Share
ANG PAGSISIYASAT
Kaugnay na kabanata
OUR THING NAIS KONG MAGPAKAMATAY
Ang isang batang babae ay maaari lamang magpanggap na hinahangaan ang kanyang sarili sa harap ng salamin.Para nga akong bata, nag-aaksaya ako ng oras dito sa harap ng salamin. Habang ang Ginang na aking binabantayan sa pamamagitan ng salamin, ay bumalik para sa pagpipili ng mga damit sa isang bahagi ng branded na shorts at t'shirt, na sa totoo lang ay dalawang sukat na napakaliit para sa kanya.Pinagmamasdan ko siya dahil siya lang ang daan ko palabas ng tindahan na ito. Ang kailangan lang niyang gawin ay subukang lumabas ng tindahan o di kaya ay magtungo sa counter para magbayad. Nagpasya akong maglagay ng floral shirt sa denim jacket ko. Maaaring ito ay kapaki-pakinabang.Napabuntong hininga ako habang nakatingin sa mga racks, at kasalukuyan pa ring nakatingin sa Ginang.Tulad ng nararamdaman ko, ang Ginang ay nangtungo malapit sa exit. Dali dali akong nagpunta sa kabilang banda. Ngumiti ang babae habang nakatayo sa kaharap na isang cashier. Sila ay malapit sa pinto.Sigundo pa lan
OUR THING ANG ANAK NG MAFIA
Speaking of a mafia boss, sila ang bumuo at bumuhay sa akin, ngunit hindi ko gusto ang pamamaraan nila kaya ngayong malaya na ako. Oras na para magpasya, at maghanap ng ibang amo.Saglit akong natahimik, hindi ko namalayan na napatulala na ako habang nakatitig sa screen ng computer.Sinubukan kong magbukas ng bagong tabNag type ako ng taong gusto kong alamin, like family background pati na ang kapayangyarihan meron ito."Oliver Monro"then click search...Nag scroll ako sa mga ilang resulta, tiningnan ang lahat ng impormasyon na makikita ko tungkol kay Oliver Monro.Unang napag alaman ko na hindi nakatira sa bansa si Oliver. Lumaki ito sa Italy Kasama ang isang kapatid ng kanyang Ina. Ayon sa report na nakalagay, siya ay inakusahan ng pandaraya. Ito ay isang maliit na kaso na para sa ilang kadahilanan ay hindi nabura. Alam kong magulo at mahigpit si Oliver kaya hinayaan niyang lumipas ang ilang mga bagay.Nagbukas ako ng isa pang tab at naghanap ng iba."Blangko."Lumabas na blangko
OUR THING ANG DESPERADONG SI OLIVER
Ang isang batang babae ay maaari lamang magpanggap na hinahangaan ang kanyang sarili sa harap ng salamin.Para nga akong bata, nag-aaksaya ako ng oras dito sa harap ng salamin. Habang ang Ginang na aking binabantayan sa pamamagitan ng salamin, ay bumalik para sa pagpipili ng mga damit sa isang bahagi ng branded na shorts at t'shirt, na sa totoo lang ay dalawang sukat na napakaliit para sa kanya.Pinagmamasdan ko siya dahil siya lang ang daan ko palabas ng tindahan na ito. Ang kailangan lang niyang gawin ay subukang lumabas ng tindahan o di kaya ay magtungo sa counter para magbayad. Nagpasya akong maglagay ng floral shirt sa denim jacket ko. Maaaring ito ay kapaki-pakinabang.Napabuntong hininga ako habang nakatingin sa mga racks, at kasalukuyan pa ring nakatingin sa Ginang.Tulad ng nararamdaman ko, ang Ginang ay nangtungo malapit sa exit. Dali dali akong nagpunta sa kabilang banda. Ngumiti ang babae habang nakatayo sa kaharap na isang cashier. Sila ay malapit sa pinto.Sigundo pa lan
OUR THING THE DANGEROUS MAFIA HEIR
Napatayo ako mula sa pagkakaupo sa sahig. Napahawak ako sa aking leeg at minamasahe ito."Ayos lang ako, kasalanan ko ang nangyari kaya ito ang inabot ko," ang paliwanag ko sa lalaking naka corny suit. Walang emosyong tumabi sa akin si Oliver. May dugo na tumalsik mula sa akin. At ang lalaking naka soot ng corny suit ay nagsalita, "Papasok pa lang ako sa trabaho at ito pa ang una kong masasaksihan?"Isang pilit na ngiti sa aking mukha. Ipinakita ko ito sa lalaki bilang totoong reaksyon ko, habang pinaikot-ikot ko ang aking mga mata, kailangan ko ng tulong niya. Sobrang pagsisisihan ko na talaga ito kapag nahuli ako ni Oliver."I'm sorry this is just a misunderstanding, There's nothing going on here," ang sabi ko sa kanya."Sigurado ka?" Seryosong tanong ng lalaki, halatang nag aalinlangan ang itsura nito sa nakikitang sitwasyon ko."Opo. ang boyfriend ko dito ay nangungulit lang.. kaya nadapa ako" sabi ko na may mahiyaing ngiti habang nakatayo malapit kay Oliver, inilapat ko ang akin
