King of Engineering [7]

@Coffee Cafe

วันนี้ฉันมีนัดกับยัยจีนี่ เพราะเราตกลงกันว่าจะออกไปที่ร้านกาแฟกันเพื่อคุยเรื่องงานและตอนนี้ฉันกับนานาก็นั่งรอมันอยู่ ไม่มาสักทีจนน้ำตอนนี้คือจะหมดอยู่เเล้ว

"เมื่อไหร่ยัยตุ๊ดจะมาสักทีนะ"

"เห้อออ"

"หรือว่ามันจะไม่มา"

"เดี่ยวก็คงมา" ในขณะที่ฉันคุยกับนานา เสียงจากด้านหลังฉันก็ดังขึ้นมาก่อน

"มาแล้ววว"

"ช้า!" ฉันบ่นยัยจีนี่ทันทีเมื่อมันมาถึง

"ทำไมมาสายแบบนี้ล่ะจีน?"

"จีนี่ยะ! ยัยนานา" สมน้ำหน้า น้อยครั้งนะที่จะเห็นนานาทำหน้าแบบนี้เพราะทุกครั้งยัยนี่จะนิ่งเงียบยังไงล่ะ

"......?"

"รถมันติดน่ะ ฉันขอโทษน่าาพวกแก" ดูมันทำหน้าเข้าคิดว่าตัวเองน่ารักหรือไงกัน

"ทีหลังนะฉันจะมาสายบ้าง ถ้าแกนัด 10โมงฉันจะมา 11 เลยคอยดูสิ!"

"โอ๋ๆๆรถมันติดจริงๆนะยัยชะนีน้อย"

"เหอะ!"

หลังจากนั้นพวกเราก็นั่งคุยงานกัน. เพราะนี่เป็นงานกลุ่มเเละเราสามคนก็อยู่กลุ่มเดียวกันรวมถึงเพื่อนอีกคนหนึ่ง แต่วันนี้นายนั่นไม่สบายพวกฉันจึงมาคุยกันก่อน

"ฉันว่าเรื่องออกแบบก็มาช่วยกันอีกที เราก็นัดกันหลังเลิกเรียนก็ได้นะ" ฉันแชร์ความคิดเห็นของตัวเองให้กับสองคนนั้น เพราะถ้าเป็นเรื่องการปฏิบัติพวกนี้ฉันค่อนข้างชอบอ่ะนะ แต่ถ้าให้ไปนั่งเรียนภาคทฤษฎีฉันขอบายค่ะ ^_^

"เดี่ยวเนื้อหารายละเอียด จีนี่จัดให้ค่ะ"

"โอเคงั้นเอาตามนี้เลยนะ" นานาเอ่ยขึ้น

"อืม/โอเค"

"งั้นเดี่ยวเราค่อยบอกพอร์ชในกลุ่มก็แล้วกัน"

ฉันกับยัยจีนี่พยักหน้าเห็นด้วยกับนานา ก่อนที่เราจะพูดคุยทั้งเรื่องงาน เรื่องทั่วไปอย่างสนุกสนาน เพราะเวลาที่เราทำงานด้วยกันเราจะไม่อยากทำให้ตัวเองเครียด เพราะฉะนั้นก็เลยจะชวนคุยกันเรื่องอื่นบ้าง จนกระทั่งเวลาผ่านไป

"ไปไหนต่อกันดีชะนี"

"ห้างมั้ย ^_^"

"จัดไป"

"เธอล่ะนานา ^_^" ฉันหันไปถามนานา

"ฉันไม่ไปนะ"

"ทำไมล่ะ?"

"ก็อยากกลับไปอ่านหนังสือน่ะ"

"โอ๊ยย ชะนีนี่พักก่อนก็ได้มั้ย ไปสนุกกันก่อน"

"ไม่ล่ะ พวกเธอสองคนไปกันเลย"

"เอางั้นเหรอนานา เเกจะไม่ไปจริงๆเหรอ?" ฉันถามนานาออกไป เพราะเดี่ยวนี้ยัยนี่ไม่ค่อยออกไปเที่ยวกับพวกฉันสักเท่าไหร่

"อื้ม ไปกันเถอะ ^_^"

"ก็ได้ เดี่ยวเพื่อนคนนี้จะซื้อของมาฝากก็เเล้วกัน ^_^"

