Kabanata 34

May nagbabadyang luha sa gilid ng aking mata hahang nakahawak sa knob ng pintuan ng aking terrace. Dahan-dahan ko itong binuksan at tuluyan na nga'ng bumagsak ang mga luha na kanina pa gustong dumausdos pababa.

"Salamat, Ma," halos pabulong lang ang pagkakasabi ko no'n. Nakumpirma kong narinig iyon ni Mama nang maramdaman ko ang yakap niya mula sa aking likuran.

"Kahit ano para sa'yo. Malakas ka sa'kin, e," she teased.

Ang teresa ng aming bahay ay nakaharap sa sentro ng syudad, malinaw na mapagmamasdan ang ganda na hindi ko makita mula sa bintana kong nasa likurang parte ng bahay kung saan mayroon lamang mangilan-ilang kabahayan.

After I was saved from the kidnappers, mom and dad did everything to protect me, and that includes hiding me, keeping me inside the walls of this house.

I used to enjoy here the twilight beauty, stargazing after dinner, and running to catch the sunrise every morning. But when I was taken away by men who were able to escape