HUNTER'S POV
“Really, p’re?” paninigurado ni Tristan matapos kong sabihin sa kanya ang kondisyon ng aking ama sa pagpayag niya sa isang project proposal ko with the Brown Corporation. “You heard me right?” mabilis kong tugon sa aking kaibigan. Si Tristan Montemayor ang aking matalik na kaibigan na halos kasama ko sa lahat ng kalokohan, lalong-lalo na pagdating sa babae. Katulad ko’y wala rin sa kanyang vocabulary ang salitang kasal. Kaya nga nagkasundo kaming dalawa. “So, don't tell me na magseseryoso ka na ngayon kay Tiffany? Para lang sa project proposal mo between Brown Corporation?” seryosong wika ng aking kaibigan na mabilis kong tinanggihan. “Hell NO, p’re! Kilala mo ako. And Tiffany is not my type na makasama sa iisang bubong!” Sabay inom ko ng whiskey. “So, anong plano mo ngayon? And how are you sure na may maipapakilala ka na matinong babae kay Tito Matt by next month?” natatawang wika ng aking kaibigan. Kinagat ko ang aking ibabang labi habang hawak-hawak ko ang bote ng whiskey. Tinitigan ko ang aking kaibigan at muli akong nagsalita. “P’re, kaya nga sinabi ko sa ‘yo ang problema ko ‘di ba. Kasi alam kong ikaw lang ang makakatulong sa problema ko. Magsasabi ba ako sa ‘yo? Kung may mga kilala akong babaeng bride for hire?” Nanlaki ang mga mata ng aking kaibigan pagkatapos niyang marinig ang mga salitang lumabas sa labi ko. “Ako talaga, p’re?” Sabay turo niya sa kanyang sarili na mabilis kong tinanguan. Napailing si Tristan at ininom niya ang whiskey na kanina pa niya pinaikot-ikot ang kopitang hawak niya. “Anong akala mo sa akin, p’re? Mamasang? Bugaw? May-ari ng club?” natatawang sabi ng aking kaibigan na tinawanan ko lang na naging dahilan upang tumahimik siya at malalim na nag-isip. Pagkatapos ng ilang minutong katahimikan na namag-itan sa aming dalawa’y muli akong nagsalita. “P’re, hindi ako nagbibiro. Alam kong marami kang kilala na bride for hire na matinong babae,” wika ko na nagpangiti sa aking kaibigan. “Alam ko na, p’re, kung sino ang makakatulong sa 'yo.” nakangiting wika ng aking kaibigan. “Talaga, p’re?” paninigurado ko. “Oo, p’re. Ang agency ni Madam Butterfly,” mabilis na tugon ng aking kaibigan na naging dahilan upang kumunot ang aking noo, dahil doon ko kinukuha ang mga babaeng ikinakama ko na halos lahat ay maruming babae ang tingin ko. “Nagpapatawa ka ba, p’re?!” tanong ko sa aking kaibigan na may kasamang inis. Umiling ang aking kaibigan at seryosong tumingin sa akin. “Hindi, p’re! I just remembered na last week lang, may iniaalok siya sa akin. Si Nathalie del Prado at sinabi niyang bago pa lang ito sa kanyang agency. At nakahanda raw gawin ng babaeng ‘to ang service na kakailanganin ko but it's a huge price, p’re.” Huminga muna siya nang malalim bago muling nagsalita. “Kaya tinanggihan ko. Hindi ko uubusin ang pera ko para lang sa init ng katawan ko 'no! At dahil kailangan mo ng isang babae na magpapanggap na girlfriend mo by next month, and soon to be your contracted wife at magiging ina ng tagapagmana ng Buencamino Corporation. Bakit hindi mo kontakin si Madam Butterfly ngayon?” Sabay abot niya sa akin ng kanyang mobile phone. Napaisip ako sa sinabi ng aking kaibigan at bigla akong naging curious sa babaeng tinutukoy niya na parang narinig ko na ang pangalang Nathalie del Prado. Huminga muna ako ng malalim bago ko kausapin ang babae mula sa kabilang linya. “Hello, may I know who’s on the line, please?” wika ng babae mula sa kabilang linya. “Hi, Madam Butterfly. This is Hunter Buencamino,” mabilis kong tugon. “Oh, Mr. Hunter Buencamino, ikaw pala. Kailangan mo na naman ba ng babaeng paglalaruan? Kaya ka napatawag,” pilyang wika ni Madam Butterfly. Napangisi ako dahil alam na alam talaga ni Madam Butterfly ang ginagawa ko sa mga babaeng binabayaran ko sa agency niya, at aminado ako na ni isa’y wala akong