Dinala ako ni Ninong Jonas sa ice cream house pagkatapos ng trabaho namin dahil babawi nga daw siya sa akin ngunit ayoko doon. Pwede naman kami sa Bar at uminom bakit dito pa?
“What am I? Twelve?! Bakit dito mo ako dinala, Ninong?”
“Cassandra, I thought you like mint chocolate ice cream.” saad niya na kumakain ng vanilla flavored ice cream.
“Yes but I prefer it on some other days.”
“Ano bang gusto mo? Pag tinatanong kita palagi mong sinasabi ako bahala.”
“You don't know what a lady wants paano ka magkaka-girlfriend nyan?!” asik ko sa kanya.
“Bakit pati lovelife ko nasama? Hindi na ako natutuwa sayo, Cassandra!” asik niya habang nilalantakan yung ice cream.
“I want wine. I want martini!”
“You can have it. Basta doon lang sa Mansyon.”
“What?! Balak mo ba akong gawing preso?!”
“Iniingatan lang kita, kita mong namatay nga ang daddy mo eh.”
“Nagpakamatay siya hindi pinatay.”
“Iyon na nga! And I hate Daniel for doing that!”
“Umuwi na nga lang tayo! Ayoko ng pag-usapan yan. ” saad ko na nag-aya ng umuwi.
“Wait lang, kumakain pa ako.” saad niya na sarap na sarao doon sa ice cream.
Sa tingin ko siya talaga ang nagcrave kaya dito niya ako dinala.
“Nga pala, may ocular visit tayo bukas sa Tagaytay kaya mag ready ka ng gamit mo pang staycation. 4:00 am aalis tayo.”
“Eh ilang araw tayo doon, Ninong?”
“Ewan, two or three days. Depende. Kasama naman natin yung mga nagco-construction sila kuya Richard.”
“Ah okay.”
“At saka kung gusto mo ng pasyal iyon talaga ang pasyal.”
“Sige.”
“Tara na!” saad niya na tumayo na nang maubos niya yung ice cream niya.
Nang makauwi kami ay nagshower ako at nagpalit na ako ng pantulog. Nagsuot lang ako ng ternong black silk na sando at short at saka bumaba. Nakarolyo pa ang twalya sa buhok ko dahil basa pa. Hawak-hawak ko naman ang mini fan at hairbrush ko.
Pagbaba ko naman ay naabutan kong nanunuod si Ninong Jonas ng TV sa sala kung kaya’t bumalik ako ulit sa kwarto at kinuha yung lotion ko para magpapansin sa kanya.
Bumaba ako ulit at tumabi kay Ninong.
“Anong pinapanuod mo, Ninong?” tanong ko na tinanggal ang rolyo ng twalya sa buhok ko at sinimulang buksan ang mini fan para tuyuin ang buhok ko.
“Basketball.” bored niyang sagot kung kaya’t sinimulan ko na yung kalokohan ko.
Naglagay ako ng lotion sa kamay ko at ipinahid sa makinis kong hita. Gaya ng inaasahan ay napatingin siya sa akin. Tingin ng pagnanasa.
Yan, dyan ka magaling Ninong, sa kamanyakan. Pagpatuloy mo lang, gusto ko yan.
“Wala ka bang kwarto? Bakit dito ka nag-gaganyan?” tanong niya ngunit tinataas niya yung t-shirt niya at ipinapang-paypay iyon.
Marahil ay nag-iinit siya sa ginagawa ko.
“Eh gusto ko manuod eh.” palusot ko ngunit binigay niya sa akin yung remote at umalis.
Lihim akong napangiti. Iniiwasan niya talaga ako pero hindi ko kayang palagpasin ang nakita kong ginagawa niya sa pictures ko.
Sinundan ko siya dahil paakyat na siya sa kwarto niya. Nagkubli ako sa may gilid ng pinto at sinilip siya. Nakahiga na siya ngayon ngunit may kinuha siya sa ilalim ng unan niya at nang makita ko iyon ay pictures ko na naman.
Gaano karaming pictures ko ang meron siya?! Those pictures, nakuha niya siguro iyon sa social media accounts ko na naka-public.
Maya-maya ay may tumawag sa cellphone niya at kaagad niya namang sinagot iyon.
