แชร์

Chapter 4

ผู้เขียน: Dashiel
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-08 20:11:27

Dumating kami sa Salvacion. Hindi ko magawang itikom ang aking bibig dahil sa mga tanawin. Ang lupain nang makapasok kami sa entrada, hanggang sa makarating sa mansyon ay pagmamay-ari niya. Mali pala, palasyo na dahil sa sobrang laki at lapad. Ang mansyon namin sa El Salvador ay hindi man lang nangalahati sa laki ng bahay niya.

The mansion was quite distant from the gate, which gave me a chance to look around. All I could see was a clean, cozy environment and walls without any vines of dirt crawling on them, which had been preserved for so many years.

Inalis ko ang seatbelt sa katawan at binuksan ang pinto nang huminto ang sasakyan sa harap ng bahay. Bumaba ako. My eyes began to wander around and I saw the beds of flowers at every corner of the yard. There was also a sleek, modern fountain in the middle, emerging from a circular, metallic structure that featured a striking waterfall designed to flow gracefully through the center. Water cascaded from an upper tier, creating a shimmering veil as it descended into a tranquil, circular basin below, where subtle ripples disrupted the reflections on the dark water surface. It exuded both a sense of art and nature in harmony with lush greenery.

Lumabas mula sa kambal na pintuan ang dalawang katulong at binati kami bago nilabas ang mga gamit ko sa trunk. Sumunod ako sa kanya papasok sa loob ng bahay. I was even more surprised to see how massive and spacious the whole house is.

Kailangan ba talagang ganito kalaki ang bahay kapag mayaman ka? Ako kasi, mas gusto ko 'yung sakto lang. Kapag kasi ganito, pakiramdam ko, malayo ako sa lahat. Na hindi ko agad sila makikita at makakausap. Pero sino ba ako para magreklamo? Libre akong titira rito kasama siya.

"What do you think?" he asked me.

Sinalubong ko ang tingin niya at payak na ngumiti. "It's good…"

"Come with me. I'll show you around," anunsyo niyang tinanguan ko.

I walked alongside him. Mula sa sala, dining area, kusina, hanggang sa makarating kami sa likod ng bahay kung saan may swimming pool. It was a blue, Grecian-shaped pool with a circular spa on the corner. May mga nakahilerang daybeds sa tabi.

Tinunton namin ang hugis-parihabang mga palitada na gawa sa bluestone. Hindi nagtagal, naubos na ang mga iyon at naglakad kami sa lupang binabalot ng berdeng damong hanggang paa lamang ang haba. May ilang puno rin akong nakikita mula sa malayo.

Hindi ko napigilang mapangiti nang masilayan ko ang kuwadrang iilang metro lamang ang layo mula sa amin. Napansin iyon ng lalaki.

"You like horses?" Napabaling ako sa kanya, naroon pa rin ang ngiti sa labi ko.

I nodded at that. "Yes! Bonding namin ng Mama ko ang pangangabayo noon," tugon ko, hindi naitago ang excitement sa tono.

Pero hindi nagtagal, unti-unting naglaho ang saya sa mukha ko nang makita ang pagsibol ng kakaibang ngiti sa labi niya. That caught me off guard. Agad din naman siyang nag-iwas ng tingin sa akin at muling naglakad.

I pursed my lips and followed him toward the stable. Binati kami ng ilang tauhan niya na nasa loob ng kuwadra, na siyang nag-aasikaso sa mga kabayo. Pinaglandas ko ang mga mata sa bawat nadaraanan ko, hanggang sa tumigil iyon sa itim na kabayo. Wala sa sariling nilapitan ko ito at hinaplos ang malambot nitong buhok.

Napabaling ako kay Damon nang marinig ko siyang tumikhim. Nagtakaka. "Bakit? Is there something wrong?"

"That horse—" bago pa niya matapos ang sasabihin ay binawi ko ang aking kamay at bahagyang lumayo.

"W-why?" I stuttered, a bit terrified.

Umangat ang sulok ng labi niya at nilapitan ang kabayo, saka inakbayan ito. "All I was trying to say is he's very picky with people, and I never thought that he would let you touch him," he explained to me.

Nakaramdam ako ng hiya roon. Akala ko naman kasi kung ano na. Napasinghap ako nang kinuha niya ang aking kamay at dinala pabalik sa kabayo.

"Is he yours?" I turned to him while touching it.

Tumango siya habang nakatutok ang paningin sa kabayo. "His name is Maximo. Wanna ride him?"

Umiling naman ako. "Bukas na lang siguro," sagot ko.

Sumang-ayon sa akin ang lalaki. Nanatili kami roon nang mahigit limampung minuto, hanggang sa magdesisyon siyang bumalik kami sa bahay. Pinakilala niya rin ako kina Aling Janet, Nanay Rose, Bebang, at marami pang iba na kasambahay ni Damon sa bahay.

