Inis na bumangon si Valeria mula sa kama. Ilang beses siyang palimbag-limbag sa higaan. Hirap siyang makatulog.
Siguro kailangan niya munang magmuni-muni. Iisipin niya kung ano ang mga hakbang na gagawin ngayong nandito na siya sa Pilipinas. While thinking all of it. She needs a fresh air too.
Pagkarating niya sa veranda ay nilibot pa niya ang paningin sa ibaba at laking gulat niya nang makita ang lalaki sa tabi ng pool. Nakaupo ito roon, habang nakatampisaw ang dalawang paa sa tubig.
"I thought he's sleeping already?" Napa-iling siya ng ulo nang makitang beer ang iniinom nito.
Mukhang malalim ang iniisip ng lalaking suplado dahil nakatingala pa ito sa langit. Kahit sa ganitong angulo, mariing nakatikom ang kanyang labi. Matangos ang kanyang ilong. Gumagalaw rin ang kanyang lalamunan sa tuwing iniinom nito ang beer.
He's really a good looking man. Kahit sa malayo, alam mo na talaga na may itsura siya.
Hindi alam ni Valeria kung bakit namalayan na lang niya ang sariling naglalakad papunta kay Luciano, at naupo na lang sa tabi nito.
"Mag-isa ka lang bang nakatira rito?" kuryusong tanong niya at kumuha ng isang bote ng beer sa case.
Mabilis siyang binaling ni Luciano, blangko pa rin ang ekspresyon. Uminom muna ito sa bote ng alak hanggang sa tumango ito nang marahan.
"I take manage on this place. Bigay ng magulang ko ang lugar na ito. Including this house."
Nagtagal ang tingin niya sa ilong nito, sa mata. Mabuti na lang at hindi ito nakatingin sa kanya kaya hindi siya nahuling nakatitig nang malalim. Sa nakikita niya, mukhang hindi naman ito malungkot na tao. Sadyang malalim lang talaga ang iniiisip nito kaya hirap siyang basahin kung ano ba ang tumatakbo sa isip nito ngayon.
"Paano mo pala nakilala si Attorney Herrera? Ang sabi niya sa akin kaibigan mo raw siya? Is it true?" pag-iiba niya sa usapan.
She thought he would deny it. But he simply nodded his head.
"We're friends."
Naghintay siya kung dudugtungan pa nito ang sasabihin o kung magkuwento ito kung paano nito nakilala si Attorney, pero iyon lang talaga.
"Eh, si Daddy bakit kilala mo siya?"
"He's one of our investors in our land. Bumili rin siya ng ektaryang lupa na pagmamay-ari ng magulang ko. Sa akin siya nagpatulong sa gagawin para palaguin ang malaking taniman. I've meet him for a couple of time."
Tumango-tango si Valeria.
Lumalalim ang gabi. Hindi nila namalayan na dumami na pala ang iniinom nilang beer.
Iba pala ang tama ng beer kapag nasobrahan. Dahil sa kalasingan kung ano-ano na lang ang nakuwento niya. Pati ang kabit ni Daddy at kung ilang taon siyang nawalay sa magulang niya. Hanggang sa magdalaga na. Nasabi rin niya ito sa kanya nang walang pag-alinlangan.
Nagsisi siya dahil hindi niya pinatawad si Daddy. Nagtanim siya ng sama ng loob hanggang sa lumaki na siya. Hindi man lang niya nakausap si Mommy at Daddy bago mawala ang mga ito sa mundo.
Muli niyang nilagok ang inumin. Umiikot na ang paningin niya. Hindi na niya mabilang kung pang-ilang beses siyang uminom habang nagsasalita. Tahimik naman ang katabi niya. For the whole time, he was silently listening. Hindi niya alam kung lasing na rin ba ito kagaya niya dahil wala itong imik. Hindi rin niya alam kung sa kanya ba ang atensyon nito.
Hanggang sa laking gulat niya na lang nang hinawakan nito ang kanyang balikat at tinapik. He comforted her with his warm arm. And it made her cry even more when he whispered into her ears.
“I don't know what you're going through. I don't know what to say.”
Hinimas nito ang kanyang braso, pinapakalma siya. Para siyang hiniheli sa boses nito.