“Oh Harvey, balita?” tanong niya na ni-loud speaker ang cellphone dahil balak nilang mag videocall.
Harvey? si Ninong Harvey. Kausap niya si Ninong Harvey.
“Kamusta naman dyan si Cassandra sa poder mo?”
“Okay naman kami, bakit?”
“Eh ikaw? kamusta ka?” tanong ni Ninong Harvey ngunit napangiti lang si Ninong Jonas at umiling-iling.
“Pare naman, hanggang kailan mo ba itatago ang pagnanasa mo dyan kay Cassandra? at saka ikaw si Jonas Del Riego, kayang-kaya mo siyang kunin ng isang iglap lang and besides, patay na si Daniel.”
Damn it. Alam din pala ni Ninong Harvey?!
“Iyon na nga eh, patay na si Daniel. Syempre, ayoko naman na matakot sa akin yung bata.”
“Jonas, alam natin pareho na hindi na bata si Cassandra at saka… nung eighteen pa nga lang siya pinagnanasaan mo na siya eh, hindi ba?”
Eighteen?! ganon katagal niya na akong gusto?!
“Basta, hayaan mo na akong dumiskarte, dadating din tayo dyan. Sa ngayon, hinay-hinay lang muna kasi masakit pa para kay Cassandra ang lahat. Kamamatay lang ni Daniel.”
“Sabagay, pero ang sinasabi ko lang, kesa naman mapunta siya sa kung sino eh… sayo nalang. In that way, masisiguro din namin yung safety ni Cassandra.”
“Baka kasi matakot sa akin si Cassandra eh baka biglang umalis iyon dito at mag-impake pabalik ng Maynila kaya… dinadahan-dahan ko lang.”
“Eh ikaw, diskarte mo yan.”
“Ako na bahala kay Cassandra.”
“Sige, sabi mo eh basta wag mo lang sasaktan,”
“Nananakit ba ako ng babae, Pare?”
“Oo. Nangyari na kay Katrina noon, so please, wag na wag. Wag na wag mong uulitin kay Cassandra ngayon.”
“Hindi. Pangako yan.”
Sinaktan ni Ninong Jonas si mommy noon? Paano? physically ba or mentally? Kailangan kong malaman.
“Oh siya sige na, napatawag lang ako, magpapahinga na ako at gabi na.”
“Sige, bye.”
Nang matapos ang tawag ay bumuntong hininga nalang ako at lumakad na paalis. Pumunta na ako sa kwarto ko at kinuha ang maleta ko.
Ngayon ko na ihahanda ang mga gamit ko para sa ocular visit namin bukas para pag gising ko ay magbibihis at aalis nalang kami.
KINABUKASAN ay maaga akong kinatok ni Ninong Jonas.
“Case! Gising na!” sigaw niya at sunod-sunod na malalakas na katok ang ginawa niya sa pinto ng kwarto ko.
“Opo Ninong, magbibihis na ako!” sigaw ko dahil alam kong hindi niya ako tatantanan kapag hindi pa ako sumagot.
Ang aga-aga madaling araw pa lang may regla na naman siya.
Nagmadali na akong magbihis, hindi ko nga alam kung nakapag toothbrush ba ako ng maayos eh. Naglalagay na ako ng make-up nang kumatok na naman siya.
Itong Ninong ko na ‘to makuit!
“Case, ano ba?!”
“Opo Ninong, wait lang!”
Siya lang ang tumatawag sa akin ng “Case” hindi ko alam kung bakit may sarili akong nickname sa kanya.
Alak na alak yata siya at kailangan niya ng isang “case” ng katas ko. Shocks! ano ba ‘tong naiisip ko? nababaliw na ata ako!
Nang makalabas ako ay nasilip ko siya sa kwarto niya na nagkukumahog.
“Okay na ako Ninong, tara na!” pagbawi ko sa kanya dahil kanina niya pa ako minamadali tapos siya pala itong hindi pa ready.
“Maghintay ka na doon sa kotse, sige na.” saad niya na palakad-lakad habang hinahanda ang mga gamit niya at halatang hindi pa siya nakakaligo o nakakapagbihis.
Bumuntong hininga na lang ako at kinuha yung maleta niya.