nagustuhan sa kanila. “Madam Butterfly, Tristan just told me about Nathalie del Prado. At interesado ako sa kanya. Dahil kailangan ko ng babaeng magiging asawa ko within two years,” mabilis kong tugon na tinawanan lang ng aking kausap sa kabilang linya na nagpainit ng aking ulo. Hindi ko alam kung may nakakatawa ba sa sinabi ko at narinig ko ang malakas niyang halakhak. “Hey, is there something funny?!” singhal ko kay Madam Butterfly na nagpatigil sa kanyang paghalakhak. “Nothing! I just laughed, dahil sa dinami-daming lalaki na maghahanap ng mapapang-asawa dito sa agency ko, ikaw pa talaga. To think, na alam kong allergy ka sa matagalang pakikisama sa babae. At ikaw makakatiis na may kasamang babae sa iisang bubong? Kaya hindi mo maiaalis sa akin ang tumawa, Mr. Hunter Buencamino,” diretsong pahayag ni Madam Butterfly mula sa kabilang linya. “Madam Butterfly, nakahanda akong magtiis na may kasamang babae sa iisang bubong, para sa project proposal ko with Brown Corporation. But, she still needs to follow the rules according to our agreement. And if Nathalie will agree, nakahanda akong magbayad kahit na magkano, lalo na kapag binigyan niya ako ng anak,” mabilis kong tugon. “Sandali lang, Mr. Buencamino. Tama ba ako nang narinig mula sa ‘yo? Bibigyan ka ng anak? For your information, girlfriend at bride for hire lang ang kayang gawin ng mga alaga ko. At hindi kami nag-o-offer ng surrogate mommy o babymaker,” pagsisigurado ni Madam Butterfly na nagpakunot ng aking noo. Hindi ko alam kung tama ba ako ng kinakausap ngayon para makatulong sa problema ko, o kumukuha lang ako nang magiging sakit ng ulo ko. Alam kong walang maniniwala sa akin na kaya kong tumira sa iisang bubong kasama ang isang babae. Lalo pa’t pang one night stand lang para sa akin ang mga kababaihan. Si Tiffany lang ang bukod tanging kumakapit tuko sa akin, kahit ilang beses ko na siyang tinataboy. Ang pinakaayaw ko lahat sa babae’y hinahawakan ako sa leeg, katulad nang ginagawa sa akin ni Tiffany, na nakuha ko lang din sa agency ni Madam Butterfly. Kahit ako’y nag-iisip kung makakaya ko bang matapos ang papasukin kong laro, para lang sa plano ko sa Brown Corporation. Bata pa lang ako’y sinumpa ko na sa sarili ko na ibabagsak ko ang kompanya ni Gilbert Brown, para ipadanas sa aking ina ang hirap ng buhay na pinagdaanan naming mag-ama nang iwan niya kami. Hindi mawawala sa puso ko ang galit at paghihiganti sa lalaking sumira sa masayang pamilya na kinamulatan ko. “Narinig mo ang sinabi ko, Madam Butterfly. Gagawin ko lang ang bagay na pinaka-ayaw ko according to my plan,” mga salitang lumabas sa labi ko. “Okay, kakausapin ko si Nathalie, Mr. Buencamino, kung kaya niyang gawin ang serbisyo na kailangan mo,” mabilis na tugon ni Madam Butterfly na nagpangiti sa akin. “Okay, Madam Butterfly, pupunta ako diyan bukas na bukas din para sa agreement nating dalawa. And please, huwag mo ibibigay si Nathalie del Prado sa iba,” pagpapaalam ko sa aking kausap mula sa kabilang linya na mabilis niyang tinugon. “Makakaasa ka, Mr. Buencamino,” pagsang-ayon ni Madam Butterfly at pinutol na niya ang kanyang linya. Tumingin ako sa aking kaibigan na tila ba kanina pa naghihintay nang sasabihin ko. “Thank you, p’re, may maipapakilala na rin ako kay dad.” Sabay taas ko ng kopita ng whiskey na kanina ko pa pinaglalaruan. “Cheers, p’re, and goodluck sa papasukin mo,” wika niya habang natatawa. Ngumiti ako. “P’re, may nakakatawa ba?” pabirong tanong ko sa aking kaibigan na kahit ako’y natatawa sa ginawa kong desisyon para lang sa malaking project proposal ko with the Brown Corporation. Sa oras makuha ko ang malaking project with the Brown Corporation, sisiguraduhin ko na magsisisi si Gilbert Brown na tinanggap niya ang proposal ko. Dahil isang Buencamino ang magpapagapang sa kanila sa lusak. Nagpatuloy