Kitang kita ng dalawang mata ni Manuel kung paano mag-usap si Alexis at si Alvin sa parking space. Nagtataka nya itong tinignan at sigurado syang si Alexis ang babaeng nakikipag-usap. Pamilyar din sa kaniya ang sasakyan na nakaparada. Ito ang unang regalong natanggap ni Alexis sa daddy nya at kasama nya nang bilhin ito.
"Dude, di ba yun yung future wife mo?" tanong ng isa sa mga kaibigan ni Manuel. "Sino yung kasama nya?"
Mayroong get together ang mga kasamahan nya sa basketball noong highschool kaya napadpad dito si Manuel. Pinili nila ang lugar dahil madalaas na sila kuamin dito noon pa man. Hindi naman nya akalain na narito si Alexis.
"Hindi," pagsisinungaling ni Manuel sa kaibigan. "Never pupunta rito 'yon. Maarte 'yon sa pagkain, ayaw sa mga mura. Baka kamukha nya lang."
Ganoon lang kasimple ang sinabi nya at para bang mga aso na agad naniwala ang mga kasama nya. Ganito maniwala ang mga kaibigan at mga tao sa paligid nya.
Humarap si Manuel sa mga kasama nya. "Mauna na kayo. May kukuhanin lang ako sa sasakyan," paalam nya. "Nakalimutan ko yung wallet ko sa loob ng sasakyan."
Sa pagpasok ng mga kasama sa loob ng restaurant ay agad na inilabas ni Manuel ang kaniyang cellphone. Tinipa nya kaagad ang numero ni Bruno at tinawagan ito.
Wala pang ilang minuto ay sumagot din naman si Bruno, na halatang kumakain pa lang.
"Yes, bro?" bungad ni Bruno. "Napatawag ka?"
Alam ni Bruno na mali ang ginawa ni Manuel kay Alexis. Pero kailangan nyang timbangin ang lahat ng bagay at gawing neutral para sa ikabubuti ng dalawang kaibigan. Kampi sya kay Alexis ngunit hindi naman nya basta basta tatablahin si Manuel kaya gagawin nya ang lahat para makatulong sa dalawa.
"May nababalitaan ka bang kinikita ni Alexis?" walang paligoy na tanong nya.
Ang inis at galit ay muling namumuo sa isipan ni Manuel. Kaya pala ganoon na lamang ito magalit sa kaniya na tila ba hindi nahumaling sa kaniya si Alexis noon, may kinikita pa lang ibang lalaki.
"Huh?" nagtatakang tanong ni Bruno. "Anong ibig mong sabihin na kinikita?"
Tila ba naguguluhan si Bruno sa tanong na iyon ni Manuel. Hindi nya magets.
"Nakita ko syang may kasamang lalaki ngayon lang," agad na sagot ni Manuel. "Kaya pala ginagabi ng uwi at hindi ako kinakausap ng matino."
"Ano ka ba?" natatawang tanong ni Bruno. "Masyadong busy si Alexis simula nung masaktan mo. Late na nga nagigising minsan, busy pa yon sa bakery shop nya dahil sa new product. Paano nya pa masisingit na kumita ng ibang lalaki?"
Napatiim bagang si Manuel. Akala nya ay pinagtatakpan ni Bruno si Alexis. Nilingon ni Manuel ang parking space kung saan nakatayo kanina si Alexis at ang lalaki. Ngunit wala na ito roon. Wala na rin ang sasakyan.
Pinatayan ni Manuel si Bruno ng tawag at pumasok sa loob ng restaurant. Galit na naman ito at gusto na namang pumunta sa bahay ni Alexis para komprontahin ito.
"Kaya pala malakas ang loob mo," bulong nya sa sarili.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Rinig sa labas ang mga tawanan sa loob ng resort na nirentahan ng mga magulang ni Manuel. Mababakasan ng saya ang loob kung saan kasalukuyang kumakain ang mga kaibigan nya kasama na ang mga magulang ni Joy, Bruno, at Alexis.
"I'm really really excited na talaga," ani ng mommy ni Manuel. "Can't wait to see my son and my daughter in law!"
"Nako, sigurado akong gwapo at magaganda ang mga magiging apo ko," dagdag ng daddy ni Manuel.
Natuwa ang lahat at sumang-ayon maliban sa mga magulang ni Joy. Alam kasi nila ang nangyari nitong mga nakaraang araw. Naikwento sa kanila ni Joy kung paano sampalin ni Manuel ang magiging asawa nito.
Gustuhin man nilang sabihin sa mga kasama ngayon kung anong nangyari ay wala naman silang karapatan. Nanahimik na lamang sila at pinagpatuloy ang pakikinig.
