Walang pasabing hinablot ko ang cell phone mula kay Third at agad na pinatay ang tawag. Sasabihan ko na lang si Shiyuri kapag wala nang ibang p'wedeng makarinig.
"Sino 'yon?" walang-buhay na tanong niya, ang mata ay nakatingin sa cell phone na hawak ko.
I can't manage to say a lie anymore, so I chose to simply shut up. Tumalikod ako habang inaayos ang tuwalyang siyang tanging tumatakip sa akin. Dali-dali kong pinihit ang seradura ng pinto niya at walang pasabing linisan ang silid. Narinig ko pa siyang tinawag ang pangalan ko pero hindi na ako lumingon.
There are times that I can't lie anymore. The words I myself is saying are suffocating me. They are slowly choking me to death. And the fact that I'm deceiving the only man I love are like multitude of punches on my stomach. Nakakapagod ding maging masama.
Wala na akong pinalampas na oras. Kinuha ko ang mga gamit kong panligo at pumasok sa banyo. I still need to properly wash my body. I chose one of my twin
Halos lumuwa ang mata ko nang mapagtantong hindi siya imahinasyon lang.Tumakbo siya at agad akong dinambahan ng yakap. "Sisssssyyyyy!" Sa gulat ay napipi na lang ako, hindi na napansin ang halos nananakal na niyang yakap. Humiwalay siya at ngumiti nang pagkalaki-laki. "I miss you, Sissy."I blinked a couple of seconds before I finally absorbed it. "I miss you too. Bakit ka nandito?" Not that I don't want her to be here. It's just that . . . this isn't a part of the plan. I was not expecting her to appear here, in this place, and in this kind of situation.Humagikhik siya. "Tapos na ang photoshoot ko and I miss you all. Ikaw, si Ami, and my boyfriend. Speaking of which, where is he?"Para akong kinapos ng hininga nang bigla niyang binanggit ang kasintahan. "N-nasa mall. Makikipagkita ka sa kanya?" Hindi ko alam pero parang may estrangherong emosyon na dumaan sa dibdib ko. Ayaw ko silang magkita gayong isa lang naman akong ekstra sa k'wento nilang dalawa.
For me, acceptance is harder than letting go. As a matter of fact, it's the aftermath of it.May mga bagay na napakawalan mo na pero hindi mo matanggap na napakawalan mo na. May mga bagay na nagawa mo na pero hindi mo matanggap na nangyari na.And it seems like there's no problem with that after all. It doesn't matter if you can't accept the reality, as long as it already happened, we probably have no choice with that. However, people came to know that you will never feel the real happiness if you don't accept the whole of it—the reality. And as what Aristotle have stated, the purpose of human being is to be happy. We need to learn the art of acceptance then, but it is easier said than done.Gamit ang kaliwa kong kamay ay ibinaba ko ang laylayan ng damit na suot ko. It's already six o'clock in the evening, and we're heading to the entrance of the mansion.Shiyuri and I switched off again. Me and Ami are now walking together, acting innocent an
"Interpretative literature is written to provide understanding and pleasure. It is a fiction that is designed to take the reader deeper into the real world and provoke thought, broadening our awareness of life." A perfect introduction for discussion. "Take down the characteristics."As Sir Tejada ordered, we opened our lecture notebooks, clicked our pens, and readied ourselves in writing."First, the character is complex, multi-dimentional that are not always sympathetic. Second, the plot may focus on internal conflict that is more emotional and psychological. Third, the outcome or ending may be tragic or indeterminate, and fourth, the themes are broader, and may challenge our view of the world or suggest deeper insights; leaves us thinking."We are currently having a lecture in Creative Writing. A week passed after the field trip, I busied myself writing my updates on my on-going story and reading the pending novels on my shelf . I wonder how words flow r