kaming magkaibigan sa pag-inom nang bigla kong maisip ang pangalang Nathalie del Prado. Kanina lang nang marinig ko sa aking kaibigan ang nasabing pangala’y bigla na lang akong nagkaroon ng interest na makilala ang babaeng tinutukoy ni Tristan. Habang masaya kaming nag-iinom na magkaibigan nang may biglang naglagay ng kamay sa aking mga mata. “Guess who am I?” pilyang bulong ng isang babae. Kahit may takip ang mga mata ako'y hindi ako pwedeng magkamali kung sino ang may-ari ng boses na bumulong sa akin. Inalis ko ang mga kamay ng babae na walang iba kung 'di si Tiffany. “Hey, what are you doing here? And how did you know I was here?” mga tanong na lumabas sa labi ko. “Why do you seem angry that I came here? Don't you miss me?” pilyang tanong ni Tiffany na nagpadilim ng aking mga mata. Sa lahat ng ayaw ako'y hinahawakan ako sa leeg ng isang babae. Katulad nang ginagawa ni Tiffany sa akin na palagi akong binubuntutan at lahat ng babaeng lumapit sa akin ay inaaway niya. “Is there any reason why I'm gonna miss you? Because, as far as I know, you are not my girlfriend! So, how can I miss you?” Sabay tayo ko. “Let's go, p’re! Nasira na ang mood ko!” aya ko sa aking kaibigan na mabilis niyang sinunod “You will regret this, Hunter Buencamino!” sigaw ni Tiffany. “Shut up, Tiffany! Hindi mo alam ang kaya kong gawin sa ‘yo. Kaya kitang ibalik sa putikan na pinanggalingan mo. Kaya please lang, itigil mo na ang kahibangan mo sa akin!” galit kong tugon kay Tiffany na mas lalong ikinainis niya. Hindi ako natatakot sa pagbabanta sa akin ni Tiffany. Dahil isang pitik ko lang, babalikan niya ang pagiging babaeng bayaran.HUNTER’S POV Ilang araw ang lumipas simula nang malaman namin ang result ay wala naman nagbago sa pagtingin namin kay Leila kahit alam namin na hindi siya galing sa amin ni Nathalie. Naiuwi na rin namin sa mansion si Leila. At ngayon nga na nakalabas na sa hospital si Leila ay mabibigyan ko na ng oras si daddy na hanggang ngayon ay nasa hospital pa rin dahil sa radiotheraphy niya. Malaki ang ibinagsak ng katawan ni daddy at hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapagsalita nang maayos. Katulad nang napag-usapan namin ni Nathalie ay sumama siya sa akin sa hospital upang bisitahin si daddy. Pagkapasok na pagkapasok namin sa private room ni daddy ay nakita ko ang lungkot sa mga mata ni Nathalie nang makita niya si daddy na ang laki nang ibinagsak ng katawan. “Daddy!” sambit ni Nathalie sa malungkot niyang boses habang papalapit kami kay daddy. Nakita ko sa mga mata ni Nathalie ang pagmamahal niya kay daddy dahil tinuring niya si daddy na parang tunay niyang ama. Kaya ganon na lang
NATHALIE’S POV Hindi ako makapaniwala nang basahin ni Dra. Laredo ang results ng DNA test na ginawa sa amin. Kung hindi pa nangailangan ng dugo si Leila ay hindi ko malalaman na hindi ko siya anak. Sobrang sakit sa akin na tanggapin ang katotohanan lalo na’t hindi ko alam kung saan ko hahanapin ang anak ko. Hindi ako naniniwala sa sinabi ni Tita Victoria na patay na siya, dahil ramdam ko na buhay ang anak ko. Lumapit sa akin si Kuya Gabriel at niyakap ako. “Nathalie, please don’t cry. Ako ang nahihirapan kapag nakikita kang umiiyak. Andito si Kuya sa tabi mo at hahanapin natin ang anak mo,” Sabay pahid niya sa mga luha ko. Alam kong hindi ako pababayaan ni Kuya Gabriel, kaya laking pasasalamat ko sa Panginoon dahil hindi niya tuluyan na kinuha sa akin si Kuya Gabriel. At ngayon naman ay wala akong ibang hiling sa Panginoon kung ‘di ang makita ang tunay kong anak. Nang mahimasmasan na ako ay nagpaalam na sa amin si Dra. Laredo ganon din si Tita Victoria na nagpaalam sa amin na uuwi
