Share

Melancholic Wife
Melancholic Wife
Author: Glad Fortalejo

Foreword

“Huwag po, Daddy! Maawa ka naman po sa akin! Huwag naman po sana ganito! Hindi ko pa gustong mag-asawa! Wala pa ito sa bokabularyo ko,” iyak ko habang nasa magkabilang-balikat ko ang mga kamay ng mga guwardiya ng lalaking lubos kong kinamumuhian. “Masyado pa akong bata para mag-asawa! Hindi ko k-kaya ang mga responsibilidad, D-Daddy!” nauutal kong wika habang patuloy na pumipiglas.

Balewala lamang sa dalawang lalaki ang aking pagpiglas. Ang lalakas nila. Kahit isang kamay lang ng isa sa kanila ay alam kong kaya niya akong pigilan.

“Bata ka man o matanda na, it does not make sense! Mag-aasawa ka dahil ito ang nararapat! You should marry that man, Jenissa!”

“Para saan?” Nakita kong nanigas ang mga panga ni Daddy noong sinambit ko ang tanong na iyon.

Hindi pa ako handa pasukin ang mundo ng pag-aasawa. Subalit ito ang dapat, ito ang kailangan at ito ang kabayaran sa malaking halagang natalo ni Daddy sa casino.

“This is for everybody's welfare! For your-”

“Liar! This is for your own good! This is for the amount you must pay because of gambling! Ginawa mo akong kabayaran sa utang mo! Hindi mo man lang inisip kung gusto ko o hindi! You are so selfish!” Hindi ko makontrol ang sarili ko kaya'y nasigawan ko na ang Daddy ko. Which I know he deserve.

Mabilis na humakbang papalapit sa akin si Daddy. Napapikit na lamang ako nang makita paano pinalipad ni Daddy ang palad niya sa ere. Maya't maya'y umanghang at tila ba kumapal ang ang aking pisngi dahil sa malakas na sampal ni Daddy.

“I fed you! I clothed you! Gagawin ko ang gusto kong gawin with or without your consent! Anak lang kita... At panahon na para singilin kita. Pakasalan mo ang anak ni Henry,” gigil na sabi ni Daddy.

Tumulo ang mga luha ko habang dinamdam ang masakit na salitang sinabi ni Daddy.

All this time, akala ko ay binuhay niya ako dahil mahal niya ako. Nagkamali ako. Binuhay, pinakain at binihisan niya pala ako para gawing pambayad sa utang niya kay Henry Bennett, isang Australianong nakalaban niya sa sugal.

“D-Daddy n-naman." Ito ang mga salitang tanging lumabas sa aking bibig.

“Dalhin niyo na iyan kay Henry para maipakasal na siya sa anak niya," anang Daddy bago ako tinalikuran. “Gawin na nila ang gusto nila, ang importante ay bayad na ako sa kaniya at tigilan niya na ako sa kakasingil niya! Nalilintik na ako!”

“I'm your daughter, D-Daddy. D-Don't just give me like I'm just a puppy. D-Daddy, p-please!” hikbi ko subalit parang wala lamang kay Daddy ang lahat.

Malabo man ang aking mata dahil sa mga luha na nakaharang sa ilalim ng mga talukap nito ay malinaw pa rin sa aking damdamin ang sakit na malamang tinalikuran ako ng Daddy ko ng basta-basta. Parang pinunit na papel ang puso ko.

Nanghina ako at tuluyang bumigay ang aking katawan. Tulo lang ng tulo ang mga luha ko habang sumasabay sa ayon ang katawan ko.

Hindi ko namalayan na pinayuko na pala ako ng mga guwardiya ni Henry hanggang sa makapasok ako sa loob ng kaniyang kotse.

“You're pretty. Magkakasundo kayo ng anak ko,” aniya noong tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa.

Sinamaan ko lang siya ng titig.

Gusto ko siyang patayin sa oras na ito.