"Kami rin, hindi na kami makapaghintay," sabi ng daddy ni Alexis. "Pangarap ito ni Alexis. Na maikasal sa crush nya."
"Sigurado akong hindi sya bibiguin ni Manuel," segunda ng mommy ni Manuel. "I'm sure magiging princess sya sa pagtrato ni Manuel sa kaniya."
Eksaktong umiinom ng tubig ang mommy ni Joy nang marinig ang mga litanya na 'yon. Nasamid tuloy sya sa mga narinig dahilan para makakuha sya ng mga atensyon.
"Sorry, nabigla ako sa lamig ng water," dahilan nya para mawala ang atensyon na nakuha.
"Nakapili na ba ng gown si Alexis?" tanong ng daddy ni Manuel sa mommy ni Alexis. "Hindi kasi ako mabigyan ng update ng anak ko. Mukhang nagreready yung dalawa ng surprise."
Natawa ng mahina ang daddy ni Joy. "Mukha nga," komento nya. "Mukhang malaking surprise."
Nagpatuloy lamang ang kwentuhan at kamustahan sa loob ng resort. Matapos nilang gawing topic ang tungkol sa kasal nila Alexis at Manuel ay kung saan saan na sila napadpad.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Kakatapos lang maghilamos ni Alexis at kasalukuyang naglalagay ng kaniyang skin care nang tumunog ang kaniyang cellphone.
Tumayo sya at nagtungo sa maliit na drawer katabi ng kaniyang kama. Sinagot nya ang tawag nang makitang si Bruno ang tumatawag.
"Wow, wag mong sabihin na itutuloy natin yung shopping?" bungad ni Alexis nang sagutin ang tawag.
Natawa si Bruno sa kabilang linya. “Sira,” sagot nito. “May itatanong lang ako kaya ako napatawag.”
“Mukhang importante yan,” agad na sabi ni Alexis. “Ano namang tanong ‘yan?”
Nagdalawang isip pa si Bruno kung tama ba ang naging desisyon nya. Hindi sya sigurado kung ok lang bang itanong pero gusto lang nyang malaman kung anong totoo.
“Tumawag kasi sa akin si Manuel kanina,” panimula ni Bruno.
Doon pa lang ay halos dapuan na ng kaba si Alexis. Mukhang may ideya na sya sa itatanong ni Bruno sa kaniya.
“Nakita ka raw nya na may kasamang lalaki kanina,” dagdag ni Bruno. “Umalis ka pa ba kanina after natin kumain?”
Sa pagkakataon na ito ay napakagat sa labi si Alexis. Ngayon lang sya magsisinungaling dahil hindi pa totally buo ang loob nya kay Bruno dahil close sila nito ni Manuel.
Sigurado kasi sya na kapag nakarating kay Manuel ito ay mapapahamak si Alvin. At ayaw naman nyang mandamay ng ibang tao nang dahil lang sa problema nila.
“Na sa bahay na ako after nung kanina,” sagot ni Alexis. “Dito na ako nagdinner kasi gusto ko na rin magpahinga.”
Napatango sa kabilang linya si Bruno. “Ayan nga rin ang sinabi ko sa kaniya. Na masyado kang busy para makalimot kaya wala na rin time sa ganon. Ewan ko ba don, ni hindi man lang mag-effort para magkaayos kayo.”
“Hindi na maaayos pa ‘to, Bruno,” ani Alexis sa kaniya. “Simula nang pagbuhatan nya ako ng kamay ay tinapos na nya ang relasyon namin. Tanggap ko pa sana na itinatabi nya ang mga gamit ng ex nya. Pero yung sampal? Habang buhay kong dadalhin ‘yon.”
