NAGISING si Adelyn nang maramdaman ang banayad na paghaplos ni Jacob sa kanyang ikod. Damang-dama niya ang init ng palad nito nang sandaling iyon dahil wala siyang suot na kahit ano. She and her husband spent the night in the hotel. Hindi naman siya tumutol doon dahil gusto na rin niyang makapagpahinga kaagad, na hindi naman nangyari dahil nauwi silang mag-asawa sa isang mainit na eksena pagpasok pa lang nila ng suite.“Good morning, love,” Jacob mouthed as he continued creating circles on the bare flesh of her back.Muling ipinikit ni Adelyn ang kanyang mga mata. Mayamaya pa ay naramdaman niya ang paggalaw ng kama. Bumangon na ang kanyang asawa.“Shall we eat out or ask for room service?” tanong nito.“Ikaw ang bahala,” she replied with a muffled voice. Mas ibinaon pa niya ang mukha sa unan.“Mukhang inaantok ka pa. Sige, magpa-room service na lang tayo.”Bahagya niyang iminulat ang mga mata at nakita ang asawang naglalakad palapit sa intercom. Pipikit na sana ulit si Adelyn para mul
HINDI nagkukuwento si Adelyn kay Jacob kung ano ang nangyari sa mansiyon nang makipagkita ito sa lola nito. Tahimik lang ang kanyang asawa nang magkita sila sa bahay pagsapit ng gabi. Inabutan niya itong nakatutok sa laptop nito at tila may kung anong inaayos. At nang sumunod na araw, ang kanyang asawa na mismo ang unang bumasag sa katahimikan ng kanilang almusal.“Nagalit si Lola noong malaman niya ang gustong mangyari ng El Nuevo Holdings,” anito sa mababang tinig. Panay ang paghiwa nito sa pancake ngunit hindi naman nito kinakain iyon.“Hindi na nakakapagtaka na gano’n ang magiging reaksiyon ng lola mo.” Sa klase ng ugali mayroon ang matanda, at ang buong pamilya nito, hindi na ganoon kahirap na hulaan pa iyon. “Kung gano’n… may nangyari nga kahapon sa mansiyon.”Isang marahang tango ang naging tugon sa kanya ni Adelyn pagkatapos ay nagsimula na itong kumain ng almusal, sa wakas.Ibinaba ni Jacob ang tasa ng kape at pinagsalikop ang mga kamay sa ibabaw ng mesa.“Then why didn’t you
DINALA lang ni Adelyn ang resignation letter niya sa firm at iniwan iyon nang hindi pinapakinggan ang sasabihin ng kanyang tito na siyang namamahala ng firm. Tanggapin man nito iyon o hindi wala ng pakialam pa roon si Adelyn dahil buo na ang desisyon niya.Pagdating sa bahay nakatuwaan niyang makigulo sa mga kasambahay sa kusina. Nagluto siya nang araw na iyon, ng paboritong ulam ni Jacob. At dahil wala naman siyang ginagawa naisip niyang dalhin iyon sa opisina ng kanyang asawa at saluhan ito sa tanghalian.“Ako na po ang magpa-pack ng pagkain, Ma’am,” ani Mylene nang matapos siya sa pagluluto. “Magbihis na po kayo para mapabilis at baka hindi pa kayo umabot sa lunch break ni Sir.”Napabaling ang tingin niya sa orasang nakasabig sa dingding ng kusina. Malapit na nga ang oras ng lunch break ni Jacob at baka maipit pa siya sa traffic.”“Thanks.” Hinubad niya ang apron at nagmamadaling nagpanhik sa kanilang silid.Casual dress na lang ang isinuot niya dahil wala naman siyang ibang pakay
MAGHAHATING-GABI na nang uwi si Jacob nang araw na iyon dalhin tambak ang paper works na kailangan niyang tapusin. Hindi na niya nagawang kumain ng hapunan dahil pinilit niyang tapusin ang trabaho. Isa pa, gusto niyang kumain sa bahay. Baka may natirang pagkain na niluto ng kanyang asawa. Gusto niyang matikaman iyon. Gusto niyang makabawi rito. Alam niyang nainis ito nang makitang kumakain na siya. Huli na kasi nang mabasa niya ang text message nito tungkol sa pagpunta nito roon para dalhan siya ng pananghalian. Sa tono ng text message ng asawa niya kanina halatang excited ito, pero nauwi lang sa tampo ang lahat.“Good evening po, Sir,” bati ng kasambahay nang pagbuksan siya nito ng pinto. Nagpalinga-linga ito na parang may hinahanap.“Why?” nakakunot ang noong tanong niya.“Eh… Sir, hindi n’yo po ba kasama si Ma’am Adelyn?”His eyes widened.“What do you mean? Hindi pa siya umuuwi?”Tumango-tango ang kasambahay bilang tugon.“Umalis po siya kaninang tanghali para magdala ng pagkain s
