CHAPTER 3

Labis na nag-alala ang mga kaibigan ni Victoria ng hindi nito siputin ang kanya mismong engagement party. Hinintay nilang dumating ang kaibigan ngunit iba ang kinahinatnan ng okasyon. Inupahan pa naman iyon ni Julia para isorpresa ang babae tulad ng instruction ni Carlo.

Silang lahat ang nasorpresa ng dumating si Victorina.

“Saan ka ba galing?” alalang-alala na tanong nina Billie at Veronica.

Bumuhos ang iyak ni Victoria. Hindi ito mapatahan ng dalawa. Marami pa naman silang ikukuwento tungkol sa nangyari ng nagdaang gabi.

“Ano ba? Bakit ka ba umiiyak? Tell us what happened.”

Hindi halos makalabas si Victoria sa loob ng hotel suite na iyon. Masama ang pakiramdam niya dahil sa nangyari. Masakit ang ulo niya at kalamnan. Masakit din ang kanyang balakang. Minabuti niyang huwag nang magsalita sa kanyang mga kaibigan.

“How’s Carlo? Did he look for me?” Nagkatinginan sina Billie at Veronica. “Galit ba siya sa akin?”

“Victoria…” Biglang huminto ang dalawa at tinitimbang kung kailangan pa ba nilang sabihin ang totoo.

“WHAT?! Tell me, please!” pakiusap ng babae. Tumulo na ang luha nito. Nag-iisip na siya ng kung anu-ano sa posible nilang sabihin. “Hinanap ba niya ako?”

“Victoria, huwag ka sanang mabibigla.” Pero sino nga ba naman ang hindi mabibigla sa balitang iyon? Ang iniisip mong bridesmaid mo sana ay siyang magiging bride in the future.

“Victoria, kasal ngayon ni Carlo at nang Ate Victorina mo.”

“WHAT?!” Tumutulo ang luha ni Victoria sa ‘di-kalayuan. Ayaw niyang mag-iskandalo. Halos pagsakluban siya ng langit at lupa ng makitang masayang nakangiti ang kanyang Ate at si Carlo.

“Kailan pa? Kailan pa naging sila?” Iyon ang paulit-ulit na tanong ni Victoria. Humagulgol siya at hindi namalayang may ibang tao pala sa kubling lugar na iyon.

“Miss, panyo.”

“Salamat!” Hindi na nagawang tingnan ni Victoria ang taong nagbigay sa kanya ng panyo.

Hindi na nakapagpigil si Victoria. Hindi na niya naisip na masama ang pakiramdam niya. Nagmamadali siyang sumakay sa kanyang kotse. Pinaharurot niya ang kanyang kotse na daig pa ang may drag race sa daan.

“Usap-usapan sa party kung kailan pa kayo nag-break ni Carlo,” sabi ni Billie.

“May problema ba kayo? Did you break up? Kailan pa ang ate mo rito? Akala ko graduation mo ang dadaluhan niya. Si Carlo pala talaga ang target niya.”

Halos mahilam ang mata niya sa luha. Durug na durog ang puso ni Victoria.

She thought it was a surprise from her dad as part of graduation gift. She never thought that it was a dangerous trap for her inside the room with a stranger. It was not a usual surprise. It brings danger. It beings destruction.   

Hindi niya napigilan ang sarili kung kaya siniguro niyang alam niya kung saan magha-honeymoon ang dalawa. Nagalit ang mga kapit-bahay nila dahil nabulabog ang kanilang umaga.

“Paano ninyo nagawa sa akin ang bagay na ito?” Huling-huli ni Victoria ang dalawa. Nakahiga pa sila sa kama at mukhang ninanamnam ang sarap ng kanilang pulut-gata habang nakababad sa kama.

“Bakit ba ang ingay mo? Sino bang nagpapasok sa iyo dito?”

“ATE VICTORINA! Walanghiya kang babae ka! Hindi ka na nahiya. Makapal ang mukha!”

