Chapter 118

Malaki ang ngiti sa aking labi habang pinagmamasdan ang diamond ring sa aking daliri. 

Naalala ko nang una akong ayain noon ni Mateo ng kasal. Wala siyang inihandang singsing para sa akin at kapwa pa kami walang saplot sa katawan, tila ba bigla niya lamang naisipan na itanong iyon at um-oo na din ako bilang pagsang-ayon.

Regardless, it was all genuine emotion. Alam ko sa puso ko na totoo ang sayang naramdaman ko nang mga panahon na iyon.

Subalit, mas panatag at mas masaya ako ngayon.

Nagiging maayos na ang lahat sa aming buhay. Isa na lamang ang aming pinoproblema, si Veronica.

Napagkasunduan namin na kapag nadakip at naipakulong na ang kan'yang kapatid ay saka na kami magpapakasal. Ayokong bumuo kami ng pamilya hanggang hindi ko nasisiguro ang kaligtasan namin. 

"Baka matunaw 'yan." Pagbibiro ni Lesie nang pumasok ito sa aking opisina.

Binigyan ko siya nang ngiti. Hindi na yata mawawala iyon sa aking mga labi.

"Maaga