LOGINShare
บทที่9
Last Updated:
2025-12-22 13:31:25บทที่9 งานเลี้ยงNC
เสียงเพลงสุดท้ายจบลงพร้อมแสงไฟในงานที่เริ่มหรี่ลงอย่างเป็นสัญญาณว่าคืนนี้ใกล้จบแล้ว แต่สำหรับคิงส์... ความรู้สึกดีในอกเขายังไม่มีทีท่าว่าจะจบลงง่าย ๆ เพราะผู้หญิงที่อยู่ข้างกายเขาตลอดทั้งคืน กำลังยิ้มอย่างสดใส สวยจนหัวใจเขาแทบหยุดเต้น ทั้งงานวันนี้ เขาไม่ห่างจากเธอเลยสักวินาที ทุกสายตาจับจ้อง ทุกเสียงกระซิบต่างชื่นชม แต่เขากลับไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น นอกจาก เธอ — “เมียของเขา” พอถึงเวลา พ่อแม่ของคิงส์เดินเข้ามาบอกกับทั้งคู่ด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน “กลับบ้านกันเถอะลูก งานคืนนี้สมบูรณ์แบบแล้ว...” รถลิมูซีนสีดำหรูแล่นออกจากงานเลี้ยงหรูกลางเมืองอย่างสง่างาม ภายในรถ พ่อแม่ของคิงส์ยังคุยเรื่องงานด้วยความปลื้มใจ แต่คิงส์นั่งนิ่ง ดวงตาจับจ้องรินที่นั่งข้าง ๆ เธอยิ้มให้เขาอีกครั้งก่อนจะเอนตัวพิงไหล่เขาเบาๆ...เหมือนหัวใจเขากำลังจะระเบิดออกมาให้ได้ รถจอดหน้าคฤหาสน์ตระกูลอัครเวทิน ไฟหน้าบ้านเปิดรอรับราวกับรู้ว่า คืนนี้มีเรื่องพิเศษ คิงส์ลงจากรถก่อน แล้วเปิดประตูให้ริน เขาประคองเธอลงจากรถอย่างทะนุถนอม สายตายังไม่ละไปจากใบหน้าสวยของเธอแม้แต่เสี้ยววินาที แต่สิ่งที่ทำให้พ่อแม่เขาแทบกรี๊ด คือ... คิงส์อุ้มรินขึ้นในท่าเจ้าสาวต่อหน้าทั้งสองท่าน ไม่ใช่แค่ค่อย ๆ แต่ยิ้มหน้าบานแบบ “กรูโคตรมีเมียสวยเลยค้าบบบ!” พ่อของคิงส์หัวเราะออกมาดัง ๆ “เอ้า! ลูกชายพ่อคืนนี้ชิงแชมป์เลยเว้ย ฮ่า ๆ” ส่วนแม่ลลิสาก็ปรบมือรัว ตาเป็นประกาย “อุ๊ยตายตาย~ อุ้มขนาดนี้ ต้องได้หลานแล้วล่ะลูก!! รีบเลยนะลูกนะ ม๊ารออุ้มหลานอยู่~!” รินหน้าแดงเถือกแต่หัวเราะอย่างเขิน ๆ คิงส์ก็หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดกับพ่อแม่ว่า “ฝันดีครับม๊า ป๊า... เดี๋ยวผมพาเมียขึ้นไปนอนก่อนนะครับ” เขาอุ้มเธอเข้าบ้านไปไม่ปล่อยเลยสักนิด...แถมยังกระซิบข้างหูเธอเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ “คืนนี้...” คิงส์อุ้มรินเข้ามาในห้องนอนอย่างแผ่วเบา ประหนึ่งกลัวจะทำเธอหล่น ทั้งที่รู้ว่าแขนตัวเองแข็งแรงพอจะยกคนทั้งคนได้อย่างง่ายดาย เขาโน้มตัววางเธอลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม ปลายนิ้วแตะเบา ๆ ที่พวงแก้มของเธอ ก่อนจะก้มลงจูบแผ่วบนหน้าผากริน...