He kept on tapping her shoulder. Para na siyang naka-akbay sa kanya. She let him caress her skin because she felt so relieved every time he touched her.
“You can lean your head. If you want,” mahinang sabi nito.
Sinandal niya ang ulo sa balikat nito. Sinunod ang utos nito. Hindi pa rin matigil ang luha niya sa pagbagsak.
Kinuha niya ang beer. Inubos ang laman ng bote. May gusto pa siyang sabihin at gusto niyang marinig ito nang maayos ng kaharap. Gusto rin niyang makita ang reaksyon nito. Pagka-angat ng mukha niya para tingnan ito, sakto namang yumuko rin ito para silipin ang mukha niya. Hindi inaasahan, agad nagkasalubong ang mga labi nila. She was literally shocked when she felt his hot lips touched into hers.
Pareho silang hindi maka-imik. Hanggang sa maramdaman na lang niya ang paghalik nito sa kanya nang marahan. Tinuloy ang sinimulan. Ginalaw nito ang pang-ibabang labi niya para s******n iyon. Kusa naman siyang nangapa nang gagawin.
Naramdaman niyang napunta sa batok niya ang kamay nitong nakatapik sa kanyang balikat. Pinailaliman nito ang halik. Naghalo ang amoy ng alak sa pagitan nila. Napahawak siya sa damit nito.
Tinugunan niya ito nang walang pag-alinlangan. Dala na rin siguro ng kalasingan kaya nadadala na silang pareho sa init ng naramdaman. There's something burning inside on them, and they couldn't help it.
"Shit!" He cursed frustratedly, dahil sumampa na siya sa kanyang kandungan. Hinalikan pa niya ito lalo. Para siyang uhaw sa halik ng lalaki. Binalikos niya ang braso sa batok nito. She may looked like a desperate woman but she can't stop herself.
Ilang sandali pa, iniwas nito ang labi sa kanya nang mas dinakma niya ang labi nito. Mapupungay na mata ang nakadirekta sa mukha niya nang magtagumpay itong ilayo ang labi sa kanya. Nagawa pa niyang habulin iyon ngunit kusa na itong umiwas.
"I want more of your kisses!" seryoso niyang sabi. Hiningal siya sa ginagawa niya. She can't believe she begged a kiss.
Nanlaki ang mga mata nito. Namumula ang kanyang mukha pababa sa leeg dahil sa kalasingan.
"We shouldn't do this. Lasing tayong dalawa, Valeria. Control yourself... Go back to where you seated."
Hinawakan nito ang bewang niya para hindi siya mahulog sa swimming pool sapagkat nasa likod niya ay tubig na.
"I'm gonna stay here on your lap. Hindi ba't ikaw ang unang humalik? Bakit kasalanan ko pa?" inosente niyang tanong. Tinawanan pa niya ito kahit ang totoo, nag-iinit na ang pakiramdam niya nang maramdaman niyang may bumubukol sa gitna ng kandungan nito.
"Matulog na tayo. Tumayo ka na," aniya sa malalim na boses. Mas humigpit ang kapit nito sa kanyang bewang.
Iniling niya ang ulo. Kumuha pa ulit siya ng bote ng alak sa tabi ngunit mabilis niya iyong inagaw.
"That's enough. We should sleep," strikto nitong saway.
Masamang tingin ang ginawad niya rito. Tumingin siya sa naka-angat nitong labi.
"Kung ayaw mong ipa-inom sa akin 'yan, mas mabuting labi mo na lang ang lantakan ko." Ngumisi siya nang nakakalasing, bago niya kinabig ang batok nito na ikatigil niya nang husto.
What had she done to herself?
Ang hirap naman tiisin ng lalaking 'to. Unang beses na makaramdam siya nang pagkahumaling sa isang lalaki. It supposed to be, she teased him but it turns out that they're going to sleep in the same bed tonight.
"Valeria, stop. You don't know me."
Mapupungay na mga mata ang sinalubong ng tingin ni Valeria. Dinilaan nito ang ibabang labi habang pinagmamasdan ang kanyang mga mata, pababa sa kanyang labi.
"Hindi mo rin naman ako kilala, Luciano. Maybe we can forget when I'm gone in your house. For now, let's enjoy what we started. Mukhang gusto mo rin?"
