Chapter 16

      “Pupunta tayo kaagad?” iyon kaagad ang naibulalas ni Marion. Ngayon pa lang niya makikita ang passport na inasikaso niya, pati na rin ang mga government valid IDs na hinintay niya pero aalis na kaagad sila.

      “Of course. Meron pa ba tayong kailangan hintayin?” tanong din ang isinagot nito.

      Napailing lang si Marion. Matagal na niyang nasabi sa kaniyang mga kinagisnang magulang ang pagpunta niya ng South Korea kaya maiintindihan ng mga ito kapag tumawag siya bukas ng umaga para ibalita ito. “Wala naman po, Dad. Kakauwi niyo lang ba? Kumain na kayo?” Noong una, masyadong magaspang ang pakikitungo niya sa kaniyang totoong ama dahil hindi pa rin siya naniniwala sa pinagsasasabi nito. Pero nang makita niya na sinusubukan talaga nitong bumawi sa