LOGINSi Juliette na nga kaya iyon?
“Look,” sabi ni Camila sabay lapag ng folder sa lamesa. Tinignan naman iyon ni Juliette at nagtatakang binuklat. Nasa isang bakanteng silid sila na ginawa niyang mini office sa condo na tinutuluyan nilang mag-iina .“What about this?” tanong niya. “Your ex-husband wants to have a meeting with you.”“I can see that,” tugon ni Juliette na may kasama pang pagkibit ng balikat.“So, anong plano mo?” tanong pa ni Camila.“Bakit gusto niya akong makausap?”“Obviously para sa isang project. Hindi naman niya alam na ikaw ang big boss namin eh.” Inikutan ni Juliette ng mata ang kaibigan.“Kung ganon kahit hindi ko siya harapin ay okay lang.”“Anong ibig mong sabihin dyan?”“Cams, kakarating lang natin at kailangan kong ayusin ang school ng mga bata. Yung kambal ay okay lang dahil 4 years old pa lang naman sila, pero si Gener kailangan na niya agad para hindi siya mapag-iwanan sa klase.”Sa hinaba-haba ng sinabi ni Juliette ay alam na ni Camila ang ibig mangyari ng kaibigan.“Ibig bang sabihin a
“I'm excited to see Lola,” nakangiting sabi ni Joaquin sa kanyang ama. Nasa airport sila upang sunduin si Donya Gabriela na galing sa ibang bansa para bisitahin ang nag-iisang kapatid.“Yeah, she had been away for a month,” dagdag ni Joaquim.“Ang akala ko ay aabangan mo si Camila kaya ka nagpunta dito,” sabi naman ni Nicole na agad na sumama ng makitang paalis ng kumpanya ang mag-aama.Normally ay hindi hinahayaan ni Dylan na magpunta ang kambal sa kumpanya. Kaya naisip ni Nicole na may lakad ang mga ito kaya hindi na siya nagsayang ng pagkakataon.“Kaya ka ba sumama ay inakala mong ai Camila ang sadya namin dito?” tanong ni Dylan sa babae na alanganing ngumiti bago tumugon. “Y-Yes. Naisip ko, baka kailanganin mo ng–”“Kasama ko ang mga anak ko. Alam mo na hindi ako nagtatrabaho whenever they're with me.” Walang kahit na anong emosyon si Dylan ng tumugon. Ayaw niya kasing isama talaga si Nicole ngunit nagpilit. At dahil kahit papaano ay malapit ang kambal sa kanya, hindi na kumibo pa
“Sir, nakarating po sa amin ang balita na ang StoryBank ay may opisina na dito sa Pilipinas.” Nag-angat ng tingin si Dylan at nakita ang kanyang assistant na nakatayo na sa harap ng kanyang table, hawak ang cellphone na tila may tinitignan doon.“Sigurado ka?” tanong niya na tinugon ni Meynard ng marahan na tango. Napaisip si Dylan na mukhang ang pagkakataon na mismo ang nagsasabi na ituloy niya ang project na matagal na niyang pinaplano. “May exact location na ba kung saan?” tanong pa niya.“Ayon sa source natin, sa Romano Building nakarehistro ang kanilang opisina. Two weeks ago pa po ito kaya malamang na maging operational na sila.”“Anong dahilan ng pagkakaroon nila ng physical office dito?” takang tanong pa ni Dylan. Hindi sa mahalaga sa kanya ang tungkol sa bagay na yon. Matagal na kasi niyang gustong isapelikula ang mga story na eksklusibong nasa app nila.“Walang malinaw na dahilan. Pero maaaring dahil gusto din nila na magproduce ng pelikula mula sa app. According to our sour
Five years later“Mommy! Mommy!” Napalingon si Juliette mula sa pakikipagkwentuhan sa kaibigan at kasosyo sa negosyo na si Camila dahil sa narinig na sigaw ng anak na isa sa kambal. “Mommy! Jamima and Kuya Gener are chasing me!” tili pa ng bata na sinamahan ng malakas na pagtawa.Natawa narin naman si Camila habang pinapanood ang mga batang sige ang pagtakbo. Hanggang sa makarating si Janina sa kanyang ina at agad na kumandong dito.“Mommy, give Janina back to us…” reklamo ni Gener habang hinihingal pa.“Ano ba ang nilalaro niyo? Takbuhan kayo ng takbuhan, paano kung madapa kayo?” tugon ni Juliette. Bakas ang pag-aalala at protectiveness para sa kambal at kay Gener na tuluyan na niyang inampon at inaring kanya.“Hayaan mo na. Mga bata yan, natural ang paglalaro ang gustong gawin.” Tumingin si Juliette kay Camila habang naniningkit ang mga mata. “Come on, mababait na bata ang mga anak mo. Hindi nila hahayaan na magkasakitan sila. Lalo na at over protective din ang Kuya nila.”Tinignan
Sa Hacienda Romano, si Juliette ay nasa lanai at nag-aalmusal kaharap si Don Horacio, ang kanyang lolo. Isang matandang chairman ng Banco de Romano o mas kilala hindi lang sa bansa kung hindi pati na rin sa iba't-ibang kontinente bilang BDR, isang commercial bank.“Kumain ka ng kumain, apo.” Nginitian ni Juliette ang matanda. Isang linggo na simula ng sumama siya dito matapos umalis sa bahay ni Dylan.“Maraming salamat. Nasaan na po si Gener?”“Tulog pa, masyado yatang napagod sa paglalaro niyo kagabi kaya tinanghali na ng gising. Simula ng dumating ka ay parang nabuhayan na ang batang ‘yon,” tugon ng matanda.Napag-alaman ni Juliette na si Gener ay anak ng kanyang kakambal na si Julie-Ann na namatay sa isang car accident kasama ang asawa nito bago mag-isang taon ang bata.Nalungkot siya sa nangyari, naisip niya na sana, magkasama na sila ngayong magkapatid.Mula din kay Don Horacio, nalaman din ni Juliette na lumayas ang kanyang ina na si Jenny sa kanilang tahanan dahil hindi gusto n
“Damn it! Wala pa rin kayong idea kung nasaan na ang asawa ko?” galit na tanong ni Dylan sa kanyang assistant na si Meynard.“I’m really sorry, Sir. Pero lahat ay tinignan na namin. Walang Juliette Lucero na lumabas ng bansa o nagbiyahe papunta sa ibang bayan o probinsya through air.” Nakayuko si Meynard, alam niya na lalong hindi magugustuhan ng amo ang kanyang sagot.“Ano ‘yon, naglaho na lang siyang parang bula?” galit na tanong pa rin ni Dylan ngunit ngayon ay mas kalmado na siyang tignan. “Wala siyang ibang mapupuntahan, kahit sa orphanage ay hindi na rin siya bumalik. Wala akong kahit na anong property na binili para sa kanya at mas lalong wala siyang pera na natanggap mula sa akin. Saan siya pwedeng magpunta ng hindi gumagamit ng pera?” mahina niyang sabi.Sasagot na sana ang assistant ng biglang bumukas ang pinto ng opisina ni Dylan at pumasok si Nicole.“Anong nangyari dito? Bakit ang daming kalat?” tanong ng babae habang nililibot ang tingin sa paligid. Ang mga papel na kani