Napansin niyang may bahid ng iritasyon sa mga mata ni Luciano. Hindi niya agad mawari kung para saan iyon.
"You'll gonna leave tomorrow?" tanong ng lalaki, may galit sa tono ng boses nito, ngunit agad rin natakpan ng kawalang emosyon nang tumango siya.
"Aalis rin agad ako bukas at hindi na tayo magkikita ulit. Kaya bakit ka pa mababahala kung angkinin mo ako ngayong gabi? Tayo lang ang nakakaalam nito. Walang rason para tumigil tayo kung pareho naman nating gusto."
Umigting ang panga nito. Dumilim ang ekspresyon ng mukha at naging matigas ang mga tampok. Masyado na siyang naging mapusok sa harap nito, kusang ibinato ang sarili sa lalaki. Kahit anong pilit niyang tumigil, hindi kaya ng kanyang katawan.
Bago pa man ito makapagsalita, agad niyang hinalikan ang lalaki nang mariin. Mariin din siyang napahawak sa kanyang bewang dahil sa likot ng pagkaka-upo niya sa kandungan nito, dahilan para lalo pa siyang tigasan. Ramdam na ramdam niya ang matigas nitong pagkalalaki na bumabangga sa kanyang puwitan.
Naunang maglakad papasok ng elevator si Luciano. Ayaw pa ring bitiwan ang pulso ni Valeria, na para bang baka bigla siyang kumawala at tumakas.Paano naman siya makakatakas kung ganoon kalakas ang kapit nito? Isusumbong daw siya sa mag-inang Evah at Mariah tungkol sa pagsisinungaling niya kanina sa ginanap na gathering. Sino ba naman ang hindi manginginig sa gano'ng banta?Alam nilang pareho na hindi totoo ang sinasabing kasal!“Close ba talaga kayo ni Mariah para takutin mo ako nang ganito?” hindi naiwasang tanungin ni Valeria habang nasa loob ng elevator.Ilang beses siyang huminga nang malalim. Hindi niya maisip na madali siyang sumuko sa ganitong sitwasyon. Hindi siya sanay na sumama na lang basta sa isang lalaki, lalo na sa isang tulad ni Luciano. Gusto pa nitong mag-stay siya sa parehong Hotel kung saan ito nakatira?Kailangang ma-contact ni Valeria si Attorney Herrera. Kailangan niyang mailigtas ang sarili. Kahit pa sinasabi ng isip niya na wala siyang tiwala kay Luciano, hindi
"You’ll stay here. Hindi ka na babalik roon at mas lalong hindi ka makipagkikita sa Attorney Herrera nang hindi ko nalalaman."Masama ang tingin ni Valeria habang binabaling ang mukha kay Luciano sa tabi niya. Sumulyap ito sa kanya, kunot ang noo, bago pinabilis pa ang takbo ng kotse. Napahawak siya sa gilid ng upuan, dama ang kaba sa bawat saglit."What the hell! Stop the car, please! Baliw ka na!" sigaw niya, pilit nilalabanan ang takot sa bilis ng sasakyan. "Naririnig mo ba ang mga sinasabi mo?" Hindi niya mapigilan ang kaba lalo na’t may trauma pa siya sa mga ganitong sitwasyon. "Ayaw kitang makasama!""Keep quiet. I won’t let you escape this time. Sa hotel ka titira kung saan ako nananatili ngayon. Ako na ang bahala sa mga papeles para sa kasal natin. Wala kang ibang gagawin kundi maghintay at samahan ako hanggang sa ikasal tayo."Nanlaki ang mga mata ni Valeria. Hindi siya makapaniwala sa sinasabi nito. Gusto na lang niyang maiyak. Pakiramdam niya ay parang kinidnap siya. At ipa
"Saan mo ba ako dadalhin?" tanong ni Valeria, halatang inis.Sobrang bilis ng mga pangyayari. Nasa loob na siya ngayon ng kotse ni Luciano. Pagkatapos siyang sabihan na magpapakasal raw sila sa susunod na buwan, agad siyang pinilit na sumakay sa magarang sasakyan nito—mas mahal pa kaysa sa kotse niya."Just sit in there. Don't move and stop asking," malamig ang boses nito habang nagsalita.Napapailing si Valeria. Ang kapal talaga ng mukha ng lalaking ‘to. Siya pa ngayon ang may ganang mainis, kahit siya itong sapilitang isinama. Hindi man lang siya binigyan ng maayos na paliwanag."Yung kotse ko sa hotel? Naiwan ko 'yon. Kailangan ko iyong balikan," giit niya, pero nanatiling tahimik ang lalaki. Wala itong balak na ibalik siya roon. Halatang buo na ang desisyon nito.Patuloy lang ito sa pagmamaneho. Hindi man lang siya nilingon o pinansin. Mas lalo siyang nainis sa bawat segundo ng pananahimik nito. Wala man lang pakialam na halos manginig na siya sa kaba."Ano ba? Ibalik mo ako roon!
