หมาหยอกไก่

@หนึ่งชั่วโมงต่อมา

บทสนทนาระหว่างเขาและมะนาวเปลี่ยนจากหยอกล้อเป็นพูดคุยจริงจัง เขารู้ว่าเธอเรียนเก่ง ฉลาด และไม่ชอบคนหลงตัวเอง เธอพูดเร็วแต่ชัดเจน พูดตรงแบบไม่แคร์ว่าคนฟังจะรับได้ไหม และจอมทัพชอบแบบนี้อย่างบอกไม่ถูก เธอไม่เคยก้มหัวให้เขา ไม่เล่นตัว แต่ก็ไม่อ่อนให้ใครง่าย ๆ คำพูดคำจาแพรวพราวเต็มไปด้วยเล่ห์กล

“อยู่ห่างๆมันบ้างก็ดีนะน้อง ไอ้นี่มันตัวอันตราย” เสียงขุนศึกดังขึ้น พร้อมกับเดินเข้ามาในห้องวีไอพีพร้อมกับพริกแกงที่ตอนนี้ทำหน้างิกหน้างออยู่

“เงียบไปเลยมึงอ่ะ กูกำลังทำภารกิจจีบเมียอยู่”

มะนาวหัวเราะลั่น พร้อมพูดสวน “เมียบ้าอะไรกัน พี่พึ่งจะบอกว่าจะจีบหนูยังไม่ถึงชั่วโมงเลยนะ”

“แต่ใจพี่มันอยากคบกับหนูแล้วอ่ะ”

“อยากคบกับหนู หรือตอนนี้เงี่ย_อยากมีอะไรกับใครก็ได้กันแน่คะ”

"โห..น้อง....พูดตรงไม่มีเลี้ยวเลยนะครับ" ขุนศึกหัวเราะออกมาอย่างพอใจ คนอย่างไอ้ทัพมันต้องเจอแบบนี้ ตรงๆ แรงๆ แบบมะนาว นี่แค่เริ่ม ขืนมันยังสู้ต่ออีกหน่อยมันคงจะเจอดีกว่านี้แน่

“เออ..ตรงๆแบบนี้แหละพี่ชอบ”

มะนาวยิ้มบางๆ ก็จะส่ายหน้าเบาๆ ไม่ถือสารุ่นพี่ที่รู้จักกันมานาน ก็รู้ว่าเขาแค่หยอก เธอเองก็แค่หยอกกลับเท่านั้นเอง

"เป็นไรอ่ะ หน้างอเชียว" มะนาวหันไปถามพริกแกงที่ตอนนี้หน้างอคอหักอย่างกับปลาทูแม่กลอง

"จะเป็นอะไรได้ ก็คงจะงอนที่พี่ลากออกมาจากหน้าเวทีน่ะสิ ใส่เสื้อผ้าวาบหวิวขนาดนั้น ยังจะไปเต้นให้ไอ้พวกแมลงหวี่แมลงวันมันมองอีก" ขุนศึกมองคนที่อยู่ด้านข้างอย่างคาดโทษ

"ถ้าอย่างพริกเรียกว่าวาบหวิว อีนาวไม่อนาจารเลยเหรอคะ แวกหน้าแวกหลัง สั้นเสมอหูขนาดนั้น " : พริกแกงถอนหายใจก่อนจะรินเหล้าใส่แก้ว ยกขึ้นมาดื่มรวดเดียวจนหมด

"ช่วยไม่ได้ใครบอกให้มึงมีผัว มีผัวก็ต้องโดนคุมแบบนี้แหละ" มะนาวหัวเราะชอบใจใหญ่ ก่อนจะหันกลับมาเจอสายตาที่จ้องจะกลืนเธอลงท้องของจอมทัพ

"มึงก็มองน้องเกิน ไอ้สัด! เก็บอาการหน่อย" ขุนศึกพูดขึ้น

"เออ ก็แค่มอง รู้อยู่หรอกว่าน้อง" จอมทัพเอ่ยขึ้น

"รู้อยู่หรอกว่าน้อง ... เชื่อตายล่ะไอ้สัด!" ขุนศึกพูดล้อก่อนจะยกเหล้าดื่มอีกครั้ง

"แล้วอีพิ้งค์กับดาด้าล่ะ ไม่ขึ้นมาด้วยเหรอ" มะนาวหันไปถามพริกแกงเมื่อเพื่อนอีกสองคนมันดันหายหัวไป

