“Kanina pa kita hinahanap.”
Napasimangot ako nang marinig ang sinabi ni Leon. Pagkapasok namin ni Sir Troy sa mismong venue ay nabigla ako nang makita kong tumatakbo siya palapit sa akin. Pinagtitinginan tuloy kami ng mga tao sa paligid. Karamihan kasi ay naroon na. Hindi naman ako aware na ang bibilis pala ng takbo ng mga sasakyan nila. Akalain mo nga namang nauna pa sa amin si Leon dito habang nauna kaming umalis ng church.
Hindi ako umimik sa sinabi niya. Nanatili ang tingin ko sa ibang panig ng venue at nagpanggap na hindi ko siya nakikita kahit na nasa harapan ko lang siya.
“Louise.” he called for my name apologetically.
Kinalbit ko naman si Sir Troy na nasa tabi ko.
“May naririnig ka bang tumatawag sa pangalan ko?” tanong ko sa kaniya.
It’s not that I am making fun of Leon. Gusto ko lang maramdaman niya ang paghihiganti ng isang taong iniwan at kinalimutan. Alam kong ang OA nang g
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Pakiramdam ko pina-prank ako ng mundo sa pagkakataong ito. May parte rin sa isipan ko na gustong matawa. Ayon kasi sa paniniwala, ang babaeng makakasalo ng bouquet at ang lalaking makakasalo ng garter ang susunod na ikakasal.“Louise, are you okay?” tanong ni Eunice sa tabi ko.Napalunok muna ako bago tumango. Alanganing ngumiti sa akin si Sir Troy at itinaas pa ang hawak na garter. Si Leon naman ay nagpalipat-lipat lang ang tingin sa aming dalawa.“Hindi ba passable itong ganito, Richard?” tanong ni Sir Troy.Tumawa si Richard at umiling.“Huwag ka ngang kill joy. Kung sino ang nakasalo, sila ang secondary partners namin for tonight. At isa pa, hindi puwedeng ibigay sa ibang participant ‘yan. Masisira ang tradisyon ng kasal.”Ngumuso ako sa sinabi ni Richard.“Ibig sabihin, ilalagay ko ang garter sa hita ni Richelle?”
“Sir Troy, uuwi na ba talaga tayo?” tanong ko sa boss ko habang nagliligpit kami ng aming mga gamit sa aming kuwarto.Simpleng tango lang ang isinagot niya sa akin. Napanguso naman ako. Kanina pa ako nakauwi sa hotel at kanina ko pa rin siya kinakausap pero hindi pa rin niya ako kinakausap nang maayos. Hindi ko alam kung anong problema niya. O baka may problema siya sa akin, ayaw niya lang sabihin.“Sir Troy, galit ka po ba sa akin?” mahinang tanong ko habang tinutupi nang maayos ang kumot na ginamit ko. Napatingin naman ako sa couch at sandaling napabuntong-hininga. Kahit ilang gabi lang akong nakatulog doon, nararamdaman kong mamimiss kong higaan iyon. Dahil sa lahat ng couch na natulugan ko, dito lang ako naging kumportable.“Sir Troy.” untag ko sa kaniya nang hindi siya sumagot sa tanong ko.Napanguso akong muli. Pagkatapos kong tupiin ang kumot at ayusin ang mga unan na ginamit ko ay naglakad ak
“Ayos na mga gamit niyo?” tanong ni Richard.Kasalukuyan naming inaayos ni Sir Troy ang mga gamit sa compartment ng sasakyan niya. Karamihan kasi sa mga gamit ay kundi pasalubong, mga damit namin na nasuot na kaya sa likuran nalang namin nilagay.“Sigurado ba talaga kayong uuwi na kayo?” tanong naman ni Eunice.Tumango naman si Sir Troy. Pinagpag ko pa ang alikabok sa kamay ko bago nagmadaling kinuha ang alcohol spray sa bag ko para linisin ang kamay ko. Pagkatapos ay lumapit ako kina Richard at Eunice. Sumunod naman sa akin si Sir Troy at tumayo sa tabi ko.“Sure na kami. Ilang araw na rin kaming missing in action sa kumpanya. Baka pagbalik namin doon, baka magulo na.” saad ni Sir Troy.Ngumiti lang ako at saka pabirong hinampas sa balikat si Richard.“Galingan mo sa honeymoon ha, dapat may result agad next month. Ninang ako!”Dahil sa sinabi ko ay agad naman akong binatuk
It’s good to be back. Napangiti ako nang makita ang mga nagtataasang buildings habang nakasakay sa taxi. Ang sabi ko sa sarili ko pagkauwi sa bahay, hindi muna ako papasok ng opisina dahil magpapahinga ako. Nagpaalam na rin ako kay Sir Troy. Ang akala ko nga ay hindi niya ako papayagan. Pero pakiramdam ko ay nasayang din lang ang pagpapaalam ko dahil narito ako ngayon at excited na bumalik sa opisina.Paghinto ng taxi ay mabilis akong nagbayad at nagmadaling bumaba. Bitbit ko ang isang paperbag kung saan nakalagay ang mga keychains at sweets na pinamili ko para sa mga kasamahan ko sa trabaho. Pagpasok ko sa lobby ng building ay mabilis na sumaludo ang guwardiya roon. Huminto ako sa paglalakad at sumaludo rin pabalik dito. “Welcome back, Miss Richelle.”“Thank you very much, Manong.” sabi ko. Mabilis akong naglakad papalapit dito at kumuha ng isang keychain at isang bar ng chocolate at nilagay sa lamesa nito.
