LOGINNAISTORBO ang dalaga sa pagninilay-nilay nang may kumatok sa pintuan ng kaniyang silid. Mabilis siyang tumayo upang buksan ang pintuan. Nabungaran niya ang binatilyong kapatid na si Cedric sa labas ng silid niya.
"Bakit?" "Nagpapahingi ng pambili ng bigas si mama, ate." Sabay palad nito sa dalaga, tipong akala mo ay lagi siyang may iaabot sa tuwing hihingi sa kaniya. Hirap talaga kapag breadwinner sa pamilya. "Wala na naman bigas?" Nanlulumong tanong niya sa kapatid. "Mabilis maubos, ate. Nandito rin kasi sina Kuya Evan, hindi ba?" Hindi siya umimik. Si Evan ang kapatid niyang panganay na may asawa at dalawang anak na pero madalas pa rin makipisan sa bahay nila. Wala naman problema sana sa kaniya iyon, ang kaso siya lahat ang nagpapakain sa mga ito na halos makuba na siya sa kakatrabaho. Bumuntong hininga siya, muling pumasok sa silid upang kumuha ng pera para pambili ng bigas. Inabot niya kay Cedric. "Bumili ka na, ibalik mo ang sukli parang awa mo na," bilin niya sa kapatid na madalas kupitan siya ng sukli. Pagkaalis ni Cedric ay muli siyang pumasok sa silid at nangalumbaba, hindi pa alam ng mama niya at mga kapatid niya na nawalan siya ng trabaho at kaka-apply pa lang sa Moretti Empire at iba pa ang inalok na trabaho sa kaniya ng buset na si Demus! "Pa, ang hirap naman pala ng ganito, ano?" Kausap niya sa hangin, hoping na makarating sa namayapa niyang ama kung nasaan man ito ngayon. Apat silang magkakapatid. Hindi siya panganay pero para bang siya ang sumalo sa pagiging panganay simula mawala ang papa nila five years ago. Sabagay, simula maka-graduate siya ng kolehiyo ay siya na ang naging breadwinner sa pamilya nila. Maagang nag-asawa ang panganay nilang si Evan, na para bang dinagdagan ng kuya niya ang binubuhay niya. Siya rin pala ang nagpapaaral sa dalawa niyang kapatid. Si Cedric na nasa first year high school at si Tiffany na nasa first year college naman. Ang mama nila ay sa bahay na lang at hindi na niya pinagtatrabaho dahil sa may edad naman na din ito at marami ng sumasakit sa katawan. Napabayaan na nga ni Kola ang sarili dahil sa pagtataguyod sa pamilya nila. Bago pa maiyak sa stress si Kola ay tumayo na siya upang maligo. Alas sais na at may usapan sila nina Jessy at Paula na magkikita kita sa bar kung saan niya nakilala si Demus. Dahil sahod ni Jessy kaya ililibre daw sila. ——————— "AYAW mo ba talagang sumayaw?" Pamimilit ni Jessy kay Kola na ayaw umalis sa kinauupuan. Nasa bar na sila n'un at medyo nahihilo na siya dahil sa nainom niyang alak. Hindi naman talaga siya sanay. "Ayoko. Nahihilo na ako. Kayo na lang," taboy niya sa dalawang kaibigan na kapwa may mga tama na rin. "Sige. Huwag kang aalis diyan at baka sumama ka na naman sa fafa, ah? Tama na ang isa my sis!" Bilin pa ni Jessy Tinawanan lamang niya ito at nang makaalis ang dalawa ay saglit niyang isinandal ang ulo sa sandalan ng kinauupuan at pumikit saglit, talagang nahihilo na siya. "Kola?" Marahang iniangat ni Kola ang ulo upang makita kung sino ang tumawag sa pangalan niya. Pero nang makita ang mukha n'un ay hiniling na lang sana niyang hindi niya tinignan ito. It was Lawrence. Her ex. "Are you okay?" May concern sa tinig nito na akala mo naman ay totoo. Tanga ba ito? Matapos ang pakikipaghiwalay nito sa kaniya ay tatanungin siya nito kung okay lang siya? "What are you doing here, Kola? Hindi ka dapat narito. You're not used to places like this," pagpapatuloy pa ni Lawrence. "Sinong may sabi sa'yong hindi ako sanay sa ganitong lugar?" Totoo naman ang sinabi ni Lawrence na hindi siya sanay sa ganoong lugar noong sila pa. Pero noon 'yon. Hindi na ngayon, dahil sinasanay na niya ang sarili niya sa ganitong lugar. "Kola?" Muling napatingin si Kola sa isang pigura. Si Cindy— ang pinsan niyang mayaman at modelo. Ito rin ang bagong nobya ni Lawrence. Bigla tuloy siyang nakaramdam ng insecure nang makita ang pinsan. Kung itatabi siya kay Cindy magmumukha siyang basahan. "Narito ka rin pala Cindy..." Dahil sa wala siyang ibang masabi iyon na lamang ang lumabas sa bibig niya. Nakita niyang naging mailap ang mga mata ni Lawrence. Nakita ni Kola ang guilt na naroon. Nang mga sandaling 'yon ay hindi alam ni Kola kung ano ang gagawin, kung paano maglaho na lang sa lugar na