SA SOBRANG tagal ng byahe ko papuntang Maynila ay wala akong ibang ginawa kung hindi matulog at kung magising man ay tanging si Jolo lang ang laging laman ng isip ko.
Nang tuluyan na nga akong makababa mula sa bus ay mabilis akong naghanap ng maaring pagbilhan ng cellphone. Iyong keypad phone lang sana dahil hindi naman ako maalam pagdating sa mga cellphone na katulad nang kay Jolo.
"Excuse me po lola, saan po kaya may bilihan dito ng cellphone?" agad kong tanong sa isang matandang babae na nagtitinda ng mga candy malapit lang din dito sa binabaan ko.
Mariin niya muna akong tinitigan na tila ba buong pagkatao ko na ang sinisiyasat niya. Ako nalang tuloy ang naiilang sa ginagawa niyang pagtitig.
"Bago ka lang ba dito ineng?" kapagkuwan ay masungit niyang tanong. Saglit akong napatingin sa kanya at hindi ko malaman kung sasagutin ko ba ang tanong nito o hindi.
"Ineng?" usal ulit nito kaya naman wala na akong nagawa kung hindi saguti
"TAMA po ba 'tong lugar 'nay Tasing? Bakit parang ang laki naman yata at ang taas?" mangha kong tanong sa kasama kong matanda habang hindi na magkandaugaga sa pagtingala para siyasatin ang kabuuan ng lugar.Hanggang ngayon ay bitbit-bitbit ko pa rin ang mga gamit ko at sa tuwing naglalakad si nanay Tasing ay siya rin namang higit ko sa mga dala ko."Aba'y oo naman, Shella. Hindi ako pwedeng magkamali," usal naman ni nanay Tasing habang palinga-linga sa paligid ko.Hindi ko alam kung may hinahanap ba siyang tao o sadyang namamanghaan din siya dito sa lugar."Parang hindi ko naman po nakikita si Jolo, 'nay Tasing. Baka po maling lugar ang nabababaan natin-""Ano ka ba naman Shella, sino ba sa ating dalawa ang mas matagal na dito sa Maynila? Hindi ba't ako? Magtiwala ka lang at sigurado akong tama ang pinuntahan natin!" saad ulit ni nanay Tasing at hanggang ngayon ay hindi pa rin siya tumitigil kakalingon sa paligid.
"YOU'RE PREGNANT?!" halos hindi yata makapaniwala itong si Vincent sa sinabi ko.Ano bang akala niya sa kaibigan niya, santo para hindi makagawa ng kasalanan? Hindi naman sa sinasabi kong kasalanan itong magiging baby ko ha, ang sa akin lang baka iniisip ni Vincent ngayon na paano ako nabuntis gayong may naiwang kasintahan si Jolo dito sa Maynila.Hindi ko din alam at wala naman akong balak alamin pa. Basta ang sabi ni Jolo, hihiwalayan niya si Angel sa oras na makabalik siya dito. Aba tatlong buwan na ang lumilipas at hanggang ngayon ay walang Jolo'ng nagpupunta sa akin sa Baguio."Kung ayaw mo maniwala, eh 'di wag. Hindi naman ikaw si Jolo para pagpilitan kong maniwala ka," saad ko at muli na itong tinalikuran.Nakakailang hakbang pa lamang ang nagagawa namin ni nanay Tasing nang maulinagan kong tila may binubulong-bulong si Vincent."That's why he broke up with Angel. That explains why he is so eager and doesn't hesitate
JOLO POV"WHAT did you say? Ulitin mo nga, tanginang 'yan baka nagkakamali lang ako ng pagkakarinig," usal ko at hindi halos makapaniwala sa sinabi at gustong mangyari ni Angel.She's driving me nuts! Simula ng malaman at ipaalam niya sa akin na buntis siya, walang araw na hindi siya pumunta dito sa opisina ko.She's literally everywhere! Kahit saan ako magpunta ay lagi kong nakikita ang mukha niya o 'di kaya'y naririnig ang boses niya. Naiinis na ako at gustuhin ko mang ipagtabuyan siya ay hindi ko magawa. I just can't!Fuck! Lagi ko kasing naiisip na what if biglang may mangyaring masama sa kanya, especially to her baby na sinasabi niya ay anak ko. I just can't imagine neglecting the unborn child kahit pa nga hanggang ngayon ay nagdududa pa rin ako kung sa akin ba talaga 'yang bata na dinadala niya."No honey, you've heard it right. Malinaw ang pagkakasabi ko at gusto kong magpropose ka sa akin bukas. In broad daylight. That's w