“Sige na, Ninong maligo ka na, ako na dito.” saad ko na inako na yung pag-aayos ng gamit niya tutal personal assistant kuno niya naman ako edi ako na ang gagawa nito.
“Madali ng madali sa akin siya pala itong hindi pa nakahanda hays, sana inayos niya na kasi kagabi eh, kung kailan aalis tss!” bulong ko sa sarili ko ngunit bigla siyang nagsalita.
“Ano?!”
“Ah-eh wala po Ninong.” ngumiti ako sa kanya habang fino-fold yung mga damit niyang gagamitin.
Nakita ko pa ang isang polo at coat niya na gusot gusot kung kaya't ini-steam ko pa. Hindi pwedeng gusot ito lalo na’t haharap siya sa mga kliyente namin mamaya baka sabihin eh ang yaman-yaman niya tapos gusot ang business suit niya.
Inihanda ko na iyon para kung sakaling magbihis siya sa kotse ay okay na.
JONASDEL RIEGO GROUPNasa opisina lang kami ngayon ni Bernard at nagtatrabaho ngunit nagkaroon ako ng hindi inaasahang bisita. “Sir, may nagpipilit po na makausap kayo kahit sinabi ko na kailangan niya po ng appointment bago ka niya makausap.” saad ni Gemma sa akin na pumasok sa opisina ko. Nakuha rin ni Gemma ang atensyon ni Bernard. “Sino daw?” tanong ni Bernard. “Mother-in-law niyo daw po. Katrina?” “Sige, papasukin mo.” saad ko at iniluwa ng pinto si Katrina. Tumayo ako at sumandal sa desk ko.She was wearing a black formal dress and a black high heeled closed pointed shoes. I had never seen her like this before. Para siyang si Cassandra, more mature version nga lang. “Jonas.” saad niya.“Bernard, why don't you grab us some coffee. I’ll pay you later.” saad ko kay Bernard habang nakatingin kay Katrina. Mukhang naintindihan naman ni Bernard ang sinabi ko at saka lumabas. Nang makalabas na si Bernard ay kaagad ko siyang kinausap. “Anong ginagawa mo dito?” tanong ko sa kany
CASSANDRA “Hiniling din naman namin magka-anak ni Daniel ang kaso nga lang… baog siya kaya hindi kami nagkaka-anak. Naging sapat ka sa amin, Cassandra.” pagpapatuloy ni mommy ng kwento niya at tinignan ako ng malamlam sa mga mata. “Hanggang ngayon kapag naaalala ko ang sinapit ni daddy, nalulungkot pa din ako. Nilamon siya ng lungkot nung nawala ka Mommy pero bago siya namatay, hinanda niya lahat. Last will and testament niya na patunay na iniiwan niya sa akin ang lahat ng pera at ari-arian niya kasama ang Mansyon ng mga Ferrer.” “Nabuhay kami ng masaya ni Daniel kahit sandaling panahon lang iyon.” “Mommy, totoo bang… pineke mo ang pagkamatay mo?” tanong ko na animo’y naghuhukay ng mga kasagutan sa aking katanungan at mga agam-agam. “Oo Cassandra, pineke ko ang pagkamatay ko dahil napag-alaman namin ni Daniel na pinaghahanap pa rin ako ni Don Leon Clemente.” “Hindi ko pa gaanong maalala pero… sigurado ako… nakita kita sa kabaong mismo.” “Oo dahil kasabwat ko si Daniel. Tin
CASSANDRA “Kakausapin ko po si Jonas, Mommy.” saad ko at lumabas ng kwarto. Pagbaba ko ay nakita kong nakalabas na ng Mansyon si Jonas. It all makes sense now. Kaya pala nung pagdating ko dito dati sa Hacienda Del Riego parang ang lungkot ng paligid. Tapos masungit si Jonas at strikto. Palagi siyang galit at naka-sigaw. Ang buong akala ko ay trip niya lang mag-galit-galitan at magsungit na parang may regla nung una pero hindi pala. Nilayuan pala siya ng lahat ng tao dito sa bayan dahil nalaman nila ang nangyari dito kay mommy. Kaya pala nung pumunta kami sa bayan ay nakatingin ng masama ang mga tao sa akin. Mga maiilap sila sa amin ni Jonas. Naalala ko rin ang sinabi ni Jonas na matagal na daw siyang hindi bumababa sa bayan. Nagalit pa ako ng sobra kay Jonas dahil ang buong akala ko ay totoong ikinulong at nire-rape niya si Mommy. Nahusgahan siya ng sobra ng mga tao na hindi naman pinakinggan at hindi inalam ang totoo. Nakita ko siya sa museleyo ng pamilya Del Riego. U