“Bakit niyo ako ginaganito? Bakit niyo ako ginagawang pustahan?” galit na galit kong tanong sa kaniya.

Tumawa si Henry kaya'y kinilabutan ako. Tumingin siyang muli sa akin habang patuloy niyang dala ang mala-demonyong ngiti sa mga labi niya. He's evil.

“Don't ask me that stupid question, Darling. Tanungin mo ang Daddy mo.” He sighed. “Kasalanan niya naman talaga ito, nagsugal siya kahit wala na siyang ipupusta. I pity you for being the payment for his debt,” pagpapatuloy niya.

Lumunok ako. Simula sa araw na ito ay hindi ko na tinuturing ama si Daddy. Balang araw ay magkikita kami. Ipapamukha ko sa kaniya na hindi niya ako dapat ginanito.

“I-Ilan ba ang u-utang ng Daddy ko sa’yo?" nauutal kong tanong kay Henry.

“Why, Darling? Are you going to pay it in cash?" seryusong tanong niya sa akin.

Bumuntung-hininga ako. Kahit papaano ay may naipon ako. Simula kasi noong namatay si Mommy ay sinimulan ko na ang umipon ng pera. Tantiya ko ay nasa Isang Milyon na iyon. Kahit walang matira sa akin ni isang kusing ay hahamakin kong bayaran ang utang ni Daddy kapalit ng kalayaan ko.

“O-Oo. Isang Milyon ba? P-Palabasin mo ako at b-bayaran kita! Ngayon mismo-”

Isang malakas na pagtawa ang narinig ko mula kay Henry. Nainsulto ako kaya matalim ko siyang tinitigan. Walang nakakatawa sa turan ko.

“Don't try to push yourself more, Mihija. Save your coins,” aniya na siyang nakapagpalumo sa aking damdamin.

Wala na ba akong takas nito?

“Higit Tatlumpung Milyong Piso ang utang ng Daddy mo. So better stop trying your luck.”

Nagulat ako sa nalaman ko. Wala nga sa isang daliri ng dalawang kamay ang halaga ng pera ko kumpara sa utang ng aking ama.

“W-Wala na bang ibang paraan?”

Imbes na sumagot ay kinuha niya ang kaniyang smartphone at may tinawagan siyang agad namang tumugon.

“Wala na.”

Sinubukan kong buksan ang kotse subalit nabigo ako nang maratnan ako ng mga tauhan ni Henry.

“Pakawalan niyo ako! Fuck you all! Mga wala kayong awa! You should pay for t-this,” iyak ko.

“Itali niyo ang mga kamay at paa niya at lagyan ng duck tape ang bibig niya. She's too noisy!” utos niya sa mga guwardiya niya.

“Pakawalan niyo ako! M-Maawa kayo sa akin! I-I'm too young for this,” iyak ko.

Wala silang pakialam sa aking pagsusumamo. Patuloy pa rin sila sa ginagawa nilang pagtali sa aking mga kamay at sinunod din nila ang aking mga paa.

Ubos na ang lakas ko. Unti-unti na ring nauubos ang katiting na pag-asang pinanghahawakan ko.

Puwersa akong umiling ng ilang beses. Iniiwasan ko ang duct tape pero huli na ang lahat. Tanging pag-gulong na lang ng mga luha ko sa namamaga kong pisngi marahil sa mainit na sampal ni Daddy kanina ang aking naramdaman.

Akala ko ay hindi aabot sa ganito ang lahat. Ang bata-bata ko pa para mag-asawa.

Ang nakakatakot pa ay hindi ko pa nasilayan ang mukha ng lalaking ipapa-asawa sa akin. Hindi ko alam kung ano ang ugali niya. Wala akong ideya kung ano'ng uri siya ng tao. I'm gonna marry a total stranger.

Ang masakit ay ang Daddy ko pa ang gumawa sa akin nito. Tinakwil niya ako at inabandona na parang isang tutang gala.

Ano'ng uri ng ama si Daddy? Sana hindi na lang namatay ng maaga si Mommy. Kung buhay lamang iyon ay tiyak na hindi mangyayari sa akin ang bagay na ito.

