay. Ilang oras ‘din ang byahe namin papunta dito sa Bulacan na sinabi ko ay gusto ko nalang umuwi. Ang sabi pa nga niya saakin ay i-bobook niya daw ako sa ibang hotel para mas safe daw ako pero hindi naman pwede na hindi ako umuwi dahil gusto ko ‘ding malaman kung ano na ang nangyari sa kapatid kong si Kim. Kahit naman na masama ang pakikitungo niyon saakin ay mahal ko ‘yun at nag-aalala ako para sa kaniya. “Ano ka ba Nic, bahay namin ito kaya siguradong magiging ayos lang ako.” Pampalubag loob na sabi sa kaniya ngunit inilingan niya ako. “Sabi mo diba dito ka pinuntahan ng mga nagbenta sa’yo. Ella, paano kung bumalik sila? Lalo na sa Manila pa ‘rin ako tutuloy hindi dito.” Napangiti ako dahil sa kabaitan ng aking kaibigan. Hinawakan ko ang kaniyang kamay at tinignan siya sa kaniyang mga mata. “Nic, wag kang mag-alala okay? Tatawag ak

ISANG linggo ang lumipas simula ng pumasok ako sa Motorific Company at masasabi kong naging maayos naman ang pagsisimula ko pwera nalang sa nararamdaman kong motion sickness. Lalo na s aumaga, tamad na tamad akong bumangon gayong kailangan kong pumasok ng maaga. Dalawang araw palang ako sa bahay nila Pauline ng mahalata agad ng mama nito na buntis ako. Nahiya pa ako sa kanila at nagtanong kung ayos lang ba na buntis ang umupa sa kanila. Tinaggap naman nila ako at mas natuwa pa nga dahil ngayon nalang daw ulit magkakaroon ng baby sa kanila. Nakakatuwa pa nga at bumili na agad ng mga damit pambata ang mama ni Pauline. Nahihiya ako pero sabi niya kapag may anak ka na hindi daw dapat mahiya kaya palagi kong itinatak sa isip ko ‘yan. Panibagong yugto ito ng buhay ko kaya hindi ko dapat ikahiya ang anak ko. “Alam mo Ella, tatlong araw ka palang nagsisimula dito sa kumpanya may napansin na ako agad na kakaiba e.” hindi ako makatingin sa katabi ko sa aking table dahil sa sinabi niyang iyon

“DITO nalang ako sa tabi,” Turo ko nang makita ang bahay na medyo malayo pa sa bahay nila tita Eda. Ayaw ko na ihatid niya ako mismo sa bahay ni tita Eda dahil ayoko na muling mag krus ang landas namin. “Are you sure?” tanong nito na ikinatango ko naman. Itinabi niya ang kotse sa tapat ng isang bahay at dali-dali na siyang bumaba. “Sigurado ka ba na jan ang bahay mo?” tanong nito saakin ng makababa ito ng sasakyan. Mukang balak niya ata akong pagbuksan ng pinto. “Yes,” tango kong sabi, kita ko ang hindi paniniwala nito sa sinabi ko pero tumango nalang siya. “What I said to you is all true. Ayokong mag lihim sa’yo, sana kahit pangalan mo lang malaman ko.” napatitig ako sa kaniya. Nakikita ko ang sinseridad sa kaniyang mata pero hindi pa ‘rin magbabago ang katotohanan na takot ako sa kaniya. “A-Ako si Isabella.” Hindi ko alam kung bakit ang totoong pangalan ko ang sinabi ko sa kaniya ngunit ng sumilay ang ngiti sa labi niya ay mukang alam ko na. Gusto kong makita ang mga ngiti na ‘yo

“ANG saya ko po mommy!” Nakangiting sabi ni Issa habang kumakain ng Ice Cream. “Masaya ako na masaya ang anak ko.” nakangiti ‘ding sabi ni Isabella at pinunasan ang gilid ng labi nito dahil kumalat ang Ice cream doon. Isang araw na ang nakakaraan magmula ng makabalik siya sa Bagiuo. Ang daming tanong sa kaniya ng mga kasama nila lalo na ang mga bakla ngunit hindi niya ito masagot. Ang tanging sinabi niya ay wala siyang makitang trabaho. Nagpasiya siyang ipasyal ang anak dahil na ‘rin sa kagustuhan niya na ma-refreshed ang kaniyang utak. Nagpunta sila sa Burnham Park, malayo sa kanilang tinitirhan, maraming turista doon na mas nagpapagaan ng loob ni Isabella dahil alam niya na hindi siya nag-iisa. “Mommy ‘wag ka po sanang magagalit,” napatingin siya sa anak na nagtataka. “Sino po ba ang daddy ko?” natigilan siya dahil sa tanong ni Issa. “’Wag ka pong magalit mommy, kun