"อีดาด้ามันลากผู้ชายเข้าม่านรูดไปแล้วมั้ง ส่วนอีพิ้งค์มีตัวผู้มาวอแว ผัวมันเลยพากลับบ้าน" : พริกแกงตอบ

"เผลอเป็นไม่ได้ แล้วดูมันบอกจะหาผัวให้กู แต่ตัวเองดันคาบไปกินก่อน เดี๋ยวแม่จะด่าให้มันลืมทางกลับเลยคอยดู"

"กูว่าคืนนี้คงหมดหลายหมื่นเลยว่ะ เด็กนั่นมันหน้าตาจิ้มลิ้ม หนุบหนับ น่าเคี้ยวฉิบหาย" พริกแกงกะดี้กะด้าใหญ่เมื่อพูดถึงเด็กหนุ่มอายุสิบแปดที่ดาด้าพาไปเข้าม่านรูด โดยไม่ได้หันมามองขุนศึกที่กำลังจ้องเขม่นมาที่เธอ

"น้อยๆหน่อย ผัวนั่งตรงนี้ทั้งคน" ขุนศึก

"ค่า..แค่เล่าสู่กันฟังเอง ไม่ได้คิดอะไรจริงจังสักหน่อย อย่างอนเลยนะคะ จุ๊บ" พริกแกงหันไปซบบนอกของขุนศึก ก่อนจะจุ๊บไปที่แก้มของเขาหนึ่งที

"โอ๊ย กูเกลียดคนมีผัว เกรงใจคนโสดด้วยค่า" มะนาวส่ายหน้าก่อนจะหยิบเหล้าขึ้นมาดื่ม เหล้าที่ดื่มยังไม่ไหลลงคอเลยด้วยซ้ำเธอแทบจะสำลัก เมื่ออีกคนพูดแทรกขึ้นมา

"อยากมีผัวเหมือนเพื่อนไหมล่ะ พี่เป็นให้ได้นะ"

"แค๊กๆๆๆๆ"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถึงกับสำลักเลยเหรอมึง" พริกแกงหัวเราะชอบใจใหญ่ แต่มะนาวกลับไม่พูดอะไรกลับไป สายตาเธอมองเขา ชักจะไม่แน่ใจแล้วสิ ว่าที่เขาพูดมาทั้งหมด มันแค่หมาหยอกไก่ หรือเขาคิดจริงๆกันแน่

วันเวลาผ่านไปนานนับชั่วโมง ก่อนที่ขุนศึกจะพาพริกแกงที่เมาจนคอพับกลับบ้าน เหลือเพียงจอมทัพและมะนาวที่ตอนนี้ไม่มีใครยอมใคร ยังคงนั่งดื่มกินกันอยู่ในห้องวีไอพี จอมทัพที่เรียกได้ว่ากินเหล้าราวกับกินน้ำเปล่า ดื่มมานานหลายชั่วโมงเขายังไม่มีทีท่าว่าจะเมา แต่อีกคนที่คอทองแดงไม่แพ้กัน ตอนนี้กลับคอพับลงไปกับโซฟาในห้องเรียบร้อยแล้ว

"มะนาว" เสียงทุ้มเอ่ยเรียกชื่อเธอเบาๆ ก่อนจะเข้าไปใกล้ๆ

"ขาาาา.... " มะนาวตอบกลับด้วยเสียงอ่อนเสียงหวาน พยายามลืมตาขึ้นมามองหน้าเขาที่ตอนนี้นั่งติดอยู่ตรงหน้าเธอ

"เมาหรือยัง"

"ยางเลยค่า..หนูไม่มาวเลยสักนิด"

"ไม่เมาอะไรกันเล่า ลากเสียงยาวขนาดนี้"

"พี่ทัพขา...." เสียงออดอ้อนจากคนเมาดังแผ่วเบา แต่มันกลับสะกิดใจเขาอย่างแรง มะนาวยกแขนขึ้นไปคล้องที่ลำคอเขา ก่อนจะดึงเขาให้เข้ามาใกล้ตัว

"หืม...ว่าไงครับ"

"ที่บอกจะจีบหนูอ่ะ พูดจริงหรือแค่เล่นๆ"

จอมทัพหัวเราะน้อยๆ ดวงตาคมกริบมองใบหน้าแดงก่ำของเธออย่างเอ็นดู "แล้วเราอยากให้พี่จีบหรือเปล่าล่ะ"