My lips pressed together. Sa lakas ng kaba at pagkataranta ay halos sabay magtaas-baba ang balikat namin ni Shiyuri."The fuck?!" she hysterically cussed. "What will we do? What will we do?!"Pareho naming gindi alam ang gagawin habang tuloy pa rin ang pagkatok ni Third sa pinto."Hey, baby. I saw you. You don't need to change your clothes anymore. You look good in everything you wear, ain't that right? Your simplicity is beauty and I love it."Natigilan ako mula sa pagkataranta. Simplicity? Is he referring to me? Third loves my simplicity? Just my simplicity?"Fuck, Sarina, what now?!" may diin na bulong ni Shiyuri sa akin na mukhang ayaw lumapit sa pintuan."Let's not panic, okay?" Alam kong walang magagawa ng pagni-nerbiyos. Instead of asking hows, I better make a move."Ikaw na bahala rito. We will just hide for the mean time. Inform us once he's gone," utos ko kay Shi. Linapitan ko si Mr. Model at hinila siya sa kamay. "Follow me
My heart is beating so fast. I can feel my knees shaking, my lips trembling, and my uneven breathing. I can feel their presence behind me and I could not even look back."Mabuti naman at naisipan mong mag-take ng exam dito, Third? La Villora is very glad that you are a part of it now."Kitang-kita ko kung paano lumipad ang tingin ng mga estudyante lalong-lalo na ang mga kababaihan sa likuran ko, sa gawi ni Third. Hindi na ako magtataka. His overall feature can definitely catch everyone's eye. Whether a glimpse or a gaze, his image can always satisfy them."It's a pleasure to be here, Sir. Your well-known standard piqued my interest. Besides, there's a rumor that La Villora students are highly trained and educated to be responsible and respected individuals. And the most famous rumor about here is that . . . thia school consists the best of the writers. I can't wait to work with them soon."Halos nahigit ko ang aking hininga sa sinabi niya. Fish tea. He ca
What the freak . . ."H-hi..." Shiyuri's smile is shallow.Her face has always been chill, always been fierce. But now, horror and fear is evident in her eyes. Even the curve of her smile seems so fake. Isa siyang hinahangaang babae sa larangan ng pag-aartista pero sa sandaling ito, hindi niya kayang umakto at magpanggap. Indeed, even the most talented person has a weakness, usually it's their talent itself—their own happiness.Dinig na dinig ko ang lakas ng tibok ng puso ko habang nakatingin sa kanilang dalawa. There is no escape for me now. Nakita na niya ako. Nakita na ako ni Third Montecarlo, hindi bilang isang Shiyuri kun'di bilang ako . . . bilang Sarina CruzI am completely clueless on what to react or, or what to do next. Kung aalis ba para maiwasan ang gulo, o mananatili na lang para hindi masyadong halatang ilag ako sa kanya. The latter is acceptable, but the former is easier to do. What's easier than running away, anyway? You don't
"Totoo, bakla?! Oh my God! Dapat talaga hindi ka na umuwi, naku!" As expected, Werdy got into explosion as I told him what just happened. "Paano na ngayon?"Huminga ako nang malalim at tinapik siya sa balikat. "Gusto ko ang nangyari, Werdy. Mabuting nakilala na niya ako nang sa gano'n ay hindi na ako magtatago. Although I'm not well-prepared, things went well. Tingnan mo ngayon, alam na niya ang existence ko kaya malaya na akong magpakita at magsalita. I'm now Sarina Cruz in his eyes."I can see sympathy on Werdy's reaction. "You deserve to be known, my bestfriend. You deserve the world.""Everybody deserves it." Ngumiti ako sa kanya. "Every living organism in this vast universe deserves the world. No one is an outcast. Sana matagal ko na iyong na-realize.""But it's not too late." Inakbayan ako ni Werdy. "I'm so proud of you, Sarina. Real talk 'to."Tumawa ako at mahina siyang hinampas. "Alam ko na 'yon, 'no. Proud din naman ako sa'yo, bestfriend.
The sweet aroma that filled the coffee shop enveloped my nose. I could not stop closing my eyes as it runs in my system and gave a sweet, satisfying feeling.Si Third na ang pumili ng upuan para sa aming dalawa. Sumunod na lang ako sa kanya at umupo nang ipaghila niya ako ng silya. He ordered two cups of cappuccino for both of us.Hindi masyadong matagal mula nang kinausap ko siya ay agad na rin siyang dumating. He's the one who suggested this place which is actually my favorite café.After the call earlier, Shiyuri asked me if I like her boyfriend. Little did she know that I already have been fallen in love to him for a matter of years. Nagkibit-balikat lamang ako at patay-malisyang inabot sa kanya ang cell phone niya. She didn't ask further questions after that because I entered the house immediately.Hindi niya dapat malaman. At hindi ko obligasyong ipaalam. Besides, wala akong balak agawin ang hindi akin. Tama nang nakasama ko si Third noon sa