Chapter 6 - tough decision

"KUYA?" bulalas ni April nang pumasok kami ng sala ng bahay. Tulog pa siya nang datnan namin at ginising na ni Arkham. "Teka, bakit magkasama kayo ni Ate Zaya?"

"Ano'ng klase kang bantay? Natutulog on duty? Tinakasan ka na ng binabantayan mo!" kastigo ng lalaki sa kapatid. Naglibot ang paningin niya sa kabuuan ng sala, ina-assess yata sa posibleng banta ng panganib. Nature ng alertong alagad ng batas.

"Ate, umalis ka?" baling sa akin ni April na nagkakamot ng ulo. Naawa ako. Mukhang antok na antok pa si April.

"Sorry, hindi na mauulit." Hingi ko ng dispensa. "Doon na muna ako sa kuwarto. April, baka nagugutom ang kuya mo, tingnan mo roon sa kitchen kung ano'ng mayroon at pakainin mo siya. Ikaw na ang bahala, okay?"  Nag-iwan ako ng banayad na tango sa kapitan at nagtuloy na sa aking kuwarto.

Pinagpawisan ako sa paglalakad, nanlalagkit ako. Ang hapdi pa ng talampakan ko. Dapat yata sanayin ko ang sariling maglakad ng nakapaa lang para magkakalyo naman ng kunti ang mga paa ko.

"Kuya, bakit hindi ka bumalik kanina?"

Narinig kong usisa ni April sa kuya niya bago pa ako nakatawid ng pinto.

"Bumalik ako, wala na kayo."

"Pumunta kami ng munisipyo, eh."

Isinara ko ang pinto at bumuntong-hininga nang tamaan ng mga mata ang annulment papers na nasa sahig. Pinulot ko iyon at nilagay sa ibabaw ng sidetable.

Kada sulok ng silid na iyon ay  nagpapaalala sa akin kay Gavin. Pati amoy ng asawa ko ay naroon. Sumigid na naman ang kirot sa puso ko. Matatagalan pa bago ako makapag-adjust sa sakit. Tama si Arkham, hahayaan ko munang manalasa ang bagyo sa aking emosyon. Kapag humupa na saka ko aayusin ang sarili ko.

Nilapitan ko ang framed wedding photo namin ni Gavin, binitbit iyon at dinala sa loob ng banyo. Hinulog ko sa basurahan. Pinagsalikop ko ang nanginginig na mga kamay at pinalaya ang buhos ng mga luha. Aalis ako sa bahay na ito. Sisimulan ko ang bagong buhay sa pamamagitan ng paniningil.

Pagkatapos maligo ay nagbihis ako ng komportableng square pants at hanging blouse na cotton. Lumabas ako ng silid at sinilip kung ano na ang ginawa ng magkapatid sa labas. Nasa kitchen sila at mukhang kumakain si Arkham.

"Masarap no? Si Ate may gawa niyan," pagmamalaki ni April.

"Oo, sa sobrang sarap gusto ko na talaga siyang asawahin."

"Kuya?" gigil na sikmat ng dalaga. "Paka-insensitive mo! Ilagay mo sa lugar iyang mga biro mo, kagagaling lang Ate Zaya sa sakit ng hiwalayan tapos gumaganyan ka! Paano kung marinig ka niya? Kayong mga lalaki talaga, ang mamanhid."

"Hindi ako nagbibiro. Aasawahin ko siya kung papayag siya. Ka-kukuwento mo sa akin tungkol sa kaniya na-in love na ako sa Ate Zanaya mo."

"Hayss, tigil na, Kuya. Gusto mong mabukol nitong sandok?"

"Masamang maging brutal Aprillana!"

Natawa ako sa bangayan ng magkapatid. Noong nasa bahay pa ako ng mga magulang ko madalas din kaming magtalo ni Zoe. Pasaway kasi ang kapatid kong iyon. Tumatakas para lang mag-disco. Nakukunsumi sina Mama at Papa.