"อื้ม"

"งั้นแกก็ไปกับฉันเถอะชะนี ฉันอยากช็อปแล้ว ไปก่อนนะแก ^_^"

ฉันจึงเดินไปที่รถของยัยจีนี่แล้วเราทั้งาองจึงมุ่งหน้าไปที่ห้างที่พวกเรามากันเป็นประจำ

ห้าง มาโก้

ตอนนี้เราก็มาอยู่ที่ห้างสุดฮิตในบรรดาวัยรุ่นที่นิยมมากที่สุด

"ชะนีมาช่วยฉันเลือกชุดหน่อยสิ"

"แกจะซื้ออะไรเยอะแยะ"

"ก็ฉันชอบนี่ยะ"

"ฉันเห็นที่คอนโดแกก็มีเยอะมากแล้ว และที่สำคัญคือชุดคราวก่อนที่แกซื้อไปฉันก็ไม่เห็นแกใส่"

"พอๆอย่าบ่นไปหน่อยน่าา ก็ฉันอยากได้ก็ต้องซื้อสิจ๊ะ มาๆมานี่เลย" ยังไม่พอยัยจีนี่ยังบังคับให้ฉันไปช่วยเลือกเสื้อผ้าให้อีก ถ้าเป็นนานาก็ว่าไปอย่าง

"ตัวนี้ดีปะ"

"อื้ม สวยดี ^_^"

"แล้วตัวนี้ล่ะ?"

"ก็โอเคนะ" นี่แหละคือสิ่งที่ฉันสามารถช่วยมันได้ คือเออออตามมันนั่นเอง

หลังจากที่ยัยจีนี่ซื้อชุดเสร็จมันก็พาฉันเดินดูนั่นนี่ จนตอนนี้พวกเราสองคนรู้สึกเมื่อยขามาก ก็เลยมานั่งกินไอศครีมกัน โดยที่ฉันก็มองไปรอบๆ ส่วนยัยจีนี่ก็ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์อยู่นั่นเเหละ

"เอ๊ะ! นั่นมัน...." พอฉันมองออกไปข้างนอกสายตาดันไปสะดุดกับผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งที่กำลังอยู่ในโซนหนังสือโดยที่ฉันรู้สึกคุ้นมากๆ เพราะเค้าหันหลังให้ฉันจึงมองไม่ชัด เเต่ฉันคิดว่านั่นต้องเป็นรุ่นพี่แน่ๆ

"จีนี่!"

"อะไร! ตกใจหมด"

"ฉันว่าจะไปดูหนังสือสักหน่อย ปะ... ไปกันเถอะ"

"แกนี่นะไปดูหนังสือ?"

"ใช่น่ะสิ ฉันเพิ่งคิดได้ว่าอยากได้หนังสือทำคุกกี้น่ะ ^_^"

"ตอนนี้?"

"อื้ม! ไปกันเถอะ เร็วๆสิ" ฉันเร่งยัยจีนี่ที่กำลังเก็บของอยู่ ส่วนตัวเองนั่นตอนนี้คือเดินนำไปก่อนเเล้ว

"รอด้วยสิ แกจะรีบไปไหนเนี่ยชะนีน้อย"

ตอนนี้ฉันก็มาถึงโซนหนังสือแล้ว ก่อนที่ยัยจีนี่จะมาฉันก็เลยแอบมอฝรอบๆว่าผู้ชายคนเมื่อกี้อยู่ไหน

"อ๊ะ! รุ่นพี่จริงๆด้วย ^_^"

"ยัยชะนีน้อยทำไมแกไม่รอฉัน อุตส่าห์บอกให้รอ!"

"เอาน่า ไปดูตรงนั้นกันเถอะ ^_^"

"เหอะ!"

ฉันจึงพายัยจีนี่เดินมาใกล้กับร่างสูงที่เดินเลือกหนังสืออยู่นั่นเอง ก่อนที่จะหยิบหนังสือขึ้นดูบ้างเเล้วก็คอยแอบมองรุ่นพี่บ้าง

"นี่แกอ่านหนังสือพวกนี้ด้วย?"

"เอ่อ ^_^"

"แล้วนั่น?"