OUR THING PAGIGING CHISMOSA
"You are the first ugliest monster I have ever seen in my entire life." ang sabi ko sa mayabang na ito na ang sarap kaltukan sa ulo. "Really, why not join me here and let's see if I am that ugliest monster?" sagot niya sa akin habang nakatayo pa rin malapit sa swimming pool. Ang pool na iyon ay may kalaliman. Natatandaan ko ang baril na tumilipon doon last night habang nakipaglaban ako sa ibang taohan, sana nga lang ay wala pang nakakuha doon, balang araw magagamit ko din iyon. Habang si Oliver ay patuloy na nang aasar sa akin, ay tinaasan ko siya ng kilay, at sinabing, "malunod ka sana diyan!" sabay talikod at umalis ng balcony. Nakaka asiwa tingnan ang katawan niya. "What did you say?" Ang boses na narinig ko mula sa kanya. Marinig man niya ang binangit ko pero hindi niya maintindihan iyon. Pero sa totoo lang, napangiti ako sa aking isip, na hindi maitatangi na napakagwapo niya at nakakaakit. Totoo naman talaga na kung titingnan mo ang kanyang pangangatawan, tindig at mga ngitia
OUR THING PAGBABANTA NI OLIVER
"Hahahaha.. " Nakakarinig ako ng mga pagtatawanan ng mga babae, bukod sa musika na parang nakaka-excite pakinggan. Halatang may aliwan sa loob ng kwarto base sa aking pagkaintindi. Pero bakit hindi ko naririnig ang boses ni Oliver? "What are you doing?" Isang boses ang naririnig ko mula sa aking likuran. "Psstt" sabi ko na tinaas ang kamay na nakabukas ang palad, hindi tumutingin kong sino ang nagsasalita. Sa unang pagkarinig ko ay boses ng lalaki iyon na akala ko ay ang kusinerong chismoso kaya sinaway ko siya. Ramdam ko na lumapit ito sa akin, bahagyang idinikit ang katawan niya para lang marinig kung anong pinapakinggan ko. Inilapit din niya ang kanyang taenga sa pinto na may pagka- chismosong nakikinig din. "Ano ba, dumistansiya ka nga.." ang inis kong pagkasabi dahil naiipit ang mukha ko sa gilid, at hindi ako komportable, syempre dahil mas matangkad ito sa akin. Salamat naman at pinagbigyan niya ako. Hinayaan niya akong makinig mag isa, hanggang sa napagtanto ko na ang ku
OUR THING ANG BAGONG CONTRACT NI GERALT
Nabulunan ako sa aking pag inom ng kape dahil sa narinig. Hindi ko sukat akalain na magsisinungaling si Oliver pagdating sa sariling secretary niya. Gusto ko na sana tumayo para iwasan ang tanong na iyon. Pero parang may pumipigil sa akin. "Lumabas ako ng kwarto kagabi dahil nauhaw ako, nakita niya ako sa hallway," sabi ko pero ang totoo ay nakinig talaga ako sa labas ng pintuan ng kanyang kwarto. "Sinabi ni Boss na sasamahan kita para bumili ng mga gamot mo sa labas bukas, bukod doon may pupuntahan tayo, eto lang ang paalala ko sayo, oras na tatakas ka uli babarilin na kita, ganon lang ka simple ang sasabihin ko kay Oliver at natitiyak kong maniniwala siya sa akin," Hindi na ako nagsalita pagkatapos ng mga sinabi niya. Siguro tama ang tsismis na may something sa dalawa na si Alexa at Oliver, halatang mahangin ang laman ng utak. Tumayo na ako para umalis ng kusina. Pero hinabol ako ni Alexa at tinulak niya ako. Bahagya akong tumagilid sa aking pagkatuwid na paglalakad. "Hoy! baka n
OUR THING BANTAY SARADO
Sumandal ako sa leather seat, habang tinitingnan isa-isa ng mata ko ang menu ng pagkain."You can't expect me to eat here do you?"Naiinis na tanong ni Alexa habang tinatakpan ng kanyang mga mata ang bawat pulgada, ng maliit na kainan na aming kinaroroonan.Ang sahig ay may itim at puti na mga tile, ang mga booth ay may pulang upuan at mga lumang kahoy na mesa sa pagitan ng mga ito. Parang margarine ang amoy dito. Medyo mainit ang hangin at parang masikip ang lugar dahil sa siksikan.Lahat ng tao na kumakain dito ay nasisiyahan, tulad ng gusto ko noon. Ugaling Filipino, mahilig sa masarap na ibat ibang putahi. Napatingin ako sa isang chief cook na nakita ko sa malaking mirror in the wall, ito at napapaloob sa counter. Nakikita ko kung paano niya sinisikap na gawing malasa ang bawat pagkain na ihahain. Ang pagod, init at mahabang pasensya ay walang katumbas na halaga. Siya ang susi para maging successful ang negosyong ito.Ngunit paano naman ako? pweding rin kaya akong maging susi for
Pinakabagong kabanata