นาน...และลึก “คืนนี้...เธอสวยมาก จนฉันไม่รู้จะห้ามใจยังไง” เขาพูดเสียงแผ่ว ขณะมองตาเธออย่างลึกซึ้ง รินหลบสายตาเล็กน้อย ใจเต้นแรงกว่าทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เขา ปลายนิ้วของคิงส์เลื่อนไปที่ไหล่ของริน...เขาค่อย ๆ แกะชุดเดรสออกช้า ๆ ทีละจุดอย่างเบามือ เสื้อผ้าชิ้นหรูค่อย ๆ หลุดออกจากร่างเธอทีละนิด เหลือเพียงสัมผัสของผิวที่แนบชิดกับอากาศเย็นสบายในห้อง และถอดชุดสูทของตนเองออกจนไม่เหลือสิ่งใด บรรยากาศในห้องนอนเงียบสนิท มีเพียงแสงไฟหัวเตียงสีส้มนวลอ่อนที่สะท้อนเงาของทั้งสองคนบนผนัง รินลุกขึ้นนั่งช้า ๆ แล้วหันมามองคิงส์ตรง ๆ ในแววตาเธอมีทั้งความกลัว ความคาดหวัง และความเด็ดขาดซ่อนอยู่ในนั้น เธอยื่นมือไปจับมือเขาเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่ว...แต่ชัดเจน “ช่วงเวลาที่รินอยู่กับพี่...รินขอแค่เรื่องเดียวได้ไหมคะ” คิงส์เลิกคิ้วเล็กน้อย ไม่คิดว่าเธอจะพูดแบบนี้ก่อน เขาพยักหน้าอย่างงุนงง รินสบตาเขาแน่น...หัวใจเต้นแรง แต่เสียงของเธอไม่สั่นเลย “พี่ห้ามไปมีคนอื่น หรือไปนอนกับใครคนอื่น ไม่ว่าจะที่ไหน เมื่อไหร่ก็ตาม ถึงพี่จะไม่ได้รักรินก็ตาม” เธอหยุดไปเล็กน้อย เหมือนต้องกลั้นน้ำตาไว้ แต่ก็ยิ้มบาง ๆ พลางพูดต่อด้วยน้ำเสียงนิ่งอย่างฝืนใจ “ถ้ารินท้อง มีลูกให้พี่แล้วตามที่เราตกลงกันไว้ ถ้าวันนั้นพี่ยังอยากหย่ากับรินพี่ยังอยากไปมีใคร รินจะหย่าให้และปล่อยพี่ไปค่ะ” เขาชะงักไปทันที แววตาของคิงส์เหมือนมีอะไรบางอย่างกระตุกวาบอยู่ข้างใน สีหน้าของเขาอึ้ง...นิ่ง...ก่อนจะเบือนสายตาหลบไป เธอยิ้มอ่อนให้เขา แล้วปล่อยมือออกช้า ๆ “แต่ในระหว่างนี้รินขอแค่ให้พี่มีแค่รินคนเดียว” คำพูดนั้นเหมือนเสียงมีดกรีดลงบนอกเขาเบา ๆ ไม่บาดเลือด แต่สะเทือนถึงใจ คิงส์ได้แต่นั่งนิ่ง กลั้นทุกความรู้สึกที่ประดังเข้ามาไว้แน่น เขาไม่รู้จะตอบว่าอะไร ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรจะรู้สึกผิด เสียใจ หรืออบอุ่นที่เธอยังเลือกจะอยู่ข้างเขา ทั้งที่เธอกำลังเจ็บอยู่เต็มอก คิงส์ยังคงนั่งเงียบอยู่ตรงนั้นมือของเขาที่เคยวางบนตัก ค่อย ๆ เอื้อมไปแตะมือของรินอีกครั้ง เบา ๆ เหมือนกลัวว่าเธอจะหายไป “ริน…” เขาเรียกชื่อเธอแผ่วเบา เหมือนคำเดียวที่มีความหมายที่สุดในตอนนี้ แล้วเขาก็ค่อย ๆ โน้มตัวเข้ามาริมฝีปากอุ่นแตะลงบนหน้าผากของเธออย่างแผ่วเบา