Married to Mr. Sarmiento

"Do you have a reservation, ma'am?" I looked at the waiter who welcomed me when I entered the restaurant. Inikot ko muna ang tingin ko sa buong lugar at nang makitang busy ang mga tao sa kanilang ginagawa, ay ibinaba ko ang suot kong sunglasses para makita niya ang mukha ko.Gumuhit ang pagkagulat sa kaniyang mukha nang makita ang hitsura ko pero kalaunan din ay bumalik ito sa normal niyang hitsura at tumango sa akin."This way, ma'am," he said then lead the way.Isinuot ko muli ang sunglasses ko at nginitian siya. Hindi ko mapigilang iikot ang aking paningin sa restaurant habang sinusundan ang waiter.The restaurant is so fancy in looking, it is lavishly decorated that highlights the ambiance of the place. The wall color is brown with a touch of deep red, has a candlelight everywhere, uses the real linen tablecloth and napkins, expensive plates and glass, the aroma of it's place is lingering to my nose and when you enter the place, the classical music will welcome you and the low lig

"GAGO KA BA?" I was fuming mad, well not exactly. But how dare he dragged me out of that place like I'm a dog! Seriously, where's the respect of that?I'm not yet done talking to Mr. Sanchez yet he dragged me out there and put me in his car. I don't know where he taking me to, I will not believe him because we don't know each other in the first place! We're not close enough and we do not have any relationship like what he's saying!"Where are you taking me to? Tell me, so that I'm aware!" I hissed but he didn't say anything. Napapikit ako ng mariin at huminga nang malalim para ikalma ang sarili.Bwiset na lalaking 'to! Kanina niya pa ako iniinis at hindi na ako natutuwa sa mga pinagsasabi at pinaggagawa niya! Anong karapatan niya para sabihing I'm his wife? What is his right to announce that without my permission? I am no one's wife until I get married to the person I love!Alam ko naman na magiging asawa ko siya pero hindi pa ngayon diba? Hindi pa nga gumagawa o nagsasabi sa akin si

"Water?"Napatingin ako sa tubig na nasa harapan ko na nasa kamay ni Sarmiento. Kanina pa ako tulala sa labas mula nang dito niya ako dinala, sa 1st floor ng building kung saan may hindi kalakihan na resto."Uhm, I'll just put it here," sabi niya nang hindi ako sumagot at nilapag ang tubig sa lamesa saka umupo sa may bandang harapan ko.Mahabang katahimikan ang namayani sa pagitan naming dalawa at walang nagkukusang magsalita. Nilingon ko siya at napansin ang palinga-linga sa paligid, tulad ng ginagawa niya noong nasa set kami.Don't tell me he's also uncomfortable here? Ano bang klaseng lugar ang gusto niya na ikatatahimik niya?"You're uncomfortable," ani ko na ikinatingin niya sa akin. Napa-iwas siya ng tingin nang magkasalubong ang mata namin saka yumuko at muling ibinalik ang tingin sa mata ko."I'm not. I'm just bothered about your silence," he answered. Walang gana ko siyang tiningnan at inabot ang tubig na nasa lamesa, napa-ayos naman siya ng upo dahil doon."Why? You were thi