kinaroroonan dahil sa bigat ng nararamdaman. Ang dalawang taong iniiwasan niyang makita ay nakaharap niya ngayon. Masakit pa rin pala kahit ilang buwan na rin. Masakit lalo nang makita niya kung paano marahang pumalupot sa balingkinitang beywang ni Cindy ang mga braso ni Lawrence. Lawrence had done that to her before but had never experienced that kind of gentle possessiveness with him. He had been affectionate before, but it was never like this. At iyon ang masakit na katotohanang nasa harapan niya. "Kasama mo ba sila Jessy? Your boyfriend, perhaps?" Sa tanong ni Cindy ay tila ba naroon ang kasiguraduhan na sasabihin niyang wala siyang kasamang nobyo. Parang alam nito na hindi niya agad mapapalitan si Lawrence. Lihim niyang hiniling na sana ay nagkita-kita sila sa panahong may nobyo na talaga siya at naka move on na. Hindi ngayon na mukha siyang kawawa, mukhang talunan, mukha siyang babaeng nagwawalwal upang makalimot. "A-ah..."utal niyang sabi na hindi alam kung ano nga ba ang dapat niyang sabihin. "Oh, I get it, Kola. Sorry, akala ko okay ka na, na may bago ka na at tanggap mo na kami na ni Lawrence." "Cindy stop it." Awat ni Lawrence na hindi na mukhang komportable. "Why? It's been months na, hindi ba? Kola should be okay. How can we invite her to our wedding if she hasn't moved on yet?" Parang gustong kunawala ng mga luha ni Kola nang banggitin ni Cindy ang salitang 'wedding'. Ikakasal na ba ang dalawa? Sila dapat 'yon ni Lawrence. Sila ang nagplano noon ng kasal. Siya ang inalok ni Lawrence ng kasal. How she wish na sana ay dumating na si Jessy at Paula upang maputol na ang usapan nila ni Cindy, dahil baka di na niya mapigilan at umiyak siya sa harap ng dalawa. "Honey." Kasabay ng endearment na 'yon ay isang malalaking braso ang pumalupot sa beywang ni Kola na lubos niyang ikinagulat. Nang tignan niya kung sino 'yon... It was Demus. Ang malamig na presensya nito ay tila naghatid ng kakaibang tensyon sa paligid. Pero nakakapagtakang ang presensya nito at ang mga braso nito sa kaniyang beywang ay nagdala ng kakaibang comfort sa kaniya. "Mr. Demus Moretti?" Magkapanabay na turan ni Lawrence at Cindy. Hindi sumagot si Demus na malamig na tinitigan ang dalawa. "She's your girlfriend?" Hindi makapaniwalang tanong ni Cindy. Hindi niya alam kung hindi ito makapaniwala dahil 'boyfriend' niya kuno si Demus o dahil sa may papatol na katulad ni Demus sa tulad niyang old-fashioned. Sa seryoso at buong tinig ay sumagot si Demus, "Yes. Kola is my girlfriend." Napanganga na lang din si Kola sa narinig."YOU'RE my partner," bulong ni Demus kay Kola. Napatingin siya sa binata. "Hindi ako sasali sa mga games," mahinang sabi niya sa lalaki. Nangunot ang noo ni Demus at nagtanong, "Why?" Nag-isip ng idadahilan si Kola, hindi naman niya p'wedeng sabihin na kaya hindi siya sasali kasi ay mapanganib para sa kaniya dahil buntis siya. "H-hindi ako mahilig sa mga laro," pagdadahilan na lamang niya. "Don't worry, hindi mga palaro 'yan na kailangan ng takbuhan. Just a simple game," wika pa ni Demus habang nasa kina Kirbin na ang tingin. Hindi na sumagot si Kola. Maya-maya pa ay nakita niya si Zhila na tumabi na sa kasintahang si Levin. Sina Jax at Arzus naman ay nanatiling nakaupo at nakamasid sa mga nangyayari. "Our first game is what we call the treasure dive!" Anunsyo ni Kirbin sa lahat. Nagsigawan ang mga bisita na halatang nasasabik sa palaro ng may kaarawan. "You won't need a partner for this one, guys. I'll be tossing coins into the pool and whoever grabs the most be
"SAAN tayo pupunta?" Usisa ni Kola kay Demus nang hindi siya nito pinayagang umuwi sa oras ng labasan sa trabaho. "Kirbin," tipid na sagot naman ng binata. "Kirbin? Anong gagawin natin doon?" Tanong pa rin ni Kola habang inaayos ang mga gamit sa kaniyang mesa. "It's Kirbin's birthday." Natigilan si Kola sa ginagawa at napatingin kay Demus na patayo na sa kinauupuan. "Teka, hindi naman ako invited nakakahiya naman kung basta lang ako-" "You're with me, Kola. Isa pa, parte ka ng grupo." Parang may kung anong mainit na kamay ang humaplos sa puso ni Kola nang sabihin 'yon ni Demus, ang sarap lang marinig na itinuturing na siyang parte ng pagkakaibigan ng mga ito. "Iiyak ka pa yata?" Pang aasar sa kaniya ni Demus. Inirapan niya ito at ipinagpatuloy ang ginagawa kanina. Nagulat pa siya nang lumapit si Demus sa kaniya at hapitin ang beywang niya, sa gulat niya ay napaharap siya rito at mas lalong nagdikit ang mga katawan nila. Amoy na amoy niya ang hininga ng binata na tumatam