ราวกับจะขอบคุณและขอโทษในเวลาเดียวกัน “ตกลง” เขาพูดออกมาช้า ๆ เสียงแผ่วจนแทบเป็นกระซิบ แล้วเคลื่อนมือมาประคองใบหน้าของเธอไว้ ก่อนจะก้มลงจูบริมฝีปากของเธออย่างนุ่มนวล รินหลับตาลงอย่างช้า ๆ ปล่อยให้หัวใจเต้นตามสัมผัสนั้น มือของเธอจับที่ต้นแขนเขาเบา ๆ รับรู้ได้ถึงความสั่นไหวจากอีกฝ่ายไม่แพ้กัน เขาค่อย ๆ ขยับเข้าใกล้ โอบเธอไว้ในอ้อมกอด หายใจชิดกัน เธอซุกหน้าลงบนบ่ากว้าง เสียงหัวใจของเขาเต้นแรงไม่ต่างจากเธอเลย “คืนนี้รินอยู่ข้างพี่นะ” เขากระซิบแผ่ว ๆ ข้างหูเธอ รินพยักหน้าช้า ๆ ริมฝีปากทั้งสองกำลังบดเบียดกันดั่งความรู้สึกที่โหยหา ลิ้นตวัดเกี่ยวกันไปมาในโพรงปาก ก่อนจะผละออกเคลื่อนต่ำลงมาที่คองามระหงส์ของหญิงสาว วงแขนของเธอโอบกอดรอบแผงหลังกว้างของเขาไว้ ปล่อยให้ปากหยักได้รูปของเขามาสัมผัสที่เนินอกขาวคู่ของเธอแล้วดูดกินไปที่ยอดอกสีจางอย่างรุนแรง “อ๊ะ...อ๊า” ฝ่ามือใหญ่ของเขาลูบไล้ขาอ่อนและร่างกายของคนใต้ร่างอย่างไม่หยุดนิ่ง พร้อมดันขาเธอให้อ้าถ่างออกเพื่อเขาจะแทรกตัวเข้าไปตรงกลาง แล้วก้มใบหน้าหล่อคมลงไปที่กลีบกุหลาบงามของรินแล้วใช้ปลายลิ้นเลียตวัดเขี่ยเบาๆให้กลีบแยกออกเพื่อดูดดึงจุดสวาทที่ซ่อนภายใน “จ๊วบบบบบ” เขาออกแรงดูดตรงนั้นจนเกิดเสียง “อ๊า พี่...คิงส์” เขาเลียเนินสาวของเธออย่างเมามันส์ ทำเอาร่างบางสั่นคลอนโยกย้ายไปตามแรงสัมผัสที่เขามอบให้ ไม่นานร่างสูงก็ดันตัวลุกขึ้นนั่งคุกเข่าพรางดึงร่างของเธอขึ้นมา สาวสวยเผลอกลืนน้ำลายตัวเอง เมื่อเห็นลำ ยักษ์ แข็งขืน ที่ห้อมล้อมไปด้วยเส้นเลือดจำนวน มาก บนผิวหนังสีเนื้อ พอมองยอดจะเห็นปลายหัว เห็ด ที่มี ขนดกดำ ขึ้นปกคลุม ลามไปจนถึงหน้าท้อง เขาไถท่อนเอ็นขนาดใหญ่ยาว บน แก้มนุ่มนิ่ม แล้วใช้สิ่งนั้น ฟาดเบาๆที่ปากริน ขณะที่มืออีก ข้าง ยังกดคอเธอขยับเข้ามา หญิงสาวอ้าปากรับอย่างว่าง่าย แล้วดูดอมสิ่งนั้นเข้าไป ขยับเข้าออก และออกแรงดูดนิดๆให้เขารู้สึกคลั่งตาย “อ้าส์ ดีมาก” ฝ่ามือหนาของเขายังคงกดหัวเธอเข้าออกอย่างตามใจ และในขณะนั้นรินหยุดเคลื่อนไหวแล้วดูดเลียเฉพาะปลายหัวบานจนดัง “จ๊วบบบบ” “อ๊าสสสสส์” เขาครางออกมาดังลั่น เขาโยกเอวสอบ ให้ท่อนเอ็นยักษ์ ที่ กำลังเต้นตุบตับ เสียดสีกับผนังเนื้อนุ่มลื่นของริน เมื่อแรงดูดจากปากเธอที่ หัวบานไปกระตุ้นรู้สึกความเสียวซ่าน ทำให้กาย แกร่งกระตุกเกร็ง ก่อนจะพ่นน้ำกาม ที่มี รสคาว ปนขม เข้ามาในลำคอ เขาผลักรินให้นอนลงแล้วจับขาเธอถ่างออกพร้อมกดแทรกนิ้วหนาเข้าไปแล้วบดกระแทกย้ำด้านใน จนเกิดเสียงสวาทขึ้น แจ๊ะ แจ๊ะ “อ๊า พี่คิง รินเสียวมากเลย อ๊า” “ร้องออกมา ดังดัง...