"เอ้า! นั่นรุ่นพี่เหรอ ฉันไม่รู้เลยนะว่าเค้าอยู่ที่นี่อ่ะ >_<"

"ไม่เนียน"

"แหะ แหะ" ฉันหัวเราะแห้งๆใส่ยัยจีนี่

"ฉันว่าไหนๆเราก็มาแล้ว ไปดูตรงนั้นกันเถอะ ^_^"

"หืมมม ฉันก็อยากได้เหมือนกัน ^_^" เราทั้งสองยิ้มให้กันเเล้วค่อยๆเดินไปทางที่รุ่นพี่อยู่ ยัยจีนี่นี่รู้ใจฉันจริงๆ >_<

พรึ่บ!

"เอ้า! รุ่นพี่"

"......"

"สวัสดีค่ะ ^_^" ฉันกับยัยจีนี่หันไปทักรุ่นพี่อย่างรวดเร็วเมื่อเดินไปยืนข้างๆเค้า ก่อนที่เค้าจะหันมามองฉันนิ่งๆ

"เธออีกแล้ว?" คิคิคิ...

"ไม่คิดว่าจะเจอกันที่นี่นะคะ ^_^"

"หึ..."

"รุ่นพี่มาซื้อหนังสือเหมือนกันเหรอคะ ^_^"

"อืม" พอพี่เค้าตอบฉันเสร็จก็หันไปเลือกหนังสือต่อ พูดน้อยจริงๆแฮะ นี่ไม่คิดจะถามอะไรฉันเลยหรือไงกัน

"รุ่นพี่คะเค้กมีเรื่องอยากจะถามรุ่นพี่นิดหน่อยน่ะค่ะ"

"เห้ออ...เรื่อง?" รุ่นพี่ซีไนน์ถอนหายใจอย่างเเรง ไม่ต้องบอกว่าพี่เค้าน่าจะรำคานฉันแน่ๆเลย

"ขนมที่เค้กทำให้อร่อยมั้ยคะ ถ้าอะอร่อยเค้กจะทำมา..."

"ไม่ต้อง!"

"คะ?" ฉันหันไปมองหน้ายัยจีนี่อย่างงงๆแล้วก็หันกลับมาต้องหน้าร่างสูงตรงหน้า

"ไม่ต้องทำมาให้ฉันอีก เข้าใจนะ?"

"ทำไมล่ะค่ะ ขนมนั่นไม่อร่อยเหรอคะ?"

"......"

"เฮ้ย! ไอ้ไนน์ไปกันได้ยังวะ...เอ้าน้อง!"

"เอ่อ...สวัสดีค่ะพี่คิน ^_^"

"ทำไมเรามาอยู่ตรงนี้กับไอ้ไนน์ได้ล่ะ?"

"จีนี่กับเค้กเนยมาหาหนังสือเหมือนกันค่ะ เเล้วเราก็มาเจอรุ่นพี่ เอ่อ...บังเอิญมากเลยค่ะ >_<" เหอะ! นี่เเหละคนที่ยัยจีนี่ชอบจริงๆ ดูอาการมันสิ จะบิดอะไรขนาดนั้นยะ

"งั้นเหรอ เเล้วมึง?"

"......"

"รุ่นพี่ยังไม่ได้คอบคำถามเค้กเลยนะคะ"

"......."

"ขนมนั่นอร่อยมั้ยคะ เค้กตั้งใจทำมากเลยนะคะ ^_^"

"อะแฮ่ม!" ฉันหันไปมองพี่คินอย่างงงๆ

"ขนมนั่นเหรอครับ"

"คะ?" อะไรของเค้าอยู่ๆก็พูดขึ้นมา ฉันยังไม่ได้คำตอบจากรุ่นพี่เลยนะ

"ขนมนั่นน้องทำเองด้วย?"

"ใช่ค่ะ ตั้งใจทำมากๆเลยล่ะ ^_^" ฉันตอบพร้อมกับยิ้มบางๆไปให้รุ่นพี่ซีไนน์ที่ยังคงทำหน้านิ่งอยู่อย่างนั้น

":-)"

"รุ่นพี่ยิ้มทำไมเหรอคะ?" ฉันถามพี่คินอย่างเเปลกใจเมื่ออยู่ๆเค้าก็ยิ้มออกมา

"ไปกันได้เเล้ว!"

พี่ซีไนน์ที่เงียบอยู่นานก็เอ่ยขึ้นพลางเดินมาหยุดที่ร่างสูงอีกคน

"อะไรวะ"

"กูต้องไปทำงานต่อ?"