Nang sumapit ang gabi…

Katatapos ko lang mag-half bath, ngunit nahihiya akong lumabas ng banyo sapagkat nasa loob siya ng kwarto. Akala ko, sa ibang silid ako matutulog, pero nagkamali ako. I get that we are married, but do we really have to share the same bed?

"Are you done?" narinig kong tanong niya sa labas.

Napalunok ako. "Oo, lalabas na ako," sabi ko, at binuksan ang pinto. Bumungad sa akin ang lalaki. Kahit balot na balot ako sa suot na pantulog, hindi ko pa rin maiwasang mailang sa kanya. The way those sharp-like eyes of his stared at me was making me feel bare.

Tumabi siya upang bigyan ako ng daan. Lumabas ako at hindi sinasadyang magdikit ang aming mga braso, dahilan para maramdaman ko ang kuryenteng biglang dumaloy sa sistema ko. Agad akong lumayo, nagulat.

"What's wrong?" he asked, with a slightly furrowed forehead.

I shook my head and forced a smile. "N-nothing. Sige, pumasok ka na," pagsisinungaling ko.

He didn't say a thing and went into the bathroom.

Ilang beses akong nagpalakad-lakad sa harap ng kama namin at hindi alam kung anong gagawin. Nahinto lamang ako nang marinig ang pagpihit ng pinto sa banyo. Without any other choice, I rushed toward the bed and covered myself with the duvet.

Bahala na!

Nakatalikod ako mula sa lalaki at tanging yapak lamang niya ang naririnig ko. Bumilis ang tibok ng puso ko sa bawat segundong nalalagas, ngunit nagtaka ako nang hindi lumobo ang kabilang bahagi ng kama. Dahil doon ay napilitan akong harapin si Damon at nakitang paalis siya ng kwarto.

"You're not... uhm, sleeping here with me tonight?"

Natigilan siya at nilingon ako. "Do you want me to?" He's wearing a plain white shirt and gray pajamas. Basa pa ang buhok niyang kasalukuyang pinapatuyo sa tuwalya.

Hindi ko mapigilang kagatin ang ibabang labi, biglang nahiya sa sinabi. I sounded desperate at that.

"I'll give you a tour tomorrow. Good night," sabi niya, nang hindi ako makasagot.

Umalis siya at iniwan akong mag-isa sa kwarto.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • MARRYING THE PSYCHO BILLIONAIRE (Magnate Series 1)   Chapter 7

    Hindi ko maiwasang matakot tuwing naaalala ko ang nasaksihan kagabi. I have no idea what happened to him last night, and what made him so mad at me. Pero ang tanging alam ko ay dugo niya ang nakita ko sa kanyang damit kagabi.Sa totoo lang, nag-aalala ako para sa kanya. Unang pagkakataon kasing nakita ko siya sa ganoong sitwasyon kaya talagang nakapagtataka. Everything about him was too mysterious. Kahit ang mismong pagsang-ayon niya sa kasal. Hindi ko naman sinasabing may mabigat na rason siya kung bakit niya ako pinakasalan, pero parang ganun na nga.Ewan, naguguluhan ako.Kahit ayaw ko pang lumabas sa kwarto, napilitan ako sapagkat pinangakuan ko si Aling Janet kahapon na tutulungan ko siya sa pamamalengke ngayon. Wala kasi akong ibang magawa at nakakabagot na. I missed my job so much. Nasanay akong palaging may ginagawa at nagtuturo. At hinahanap-hanap iyon ng katawan ko.Pasimple kong sinuri ang bawat sulok ng mansyon habang pababa ako ng hagdanan. Ilang beses nang hiling ng utak

  • MARRYING THE PSYCHO BILLIONAIRE (Magnate Series 1)   Chapter 6

    Sa mga sumunod na araw, naiwan ako sa mansyon kasama ang mga kasambahay. Mag-iisang linggo na ako sa Salvacion, pero ni isang beses, hindi ko pa nakita o kahit pinakilala niya man lang sa akin ang pamilya niya. Nakapagtataka sapagkat wala namang kumakalat na balitang patay na ang mga magulang niya.I really wanted to ask him about it, but I don't want him to get mad at me for being curious. Mas gugustuhin kong manahimik na lang, gayong may nagawa akong kasalanan sa kanya nitong nakaraang araw."Good morning po sa inyong lahat," nakangiti kong bungad sa tatlong babae na nasa kusina at may ginagawa.They looked at me and smiled."Good morning din po, Ma'am Aella," sabay-sabay nilang bati sa akin.Kasama ni Nanay Rose si Bebang sa kitchen island at naghihiwa ng iba pang putahe. Si Aling Janet naman ay binabantayan ang niluluto nito sa stove. Lumigid ako papunta sa gawi ng dalawa at naisipang tumulong sa kanila."Gusto niyo po bang ipaghanda namin kayo ng breakfast, Ma'am?" tanong sa akin

