CHAPTER 4

Hindi na rin nagtagal pa si Scott at umalis na rin ito. Pumanhik muli ako sa itaas at siniguro muna na walang sinuman na naroon bago ako lumusong pabalik sa kuwarto ni Troy.

Lagaslas ng tubig mula sa banyo ang bumungad sa akin. I sat down on the edge of his messy bed, showing a fierce disposition while waiting for him to get out.

Ngunit hinay-hinay na lumukot ang aking mukha nang ilang sandali pa'y lumabas ito mula sa banyo na walang kahit na anumang saplot sa katawan. Basang-basa ang kanyang kabuuan habang nanlalata ang mga mahahaba niyang balahibo sa dibdib dahil sa tubig na bumabalabal sa kanyang katawan.

I fought myself to not look downward. To that semi-erect rod between his strong legs but my stubborn eyes betrayed me! Always. My mouth filled with saliva but I greedily swallowed it right away. Kahit ilang beses ko nang nasilayan ang makamandag na sandata niyang iyon ay natataranta pa rin ang kalakaran ng paghinga ko sa tuwing nakatingin ako doon sa ipinagmamalaki niya.

“Quit looking at my pēnis, Averie.”

Mabilis na umakyat ang aking paningin sa mukha ni Troy. He clearly has a mien of stark. “Sana hindi mo na pinaalis ang kupal na 'yon at nagtitigan na lang kayo buong magdamag!”

“What?” Tigalgal ako. “What attitude was that again, Troy?”

He walked pass through me and went straight to his walked in closet with his dripping wet body.

Napaikot na lamang ang aking mga mata. Kinain na naman ang lalaking iyon ng selos.

Tumungo ako sa loob ng banyo at kumuha ng isang tuwalya sa aparador bago ko siya sinundan sa loob ng maliit na silid.

Halos magliparan na ang mga naka-hanger na damit doon dahil mukhang iyon naman ang pinagbuntunan ng inis ni Troy ngayon.

He's a crazy prick!

I went behind him and gently dry his moist body. He stopped himself from moving but his biceps barely flexed.

He's hot!

“Why do you always let your jealousy determined yourself? Naiinis ako sa'yo pero inuunahan mo na naman ako riyan sa init ng ulo mo.” Litaw sa tono ko ang tampo habang patuloy ko pa ring pinupunasan ang basa nitong likuran.

“Because I want you to remind yourself how possessive I am when it comes to you, Averie!” His teeth were gritting.

“Ah yeah, possessiveness and honestly I'm having trouble with such. Scott is just a friend and you were embarrassing me in front of him awhile back. Hindi ka dapat umakto na ganoon.”

I took aback when he swirled around, showing his dangerously intense face at me. But I'm too bored of his attitude to even put a finger on it. Hell I will?

“Now you labeled my jealousy a trouble, really? Just because of that.. that nurd oger! He must be really something for you.”

I see red in his eyes. He's completely mad.

“I don't know how you exactly dress Scott down but you don't have to call him names just to tell the world how jealous you are with him. You're being despicable!”

"Are you trying to būllshit things up between us, Averie? Ano bang nakita mo sa doktor na iyon at palagi mo siyang pinagtatanggol mula sa akin? At kaibigan? Kailan ka pa nakipagkaibigan sa isang lalaki, sige nga!”

I let out a disgust sigh in reply to his deadly suspiciousness.

“Nakiusap na ako sa'yo na layuan mo ang lalaking iyon pero pinapunta mo pa talaga siya rito sa pamamahay natin. What did you expect me to do? Welcome him with arms wide open and offer him a bucket of tea? Ganoon ba dapat? Tch! Dapat pala tinadyakan ko na ang tarantadong iyon palabas ng bahay kanina. Sinira niya ang umaga ko!”

Nagpantig ang tenga ko sa sinabi niya kaya naman ay marahas kong hinampas sa mukha niya ang hawak kong towel. “Bastard! Maligo ka ulit dahil nalulusaw na ng init ng ulo mo iyang katinuan mo!” Asik ko at padabog na lumabas.

“Averie!” Mariing tawag nito sa akin pero hindi ko na ito inintindi. Mali-late na ako sa opisina kapag inaliw ko pa ang kabaliwan ng isang 'to.

“I'll fetch you up tonight. We need to be at Travis' party.”

“May kotse ako at kaya kong dalhin ang sarili ko doon!” Pabalang na sagot ko.

“Good to hear that! But don't dare dress something skimpy tonight or else I'm going to take you anywhere in there!” I held my steps upon hearing those terrible threat from him. I turned around to face him, only to find out those wicked smirked playing on his lips.

“You're such a horny būll!”

“You probably know I am.” He smirked and his eyes lowered to his horn erection while biting his bottom lip seductively.

Oh Jesus!

This man is so... freaking sexy! Sinfully sexy.