"CAN we talk?" Natitigilan si Kola habang pinagmamasdan ang mensaheng 'yon sa kaniyang cellphone na galing kay Rain. Pagayak na sana siya papasok sa trabaho nang umagang 'yon nang matanggap ang mensahe nito.Hindi muna siya sumagot at inisip kung makikipagkita ba siya sa babae o hindi. Pero sa bandang huli ay naisip din niya na iyon na ang tamang pagkakataon para maipaliwanag kay Rain ang lahat. Mabilis siyang tumipa at sumagot sa mensahe ng babae at sinabi niyang pumapayag siya. Pagkatapos magpadala ng mensahe rito ay si Demus naman ang pinadalhan niya ng text message at sinabi doon na mamayang tanghali na lang s'ya papasok dahil may aasikasuhin pa siya. _________________________ "HI." Nakangiting bati ni Rain nang datnan ito ni Kola sa cafe na napili nilang maging tagpuan. Halata ni Kola ang tila pamumugto ng mga mata ng babae, malamang sa malamang ay umiyak din ito kagaya niya. Naroon na naman ang munting guilt na nararamdaman niya sa tuwing nakikitang may mga tao sa pal
DEMUS AND RAIN "What are you still doing here? I already told you to leave, hindi ba?" Masungit na sabi ni Rain nang buksan ang pintuan dahil narindi na siya sa kaka door bell ng binata. Halata ang pamumugto ng mga mata niya na alam niyang napansin ni Demus. Talagang sinundan siya ng binata hangang dito sa bahay nila dapat. Para ano? "We need to talk," casual na wika ni Demus sa babae at walang salitang pumasok sa loob ng bahay. "Wala naman tayong dapat pag-usapan, Dem." Hinarap siya ng lalaki at nagpamulsa, matiim siya nitong pinagmasdan na para bang pinag-aaralan ang mukha niya. "I know you're hurting because of what you saw." Pilit na ngumiti si Rain at pagkatapos ay naglakad palapit sa sofa na nasa living room na kinaroronan nila at marahang umupo roon. "So, si Kola pala ang dahilan kung bakit pakiramdam ko ay may nagbago na sa pakikitungo mo sa akin?" Panimula ng dalaga. Hindi sumagot si Demus at nanatiling nakatayo roon at nakatingin pa rin ng matiim kay R
KAHIT puyat ay maaga pa rin nagising si Kola upang magluto ng almusal, nang matapos ay napagpasyahan na niyang maligo. Nadaanan niya sa sala si Demus na mahimbing pa rin ang tulog, kaninang chineck niya ito ay hindi na ito gaanong mainit. Napabuntong hininga siya at itinuloy na ang pagpasok sa silid upang makaligo. Mabigat man ang loob niya dahil sa mga naganap kagabi ay wala siyang choice kung hindi ang pumasok. Matapos maligo ay gumayak na siya, habang isinusuot niya ang contact lens ay narinig niyang may nag-door bell. Nagsalubong ang kilay niya at napaisip kung sino maari 'yon? Si Arzus kaya? Hindi tuloy niya alam kung bubuksan ang pintuan, pero sa huli ay napagdesisyonan niyang lumabas ng silid at pagbuksan na kung sino man 'yon dahil walang tigil ito sa pagpindot ng door bell. Ngunit tila natigil sa paghinog ang mundo ni Kola, biglang tinakasan ng kulay ang kaniyang mukha at nanlamabot ang mga tuhod nang makita kung sino ang nasa harapan ng pintuan. Katulad niya ay gulat na
"WHERE'S Demus?" Nagulat pa si Kola sa biglang pagsulpot ni Rain nang hapon sa opisina at ayun nga hinahanap si Demus. "Ikaw pala, Rain. Hindi pa nagpapakita ni anino ni Mr. Moretti rito," casual niyang saad sa babae. Totoo naman na wala roon si Demus, huling nakita niya ito ay kagabi nang puntahan siya nito sa condo at ngayon ay hapon na nga at ni hindi niya nasilayan ni anino nito. Bagay na lubos na ipinagtataka rin niya. Hindi kaya iniiwasan siya nito dahil alam nitong galit siya? "That's unusual of him. Hindi rin niya sinasagot ang mga tawag ko," napapangusong wika ng babae na tumambay sa harap ng mesa ni Kola. "Baka busy siya at may inasikaso," tanging naisambit ni Kola. Pero, haler. Alam niya lahat ng appointment ni Demus dahil siya ang nag-aayos n'on, ayon sa schedule nito wala naman itong out of town this week at may isang meeting ito na hindi nito sinupot ngayong araw. Bagay na hindi gawain ng binata. Napabuntong hininga si Rain at napatingin sa kaniya. "Pe







