Hello my dear readers. I just want to say thank you para sa lahat na umabot sa chapter na to. Thank you sa pagsubaybay sa story nila Trevor at Maggie pero 'di pa ito Ang wakas. Nasa middle pa lang Tayo. Gusto ko lang sana iannounce na ang "Marriage by Mistake" ay magkakaroon na ng bagong title at magiging "Married to the Wrong Dickinson" na ito simula sa araw na to. Hoping na patuloy pa Rin Ang inyong suporta. Happy Reading!
"MA! GIGI! Nandito na po ako!"Pagkapasok niya ng hospital room ng mama niya ay agad niyang hinanap ang ina at ang kapatid. Pagkalapag niya ng mga gamit sa couch ay siyang pagkalabas ng mga ito sa banyo."Bitawan mo nga ako, Gigi. Sabi nang kaya ko na maglakad e!" reklamo ng mama niya sa kapatid habang pilit na kinukuha ang braso sa pagkakahawak nito."H'wag na matigas ang ulo, Ma. Paano kung madulas ka? E'di mababago—" Napatigil sa pagsasalita si Gigi nang bumaling ito sa kaniya.Namimilog ang mata at nakabukas ang bibig nito habang nakapaskil ang paningin nito sa kinalalagyan ng bouquet. Agad naman niyang nilapitan mga ito ng mapansin na parang mawawalan na ng balanse ang kanilang ina dahil biglang napabitaw 'yong kapatid niya sa braso nito."Ano ka ba, Gigi! Muntik nang matumba si Mama. Paano kung nabagok siya?""Umayos nga kayong dalawa. Nakakainis na 'tong pag-aalala niyo sa akin," reklamo ng ina sa kanilang dalawa. "Maggie. Kanino galing 'yon?" tanong nito, tinutukoy ang bouquet
Every woman's wish is to be married to someone who can give the world to her. Even a simple wedding can become the greatest one. Especially if the one you will see at the altar is who you want to spend the rest of your life with. Para kay Maggie ay siya na ang pinakamaswerteng babae kapag nangyari iyon.Mula pagkabata niya ay pinangarap na niyang maikasal sa lalaking ipaparamdam sa kaniya na sobrang mahal siya. Kagaya nang palaging nakikita niya sa mukha ng kaniyang mga magulang. At sa pagkakataong ito, ramdam niya ang pagmamahal na 'yon sa mga asul na mata ng lalaking kaharap niya ngayon.At that moment, she let this man grant her greatest wish."I, Trevor Dickinson, take you as my lawfully wedded wife. To have and to hold from this day forward, for better, for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, 'til death do us part." He slowly slid the ring on her ring finger. Mar
BUHAGHAG ang buhok at umaalingasaw ang amoy ng alak habang mistulang mga takas na hayop silang nagkakasiyahang magkakaibigan sa loob ng private room ng Club Haven. Isang lagukan lamang niya na ininom ang isang shot ng tequila sa harap niya."Maggie, hinay-hinay lang. Halos ikaw na umubos ng alak natin dito. Baka wala pang quarter to ten, deds ka na," pigil sa kaniya ng bestfriend niyang si Hannah.Namumungay ang matang dinuro niya ito. "H-Hayaan niyo na… ako. Kahit sa gabing ito man lang makalimot muna ako." Kinuha niya ang natitirang bote ng tequila at doon na mismo uminom. Huli na para pigilan siya ng mga kaibigan niya.Bago sila lumipad papunta sa Vegas at mapadpad sa Club Haven para sa kaniyang bachelorette ay may ginawa siyang desisyon na talagang pagsisisihan niya at ngayon ay pinagluluksaan na niya. She has to give up her career as a fashion designer for her wedding with her long-time boyfriend, Charles Dic
HE CAN'T erase the smile that plastered on his lips while watching his wife leaving the room. 'His wife'. Feels like symphony playing on his head when he think that he's already married. He didn't expect that kind of wedding but somehow he is glad that he already tied the knot. All he have to do is to woe her. Like what he did before.Tumayo na siya para magbihis. Agad niyang ibinulsa ang underwear nito na sinadya niyang huwag ibigay. He didn't think that she will leave without her undies. Desperado talaga itong kalimutan siya pati na rin ang nangyari kagabi.He grabbed his phone to call his friend. After three rings, he answered his call. "Hey, bud! How was it?" he asked as he picked up her wedding ring to stare at it."All done, man! Ako pa ba? I registered your marriage in the Philippines. Siguradong wala na siyang kawala ngayon," sagot nito sa kabilang linya."Buti naman. Iisa na lang ang p