  • MARRYING THE PSYCHO BILLIONAIRE (Magnate Series 1)   Chapter 5

    Kinabukasan, maaga akong nagising at nag-ayos sa sarili para bumaba at tumulong sa kusina. Tulad ng sinabi noon ni Mama sa akin, na bilang maybahay, kailangan kong ipaghanda ng agahan ang asawa ko at hindi i-asa sa mga katulong.Pero nasira lang ang plano ko nang makarating ako sa kusina."Maaga pong umaalis si sir Damon para pumunta sa planta, Ma'am. Saka sapat na po kay sir ang isang tasa ng kape at hindi na rin siya nag-aagahan," sabi sa akin ni Aling Janet.Naglaho ang ngiti ko dahil doon. "Ganun po ba…" Hindi ko napigilang makaramdam ng kaunting panghihinayang.Tumigil ang babae sa pagpupunas ng countertop nang mapansin ang pagbabago sa tono ko. "Wag ka na po malungkot, Ma'am. Pwede mo naman pong tanungin si sir kung gusto niyang mag-agahan. Baka po sumabay siya sa inyo."Umiling ako rito at tipid na ngumiti sa babae. "It's fine, Aling Janet. Mamaya na lang siguro," wika ko.Tumango ang babae at binalikan ang naiwan nitong gawain.Mag-isa akong nagtungo sa dining table at naupo.

  • MARRYING THE PSYCHO BILLIONAIRE (Magnate Series 1)   Chapter 4

    Dumating kami sa Salvacion. Hindi ko magawang itikom ang aking bibig dahil sa mga tanawin. Ang lupain nang makapasok kami sa entrada, hanggang sa makarating sa mansyon ay pagmamay-ari niya. Mali pala, palasyo na dahil sa sobrang laki at lapad. Ang mansyon namin sa El Salvador ay hindi man lang nangalahati sa laki ng bahay niya.The mansion was quite distant from the gate, which gave me a chance to look around. All I could see was a clean, cozy environment and walls without any vines of dirt crawling on them, which had been preserved for so many years.Inalis ko ang seatbelt sa katawan at binuksan ang pinto nang huminto ang sasakyan sa harap ng bahay. Bumaba ako. My eyes began to wander around and I saw the beds of flowers at every corner of the yard. There was also a sleek, modern fountain in the middle, emerging from a circular, metallic structure that featured a striking waterfall designed to flow gracefully through the center. Water cascaded from an upper tier, creating a shimmerin

  • MARRYING THE PSYCHO BILLIONAIRE (Magnate Series 1)   Chapter 3

    "Pa…" tawag ko. Nakatayo siya sa may railings at malalim ang iniisip. Napadpad ang tingin niya sa akin nang marinig iyon. "Callista, anak? What are you doing here? May kailangan ka?" sunod-sunod niyang tanong sa akin.Huminga ako nang malalim. "I want you to be honest with me, Pa. Ano ba talagang rason kung bakit niyo ako pinauwi rito?"Nangunot ang noo niya at buo akong hinarap. "Anong ibig mong sabihin? I told you it was because—""Because of the company," I cut him off. "Dahil ba talaga roon o dahil sa ipinagkasundo mo ako sa kasal? Tell me the truth, Pa…" sabi ko, dahilan para matigilan siya."Who… who told you that?""That's no longer important here, Pa. Ang gusto ko lang malaman ay kung bakit mo nagawang magsinungaling sa akin…" My throat tightened at that. "I trusted you…"Napayuko siya. "I'm sorry, anak. Sana mapatawad mo ako…"Napailing ako, hindi makapaniwala. Patawad? Aanhin ko 'yan? Tapos niya nang magsinungaling sa akin. Sa kabila ng mga ginawa niya kay Mama, nagawa ko p

  • MARRYING THE PSYCHO BILLIONAIRE (Magnate Series 1)   Chapter 2

    Dalawang linggo pa lamang ako sa El Salvador, pero hindi ko inaasahang magbabago ang takbo ng buhay ko. Bumalik ako sa Pilipinas sa pag-aakala na kailangan ng tulong ko ang kumpanya. Iyon pa rin naman ang dahilan, kaso ako ang naging kapalit para bumangon ang negosyo ni Papa sa pamamagitan ng pagpapakasal.I am married, and I still can't believe that every moment I think about it. Sa edad na bente-singko, kailanman ay hindi sumagi sa isipan ko ang pagpapakasal. Mahal ko ang aking trabaho, na halos wala na akong iniisip pa kundi iyon. Subalit sa pagkakataong ito, dumating sa buhay ko ang bagay na minsan nang hindi naging importante sa akin."How do you feel now that you got married yesterday, hija?" Tita Sandra asked me during our breakfast.Nahinto ako sa pagkain at tumingin sa madrasta ko na nakaupo sa kabila. Tipid na ngumiti rito. "I feel fine, Tita," tugon ko.She nodded at that and flashed me a smile.Hindi sinasadyang napatingin ako sa katabi nitong dalaga, ang aking stepsister

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status