แฟนทดลอง

@เช้าวันต่อมา

แสงแดดยามเช้าสาดผ่านผ้าม่านสีขาวบางๆ เข้ามาในห้อง มะนาวรู้สึกปวดหัวตุบๆ เหมือนมีใครเอาค้อนมาตีหัว เธอครางเบาๆ พร้อมพลิกตัวอย่างเกียจคร้าน ก่อนจะรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง...นุ่ม อุ่น...และหายใจถี่อยู่ใกล้ๆ

"...!!"

ดวงตากลมเบิกกว้าง เมื่อพบว่าเธอนอนอยู่บนเตียงในสภาพเสื้อยืดตัวโคร่ง กับ...ใครบางคนที่นอนข้างๆ

"กรี๊ดดดด!!"

เธอกรีดร้องสุดเสียงก่อนจะลุกพรวดขึ้นมานั่ง จ้องคนข้างๆ ที่นอนตะแคงหันมามองด้วยสายตาขี้เล่น

"มะ...มาอยู่ตรงนี้ได้ไงวะ ?"

"ใจเย็นสิครับเมีย เดี๋ยวข้างห้องได้ยินนะ"

จอมทัพพูดหน้าตาย พลิกตัวมานอนหงายแล้วกอดแขนหนุนหัวราวกับสบายใจไร้กังวลสุดๆ

"เพี๊ยะ!!

"โอ๊ย"

ฝ่ามือเล็กฟาดเข้าไปจังๆ ที่แก้มหนาของเขา จนจอมทัพเองถึงกับหน้าสั่น

"อะไรกันครับ ตื่นมาก็ตบพี่เลย"

"ไอ้พี่ทัพ!! ฉันไม่ได้เมาจนลืมสตินะเว้ย! บอกมานะ ว่าพี่ทำอะไรฉัน!!"

มะนาวตะโกนลั่น ดวงตาแดงก่ำด้วยความตกใจและความโกรธ มือยกขึ้นกอดอกแน่น ราวกับปกป้องตัวเองไว้ จอมทัพยกมือแตะแก้มตัวเองเบาๆ แล้วแสยะยิ้ม ไม่โกรธเลยที่โดนตบ แต่เขากลับชอบใจมากกว่า

"โห...ตื่นมายังไม่ทันสวัสดีผัวเลย ตบก่อนเลยเหรอครับ"

"พี่ไม่ได้เป็นผัวฉัน!"

"เมื่อคืนเราทำกันขนาดนั้น หนูจำไม่ได้เหรอ?"

"กรี๊ดดดด!! ไม่จริง!!"

"พี่ก็ไม่อยากเชื่อนะ ว่าจะเป็นครั้งแรกของเรา...แต่ก็ถือว่าเปิดซิงได้คุ้มอยู่"

เขาว่าพลางหันหน้าไปทางอื่น เหมือนพยายามกลั้นยิ้ม มะนาวตัวชาวาบราวกับถูกไฟชอต ใจเต้นรัว ไม่แน่ใจว่าควรจะร้องไห้หรือฆ่าเขาดี ครั้งแรกของเธอกลับเสียให้กับรุ่นพี่ที่แสนจะเจ้าเล่ห์แพรวพราว ทั้งที่เธอเลือกผู้ชายมาทั้งชีวิต แต่กลับต้องมาเสียซิงให้เขาง่ายๆเนี้ยนะ

"พี่มันเลว!! ฉวยโอกาสตอนหนูเมา! พี่มัน....มันเป็นผู้ชายประเภทไหนกันหา!!"

จอมทัพแสร้งทำเป็นเคร่งขรึม แต่ในใจกลับหัวเราะลั่น

"หนูไม่ต้องห่วง พี่รับรองว่าต่อจากนี้พี่จะรับผิดชอบหนูแน่นอน"

"ใครอยากให้พี่รับผิดชอบกันเล่า จะไปตายที่ไหนก็ไปเลย"

"โหดจัด ให้กินฟรีด้วย"

"ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ไอ้คนวิปริต แล้วอย่าให้หนูรู้นะว่าพี่เอาเรื่องนี้ไปพูดให้คนอื่นฟัง ไม่งั้นหนูฆ่าพี่แน่"

"จะฆ่าบนเตียงหรือบนพื้นดีล่ะครับ พี่ได้หมดเลยนะ ไม่ติดเลย มันส์ดี"

"พี่ทัพ ! ไอ้คนบ้า ไอ้......อร้าย!!"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" โอเคๆ ใจเย็นก่อนครับ จะเฉลยให้...เมื่อคืนนี้ ‘ไม่มีอะไรเกิดขึ้น’ หนูหลับปุ๋ยตั้งแต่จูบไปคำเดียว" เขากลั้นขำไม่ไหว จึงบอกความจริงกับเธอไป

"ห๊ะ...?"