"Bakit iyan lang ang kinain mo? Wala bang rice at ulam?" Pumasok ako ng kusina.

"Ang sarap ng banana cake mo, mas masarap kaysa  sa lollipop ko," biro ni Arkham na kumikindat at nag-urong ng silya. "Come here, kain tayo."

"Si Ate pa talaga ang niyaya mo? Kusina niya ito!" sikmat na naman ni April.

Natawa na lang ulit ako. Mukhang wala akong pagkakataong estimahin ang lungkot kung nandito ang magkapatid.

"Ate, gusto mo ng hot choco? Magtitimpla ako para sa ating dalawa."

Tumango ako.

"Ito na ang bago kong paborito ngayon, banana cake." Deklarasyon ni Arkham at kumagat ng malaki. Parang nagustuhan nga niya ng sobra ang banana cake.

"So, tatawagin na ba kitang banana cake?" ganti kong biro sa kaniya.

"Pwede, banana cake ni Lollipop." Humigop siya ng kape pagkatapos.

"Kung anu-ano'ng kalokohan ang itinuturo mo riyan kay Ate," awat ni April bitbit ang dalawang tasa ng umuusok na hot choco.

"Sagutin ko lang 'to." Tumayo si Arkham, kapa ang cellphone na tumutunog sa bulsa ng fatigue pants niya. Naglakad ang lalaki palabas ng kusina.

"Pasensya ka na sa Kuya ko, Ate. Minsan talaga loko-loko, eh. Pero mabait po siya at ganyan siya kung gusto niyang maging komportable ka sa kaniya."

"Okay lang, hindi mo kailangang humingi ng sorry." Inamoy ko ang mainit na singaw ng tsokolate. Masyado pang mainit, hindi pa pwedeng higupin.

Madaling araw na pala, ilang oras na lang umaga na naman. Hindi na kami binalikan doon ni Arkham sa kusina. Wala rin siya sa sala nang magtungo kami ni April doon. Kahit sa guest room wala. Nang silipin ko sa kuwarto namin ni Gavin, natigagal na lang ako dahil nasa kama ang kapitan at mukhang nakatulog.

"Kuya, ano'ng ginagawa mo sa kama ni Ate?" gigil na bulalas ni April at pinalo ang kapatid.

"Natutulog, ang ingay-ingay mo," paungol niyang sagot.

"Bakit diyan? Doon ka sa labas!" Hinatak siya ng dalaga paalis sa kama.

Bumangon siya at tumingin sa akin. "Mind telling me kung ano'ng sunod mong plano?" bigla niyang tanong ng seryoso.

Nagkatinginan kami ni April.

"If you decide to take your case to court, I will help you bring that guy where he belong, in jail."

"Ate," hinawakan ni April ang kamay ko.

Huminga ako ng malalim. "Ipapakulong ko siya," pahayag ko.

"I will work on the warrant of arrest for him and his woman. Kausap ko kanina ang judge, nag-iwan kasi ako ng message para sa kaniya at ngayon lang niya nabasa. She is asking for your cooperation on details of the adultery and concubinage case you're going to file against them." Tumayo si Arkham at lumapit sa akin. Hinaplos ang ulo ko. "The process will be tough and painful but I will assist you, kasangga mo ako at ang batas so don't be afraid to fight for your right. It's a high time this kind of abuse will be stopped. Simulan mo, maging inspiration ka ng mga babaeng ginagawang tanga ng partners nilang nag-iisip na walang batas na uusig."

Bumukal ang luha ko at tumango. "Gagawin ko. Pagbabayarin ko sila sa kasalanan nila sa akin."

"Ate," naiiyak na niyakap ako ni April.

"Salamat, maraming salamat sa inyong dalawa." Humagulgol na ako nang ikulong ni Arkham sa mga bisig niya at ipinahiram sa akin ang tibay ng matigas niyang dibdib kung saan nakasubsob ang aking mukha.