“VICTORIA!” Nagulat si Victoria ng sigawan siya ni Carlo sa unang pagkakataon. “Kindly leave!” Ipinagtabuyan siya ng lalaki.

“How could you do this to me?” Nanginginig ang mga kalamnan ni Victoria. “Kailan pa? Kailan pa ninyo ako niloloko?!”

Hindi man lang natakot si Victorina sa kanyang ginawa. Lantaran ipinakita niyang mas nasiyahan si Carlo sa nangyari sa kanilang dalawa.

“I can give him what you do not have, Victoria. I told you, Carlo is mine.”

“Proud ka pa sa ginawa mo. Hindi mo na inisip na kapatid mo ako.”

“As if I care about you, Victoria.”

Hindi na pinalaki ni Victoria ang gulo. Tahimik siyang umalis sa lugar na iyon. Bumalik sila patungo sa kanyang dorm. Saglit pa lang ang biyahe nila at kasalukuyan siyang umiiyak ng makita niya ang tawag ng ama.

Magsusumbong na talaga siya. Nagmamadali niyang sinagot ang tawag.

“Papa…” Umiiyak pa siya.

“Hindi ko inaasahan ito, Victoria. Paano mo nagawa ang kababuyang ito? Hindi ka na ba talaga nakikinig sa akin? Hindi mo na ako binigyan ng kahihiyan!” sabi ng ama sa kabilang linya.

“What are you talking about?” Hindi niya naintindihan ang sinasabi ng ama. “WHAT? NO, Papa. Please listen to me!” Gusto niyang magpaliwanag ngunit natanggap daw ng ama ang isang wedding invitation card but it contains sexual pictures inside the room together with a man.

“From now on, wala akong anak. Ikinahihiya kita!” Narinig na lang ni Victoria ang mahabang tunog. Busy na ang linya. Tinawagan ni Victoria ang ama ngunit not attended na ito.

Hindi na rin niya matawagan ang kanyang Tita Ella.

Matapos makipakitang muli ng kanyang ate ay sinumbatan lang siya nito. Nakatulugan na Victoria ang pag-iyak dahil galit ang kanyang papa sa unang pagkakataon.

Nilunod ni Victoria ang sarili sa pag-iyak. Pinag-usapan siya sa campus matapos ang nangyari sa engagement party niya. Muntik pa siyang ma-expel dahil sa sex scandal nito. Sinabi niyang fabricated lang ang mga larawang iyon at wala siyang kinalaman doon.

Nanatili si Victoria sa loob ng kanyang kuwarto. It has been more than a week since something happened to her. She thought, stress lang siya kaya masama ang pakiramdam niya kaya siya nagpakonsulta. But to her surprise, it was dropped to her like a bomb.

“Miss Newman, you are two-weeks pregnant.” Iyon na ang pinakasukdulan ng lahat ng kanyang paghihirap.

“Sigurado po ba kayo?”

“Kaya ka nahihilo at nagsusuka kahit wala ka namang kinain ay dahil buntis ka, Iha!”

The stranger is nowhere to be found since that day na may nangyari sa kanilang dalawa. HIndi naman niya kilala ito at iniwan siyang mag-isa sa loob ng kuwarto.

“It never occurred that this would happen to me.”

Kitang-kita ni Dr. Jang ang matinding pag-aalala na gumuhit sa mukha ng babae. Hindi na iyon bago sa kanya. Marami na rin siyang na-encounter sa kaparehong sitwasyon. Umalis na parang wala sa sarili si Victoria. Sinundan niya ang babae at nakita niyang mag-isa itong umiiyak sa pasilyo.

“Miss Newman…” hawak nito ang kanyang kamay.

“Hindi ko alam kung anong puwede kong sabihin sa iyo.”

“Go home. Huwag kang matakot magsabi sa magulang mo. Kailangan mo ng suporta nila. Kung wala kang pera, ako nang bahala. Just come and see me every month.”

“At anong kapalit?”

Sa panahong tinalikuran si Victoria ng kanyang ama ay nakatagpo siya ng isang mabuting puso na katulad ni Dr. Victoria Jang.