พี่ชอบฟัง อ้าส์” “อ๊าอ๊า เสียวมากเลยค่ะ อ๊าาาา อ๊าาาา…พี่คิงส์” ร่างบางดิ้นไปมาเหมือนเริ่มจะทนไม่ไหว มือบางขยุ้มไปที่เนินอกขาวอวบของตนเองเพื่อระบายอารมณ์ แล้วอ้าปากครางออกมาจนลั่นห้องนอน “รินไม่ไหวแล้ว อ๊า จะเสร็จ อ๊าส์” ทันใดนั้นเองเมื่อจบประโยค น้ำกามก็พุ่งทะลักออกมา ทำเอาเธอนอนหายใจหอบเหนื่อยแล้วนอนเบาสบายตัว คิงส์จับลูกชายขนาดใหญ่ยักษ์เข้าใส่เธอ แล้วโยก เอวเป็นจังหว่ะรุนแรง “อ๊ะอ๊า” ริมฝีปากเขาก็ยังบดเบียดริมฝีปากเธอไม่หยุด อักกก! ด้วยความรุนแรงที่เขามอบให้เนินสวาทของเธอ ทำเอาขาเรียวชี้ขึ้นเพดาน ใบหน้าเชิดปลายคางเสียงหวานออกมาไม่หยุด ราวกับคนไม่มีสติ “อ๊ะ อ๊ะ อ๊า ไม่ไหวแล้วค่ะ อ๊า” “อื้มมม ทนอีกนิดพี่ใกล้แล้ว อ้าส์” “พี่คิงส์...อ๊า อ๊า” ไม่นานทั้งสองคนก็ครวญครางออกมาพร้อมกัน “อ้าส์/อ๊า” แล้วทั้งสองร่างก็เกร็ง กระตุก พร้อมกับน้ำรักที่ปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน แต่คิงส์ก็ปล่อยให้เธอหายเหนื่อยได้ไม่นาน เขาลุกขึ้นมองใบหน้าสวยละมุนของริน เริ่มจัดท่า ให้เธอถ่างขาออกเป็นรูปตัวเอ็ม ก่อนที่เขา จะสอดสองนิ้วแข็งขืน เข้ามาในร่องสวาท ที่ยังคงมี น้ำกามค้างอยู่ จากนั้นก็แยงเข้า แยงออกรัวๆ แล้ว ดูดดุนยอดถัน สลับโลมเลียอย่างเอร็ดอร่อย “อ๊ะ อ๊ะ พะ พอแล้ว” รินส่ายหัวไปมา ดันมือเขาที่กำลังแยงร่องสวาทอย่างดุเดือด เขาไม่รับฟัง ยิ่งเธอส่งเสียงครางดังเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งเพิ่มระดับความเร็ว “ทะทนไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา!" รินกระตุกเกร็งระรัว เมื่อสัมผัสจากนิ้วร้อน พาเธอไปจนถึงจุดสุดยอด ความรู้สึกเหมือนฉี่จะราดในตอนแรก ได้รับการปลดปล่อยเป็นน้ำเหนียวสีใส ที่ เคลือบวาวเต็มสองนิ้วแข็งขืน หัวสมองที่พร่าเลือน กลับสว่างโล่ง และรู้สึกสบายตัว รินนอนหอบเหนื่อยมากขึ้น เขาก็ทิ้งร่างสูงใหญ่นอนลงข้างกายเธอ และเธอก็ขยับเข้าไปนอนหนุนแผงอกกว้างของเขา กอดเขาไว้แน่นและหลับไป รินหลับสนิทในอ้อมกอดของเขา ร่างกายเปลือยเปล่าพิงแผ่นอกกว้าง ใบหน้าซุกตรงไหปลาร้าของเขาอย่างไว้ใจ มือเรียวเล็กยังโอบเขาไว้แน่นไม่ยอมคลาย แต่คนที่ยังไม่หลับคือเขาราชันย์ อัครเวทิน เขานอนนิ่ง มองเพดานใจมันดันไม่ยอมหลับเหมือนร่างกาย สัมผัสจากรินยังอุ่นอยู่บนผิว เสียงครางหวาน ๆ ยังค้างในหัวเขา รอยยิ้มของเธอที่มองเขาก่อนหลับตาลง…ยังติดตา แต่สิ่งที่ติดในใจยิ่งกว่าคือคำพูดของเธอ… “ถ้ารินท้อง มีลูกให้พี่แล้ว...