TAMA 'di ba... Asawa ko?'That phrase echoed in her head. Parang tinakasan siya ng kanyang kaluluwa dahil sa narinig niyang sinabi niyo. The whole church filled noise from the guest. Wala siyang pakialam kung ano na iniisip nilang lahat. Ang inaalala niya ay si Charles. He just went silent while throwing Trevor a deadly glare."H-hon...let me explain—" Akmang hahawakan niya uli ang kamay ng nobyo nang bigla nito iniwas."So totoo 'yong sinabi niya?" tanong nito sa kanya na pilit pinipigilan ang galit nito.She can't say a word. Her tears started to fall while slowly nodded her head. Nanginginig ang buong katawan niya habang pinagmamasdan na bumago ang ekspresiyon ng mukha nito. Nagkaroon ng ingay ang hikbi niya nang galit na naglakad palabas ng simbahan si Charles.He was really mad at her. Inaasahan na niya na gano'n ang maging reaksiyon niya kapag nalama
ISANG malakas na ingay ang umalingawngaw sa loob ng sala. Hindi mapakaling pabalik-balik siya sa paglalakad habang malalim ang iniisip. Padabog na lumapit sa kaniya si Hannah na kanina pa nahihilo sa kakapanood sa kaniya."Kapag hindi ka pa kumalma diyan, ikaw na ang itatapon ko. Pati inosenteng cellphone nadadamay," pagbabanta nito sa kaniya.Napatingin siya sa nakakalat na parte ng cellphone niya sa sahig. She irritatedly messed her hair because of frustration. It almost an hour since she heard from Mrs. Dickinson that Charles has been missing. Pagkabalik niya sa condo ni Daphne ay ilang ulit niyang tinawagan ang number ni Charles pero tanging operator lang ang sumasagot sa kaniya. She ended up throwing her phone in the ninth times she's trying to call but she couldn't contact him.A lone tears escape from her eyes. "Parang mababaliw... na ako. Nawawala ngayon si Charles ko siya makontak... Kasalanan ko k
HE LEANED on his swivel chair after he was done signing the last document in his table. Minasahe niya ang kaniyang balikat dahil nakaramdam na siya ng pangangalay sa ilang oras siyang nakatutok sa harap ng computer laptop niya at sa mga dokumentong nangangailangan ng perma niya."Gladys, I already done signing all the documents here. Kindly cancel all my appointments this afternoon," utos niya sa kaniyang sekretarya."Right away, Sir Trevor," tugon nito sa kaniya bago lumabas ng kaniyang opisina.He closed his eyes to take a little nape. Lately, he could only take an hour of sleep because he has a lot of things to do and all of it can't wait. Dumagdag pa doon ang kumakalat na balita tungkol sa pagtigil niya sa kasal ng kapatid niya. Umabot na ito sa iba't ibang parte ng bansa at naaapektuhan na ang kanilang negosyo.He was expecting this to happpened. He can stop the spreading of the news if he want.
ATE, baba ka na raw sabi ni mama," tawag sa kaniya ng kapatid mula sa labas ng kwarto niya.Hindi niya ito pinansin at nagtulog-tulugan. Wala siyang balak na bumaba ng sariling kwarto o bumangon man lang. Wala siyang balak na gawin o gagawin ngayong araw.'Wala...wala...wala.'Nagtalukbong siya ng kaniyang kumot at pinilit ang sarili na matulog. Isang gabi na naman kasi siyang hindi nakatulog. Halos hindi na siya makilala ng pamilya niya pagkauwi niya pagkagaling sa mansiyon ng mga Dickinson.She can't still accept that she have no choice but to agree to their decision that she have to be their son's wife. Hindi niya maaatim na maging asawa nito na sa katunayan ay dapat isang mabutihing asawa kay Charles ngayon. Hindi niya maaatim na makasama sa iisang lugar, makatabi, makausap ang Trevor na 'yon.Suddenly a vision of her and Trevor hugging and kissing her senselessly in their ga