Gabi na at tila ba nawala bigla ang antok na naramdaman ni Alexis dahil sa tanong ni Bruno. Mukhang kahit na anong tago ang ginawa nya kanina ay nahuli pa rin siya ni Manuel. Talagang wala syang kawala sa dating nobyo.“Nadamay ko pa tuloy si Alvin,” bulong nya sa kaniyang sarili. Hindi nya gustong madamay ito. Dahil bukod sa wala naman itong ginawang mali ay hindi naman ito kasali at walang alam sa relasyon nila noon.Umukit ang kuryosidad sa isipan ni Alexis nang muling dumapo ang hindi kapani paniwalang rebelasyon ni Alvin. Gusto nya tuloy malaman ang eksaktong edad ni Alvin. Gusto nya itong itanong kanina ngunit nahihiya sya.Hindi kasi halata sa edad nito na isa na syang ganap na dean. Bukod kasi sa mukha syang bata ay tila ba kakagraduate lamang nya ng kolehiyo. Kaya grabe na lang ang gulat nya nang malaman na dean na ito.Kinuha ni Alexis ang kaniyang laptop. Humiga sya sa kama at binuksan ito. Nagtungo sya agad sa website ng Philippines Polytechnic College. Hinanap nya ang p
Nang ibaba ng daddy ni Alexis ang tawag ay agad syang inulan ng tanong ni Joy. Mababakasan mo sa kaniya ang pag-alala. Kinakabahan sya na baka kung ano na ang nangyari sa tawag. "Hinanap na ni tito si Manuel?" agad na tanong ni Joy. "Shet, kinakabahan ako!" Tumango si Joy bilang sagot. Hindi nya pa rin maiwasang kabahan kahit na nakapatay na ang tawag. Ito ang ayaw nyang pakiramdam sa lahat. Saan nya ngayon hahagilapin ang tapang para harapin si Manuel. Ayaw na nya itong makita. Kailangan nyang magmadali para makapunta sa bahay ng parents nya para sabihin na wala ito. Kasi kung mahuhuli sya ay baka tawagan pa ng daddy nya si Manuel at makita nya pa ito ng wala sa oras. "Kailangan ko ng pumunta ngayon sa bahay," ani Alexis kay Joy. "Baka mamaya pumunta pa si Manuel, uunahan ko na sila Mommy at Daddy." Agad namang tumango si Joy. "Mag-iingat ka, ah," sagot niya. "Magchat ka agad or message kung anong nangyari para masundo kita agad or mapuntahan." Kakarating lang ni Alexis sa baker
“Hindi ko akalain na sasaktan nya ang anak natin,” malungkot na saad ng mommy ni Alexis habang pumapatak ang luha sa mata. “Ni hindi ko nasaktan si Alexis mula noong bata sya, anong karapatan nyang saktan ang anak ko?”Pinakalma ng daddy ni Alexis ang asawa nya. Kahit na sya ay nanggagalaiti rin sa galit ngunit mas kailangan nyang kumalma para sa asawa at sa anak. Mahal nila si Alexis at hindi sila papayag na saktan ng kahit na sino ang anak nila.“Hindi siguro sinabi sa atin ni Alexis dahil ayaw nya tayong mag-alala,” ani daddy Alexis. “Hayaan mo tatanungin ko si Alexis at kakausapin ko muna si Joy na samahan si Alexis.”Kinuha nya ang cellphone sa sala at agad na tinawagan ang kaibigan ng kaniyang anak. Nang sumagot ito ay agad nya itong tinanong.“Joy, pwede ka bang makausap ngayon?” Hindi na nagtaka si Joy sa kabilang linya nang makatanggap ng tawag mula sa daddy ni Alexis. Inaasahan na nya ito lalo na at ngayon sinabi ni Alexis ang mga nangyari noong mga nakaraang araw. Mukhang
Sabay na pumasok ang dalawa sa loob ng bahay ni Alexis. Mabuti na lamang at nakapaglinis ng bahay si Alexis at hindi makalat ang loob.“Nandoon ang kusina,” turo ni Alexis. “May mga karne at gulay sa fridge. Ikaw na bahala kung anong lulutuin.” Tumango si Alvin bilang sagot. Nilibot lamang nya ng ilang minuto ang paningin sa kabuuan ng kusina at nang muling tumingin kay Alexis ay nakahiga na ito sa sofa at mukhang natutulog na.Napangiti na lamang sya at napailing. Mukhang napagod ito kakaiyak.Tumunog ang cellphone ni Alvin sa kaniyang bulsa. Kinuha nya iyon at sinagot. Nagtungo sya sa kusina.Isang boses ng lalaki ang agad na bumungad sa kaniya. “Alvin Dela Cruz, na saan ka? Sabi mo maglulunch tayo ngayon? San ka na naman nagpunta? Tara—.”Hindi na natapos pa ng lalaki ang sasabihin dahil pinutol na sya ni Alvin. “May gagawin pa ako. Kumain ka na muna mag-isa. Nakapark yung sasakyan ko sa campus. Gamitin mo muna, after lunch pick me up.”“Palautos ka na—.”Hindi na naman nuling pin
Nagtatakang tinignan ni Alexis ang dalawang kaibigan. Kung makatingin kasi ito sa kaniya ay para bang may krimen syang nagawa o batas na nalabag. “Sinong kasabay mong kumain?” muling tanong nila sa kaniya.“Nang umalis ako sa bahay nila mommy, nakasalubong ako ni Alvin. Hinatid nya ako tapos pinagluto ako. Iyon lang.”Simple lamang ang sagot ni Alexis pero ang kunot na noo ng kaniyang dalawang kaibigan ay hindi na nawala. Nagtataka sila at inulan nila ng tanong si Alexis.“Sino si Alvin?” pangunguna ni Bruno.“Bakit ka nya hinatid?”“At bakit ipinagluto ka pa nya?”Nakangusong tumingin si Alexis kay Joy. “Sya yung nagsauli ng susi. Yung kinuwento ko sayo last time sa shop.”Napatango si Joy nang maalala ang kinuwento sa kaniya ni Alexis sa shop. Hinawakan nya ang kaniyang baba at tila nag-isip nang maitatanong sa kaniyang kaibigan. Naglakad sya ng kaunti at muling humarap kay Alexis.“Nanliligaw ba sya sayo?” diretso nyang tanong na ikinagulat ni Alexis. “Oo o hindi lang ang sagot.”