Bumalik ang aking ulirat noong nakita ko paano lumalabas ang tubig sa dulo ng maliit at sobrang tulis na karayom. Namataan kong nilapit sa akin ang karayom.

“Patulugin niyo na iyan,” utos ni Henry sa kanila.

Tinugon ng mga tauhan niya ang kaniyang utos. Napapikit ako at naramdaman ko na lang paano mangilo-ngilong pumasok sa laman ko ang maliit na karayom. Hindi na ako nanlaban pa. Wala rin namang mapupuntahan ang lahat.

Nanghina ako ng tuluyan. Lumabo ang aking paningin at nakarinig ako ng malakas at mahabang bagting.

Hindi ko na kaya pang imulat ang mga mata kong napagod. Wala na rin akong lakas.

Bahala na.

Pagod na ako.

Kusang pumikit ang mga mata ko at hindi ko na alam kung ano ang sumunod na naganap.

Inangat ko ang aking sulyap. Nasilawan ako sa ilaw na aking nakita. Pagod na pagod ang katawan ko. Hindi ko mawari kung bakit ganito katamlay ang aking katawan. Para akong gabi na tinapunan ng mainit na tubig sa kakapusan ko ng lakas.

Nanuyo ang lalamunan ko kaya'y sinubukan kong umahon mula sa aking pagkakahiga.

Napatitig ako sa aking katawan. Nanliit ako sa aking sarili nang makita ko ang katawan ko na walang saplot. Ang ibang parte ng balat ko ay may pula-pula pa.

“N-No! Nooooooo!” sigaw ko habang yakap-yakap ko ang sarili ko.

Nanigas ang katawan ko. Hiyang-hiya ako sa sarili ko dahil sa nangyari sa akin. Wala akong saplot. May mga bakas ng pagsipsip sa aking balat.

This is bullshit!

Pinagsamantalahan niya ako.

“Aaaargh! Sinusumpa kita k-kung sino ka man! H-Hayop ka!” namamaos kong sigaw.

Nanliit pa lalo ang sarili ko nang makita ko ang aking maselang bahagi na namamaga-maga.

Paano na ang mga salitang winika ko noon? Paano ko pa ito maibibigay sa lalaking mamahalin at pipiliin ko?

“Ang b-baboy m-mo! H-Halimaw ka!” Nanatili akong nakatitig sa mantsa ng dugo sa puting tela na kinaibabawan ko.

Sumikip ang dibdib ko dahil sa inis sa taong gumawa sa akin nito. Demonyo siya! Hindi pa ako handa sa bagay na ito.

Pangarap kong mangyari ito kasama ang lalaking mamahalin ko.

Paano na ito ngayon? Wala na!

Wala na ako! Hindi na ako dalaga!

Muli na naman akong lumuha ng lubusan.

“M-Mommy!? Hindi na ako dalaga.”

Hindi ko nagampanan ang anang Mommy ko. Sabi niya sa akin noong bata pa ako ay huwag na huwag kong ipapakita at ipapahawak ang aking p**e sa kahit na sino maliban sa kaniya at sa akin.

Hindi ko naprotektahan ang sarili ko.

Wala man lang akong nagawa para ipaglaban ang bandila ko bilang babae.

Wala siyang awa! Wala siyang awa sa mura kong katawan!

Hindi ba babae ang ina niya?

Wala ba siyang kapatid na babae o kahit kamag-anak na babae?

Hindi niya ako nirespeto.

Nilapastangan niya ang aking katawan habang mahimbing akong natutulog dahil sa gamot na tinurok sa akin.

Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Nesmy Magusib
tapusin nyo na Ang character ni Rodney Ang pangit mas gusto ko pa si Shaun dati... si chester nalang Kasi paulit ulit Naman si Sarah.. tapusin nyo na storya at ampangit na.. burahin ko na ito para Hindi ko na basahin pa
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status