GOODBYE, RUSSELL

Natatarantang hindi malaman ni Owen ang gagawin. Hindi siya makakapayag na mabisto ni Russell ang pagiging doppelganger nilang dalawa.

Nagmamadaling sapilitan niyang inaalis ang ang kamay na nakakapit sa kanyang braso, na ayaw bumitaw sa kanya.

“Bakit? Saan ka na naman pupunta?” Tanong ni Shelley sa nagmamadaling makalayo.

“Men’s room,” sagot ni Owen, “nakasama yata sa akin ‘yung kinain ko,” paga-alibi na niya, “k-kumukulo ang tiyan ko. Parang… parang…”

“Okay, sige na,” wika ng naiinis na babae, sabay sa pagbitiw sa brasong kinakapitan, “baka nga dito ka pa nga magkalat, nakakahiya!” dagdag na sabi.

Napailing ito habang tinatanaw ang halos magkandarapa sa pagtakbong si Owen na inaakala niyang si Russel.

Na binangga ang totoong Russel na kanyang makakasalubong upang hindi agad ito makalapit kay Shelley.

“Hey!” Sigaw ni Russel sabay lingon kay Owen, na hindi humarap sa kanya.

Hindi siya pinansin ni Owen na walang lingon likod na nagpatuloy sa pagtakbo.

“Bastos ‘to, ah,” inis si