Hindi makatulog si Alvin kahit na anong pikit ang gawin nya. Nagawa na nya ang lahat ng pwesto sa kaniyang malambot na kama ngunit hindi pa rin sya dinadalaw ng antok. Uminom na rin sya ng gatas ngunit wala pa rin epekto sa kaniya.Hindi mawala sa isip nya ang nangyari ngayong araw. Hindi nya tuloy maiwasang maalala ang mga pagtatagpo nilang dalawa ni Alexis.Pumunta sya sa office ng kaibigan noon, nabangga sya ni Alexis at nahulog nito ang susi. Doon nya ito unang nakita na umiiyak. Hinintay nya ito doon at hindi sya nagkamali nang bumalik ito. Maga pa ang mata at halatang galing sa pag-iyak. Hindi pa doon natapos ang pagtatagpo nila. Nakita nya ito sa bakery shop na nakita lang nya nitong mga nakaraang araw. Hindi nya akalain na si Alexis ang may-ari ng shop na 'yon. Hindi lang isa, kung hindi tatlong beses nyang nakita si Alexis na umiiyak. Natawa tuloy sya nang mahina. "Paano pala kung pumayag ako sa sinabi nya kanina?" bulong nya sa sarili. Tinutukoy niya ay yung pagtatanong
Nang pumasok sila Alexis at Alvin sa loob ay agad na nagpunta si Alexis sa kwarto nya para bigyan si Alvin ng tuwalya.“Maligo ka na muna,” sabi niya. “Hahanapan kita ng damit. Sana may mahanap ako kaagad.”Nang makuha ang tuwalya ay nagtungo na si Alvin sa banyo para maligo. Si Alexis naman ay nagtungo sa kwarto nya para humanap ng damit na maisusuot ni Alvin.Nagdadalawang isip pa sya ng makita ang dalawang pares ng pajama na binili nya para kay Manuel. Ireregalo sana nya ito ngunit nangyari na ang dapat mangyari. Ang problema na lang ngayon ni Alexis ay ang underwear na susuotin ni Alvin. Lumabas sya ng kwarto bitbit ang pajama na ipapasuot nya kay Alvin bilang pamalit.“Alvin?” tawag nya. “May dryer dyan, patuyuin mo na kaagad yung tshirt and jogging pants mo. Sorry wala akong makitang underwear para sayo.”Nahiya pa ng kaunti si Alexis matapos sabihin iyon. “Thank you, ok lang. Hindi naman nabasa yung underwear ko. Sinalang ko na rin sa dryer yung tshirt and pants.”Napayakap sa
Tila ba naging yelo sa kinauupuan si Alexis nang marinig ang mga sinabi ni Alvin sa kaniya. May kung anong saya syang naramdaman sa puso at hindi nya alam kung ano at saan galing ‘yon.Nakailang kurap sya bago makabalik sa wisyo. Kinuha nya ang baso sa gilid at ininom iyon. Pinakalma nya ang sarili at huminga ng malalim. Tinignan nya si Alvin at mukhang hindi nga ito nagbibiro. Malamig ang panahon dahil sa malakas na ulan pero tila ba nag-iinit ang kaniyang mukha at kitang kita ni Alvin ang namumula nyang tainga.“H -huh?” pag-ulit ni Alexis sa mga sinabi ni Alvin sa kaniya. “Ano bang sinasabi mo dyan. Ang aga mo naman magbiro.”Napangisi si Alvin sa mga nakikitang reaksyon ni Alexis. Natutuwa sya dahil kahit papaano ay nagagawa nya itong pakiligin. Sa kaniyang isipan ay maaaring may chance sya. It’s now or never.“Seryoso ako,” sagot ni Alvin sa kaniya. “I think I like you, Alexis. Hindi ko alam kung kaialn nagsimula pero iyon ang totoo. And sorry kasi nagsinungaling ako sayo kanina.