มะนาวเงยหน้าขึ้น ดวงตาหวานเยิ้มของเธอช้อนขึ้นสบตาเขา แล้วเปล่งเสียงเบาเหมือนกระซิบ "ไม่อยากให้จีบ แต่อยากจูบ"

"จ๊วบ

พูดยังไม่ทันจบ มะนาวก็โน้มใบหน้าเข้ามาหาเขาอย่างไม่ลังเล ริมฝีปากอุ่นนุ่มแตะลงที่ปากเขาอย่างแนบแน่น จอมทัพชะงัก เหมือนโลกหยุดหมุนอยู่ชั่วขณะ...เพราะตั้งแต่เกิดมา เขาไม่เคยจูบกับใคร ต่อให้ผ่านผู้หญิงมามากแค่ไหน แต่ไม่มีใครเคยได้สัมผัสตรงนี้ ไม่มีใครเคยได้ 'จูบ' ไม่มีใครเคยได้ 'อม' เขาตกใจ...อึ้ง...แต่เพียงครู่เดียวเท่านั้น แล้วสัญชาตญาณของความเป็นชายก็เริ่มทำงาน

"อื้มมม

มือหนายกขึ้นประคองใบหน้าเธอไว้อย่างแผ่วเบา ก่อนจะจูบตอบกลับเร่าร้อน รุนแรง ราวกับปลดปล่อยอารมณ์ที่อัดแน่นไว้ตลอดทั้งคืน ลมหายใจของเขาร้อนระอุ ลิ้นของเขาสอดเข้าไปลิ้มรสความหอมหวานจากโพรงปากเล็กของเธอ เสียงจูบดังก้องไปทั่วทั้งห้อง ปลายลิ้นร้อนแลกน้ำลายกันไม่หยุด ยิ่งคนเป็นน้องส่งเสียงครางในลำคอเบาๆเขายิ่งได้ใจ มือเธอกำแน่นที่คอเสื้อเขา รั้งให้เขาแนบเข้ามาใกล้จนแทบจะกลืนกันทั้งร่าง อารมณ์ของจอมทัพกำลังลุกโชน ไฟปรารถนาวาบวาบไปทั่วร่าง สติบางส่วนถูกแอลกอฮอล์กลืนหาย เหลือเพียงความรู้สึกดิบๆ ที่แทรกซึมอยู่ข้างใน อารมณ์กำลังจะถึงขีดสูง งูยักต์ใต้ร่มผ้ากำลังจะผงาดเต็มที่ ยิ่งมือเรียวของเธอที่เลื่อนจากลำคอลงมาวางทับ ใช้ฝ่ามือนุ่มนวดคลึงไปที่แก่นกายใต้ร่มผ้า ความรู้สึกเสียวซ่านเข้าเล่นงานจนสั่นไปทั้งตัว เขาเครางทุ่มออกมาในลำคอ ความรู้สึกมันแทบจะแตกออกมาตั้งแต่ตอนนั้น ในขณะที่อารมณ์ของเขากำลังแตกกระเจิง แต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรต่อ...คนตัวเล็กก็หยุดมือลง

“...แฮ่ก...” เสียงหอบของเธอกระซิบข้างหูเขา ก่อนร่างนุ่มในอ้อมแขนจะอ่อนแรงลงจนแทบทรุด

“นาว?”

"นาว

ไม่มีเสียงตอบ เธอหลับ...จอมทัพเบิกตากว้างมองใบหน้าซุกอยู่กับอกเขา เจ้าตัวหายใจสม่ำเสมอหลับสนิทไปแล้วจริงๆ เขาถอนหายใจยาว พึมพำกับตัวเองเบาๆ

“จะจูบก็จูบ จะนวดก็นวด ทำจนพี่แข็ง แล้วหลับไปเฉยเลยเนี่ยนะ..."

"นาว ตื่นขึ้นมาก่อน"

"เชี้ยเอ่ย แล้วกูจะลงกับใครวะ”

จอมทัพถอนหายใจออกมา พร้อมกับสบถกับตัวเอง มือหนาขยี้ผมของตัวเองอย่างหัวเสีย ไอ้งูยักต์ที่เมื่อกี้มันกำลังจะเกิด ตอนนี้มันดันถูกเธอคุมกำเนิดไปซะแล้ว ให้ตายสิ เธอแม่ง หลับไปแบบนี้ได้ไงวะ