“Ha?” tanong niya.“Ha?” balik-tanong ko rin sa kaniya.Ano ulit yung sinabi ko? Sandali akong nag-isip at sinubukang paganahin ang utak ko. Nang maalala ko kung ano ang eksaktong sinabi ko kay Sir Troy ay mabilis kong naitakip ang palad ko sa aking bibig.“May sinabi ba ako?” kunwaring tanong ko sa kaniya.“Meron.” sagot naman niya at seryosong nakatingin sa akin.Tumawa ako at nagpanggap na nakalimutan ang sinabi ko. Inilagay ko pa ang kamay ko sa aking batok at yumuko.“Meron ba? Wala talaga akong maalala. Kita mo, sa dami mong pinapagawa sa akin, nabablanko na yung utak ko.”Tumitig pa siya sa akin nang matagal bago siya nagpasyang tumalikod. Nakahinga naman ako nang maluwag nang sa wakas ay malayo na siya sa akin. Napahawak ako sa dibdib ko at tinapik-tapik ito upang kalmahin ang puso ko. Mabilis kong isinara ang baunan at nap
Napatulala si Sir Troy nang lumapat ang labi ko sa kaniyang pisngi. Mukhang hindi niya iyon inasahan. Maging ang nasa paligid namin kabilang na si Mama ay natigilan din.“Ah, happy birthday.” alanganing sabi ko.“Kain na tayo.” dagdag ko pa saka nagmadaling kumuha ng pinggan at inabutan siya. Kumuha na rin ako nang para kay Chase at Mama.Nang magsalita si Rio at nagsimula nang magbiro ay gumaan na rin ang atmosphere ng paligid. Nakahinga na rin ako.“Kuya Troy, hindi ka na gumalaw riyan. Ayos ka lang ba?” puna ni Chase sa Boss ko.Napatingin naman ako sa kaniya, pero nang magtama ang aming mga mata ay napaiwas ako agad. Inabala ko ang sarili ko sa pagkuha ng pagkain. Nang makita kong puno na yung pinggan ko ay mabilis akong tumalikod para sana lumabas ng kusina. Pero bago ko pa man magawa iyon ay agad akong tinawag ni Mama.“Richelle. Saan ka pupunta?” tanong ni Mama sa akin.
“Hala ang guwapo.” dinig kong sambit ni Riye. Naitakip pa nito ang palad sa kaniyang bibig habang nakasunod ang tingin sa naglalakad na si Leon patungo sa akin.“Ate, kilala mo?”Sinamaan ko nang tingin ang kapatid ko.“Sa tingin mo ba tatawagin niya akong Louise kung hindi?”Chase’s mouth formed an “o”. He seemed amaze because of the Leon’s look. Para itong modelo na naglalakad patungo sa kinaroroonan namin ng kapatid ko. Mas lalo akong namangha sa hitsura nito nang bigla nitong hawiin ang buhok na tumatabon sa kaniyang mata.“Kuya, ano na? Hindi pa ba tayo uuwi?”Napatingin naman ako kay Sir Troy. He was looking at Leon seriously. Ilang sandali pa ay lumipat na rin sa akin ang tingin niya. Ngumiti naman ako sa kaniya at kumaway.“Riye, Rio. Get inside.” malamig ang boses niyang sabi sa kaniyang mga kapatid.Hindi
Hindi ko alam kung magre-reply ako sa text ni Sir Troy. Kagat ang aking ibabang labi ay humiga ako sa aking kama habang nakatitig pa rin sa mensaheng galing sa kaniya.Hindi ko rin talaga maintindihan ang ugali niya. It’s really hard predict what’s inside his head. Pinag-isipan kong mabuti kung anong gagawin ko, and I ended up with a decision na huwag na siyang replyan. Magkikita rin naman kami bukas. Kapag nakahanap ako ng magandang timing o hindi kaya kapag hindi siya busy, saka ko siya tatanungin.Akmang ilalapag ko na ang phone ko sa aking bedside table nang bigla itong mag-vibrate. Dali-dali ko naman itong tiningnan.Sir Troy: Did you enjoy the night with him?Sir Troy typing…Hinintay ko pa ang sunod niyang text pero nawala ang typing na nakalagay.Sir Troy: Siguro nga, nag-enjoy ka kasi nagkita ulit kayo.The moment I read it, napangiti ak