Gulat na napasinghap ang mag-inang Evah at Mariah sa ginawa ni Valeria. Mula sa gilid ng ng kanyang mga mata ay kitang-kita niya kung paano unti-unti manginig sa gigil si Mariah. Kinuyom pa nito ang palad, kulang na lang ay hampasin ang lamesa para lang maputol ang halik na ginagawa ni Valeria kay Luciano.Ang iba namang naroon ay nagpalakpakan, tila natuwa sa inasta ni Valeria.Ilang minuto ring magkalapat ang mga labi nila ni Luciano, at kung ibubuka ni Luciano ang bibig ay tiyak na makakapasok ang dila ni Valeria roon sa loob. Nang sa tingin niya ay sapat na ang ginawa niya para mainis ang kanyang madrasta at stepsister ay doon siya nagpasya na tapusin ang halik na iyon.Malambing niyang pinunasan niya ang labi ni Luciano na nagkapahid ng lipstick mula sa kanya. Pagkatapos ay binalingan niya ang mag-ina nang may halong pang-aasar sa titig."Magpapadala ako ng invitation sa bahay. Huwag kayong mawawala sa kasal namin. Excuse us. We need to go," aniya saka tumalikod.Matagumpay siyan
Napaupo na lang sa kama si Valeria nang mabasa ang text ni Attorney Herrera. Magdadalawang linggo na simula noong may nangyari sa kanila ni Luciano. Kinabukasan ng umaga ay umalis na rin siya sa bahay nito. Pero kaagad naman siyang sinundan ni Luciano rito sa Manila.Kinukulit nito si Attorney Herrera para malaman kung nasaan siya. Hindi niya alam kung anong kailangan nito sa kanya, pero ayaw na niya ito harapin pa. One night stand lang ang nangyari sa kanila. Pero hanggang kailan niya ba pagtataguan ang lalaking nakakuha ng virginity niya.Tinawagan niya si Attorney Herrera. Agad namang nagri-ring ang kabilang linya. Tahip-tahip ang kaba habang naghihintay sa pagsagot nito. Sana lang talaga hindi na nito kasama si Luciano oras na magkita sila."Attorney!""Valeria, something's wrong?" Himig sa boses nito ang pagkagulat."Nasaan ka ngayon? Gusto kong makipagkita sa'yo. I have some suggestions para mapaalis sa mansyon ang kabet at anak sa labas ni Daddy!" mabagsik niyang sabi. Naiinis s
Inis na bumangon si Valeria mula sa kama. Ilang beses siyang palimbag-limbag sa higaan. Hirap siyang makatulog.Siguro kailangan niya munang magmuni-muni. Iisipin niya kung ano ang mga hakbang na gagawin ngayong nandito na siya sa Pilipinas. While thinking all of it. She needs a fresh air too.Pagkarating niya sa veranda ay nilibot pa niya ang paningin sa ibaba at laking gulat niya nang makita ang lalaki sa tabi ng pool. Nakaupo ito roon, habang nakatampisaw ang dalawang paa sa tubig."I thought he's sleeping already?" Napa-iling siya ng ulo nang makitang beer ang iniinom nito.Mukhang malalim ang iniisip ng lalaking suplado dahil nakatingala pa ito sa langit. Kahit sa ganitong angulo, mariing nakatikom ang kanyang labi. Matangos ang kanyang ilong. Gumagalaw rin ang kanyang lalamunan sa tuwing iniinom nito ang beer.He's really a good looking man. Kahit sa malayo, alam mo na talaga na may itsura siya.Hindi alam ni Valeria kung bakit namalayan na lang niya ang sariling naglalakad papu