ตามที่เราตกลงกันไว้ ถ้าวันนั้นพี่ยังอยากหย่ากับริน...พี่ยังอยากไปมีใคร รินจะ…จะหย่าให้และปล่อยพี่ไปค่ะ” เขาหลับตาลงแน่น ลมหายใจหนักเหมือนมีบางอย่างกดทับอยู่ในอก “เธอมองฉันเหมือนฉันมีค่าขนาดนั้นเลยเหรอวะ…” ผู้หญิงคนนี้ ไม่ได้เข้ามาด้วยความโลภ ไม่ได้เรียกร้อง…แม้แต่ความรัก ขอแค่เขาซื่อสัตย์ในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน และพร้อมจะเดินจากไป…ถ้าเขาอยากปล่อยมือ “ริน…” เขาเอ่ยชื่อเธอแผ่วเบา เหมือนอยากให้เธอได้ยิน…แต่ก็ไม่กล้าให้ได้ยิน มือของเขาเลื่อนมาลูบผมของเธอเบา ๆ สายตาก้มมองคนในอ้อมแขน เห็นดวงหน้าอ่อนหวานน่ารักที่กำลังหลับอย่างหมดแรง ริมฝีปากเธอเผยอนิด ๆ เหมือนเด็ก “เธอกำลังทำให้กูหวั่นไหวไปไกลกว่าที่ควร…” เขาคิดในใจเงียบ ๆ คืนที่เคยตั้งใจแค่ให้ผ่านไปตามหน้าที่ กลายเป็นคืนที่เขาจะไม่มีวันลืม และเขารู้ดีว่าหัวใจของเขา…เริ่มไม่ใช่ของเขาอีกต่อไป
Latest chapter
KingLinเมียจำเป็น บทที่46 พิเศษ2
บทที่46 ตอนพิเศษ2 NCแม้แดดในอาวีญงจะร้อนอบอ้าวในบางจุด แต่ลมเย็นจากแม่น้ำโรนที่ไหลเลียบเมืองเก่า ทำให้สายนี้ดูสดใสกว่าทุกวัน รินที่อุ้มกล้องขึ้นบ่าตัวเองอย่างคล่องแคล่วกำลังเดินอยู่บนสะพาน Pont Saint-Bénézet หรือที่คนท้องถิ่นเรียกกันว่า “สะพานอาวีญง” พร้อมเจ้าตัวเล็กฝาแฝดที่อยู่ในรถเข็นคู่กัน สีหน้าตื่นตาตื่นใจมองซ้ายขวาตลอดเวลา“ป๊าาา! ปลาาาา!”เสียงแฝดน้อยคนโตส่งเสียงใส ขณะที่ชี้นิ้วไปทางแม่น้ำเบื้องล่าง คิงส์เดินอยู่ข้างๆก้มลงมองลูกแล้วยิ้ม“เห็นปลาเหรอลูก”ส่วนริน... ไม่แม้แต่จะหันมอง เพราะเธอกำลังหมุนกล้องหามุม แสงย้อน เงาตก กระจกสะท้อน ครบทุกเทคนิค“ริน... เมมเต็มยังอะ กล้องน่ะ?” คิงส์ยิ้มกวนๆ เอามือดันหลังเธอเบาๆ“ยัง! กล้องนี้ 1TB เลยนะพี่! ยังไม่เต็มง่ายๆหรอก” เธอพูดพลางหันมายิ้มตาเป็นประกาย แล้วก็ก้มลงถ่ายลูกชายต่อ “ป๊าอุ้มลูกหน่อย อยากได้ภาพที่เห็นสะพานกับสองแสบข้างหน้า”“แสบเหรอเรา” คิงส์อุ้มลูกขึ้นสองข้าง “ถ้างั้นแสบสองชั้นเลยนะ ลูกใครวะเนี่ย หน้าเหมือนพ่อด้วยแฮะ”รินหัวเราะ ก่อนจะยกกล้องขึ้นมาอีกครั้ง แล้วคลิก... คลิก... คลิก… ไม่หยุดหลังจากเดินเที่ยวรอบเมืองเก่า ชมกำแ