“Can you stay here for awhile, princess?” His voice was so comely. Ganoon kabilis na nagbago ang tono nito.

Inismiran ko na lamang ito at tuluyan na akong lumabas ng kuwarto niya. Akmang isasara ko na ang pinto nang matagpuan ko ang nagtatakang imahen ni Treyvon sa labas. Natigil ito sa pagpasok sa kanyang silid nang makita niya akong lumabas sa kuwarto ni Troy.

Needless to say that I am instantly attacked by a bundle of nervousness and I feel like I break out in cold sweat in hush while receiving my twin's questioning expression.

“Anong mayroon sa loob ng kuwarto ni Troy?” Direktang tanong ni Treyvon, bagay na nagpangatog ng tuhod ko.

Pakiramdam ko ay napapaso ako sa pawis na lumalabas sa aking balat.

This is the very first time that someone caught me popping out from Troy's room. At si Treyvon pa talaga ang nakahuli sa akin!

“Kasi ano.. nakigamit ako ng laptop ni Troy to check an important email from Coutinho advertising company. Naiwan ko kasi ang akin sa opisina.” Palusot ko and tried my very best to answer him naturally. I don't want to feed him a hint nor a sign about Troy and I's relationship.

His mien slowly turned confuse. “And he let you used his thing? Is that even for real, Averie?”

I sluggishly nodded.

Tila nilalamon na ng matinding kaba ang buong lakas ko. I want to avoid his eyes pero natatakot ako na baka mahalata niyang.. baka may mahalata siyang hindi niya dapat malaman.

“Did I heard it right? Looks like you are also telling me that frog can dance flamenco and rooster can lay eggs.” Mahinang natawa si Trayvon na animo'y hindi talaga siya makapaniwala.

Talaga namang hindi dahil simula't sapol pa lamang ay hindi naman kami naging malapit ni Troy. Magkalapit man kami ngayon pero hindi sa magkapatid na turingan.

Gaya ng sinabi ko ay simula pa lang noong mga bata kami ay mailap na sa akin si Troy. Ni hindi nga nito gusto na tawagin ko siyang Kuya. Naramdaman ko lang na kapatid ko siya noong isang beses na ipinagtanggol niya ako doon sa nang-bully sa akin.

“And did the sun rise from the west? Nakapagtataka na nandito ka!” Balik ko naman sa kanya. Para na rin iligaw ang usapan namin.

“Nakakainip na kasi doon sa condo ko kaya naisip ko na umuwi na muna dito. Aren't you happy to have me around here, twin?”

“Of course not. Iyon din naman ang hinihiling sa'yo ni Mommy noon pa. Anyway, kailan ka naman babalik do'n sa lungga mo?” Laking pasasalamat ko na hindi naaapektuhan ng sobrang kaba iyong boses ko.

“On the 30th of February.” He mockingly replied then winked at me before setting his foot inside his room.

WTF?

I blankly stared at him as he close the door. Did he mean he'll stay here.. permanently? Oh hell!

—

“WE finally got the FDA's approval for our upcoming products in the market. And before that I'd like to share with you the good news first.” The deputy general manager of ADG Cosmétique glanced at me, who's happen to be my cousin from my mother side. She clicked something from her laptop then my spine toughened when I read what's written on the projection matt white screen.

“I'm glad and proud to announce that we made it to the second top this yearly sales. And this achievement made possible by our very own beautiful chairmanwoman, miss Averie.” Abot-langit ang tuwa na nadarama ko sa mga oras na 'to. Everyone inside the conference room give me a round of applause as they congratulate me.

This is an extraordinary accomplishment in my whole entire life. Nagbunga na rin ang hirap at pagod ko dahil halos dito ko na rin kasi ibinuhos ang lahat ng oras ko. I am not a perfectionist when it comes to business. Tanging nais ko lang ay masuklian ko ang lahat ng ipinagkaloob sa akin ng mga magulang ko. I wanted to prove to them that they raised a successful daughter in me. I only wanted them to be proud of me.

That's all what I wanted ever since.

“Now let's go back to our subject..” Claudia resumed on her report. “...our newest beauty product is a result of three years research and we have to introduce it to the market through of course a good advertisement. And one of the successful advertising technique is to use media form but we will also use the traditional one, print ads and such. Then to put it in simpler form, we need to decide who'll be the perfect face for this product. Now, I'll show you up who are those fine ladies that CAM recommended.”

Everyone's attention is directed to Claudia as she started to show us those faces in projection screen.

“First, we have here Gwyneth Silva. Who wouldn't know this popular super model all over Asia. Next in line is also a ramp model, Cattie Sanchez who's the recent face of Cosmo. Then we have here Chloe Fritz, a Fil-Am superstar and last in our options will be a crowd-pleasing car racer from the West at ito ang bet ko sa lahat because I've already met her personally and she is awesomely vogue and a perfect one to be the face of our newest product. Yeah, I'm guilty for being biased here but I can't help it. Well, the last but definitely not the least, Miss Natalie Balducci.”

