PROLOGUE

PUNO ng galit, puot at sakit Ang puso ko ng makita ko ang best friend ko na nakahandusay sa loob ng sasakiyan—duguan at Wala ng Buhay.

“Deana!! Wake up!” sigaw ko habang umiiyak.

Agad ko namang hinanap ang taong may gawa nito sa best friend ko at sa Dad niya, bago paman ako makarating kanina Dito ay may Isang babae na nakita ko, kasunod nito ay isang lalaki. Nasa kanilang dalawa lamang Ang pumatay Kay Deana at Kay Tito... at di ako pwedeng mag kamali.

Marami ng mga taong nag bubulong bulungan, Ang iba Naman ay tumawag na sa mga pulisya para ipaalam ang nangyari.

Lutang ang utak ko hindi ko parin kayang iproseso Ang lahat ng mga nangyayari, Hindi ko alam kung bakit ganito Ang nangyayari kakain lang Naman sana kami at mag kekwentohan dahil kakauwi niya lang galing hospital, binantayan niya Kasi si Mommy Dianne.

“ Ma'am, excuse us we need to talk to you for further investigation” kausap naman ng police sakin.

Hindi naman ako naka imik at tulala parin ako, hindi ko pa matanggap at hindi pa matanggap ng buong pagkatao ko Ang nangyayari ngayon sa best friend ko, Hindi ko sukat akalain na ganun Ang mangyayari.

“N-no, this can't be real!” wika ko habang umiiyak.

Nakita ko Kasi na tinakpan ng puting tela si Deana at Tito Lucio napakuyom naman ako sa kamao ko at napahagolgol na lamang ako ng iyak.

Ano pa bang magagawa ko? Binawi na Sila Sakin, Sino nalang ang pupuntahan ko tuwing malulungkot ako, sino nalang Ang andiyan para supportahan ako, sino nalang ang taong maniniwala Sakin sa tuwing tatalikuran ako ng buong Mundo.

“Deanaaaa!!!!” sigaw ko habang umiiyak, napaluhod na ako at napahagolgol na lamang ng iyak.

Natigil lang ako ng biglang may humawak sa balikat ko. “Tumayo kana diyan, Hindi makakatulong Kay Deana Ang ginagawa mo ngayon”

Umiiyak parin ako at nakaluhod Wala akong lakas para tumayo.

“ Llewela hindi pa huli ang lahat, Kailangan ka ng mommy niya” sambit ni Ate Levana.

Agad ko namang pinunasan Ang luha ko. Tama siya kailangan pa ako ni Tita Dianne mas masasaktan siya pag nalaman niyang Wala na si Tito Lucio at Ang nag iisa nilang anak Wala na siyang pamilya at Ako nalang Ang natira.

Tumayo Naman ako at humarap Kay ate Levana, kita ko sa mga mata niya Ang pag aalala Sakin. Inalalayan niya naman ako Papasok sa loob ng kainan, dahil nasa restaurant kami Dito sana kami kakain ni Deana.

“Hindi ka man lang ba muna uuwi ng Bahay” wika nito, dahil nakatulala parin ako at lutang ang isip.

Umiling Naman ako bilang tugon.

“Aalis na muna ako ate, Hindi ko alam kung Anong mangyayari Sakin. Pupuntahan ko lang muna si Tita Dianne at dadaan muna ako sa hospital para iclaim Ang katawan nila” pumipiyok Ang boses ko habang sinasabi Ang mga salita na yon.

Tinapik naman niya ang balikat ko. “Mag ingat ka, wag padalos dalos na mag desisyon” paalam niyo bago ako umalis.

Hindi ko na nilingon si ate, dire diretso na akong sumakay sa kotse ko at Pinaharurot na ito ng sobrang bilis.

Nang makarating ako sa hospital ay sinalubong Naman ako ng ilang nurse at doctor, sinabi Naman nila Sakin Ang lahat ng gagawin ko.

“ Salamat” sambit ko ng matapos ko na Ang lahat, Sila na daw Ang bahala na mag hatid kina Deana. Tumango na lamang ako at agad na nag tungo sa room ni Mommy Dianne.

Iisang hospital lang kasi Ang pinagdalhan ng katawan nila Deana at Ang hospital na tinutuluyan ni Mommy Dianne.

Kumatok muna ako bago ako pumasok ng tuluyan. “Anak! ” Masayang wika nito.

Napawi Naman Ang mga ngiti niya ng tumulo Ang luha ko.

“Anong nangyayari sa'yo Furiae? Bakit ka umiiyak? Pinagalitan ka na Naman ba ng mga magulang mo?” nag aalala Naman niyang Tanong Sakin.

Di naman ako umimik at agad ko Naman siyang nilapitan, niyakap ko Naman kaagad ng mahigpit si Mommy at humagolgol.

“I’m so sorry Mommy, I'm so sorry dahil Hindi ko po naprotektahan si Deana at Tito Lucio ” wika ko habang umiiyak.

“Iha, ano bang sinasabi mo?” wika nito habang hinahaplos Ang likuran ko

Kumalas naman ako sa pagkakayakap sakaniya at tiningnan siya sa mga mata. “ Mommy....Wala na po Sila. Binaril po sila”

Bumukas Naman Ang mga labi Niya dahil sa sobrang gulat at unti unting tumulo Ang mga luha Niya. Agad ko Naman itong pinunasan ngunit nag sunod sunod na Ang luha na pumatak sa mga mata niya.

“No, no!” iiling iling nitong iyak.

“Im so sorry Mommy, Isusumpa ko na hahanapin ko Ang taong pumatay Kay Deana at Tito, IIpapangako ko na triple o sobra pa Ang itatanim kung bala sa katawan nila!” Galit na wika ko.

Tatango tango naman siya habang sinasabi ko ’yon. “I know you won't fail me, Please seek justice for my Husband and daughter—Wala ka ng kapatid” wika nito habang umiiyak.

Napakuyom naman Ang mga kamao ko habang sinasambit niya Ang mga katagang yon.

Tumayo Naman ako at tumawag ng nurse ng napansin ko na nanghihina si Mommy. Nang maasikaso na ito ay umalis na ako at agad na tinawagan Ang tauhan ko.

“Gawin niyo Ang dapat niyong gawin di kayo titigil hangga't Wala kayong nabibigay na information sakin.” wika ko at agad ko namang binaba Ang tawag.

“Copy boss, nga pala bossing may sinabi si Miss Levana sa iyo. Uuwi na daw kayo ng pilipinas”

“Sige kyle, salamat sa information” sambit ko at agad ko namang pinatay ang tawag.

Ikinuyom ko Naman Ang mga kamao ko at umalis na.