KingLinเมียจำเป็น บทที่45 พิเศษ1
บทที่45 ตอนพิเศษพระอาทิตย์เพิ่งลาลับฟ้าไปไม่นาน เมื่อเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวของ “ราชันย์ อัครเวทิน” ล้อหมุนออกจากรันเวย์เป็นเส้นทางมุ่งหน้าสู่ปลายทางในฝันของภรรยาสุดที่รัก ปารีส ประเทศฝรั่งเศสในห้องโดยสารสุดหรูที่ตกแต่งด้วยสีครีมทองแบบคลาสสิก พร้อมเตียงนุ่มๆ และโซฟากว้าง มีเสียงหัวเราะคิกคักของเด็กน้อยสองคนดังไม่ขาดช่วง“คิริน นั่นอะไรอะลูก?”รินถามเบาๆ พลางชี้ไปนอกหน้าต่างบานใหญ่ของเครื่องบินที่เห็นเพียงทะเลและดวงดาวในยามค่ำคืน“...มืด!”คิรินตอบเสียงแหลม“มืดดดด~” ไคล์พูดตามแล้วหัวเราะออกมาคิงส์หัวเราะเบาๆ พลางหันไปบอกภรรยาที่ตอนนี้นั่งขัดสมาธิอยู่ข้างลูก“รินอยากไปปารีสไม่ใช่เหรอ พี่ไม่เคยเห็นรินอยากไปที่ไหนขนาดนี้เลยนะ...”รินหันมามองเขาพร้อมยิ้มกว้างในแววตาวิบวับเหมือนเด็กได้ของขวัญ“รินเคยฝันไว้มาตั้งแต่สมัยเรียนค่ะ ว่าอยากมานั่งกินครัวซองต์ริมแม่น้ำแซน อยากเห็นหอไอเฟลด้วยตาตัวเอง แล้วก็...ถ้าได้มาพร้อมครอบครัว มันคงเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิตเลย”คิงส์มองเธอนิ่งๆ อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอื้อมไปจับมือนุ่มของเธอมากุมไว้แน่น“งั้นทริปนี้ ทำให้เป็นที่พิเศษสุดเลยนะครับ... ไม่ใช่แค่
KingLinเมียจำเป็น บทที่44
บทที่44 จบNC“พี่คิงส์…”“หืม?”รินถอนหายใจเบาๆ ขณะนั่งอยู่ปลายเตียง พูดกับคิงส์ที่เพิ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเสื้อยืดสบายๆ“รินว่าจะหาพี่เลี้ยงเพิ่มอีกคนค่ะ… เด็กแฝดเริ่มซนมากขึ้นทุกวัน พี่ๆ สามคนก็เหนื่อยกันน่าดู”คิงส์ที่กำลังนั่งพิงหัวเตียง หันมามองเธอด้วยสายตานิ่งๆ แต่เต็มไปด้วยความสนใจ ก่อนจะถามกลับเสียงทุ้ม“แค่พี่เลี้ยงเพิ่มเหรอ? ไม่มีอะไรอยากเพิ่มอีกแล้วเหรอครับ?”รินเงียบไปนิดหนึ่งก่อนจะยิ้มบางๆ แล้วเงยหน้าสบตาเขา“…รินอยากมีลูกอีกค่ะ”คำพูดสั้นๆ นั้นทำให้หัวใจของราชันย์เต้นแรงขึ้นทันที เขาไม่พูดอะไรต่อ แต่ลุกขึ้นมายืนตรงหน้าเธอ ใช้ปลายนิ้วเชยคางภรรยาขึ้นอย่างแผ่วเบา ดวงตาของเขาหนักแน่น ร้อนแรง และเต็มไปด้วยแรงปรารถนา“พูดเองนะ… งั้นก็อย่ามาห้ามพี่แล้วกัน”ทันทีที่พูดจบ เขาก็โน้มตัวลงจูบริมฝีปากของรินทันที จูบแรกนั้นแผ่วเบาและอ่อนโยน… ก่อนจะกลายเป็นจูบที่ดูดดื่มและดุดันขึ้นทุกวินาที ริมฝีปากของเขาทำงานอย่างแนบแน่น สลับกับเสียงหายใจที่เริ่มหนักและถี่ขึ้นทุกทีมือของคิงส์ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของภรรยา ขณะที่อีกมือหนึ่งเลื่อนมาเกาะเกี่ยวที่เอวบาง ก่อนจะดึงรินเข้ามาแนบชิดกับร่างกายของ
KingLinเมียจำเป็น บทที่43
บทที่43 ทำบุญเช้าวันอาทิตย์หลังงานวันเกิดของแฝดได้ไม่นาน…ท้องฟ้าในเช้าวันนั้นใสกว่าทุกวัน รินตื่นเช้ากว่าปกติ ทั้งที่เมื่อคืนเพิ่งนอนดึกหลังกล่อมเด็กแฝด ร่างบางในชุดเรียบสุภาพยืนเงียบๆ หน้ากระจก ดวงตากลมโตมองสะท้อนเงาตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยิ้มบางๆ กับตัวเอง“วันนี้รินจะพาลูกไปทำบุญให้พ่อกับแม่นะคะ”เสียงกระซิบเบาๆ ที่ไม่มีใครได้ยิน นอกจากตัวเธอเองไม่นานนัก ทั้งครอบครัวก็ออกเดินทาง รินพาคิงส์ ลูกแฝด พี่เลี้ยงทั้งสาม รวมถึงพ่อแม่สามีขึ้นรถไปยังวัดชื่อดังในย่านพระรามเก้า เธอเตรียมของทำบุญมาล่วงหน้าหลายวัน ทั้งของถวายสังฆทาน ชุดผ้าไตร เครื่องอัฐบริขาร รวมไปถึงอาหารเลี้ยงพระและทำทานแก่คนยากไร้ เรียกได้ว่าเป็นงานบุญใหญ่ที่ตั้งใจจัดขึ้นเพียงเพื่อพ่อแม่ของเธอที่ล่วงลับไปแล้วเมื่อถึงวัด ทุกคนแต่งกายเรียบสุภาพ รินอุ้มคิรินไว้ในอ้อมแขน ส่วนคิงส์ก็อุ้มไคล์เดินเคียงข้างกันเข้าไปในโบสถ์ บรรยากาศเงียบสงบ แสงแดดที่สาดผ่านลายไม้ของหน้าต่างบานใหญ่ทำให้ภาพภายในโบสถ์ยิ่งดูอบอุ่นศักดิ์สิทธิ์พิธีกรรมเริ่มต้นขึ้น พระสงฆ์เริ่มสวดมนต์ ท่ามกลางเสียงสวด รินก็ยกมือไหว้หลับตานิ่ง กุมมือลูกไว้ทั้งสองข้าง
KingLinเมียจำเป็น บทที่42
บทที่42 สองแฝดเช้าแรกของวันเกิดครบรอบ 1 ขวบของแฝดน้อยในบ้านอัครเวทิน เรียกได้ว่าเริ่มต้นด้วยเสียงโหวกเหวกของเหล่าพี่เลี้ยงที่แทบจะวิ่งเป็นลมวนรอบบ้านกันตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่างดีนัก เพราะแฝดน้อยทั้งสอง ไคล์กับคิริน ดันตื่นเช้ากว่าปกติ แถมยังตื่นมาแบบโหมด “นักสำรวจ” เต็มกำลัง พลังงานทะลุปรอท!“ไม่เอาาา คิริน อย่าดึงผมพี่ไคล์!!” เสียงหวีดเบาๆ ของพี่เลี้ยงคนหนึ่งดังขึ้น ขณะพยายามแยกตัวน้อยที่กำลังยื้อยุดฉุดกระชากกันตั้งแต่ยังอยู่ในเตียงเด็ก!