Nagsimula nang mag-usap-usap ang lahat ng members of the board habang ang utak ko nama'y nabulabog dahil sa pangalan na iyon.

It's her!

Iyong pinsan ni Scott at ang babaeng nauugnay kay Troy sa hindi ko malamang kadahilanan.

Maigi kong tinignan ang picture nito sa projection screen. She's a typical Italian beauty with a perfect curve, brown complexion, matangkad at tuwid na tuwid ang mahaba nitong buhok.

Nakaka-conscious ang angkin nitong ganda. Kahit kailan ay hindi naman ako nagduda sa panglabas na anyo ko, parang ngayon lang. Hindi ko maiwasan na hindi ikumpara ang sarili ko sa modelong iyon.

Hindi nga naman malayo na magustuhan siya ni Troy.

I felt something squeezing my heart just by thinking about it. Hindi dapat ganito. Dapat handa ako sa anumang posibleng mangyari at isa na doon ang magkagusto si Troy sa iba. Kailangan ko iyong tanggapin dahil iyon naman talaga ang nararapat.

Takip-silim na nang natapos ang meeting namin. Nanatili pa rin ako sa opisina ko at aminin ko man sa hindi ay parang hindi ako masaya sa resulta ng pagtitipon kanina. Everyone chose that Italian female car racer. I'm not disappointed with their decisions of course, I'm disappointed with myself kung bakit nagkakaganito ako ngayon.

“There you are.” Mabilis kong inikot ang swiveling seat ko nang marinig ko ang pamilyar na boses na iyon.

Then a smile abruptly printed on my lips upon seeing the woman approaching near me. I stood up and welcomed her with a tight hug. “My God, Reverie! What a surprise, woman?”

“Yeah, surprise, Ave! How's the topnotch bachelorette chairwoman doing?” She chuckled after she freed me up from her arms.

“Cut it, girl! That title is too heavy, can't handle it.” I invited her to sit down. “Ikaw, ano na? Bakit hindi mo man lang ipinaalam sa 'min na darating ka?”

Reverie is my cousin. Unica hija din siya ni Tito Mon at bukod kay Addie ay siya rin ang kasabay kong lumaki kaso ngayon ay madalang na lamang kaming magkita dahil hindi nag-i-stay sa bansa si Reverie.

She giggly slammed her back against the backrest of the couch. “Well I'm planning to stay here for good dahil sa kagagawan ng baklang iyon. Tch!” Pagak na anito at sinilip ang oras sa wristwatch niya. “Quarter to seven na, ha? Baka ma-late tayo sa party ni Travis.”

Napasapo na lamang ako sa aking noo ng ipaalala iyon ni Reverie. She really went here from Russia to remind me about it. Jeez!

“It obviously slipped off your mind! Minsan kasi magliwaliw ka, Averie at mabigyan naman ng sustansiya ang social life mo. Hindi iyong puro negosyo ang inaatupag mo. Hay naku!” She rolled her eyes. “Ikaw ba marunong nang makipagdate?”

“Is that needed?” Natatawang tanong ko at tumungo sa harap ng working table ko para iligpit ang mga gamit ko.

“Very. Paano ka magkaka-boyfriend kung nangungugat na iyang mga paa mo dito sa opisina mo? Hindi ka ba nag-aalala na baka sumara na iyang kepyas mo? I'm scared for you.”

“I don't have time for that, Rev.” I reasoned out. Pero alam ko naman sa sarili ko kung anong dahilan kung bakit hindi ako tumatanggap ng manliligaw. At kung sa pagsara lang ng pagkababae ko— impossible iyong mangyari dahil kay Troy.

“Ganiyan din ang sagot mo last year. Tsk! Tandaan mo, walang de Santis ang tumatandang dalaga at binata. Walang de Santis na nabe-behind sa listahan.”

I looked at her and smiled. “Right, sa de Santis maaaring wala pero paano—”

Mabilis na pinutol ni Reverie ang aking sasabihin. Lahat naman kasi sila ay ayaw akong pagbigyan na ungkatin ang sensitibong usapan na iyon.

“Bilisan mo na lang kaya riyan, Averie at mukhang kanina pa naghihintay sa basement iyong Kuya mo.”

Natigilan ako sa pagliligpit ng mga gamit ko dahil sa sinabi ni Reverie.

“K—kuya?” Shit!

“Oo, si Troy. I saw him at the basement at susunduin ka raw niya, e. Katapusan na talaga ng mundo. Himala na nagpaka-kuya na sa'yo ang ugok na iyon!”

Nagpapaka-kuya? I sigh discreetly.

Kung alam mo lang, Rev!