SHELLA POVNAKAPAG-USAP na kami ni Vincent kahapon at sabi niya susunduin niya daw ako dito sa bahay nila nanay Tasing para samahan pumunta sa building ni Jolo. Pumayag naman ako at ngayon ay naghihintay nalang ako sa kanya dito sa maliit na sala. Siya na daw ang bahala kung paano kami magkakausap ni Jolo.Naghanda ako at sinuot ko ang pinakamaayos na nadala kong damit. Naglagay din ako ng kaunting kulay sa mukha at labi ko. Hindi ko alam kung bakit tila yata naeexcite ako sa ideya na magkikita na kami ulit ni Jolo. Ilang linggo na din kasi ang lumipas. At sa ilang linggo na iyon, walang araw na hindi ko siya naisip. Lalo na nang malaman ko na magkakaroon na kami ng anak."Oh Shella, bakit para yatang bihis na bihis ka? Ngayon na ba iyong sinasabi ng lalaki kahapon na magkikita na kayo ni Jolo?" tanong ni nanay Tasing at agad na naupo sa tapat ko.Mabilis akong tumango at malapad na napangiti. Pakiramdam ko walang puwang ang ibang
JOLO POV"ARE you fucking serious, Angel? Ipipilit mo na naman ba talaga 'to?" I asked her in disbelief.Umagang-umaga ay nandito na siya agad sa building ko. She kept insisting the proposing thing. Kahapon, nag-usap kami through phone, nagmakaawa ako. Oo, nagmakaawa ako at sinabing huwag niya nang ipilit at tigilang isipin ang tungkol nga sa pagpopropose sa kanya sa publiko. She replied na pag-iisipan niya, tapos ngayon heto na naman siya at paulit-ulit na nagpupumilit sa gusto niyang mangyari."Jolo, yes! Sigurado ako! I'm doing this for our baby-""You are doing this for yourself Angel. Ayusin mo nga 'yang pag-iisip mo. Akala ko ba nagkaintindihan na tayo kahapon?" tanong ko ulit at tanging salubong na kilay lamang ang pinapakita ko rito.Nakaupo ako sa swivel chair ko habang kaharap ang mga sandamakmak na reports na kailangan kong basahin para sa linggo na ito. Pero imbes na makapagfocus sa trabaho ay ito, namomoblema na
SHELLA POVHINDI! Hindi pwede! Bakit? Bakit magagawa sa akin 'to ni Jolo? Nangako siya! Nangako siya sa akin. Sabi niya babalikan niya ako. Bakit ganoon? Bakit ganoong eksena ang masasaksihan ko? Bakit?Agad akong umalis ng lugar na iyon. Dire-diretso at hindi ko na alam kung saan pa ba ako pupunta."Aray naman! Hindi tumitingin sa dinadaanan!"Wala na akong pakielam sa ibang tao na nasasagi ko o nababangga. Basta nakaharang ang mga kamay ko sa tiyan ko ay patuloy lamang ako sa paglakad-takbo ko.Hindi ko na alam ang dapat sabihin o isipin. Sobrang sakit ng nararamdaman ko. Hindi ito ang inaasahan ko. Bakit? Bakit nagawa niyang magpropose sa ex girlfriend niya? Ex niya na 'yon hindi ba? Ang sabi niya sa akin ay makikipaghiwalay na siya dito? Pero bakit ngayon, inaya niya pang magpakasal?Ano nalang mangyayari sa anak namin? Sa anak ko? Bakit?"Shella, wait! What happened?" agad tanong ni Vince
JOLO POVILANG minuto na ang lumipas magmula nang humupa ang mga tao sa lobby ng kompanya ko. At pagkatapos din n'on ay hindi na nagtagal pa si Angel dito, may pupuntahan raw siyang importante. Hindi ko na tinanong at hinayaan ko nalang.Kanina pa ako paikot-ikot dito sa loob ng opisina ko. Lawrence was still not here yet. Kinakabahan din naman ako dahil baka kasama na niya sa mga oras na ito si Shella. Hindi ko pa naaayos sa utak ko kung paanong paliwanag ang sasabihin ko sa dalaga.I'm fucked up and I know that. Kanina, nang makita ko kung paano siya tahimik na umiyak habang magkaharap kami, pakiramdam ko ay deserve kong masuntok ng kaliwa't kanan sa mukha dahil sa kagaguhang ginawa ko.Shella doesn't deserve to get hurt and cry for me. Tangina, ang gago ko talaga.Agad akong napatingin sa pinto ng opisina ko nang marinig kong may kumakatok dito. Excitement and kind of nervous are the emotions I could feel. Si Lawrence na ba 'to
"WHAT'S the update, Lawrence? Ayaw pa rin ba makipag-usap sa akin ni Shella?" tanong ko sa secretary ko nang muli siyang pumasok sa opisina ko para magbigay ng ilang reports.Lawrence just slowly move his head saying that it's a no. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Kung may hinihintay pa ba ako o wala na. It's been three days at hanggang ngayon ay ayaw pa rin makipag-usap sa akin ng dalaga.Kapag naman si Vincent ang tinatanong ko, especially about doon sa address ng tinutuluyan ni Shella, he would just hanged up on me. Kapal ng mukha. Akala mo hindi kaibigan."Can you call Vincent again? Ask him about the whereabouts of Shella?" saad ko at pabagsak na isinandal ang ulo ko sa may swivel chair ko.Hindi ko alam kung may sapak na naman ba 'tong taong 'to sa harapan ko! Lawrence was keep staring at me. Literally! Na para bang may gusto itong sabihin pero nagdadalawang isip naman."If you want to say something, say it. Hindi 'yo