"เออๆ"

"แต่...รุ่นพี่คะ พี่ยังไม่ได้ให้คำตอบเค้กเลยนะ!"

"ยัยชะนี" ฉันท้วงเอาคำตอบจากรุ่นพี่ที่อยู่ๆก็จะเดินออกไปเฉยเลย จนยัยจีนี่สะกิดฉันไว้

"......"

"พี่ว่าอร่อยดีนะ วันหลังทำมาอีกสิ :-)"

"พี่คิน..."

"ไปกันเถอะ!"

หลังจากนั้นร่างสูงทั้งสองก็เดินออกไปจากร้านหนังสือ เหลือฉันกับยัยจีนี่ที่ยังคงยืนอยู่ที่เดิม

"ชะนีน้อย"

"แกว่าพี่ซีไนน์จะกินขนมใช่มั้ย" ฉันถามออกไปอย่างไม่มั่นใจ เพราะคำตอบของพี่คินนั่นเเหละ

"ฉันว่ารุ่นพี่น่าจะเอาไปกินด้วยกันก็ได้มั้ง"

"เหรอ"

"แกอย่าคิดมากน่า พี่ซีไนน์ก็ไม่ได้ปฏิเสธแกนี่นา จริงมั้ยล่ะ"

"เออ จริงด้วย! พี่ๆเค้าน่าจะกินด้วยกันล่ะมั้ง"

"ใช่ๆ"

"งั้นพรุ่งนี้ฉันทำไปให้รุ่นพี่กินอีกดีกว่า ^_^"

"แล้วแต่แกเถอะ งั้นพวกเราไปกันได้เเล้วใช่มั้ย"

"ปะ ไปกันเถอะ ^_^"

ถึงแม้ว่าฉันจะคิดเรื่องคำพูดของพี่คิน เพราะไม่รู้ว่าพี่ซีไนน์จะกินมั้ย แต่ก็ไม่อยากจะคิดมาก พวกพี่เค้าอาจจะอยู่ด้วยกันเเล้วเเบ่งกันกินก็ได้มั้ง เห้อออ...

"จีนี่แกว่าพี่ซีไนน์ได้กินขนมฉันจริงๆมั้ย?"

"กลับมาเรื่องนี้อีกแล้วนะชะนี"

ระหว่างที่นั่งอยู่บนรถฉันก็เอาเเต่คิดถึงคำพูดของพี่คินไม่เลิก จึงหันไปถามยัยจีนี่อีกครั้ง

"ก็ฉันไม่มั่นใจนี่นา"

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่พี่คินของฉันก็บอกอร่อยยังไงฉันคิดว่าพวกพี่เค้ากินนั่นเเหละ"

"เนอะ แต่เดี่ยวนะ!"

"อะไรของแก?"

"พี่คินของแก ตอนไหนยะ!"

"ก็ตั้งแต่ครั้งเเรกที่เจอ เค้าก็เป็นของฉันเเล้วล่ะชะนีน้อย >_<"

"จ้าาา ฉันจะเชื่อก็เเล้วกัน"

"ผู้ชายอะไรทั้งน่ารัก ทั้งขี้เล่น เป็นกันเองสุดๆอ่ะแก >_<"

"ฉันว่าพี่เค้าดูเจ้าเล่ห์ยังไงไม่รู้" นั่นคือสิ่งที่ฉันคิด เพราะสายตาเวลาที่พี่คินมองมันจะแบบ...ไม่รู้สินะ

"อย่ามาว่าอนาคตพ่อของลูกฉันนะยะ!"

"เดี่ยวๆๆ แกมีลูกได้?"

"ยัยเค้กเน่า!"

"คิคิคิ"

ฉันกับยัยจีนี่ต่างทะเลาะกัน แต่เราสองคนไม่ได้ทะเลาะกันรุนเเรงขนาดนั้น เเต่มันเหมือนเป็นการหยอกล้อกันซะมากกว่า นั่นทำให้ฉันสนุกมากแล้วอีกอย่างคือไม่มีนานาคอยห้ามนี่สิถึงจะดี ^_^

❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇

📍สรุปว่ารุ่นพี่ของเรา

ได้กินขนมของน้องมั้ย??

🙊🙈