"พี่ไม่เคยทำอะไรผู้หญิงตอนหมดสติหรอกครับ ถึงพี่จะหื่นแต่ก็มีจรรยาบรรณ"

มะนาวนิ่งไป ใบหน้าร้อนวาบ แล้วที่เธอด่าเขาไปเมื่อกี้ล่ะ

"ไอ้พี่บ้า!! แล้วพี่จะมาหลอกหนูทำไมเนี้ย!!"

"ก็อยากรู้ว่าเวลาเมียหึงหวงผัวจะเป็นยังไง"

"ฉันไม่ใช่เมียพี่!"

"งั้นก็รับผิดชอบสิครับ ในเมื่อเมื่อคืนพี่เสียจูบแรกไปแล้ว"

"หนูไม่เคยจูบใคร พี่อย่ามาพูดมั่วนะ!!"

จอมทัพกระตุกยิ้ม แววตาร้ายอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะขยับใบหน้าเข้ามาใกล้เธอ

"แล้วใครเป็นคนพูดว่า... 'ไม่อยากให้จีบ แต่อยากจูบ' หนูเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอ?"

มะนาวใบหน้าแดงก่ำจนแทบระเบิด ร้องเสียงหลงก่อนจะคว้าหมอนข้างฟาดใส่เขาอย่างแรง

"ออกไปเลยนะ ไอ้คนบ้า ไอ้คนหลงตัวเอง!!"

เสียงหัวเราะของจอมทัพดังลั่นไปทั่วห้อง ในขณะที่มะนาวก็ได้แต่ปิดหน้าตัวเองด้วยความอาย แต่ใครจะไปรู้...แม้เธอจะโกรธแค่ไหน แต่หัวใจก็เต้นแรงไม่แพ้กัน

@10 นาทีต่อมา

มะนาวยังนั่งหน้าแดง หน้าบูดเป็นตูดลิง ขณะที่สายตาจ้องมองเขาอย่างไร้ความปรานี สองคนนั่งตรงข้ามกันอยู่บนโซฟาห้องรับแขก

“จะหัวเราะอีกนานมั้ย!?” เธอกัดฟันกรอด มั่นไส้คนที่เอาแต่หัวเราะชอบใจใหญ่ที่สามารถแกล้งเธอได้สำเร็จ

“ไม่หัวเราะก็ได้ครับ แต่ขอจูบอีกทีได้มั้ย เผื่อจะจำได้ชัดเจนกว่านี้”

“ไอ้.....!”

เธอฟาดเขาอีกทีด้วยหมอนอิง ก่อนจะเบือนหน้าหนีงอนๆ ริมฝีปากเม้มแน่น นัยน์ตาวาวๆ แฝงความน้อยใจปนเขิน จอมทัพที่หยุดหัวเราะก่อนจะเข้าโหมดจริงจัง

“โอเค…พี่มีข้อเสนอ”

“…อะไรอีกล่ะ จะหลอกอะไรหนูอีก?”

“ต่อให้เมื่อคืนไม่ได้ทำอะไร...แต่เราก็จูบพี่ไปแล้วใช่มั้ย?”

“…ก็แค่จูบ…!”

“สำหรับพี่ มันไม่ใช่แค่จูบ มันคือการเสียตัวตนด้านความบริสุทธิ์ของพี่ไปเลยนะ”

เขาว่าพลางทำหน้าปราบปลอมเหมือนพระเอกละครน้ำเน่า ส่วนมะนาวทำหน้าจะร้องไห้ปนอยากเตะ อยากต่อย อยากซัดเขาไปสักหมัด ก่อนจะพูดเสียงดังออกมา

“โว้ยยย! พี่มันบ้า!!”

“เพราะงั้น…เพื่อรักษาชื่อเสียงพี่เอาไว้...หนูต้องรับผิดชอบ”

“รับผิดชอบอะไรอีก!?”

“คบกับพี่”

“ห๊า!?”

“ทดลองแค่หนึ่งเดือนก็ได้ ถ้าครบเดือนแล้วรู้สึกว่าใจเต้นแรงจนทนพี่ไม่ไหว ก็เป็นแฟนพี่ไปเลย”

“…แล้วถ้าหนูไม่ตกลงล่ะ?”

“พี่ก็จะบอกเพื่อนทั้งคณะว่าเราเป็นคนเริ่มจูบพี่ก่อน”

มะนาวเบิกตากว้าง อ้าปากจะด่า แต่ก็ต้องหุบลงทันควัน รู้ดีว่าจอมทัพทำแน่…

“ขี้ขู่!”

“ไม่ได้ขู่ แต่พี่ทำจริงนะครับ แถมพี่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คนดีๆ ใจซื่อ มือสะอาด ระดับจอมทัพเลยนะ”

เธอกอดอก หันหน้าหนีทันที เบื่อจริงผู้ชายที่เอาแต่อวยตัวเอง หลงตัวเองแบบเขา

“ถ้าหนูไม่ตกลง พี่ก็จะตามจีบทุกวัน เดินตามไปเรียนทุกคาบ ซื้อข้าวให้ทุกมื้อ แล้วบอกทุกคนว่าเรา ‘แอบคบกันอยู่’ จนกว่าหนูจะยอมจริงๆ”

“บ้า! นี่มันมัดมือชกกันชัดๆ!”

จอมทัพยักไหล่อย่างไม่รู้สึกผิดแม้แต่นิด “พี่เรียกว่า ความรับผิดชอบครับ”

เธอทำหน้าบึ้งหน้างอใส่เขาก่อนจะตอบตกลงไปอย่างจำยอม

“ก็ได้...ทดลองก็ทดลอง”

“หืม? ว่าไงนะครับ? พี่ไม่ได้ยินเลย~”

“พี่ทัพ อย่าเยอะเกินไปนะ หนูไม่ใช่พวกผู้หญิงที่จะเออออไปตามพี่ทุกอย่าง !”

"ค๊าบ"

"และหนูก็มีข้อห้าม พี่ต้องทำตามไม่มีข้อแม้ หากพี่ทำไม่ได้ ก็ถือว่าเราสิ้นสุดสถานะแฟนทดลองนี้"

"ว่ามาสิ พี่ยินดีทำเพื่อเมียทุกอย่าง"

"หนูไม่ใช่เมียพี่สักหน่อย จูบเดียวเขาไม่เรียกเมียหรอก อย่าให้ได้ยินอีกว่าพี่เรียกหนูแบบนี้"

"ไม่ช้าก็เร็ว ยังไงหนูก็ต้องเป็นเมียพี่อยู่ดี" ประโยคนี้เขาพูดคนเดียวเบาๆไม่ให้เธอได้ยิน

"ว่ามาเลยครับ"

"ระหว่างทดลองคบพี่ห้ามมีผู้หญิงคนอื่น ห้ามให้ใครเข้ามาวุ่นวายกับหนู ทั้งต่อหน้าและลับหลัง หนูไม่ชอบให้ใครมาพูดนินทาว่าแฟนของหนูเป็นคนเจ้าชู้ มีหลายเมีย"

"มีเมียเดียวครับ ชื่อมะนาว"

"ฟังก่อนดิ อย่ามัวแต่เล่น"

"ค๊าบ"

"พี่ห้ามล่วงเกินหนู ห้ามแตะต้องหนู ถ้าหนูไม่อนุญาต"

"ข้อนี้พี่ไม่รับปากนะ เพราะหนูเป็นคนล่วงเกินพี่ก่อน คบกันมันก็ต้องมีบ้างแหละที่จะแตะเนื้อต้องตัวกัน"

"พี่ทัพ....นี่พี่กะจะเครมหนูใช่ไหม"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า อย่ารู้ทันพี่แบบนี้สิ พี่เขิน"

"ไอ้คนหื่น"

มะนาวลุกขึ้นจากเก้าอี้ก่อนจะไปหยิบกระเป๋า เสื้อผ้าที่เธอใส่อยู่ในตอนนี้มันคนละชุดกับเมื่อคืน เสื้อยืดสีดำตัวโคร่งกับกางเกงขาสั้นที่คล้ายบล็อกเซอร์ ล้วนแล้วแต่เป็นของเขาทั้งนั้น ไม่รู้ว่าใครเป็นคนเปลี่ยนให้ ไม่อยากถามเดี๋ยวขาก็กวนอีก ยังดีที่เขาเอาติดตู้ไว้ที่ห้องพักส่วนตัวภายในผับ ผับที่เขาเป็นเจ้าของ เธอเดินหน้าบูดหน้าบึ้งกระแทกเท้าออกไป เสียงหัวเราะของจอมทัพดังตามหลังมาติดๆ ขณะที่เขารีบสาวเท้าเดินให้ทันเธอ มือหนากระชับกอดเอวคอดของเธอเอาไว้ ก่อนจะยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้แก้มใส เกยคางไว้ที่หัวไหล่เล็ก มะนาวเองตกใจไม่น้อย อยู่ๆก็พุ่งมากอด เธอพยายามจะแกะมือของเขาออก แต่เขากอดเธอแน่นเกินไป เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหูของเธอเบาๆ ก่อนที่เขาจะหอมเธอหนึ่งฟอด แล้วเดินจูงมือเธอออกไป

“ขอบคุณนะครับ ‘แฟนทดลอง’ ของพี่ ฟอดดด”

"พะ..พี่ทัพ!"

หัวใจมะนาวเต้นกระหน่ำ ทั้งเขิน ทั้งกลัวจะถอนตัวไม่ทัน หากเขาเข้าใกล้เธอแบบนี้บ่อยๆมันคงไม่ดีแน่ เขามันอันตราย ตัวอันตรายชัดๆ ไม่ใช่แค่รุ่นพี่ที่เคยรู้จักในฐานะเพื่อนของผัวเพื่อนอีกต่อไปแล้ว..