JONAS “Jonas, bakit nagtatago ka dyan? Halika rito!” saad ni Cassandra sabay hatak sa akin kung kaya’t wala na akong nagawa at naupo na rin sa gilid ng kama ni Katrina kaharap ko silang dalawa ni Case. “Jonas.” saad ni Katrina. “Uhm, Katrina, kamusta pakiramdam mo?” tanong ko sa kanya para hindi naman awkward. “Okay na ako. Salamat pala sa pagligtas sa akin, Nai-kwento sa akin ni Yaya Milling.” “Walang anuman, ginawa ko iyon para kay Cassandra.” saad ko sabay yuko dahil nahihiya ako. “Ay naku po, sumasakit na yung dibdib ko, naghahanap na ng dede yung kambal. Babalik na ako sa kwarto. Ikaw muna bahala kay mommy, Jonas.” saad ni Cassandra at mabilis na lumabas ng kwarto. Hindi ko alam kung anong binabalak ng babaeng iyon at iniwan ako bigla dito kay Katrina. Siguro ay gusto niyang makapag-usap kami ngunit sa dami ng kailangan naming pag-usapan ay hindi ko alam kung paano magsisimula at hindi ko na rin alam kung gusto ko pa bang balikan ang nakaraan. “Masaya ako na sayo nap
JONAS Nang makarecover si Cassandra ay umuwi na kami sa Hacienda Del Riego. Natatanaw ko na ang malaking gate ngunit hindi ako handang makita si Katrina. Masyadong malalim ang sugat na walang kahit sinong makapag-alis non at umaasa lang ako sa pagmamahal ni Cassandra at sa mga anak namin. Binilinan ko naman si Yaya Milling na kung anong kailangan ni Katrina ay ibigay sa kanya. Si Yaya na rin ang inutusan ko na magpaliwanag kay Katrina ng lahat na asawa ko na ngayon si Cassandra at may mga anak na kami. Isang linggo din kaming nawala at nandoon pa rin si Siobeh at Aarav sa Mansyon kasama ni Bernard at Giovanni na nauna ng umuwi sa amin noong nakaraang araw.“Excited na ako makita si mommy at excited na rin akong makita niya ang mga anak natin, Jonas!” saad ni Cassandra na matamis ang ngiti sa mga labi habang nasa byahe kami. Maya-maya lang ay nakapasok na kami ng Mansyon. Naabutan naming nanunuod ng TV yung apat na sa sala. Sina Aarav, Siobeh, Bernard at Vanjo. Nasa gitna naman nil
JONAS Maya-maya lang ay lumabas na ang midwife kung kaya't napatayo kaming tatlo ni Vanjo at Bernard sa kinauupuan namin. “Mr. Del Riego?” tanong nito. “Ah, ako ho, Doc, kamusta ho ang lagay ng mag-iina ko?” “Congratulations po, Mr. Del Riego! baby out na po! halika ho kayo pasok po kayo dito sa loob.” saad ng midwife at hinayaan akong pumasok sa loob. Walang pagsidlan ang tuwa ko ng makita ko ang kambal kong mga anak. Identical twins din sila ngunit ang isa ay lalaki at ang isa naman ay babae. Napatingin ako kay Cassandra na ngayon ay nahihimbing pa rin sa pagtulog. “Kailan ho magigising ang asawa ko, Doc?” tanong ko. “Maya-maya lang ay magigising din siya. Wag kang mag-alala. Safe naman ang mag-iina mo, Mr. Del Riego, mabuti na lamang at nadala din kaagad dito ng kapatid mo.” “Salamat po, Doc!” saad ko. “Mauna na po kami Sir, ah madami pa po kasing pasyente.” “Sige po salamat po ulit, Doc!” saad ko na hinawakan ang kamay ng midwife dahil malaking bagay para sa ak