HUNTER’S POVAFTER THREE WEEKS Mabilis lumipas ang araw at ang mga specimen na kinuha sa amin na dinala pa sa Singapore dahil doon ginawa ang DNA test. At ngayon nga ang araw na hinihintay ko upang malaman namin ang result ng DNA test at ngayon ko rin malalaman ‘yong DNA test na pinagawa kong bukod upang hindi kami maloko sa isang DNA test lang. “Mr. and Mrs. Buencamino, I got the results of your DNA test yesterday.” Sabay taas ni Dra. Laredo ng hawak niyang brown envelop. Napalunok si Nathalie habang pinaglalaruan niya ang kanyang mga kamay. At pagkatapos ay tumingin siya sa akin. “Hunter, paano kung hindi natin anak si Leila?” tanong sa akin ni Nathalie na may kasamang lungkot. “Nathalie, ano man ang maging result, kailangan mong tanggapin ang totoo. At kung hindi natin anak si Leila, hahanapin natin ang anak natin,” sabi ko kay Nathalie na tinanguan na lang niya. Alam ko na masakit kay Nathalie na malaman ang totoo dahil naalagaan niya si Leila simula nang ipanganak ito. Kaya
HUNTER’S POV Labis na natuwa si Nathalie nang dahil sa magandang balita sa amin ni Dra. Laredo pero kita sa kanyang mga mata ang lungkot, lalo pa’t sinabi ni Dra. Laredo na kukunan na kami ni Nathalie ng specimen upang masimulan na ang DNA test na gagawin kay Leila. Kumausap na rin ako ng nurse na siyang kukuha naman ng specimen mula kay Leila na ibibigay sa akin na hindi nalalaman ni Dra. Laredo para sa DNA test na ipapagawa ko sa ibang hospital na hindi nalalaman ni Tita Victoria. Hindi nagtagal ay dinala na sa recovery room si Leila kaya naman pinuntahan na rin namin siya. Ngayon na may pagdududa na kami na anak namin siya ay ngayon ko lang napansin na walang hawig sa amin ni Nathalie ang bata na naging dahilan upang mas lalo akong magduda na hindi ko siya anak. “Kung hindi ko anak si Leila, nasaan ang anak ko?” mga salitang lumabas sa labi ko upang magtinginan silang lahat sa akin. “Hunter, iniisip mo ba talaga na hindi mo anak si Leila?!” tanong sa akin ni Nathalie na may kas
HUNTER’S POV “Why?” tanong sa akin ni Nathalie pagkatapos kong sanbihin sa kanya na kailangan namin na mag-usap. Alam kong nakabantay si Nathalie sa akin sa bawat kinikilos ko lalo pa’t malakas ang kutob ko na may koneksyon si Tita Victoria sa nag-donate ng dugo kay Leila. Alam kong mali na pagdudahan ko na hindi namin anak si Leila, pero mas magiging inutil ako kapag hindi ko inalam ang totoo. Lalo pa’t malakas ang kutob ko na posibleng kamag-anak ni Tita Victoria si Leila. “Marami tayong dapat pag-usapan, Nathalie, na tayo lang na dalawa,” tugon ko kay Nathalie habang tinitigan ko siya. Habang nakatingin ako kay Nathalie ay gustong-gusto ko siyang halikan, dahil ang mga labi niya ay tila nag-i-inbita na halikan ko siya. Lalo pa’t mahilig siyang magkagat-labi na nagiging dahilan upang mas pumula ang kanyang mga labi. “Hunter, p’wede naman natin pag-usapan na kaharap sina Kuya Gab ‘di ba?” sagot na patanong sa akin ni Nathalie na inilingan ko. Gusto ko ng privacy, kaya mas gusto
NATHALIE’S POV Ayokong isipin na hindi ko anak si Leila dahil inalagaan ko siya simula nang una ko siyang mahawakan at masilayan. Kaya paano ko tatanggapin kung hindi siya ang anak ko. At nasaan naman ang anak ko. Mababaliw ata ako kaiisip dahil sa posibleng hindi kami magkadugo ni Leila. Desidido si Hunter na ipa-DNA si Leila at para makasigurado siya sa magiging result ay kukuha pa siya ng isang doctor na gagawa ng DNA test, dahil wala na siyang tiwala kung alam ni Tita Victoria kung saan gagawin ang DNA test namin. Nang papalapit na sina Tita Victoria sa amin ay nag-iba-ibahan sina Hunter upang hindi sila mahalata sa plano nila. Lumapit sa amin si Dra. Laredo, “Mr. and Mrs. Buencamino, ma-swerte kayo at may kakilala ang Tita ninyo na ka-match ng bata,” sabi ni Dra. Laredo na nginitian naming ni Hunter. “Thank you, Dra. Laredo at ginagawa n’yo ang lahat para lang madugtungan ang buhay ng anak naming,” pasasalamat ko kay Dra. Laredo. Ngumiti si Dra. Laredo, “Katulad nang sinabi