ILANG araw din ang lumipas bago tuluyang nagkaayos sina Adelyn at Jacob. Hindi niya lubos maisip kung saan siya kumuha nang ganoon kahabang pasensiya, pero ang mahalaga ay napagtagumpayan niya ang sumpong ng asawa. Nangako si Jacob dito na ito lang ang nag-iisang babaeng mamahalin niya noong araw na sumumpa silang dalawa sa altar. He would never cheat on her. Mahal niya ito at mas minahal pa lalo na ngayong dinadala nito ang kanilang anak.“Ano ang balak mong isuot sa birthday party ni Don Juan?” tanong ni Adelyn sa gitna ng pagkain nila ng agahan. “Don’t tell me na mag-uulit ka lang ng suit—”“Alam ko namang hindi ka papaya,” putol niya sa sinasabi nito. “Ang ayaw mo sa lahat iyong nag-uulit ako ng suot lalo na sa mga malalaking gatherings na tulad ng birthday party ni Don Juan.”Minsan hindi niya maunawaan kung bakit ayaw nitong nag-uulit siya ng damit ng mga ganoong okasyon. Naisip din niya noon na baka dahil ipinagmamakahiya siya nito. Subalit ngayon na unti-unti na siyang nakikih
PINAPAKAIN na ng kanyang asawa ang mga ampon nilang mga kuting at tuta nang bumaba si Jacob nang umagang iyon. Adelyn adopted a puppy, while the kittens would be their gift to his grandfather. Habang hindi pa nila nadadala iyon sa mansiyon ng matanda ay sila muna ang mag-aalaga. May ilang araw pa iyong mamamalagi sa bahay nila.“Hey…” Hinalikan niya sa pisngi ang asawa nang makalapit dito. “Hayaan mo na ang mga kasambahay natin ang mag-asikaso sa mga alaga at mag-agahan na tayo. Maaga ka pang papasok sa office. Ito ang first day of work mo El Nuevo Holdings, `di ba?”Bumaling sa kanya si Adelyn na may malapad na ngiti sa mga labi. Napansin niyang ang iba ang saya ng asawa niya sa tuwing mapapag-usapan nila ang tungkol sa bago nitong trabaho. Marahil masaya ito dahil sa wakas ay magiging malaya na itong ipamalas ang mga kakayahan nito, hindi gaya noong nagtatrabaho pa ito sa firm ng pamilya nitong hirap na nga napapagkaisihan pa. Hinding-hindi makakalimutan ni Jacob ang mga gabing nagi
NASA tabi ni Adelyn si Jacob habang isinasagawa ng doktor ang ultrasound. Halos mapatalon siya sa tuwa nang unang beses niyang marinig ang tibok ng puso ng sanggol sa sinapupunan ni Adelyn.“Kailan po kaya namin p’wedeng malaman ang gender?” excited na tanong niya sa doktor ng kanyang asawa. Gusto na kaagad niyang pagplanuhan kung ano ang magiging disenyo ng ginagawa nilang nursery room at kung anong mga gamit ang bibilhin nila para sa baby.“P’wede nating tingnan as early as five months. Pero minsan depende pa iyon kung magpapakita.” Nakangiting bumaling sa kanila ang doktor. “Minsan bata pa lang may attitude na, ayaw magpakita.”Kapwa silang natawang mag-asawa sa sinabing iyon ng doktor.“Kapag may um-attitude parang alam ko na kaagad kung kanino nagmana,” nagbibirong sabi ni Jacob nang magbaling ng tingin sa kanyang asawa. Pero kahit na kanino pa magmana ang baby sunshine nila, wala namang problema iyon.Isang malakas na hampas sa braso naman ang iginanti ni Adelyn sa kanya nang ma
SUMANDIG si Jacob sa doorframe nang pumasok siya sa walk-in closet kung saan inabutan niyang nagbibihis ang kanyang asawa. Dadalo sila ng birthday celebration ng kanyang lolo nang gabing iyon.“Ano pa ang itinatayo-tayo mo riyan? Naligo ka na ba? Kumilos ka na dahil baka mahuli pa tayo sa party ni Don Juan.”“Don’t worry… Baka bihis na ako hindi ka pa rin tapos diyan,” biro niya.Kanina na nga lang na naligo ito inabot na ng mahigit isang oras sa banyo. Sa pagbibihis at paglalagay ng makeup naman mukhang mas matatagalan pa kaya hindi naiingli si Jacob na magsimulang mag-ayos ng sarili. Mamaya na lang siguro kapag nakita niyang patapos na si Adelyn.Naglakad siya palapit dito nang mapansing hanggang sa kalahati lang nito nai-zipper ang suot na gown.“Do you need help?” tanong niya.“Ah, yeah. Zip me up please,” anito habang nakatingin sa repleksiyon niya sa salamin.Kaagad naman niyang hinila pataas ang zipper ng dress nito.“The dress looks good on you. Ang ganda ng fit. Magaling nga