“แง๊งงงงงงงงง!!” ไคล์ก็ไม่ยอม แถมยังโวยเสียงดังแล้วหยิบตุ๊กตาหมีประจำกอดแน่นพลางชี้หน้าคนน้องอย่างเอาเรื่องคิรินไม่พูดพร่ำทำเพลง อ้าปากจะงับตุ๊กตาพี่ทันที นี่มันศึกย่อมๆ แต่เช้าเลยจ้าพี่เลี้ยงทั้งสามที่เพิ่งจะได้ยกแก้วกาแฟไปครึ่งเดียวพากันวิ่งวุ่นไปรวบตัวแฝดแยกออกจากกัน แล้วจู่ๆ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากชั้นบน...“เสียงอะไรแต่เช้า หืม?” คิงส์เดินลงบันไดมาพร้อมรอยยิ้มกร้าวใจ หัวฟูหน่อยๆ เพราะเพิ่งตื่น“คุณพ่อขาาาา มาช่วยหน่อยค่า แฝดกำลังเปิดศึก!” พี่เลี้ยงคนหนึ่งตะโกนลั่น“โอเคๆ พ่อมาแล้วครับ ใครแกล้งใครก่อนเนี่ย หื้มม ไคล์? หรือคิริน?”สองแฝดหยุดเลยทันท
KingLinเมียจำเป็น บทที่41
บทที่41 ป๊ะป๊า ม๊ะม๊า...แม่เวลาได้ล่วงเลยผ่านไปบรรยากาศภายในห้องทำงานส่วนตัวของประธานใหญ่ไทยแบงค์ยังคงอบอุ่นเหมือนเดิมโซฟาตัวใหญ่ในมุมห้องวางเบาะนุ่มสำหรับเจ้าตัวแฝดไว้เรียบร้อย พี่เลี้ยงสองคนกำลังสาละวนกับของเล่น เสียงกุ๊งกิ๊งของโมบายแขวนกับเสียงหัวเราะคิกคักของเด็กๆ ดังแทรกเสียงเอกสารพลิกไปมาของคิงส์รินนั่งข้างสามี บนโต๊ะเล็กมีน้ำผลไม้กับขนมสำหรับเธอ และข้าวบดสำหรับลูก ๆ เธอกำลังหยิบช้อนป้อนแฝดคนโตอยู่ ขณะคิงส์อ่านเอกสารสำคัญบนตัก พร้อมๆ กับใช้มือลูบหัวลูกชายคนเล็กที่กำลังนั่งพิงหมอนอย่างสบายใจ“อ้าปากครับ…งั่ม~”รินป้อนข้าวแฝดคนโต ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ เมื่อลูกชายอ้าปากรับอย่างว่าง่าย“ดีมากเลยครับคนเก่งของแม่”คิงส์เงยหน้าขึ้นจากเอกสาร ยิ้มมุมปาก“แฝดบ้านนี้กินเก่งเหมือนแม่แหง ๆ เลย”“อ้าว! ใครบอกคะ พี่ต่างหากที่กินเก่งจนลูกซึมซับ”ทันใดนั้นเอง...เสียงแผ่ว ๆ แต่ชัดเจนก็ดังขึ้นมาจากเจ้าตัวเล็กฝั่งซ้ายที่กำลังดูดนิ้วอยู่“ปะ…ป๊า…”รินกับคิงส์หันขวับมองหน้ากันทันที!“เมื่อกี้พี่ได้ยินใช่มั้ยคะ!? ลูกพูดว่า ‘ปะป๊า’ !!” รินเสียงตื่นเต้นจนมือไม้สั่นคิงส์แทบทำเอกสารหล่น รีบยื่นหน้าไปใกล้
You may also like
ขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20
C36.3K viewsนางบำเรอแสนรัก
ดวงดาวบนหาดทราย144.6K viewsบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก447.3K viewsพลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี
โม่เสียวชี่518.2K viewsสายลมรักเมขลา
คุณน้ำอิง59 viewsเมียแต่งคนนี้ที่คุณชัง (18+)
เรติมา260 viewsLike the Deserts Miss the Rain ไออุ่นรัก
smith481 viewsพันธะรัก
ญาณิน114 views
