IN THE NAME OF THE BILLIONAIRE'S GAME

“NO! YOU CAN’T DO THIS TO ME, PAPA!” Matindi ang pagtutol ni Victorina sa kagustuhan ng ama. “I WILL NEVER MARRY THAT MAN.”

“You will marry Xander in two-days, Victorina. Kailangang madaliin natin ang inyong kasal.”

“Papa, mahal ko si Carlo. Why can’t you accept him for my sake? I love him!” He trusts his instincts. Hindi mapagkakatiwalaan ang lalaki iyon. “Bakit po ninyo ako ipapakasal kung kani-kanino lalo na sa business partner pa ninyo?”

“Do as I say, Victorina! Malaki ang maitutulong ni Xander sa atin. He can save the company. Hindi lang pera ang makakatulong sa atin kundi ang galing ng kanyang management skills.” Valdemor trusts Xander so much dahil siya ang nagturo dito noong bago pa lang siya sa negosyo.

Ngayon ay kilalang kilala na ang Mondragon Textile Company. Ang dating maliit na kompanya na ngayon ay tinitingala sa kanyang tibay at tatag katulad ng isang dragon.

“What if I don’t? Anong gagawin ninyo, Papa?” Napabuntung-hininga si Valdemor.  “Atsaka, bakit ako pa ang kailangang mag-manage sa business na ito? Wala akong alam sa mga clothing designs. Ang alam ko lang ay magsuot ng damit, mag-shopping at bumili. I don’t mind how it is done before I even get to wear it.” Nagalit si Valdemor sa sagot ng kanyang anak. Matagal na siyang nagtitimpi dito.

“You shut up! Ito na lang ang hinihiling kong gawin mo para sa akin dahil tumatanda na ako, Iha!”

“Bakit hindi ang paborito mong anak ang utusan mo para i-manage ang kompanya? Yes Papa lang naman ang alam niyang sagot. Why not her? Why me?” Mas mataas pa ang boses niya kaysa sa ama.

“Ikaw ang panganay and that’s your responsibility.” Mabigat talaga ang dugo ni Victorina sa kapatid. Sampal muli ang kanyang natikman. Nanginginig si Val sa sobrang galit.

“Val, tama na iyan!” Gumanti naman si Victorina kay Ella.

“Ikaw ang umalis dito, Ella. You have no place in this house. Akala mo, hindi ko alam. You are trying to seduce my papa. Anong klaseng panggagayuma ang ginagawa mo sa papa ko? Maganda ka ba? Yaman ba ang habol mo sa aking papa? Why don’t you go out of here now and find a rich young billionaire to satisfy all your needs. Kating-kati ka ba at papa ko rin ang target mo!”

Hindi nakapagtimpi si Ella sa paratang ng babae. Hustong iigkas sana ang kamay nito ngunit hindi naitago ang lahat ng iyon kay Valdemor.

“What did you say, Victorina? Anong klaseng utak mayroon ka? Sino ba ang kausap mo ngayon? May maipagmamalaki ka na ba sa bahay na ito ha!” sigaw ni Valdemor. Gulat na gulat ang panganay na anak ni Valdemor sa kanyang tinuran.

“Papa…” Isa pang malakas na sampal ang dumapo sa kanyang pisngi. Nasabunutan na niya ang anak.

“How dare you talk to your Tita Ella that way? Hindi mo pa alam ang lahat. Huwag mo akong sagarin dahil mahabang panahon na akong nagtitiis sa pag-uugali mo. Hindi ka makakapagtapos kung hindi dahil sa akin. Hindi ka makakapagsuot ng magagandang damit kung hindi dahil sa akin. Hindi ka magiging isang Newman kung hindi rin dahil sa akin. You have to earn every single penny in my company.” Inihagis ni Valdemor ang isang makapal na folder kay Victorina.

Dinampot iyon ng babae isa-isa at nakita ang mga resibo na naglalaman ng malalaking halaga ng transactions from her orders online.

“Papa…”

“Explain all these to me! How did you make all those payables in six months? Alam mo ba kung magkano ang lahat ng iyan? Kaya mo bang bayaran ang halagang two million dollars kasama ang almost five million pesos na halaga ng mga kung anu-anong gamit masunod lang ang kapritso mo! How can you spend such big amounts tapos ayaw mong kumilos ng tama sa kompanya? Will go bankcrupt in ten years kapag lahat ng personal na gastos mo ay kompanya ang magbabayad?!”

Hindi nakaimik si Victorina.

Mabilis lumipas ang dalawang araw. Napakagarbo ng kasalang Newman at Yu. Hindi halatang rush ang kasal. Kompleto ang ninang at ninong. Handang-handa ang buong simbahan pati na ang reception.

Hindi man lang sumagi sa isip ni Xander na ang araw na iyon ang itinakda ng Diyos upang paghahandaan ang araw ng kanyang kasal. He is just turning 35 that year pero wala pa sa plano niya ang mag-asawa. Pinakaisip-isip muna niya ng makaisandaang beses kung tama ba itong gagawin niya.

“Iho, ikaw lang ang inaasahan ko para maisalba ang kompanya sa pagkalugi. Puwede mo bang gawin para sa mga anak ko?” pakiusap ni Valdemor Newman.

Matanda na rin si Valdemor. Si Victorina ang pansamantalang namamahala sa Newman Company. It’s a clothing company na minana si Valdemor sa kanyang mga magulang. Isa sa dalawa niyang anak ang puwedeng magmana nito.

Ang buong akala nila ay matatag pa ang kompanya ngunit unti-unti na pala itong nalulugi. Victoriina mismanaged it.

Just by the thought of marrying Victorina ay napailing na lang si Xander. Hindi niya magawang sabihin sa mga kapatid ang magaganap na kasal.  Pakiramdam niya ay isang malaking kalokohan ang pagpayag niya. Gulo yata ang papasukan niya sa halip na tahimik na buhay lalo na sa piling ni Victorina.

“Iho, ito lang ang paraan upang mailipat sa iyo ang pagiging president ng kompanya kung ikaw ay magiging son-in-law ni Mr. Newman. Siguro naman ay hindi mo rin tatangihan si Sir?”

Walang kukuwestiyon sa kanyang magiging posisyon bilang bagong Presidente kung sakali. Iyon ang sabi ni Attorney Suarez, ang abogado ng kompanya.

Last two minutes, he walked down the isle alone. May mga inimbitahan naman para dumalo until Valdemor Newman came. Taas-noo niyang ipinaalam sa lahat na magiging manugang niya ang kanyang paboritong business partner.

Nagsimulang tumugtog ang wedding march ng huminto ang bridal car. Lahat ay napatingin sa gawing pinto ng simbahan. Ngunit napailing ang nakakita ng hangos na napatakbo ang sekretarya ng matanda.

“WHAT?!”

Nagmadaling tinawagan ni Val ang anak.

“Where are you?”

“Sorry, Papa.”

Xander was left a laughingstock by the entire business community. It was the first time that he was ever humiliated in life.