LEOPOLDO
"Any news?" Agad ay tanong ko sa lalaking pumasok sa aking opisina.
Garry is one of my trusted men. He is a thin man with thick eyeglasses. Mukha man siyang mahina at lampa pero siya ang kanang kamay ko. Ang humahawak ng mga negosyo ko kapag wala ako. He is a smart man, that's why I like him.
I owned a gambling den, where rich people wasted their money. Sa labas ng gusali mukha lang itong simpleng internet cafe but it has an underground where the gambling den was located. May elevator papunta sa second floor kung saan naman may mga kwarto na pwedeng pagpalipasan init ng katawan.
Madalang lang akong magtungo dito dahil abala ako sa pag-aaral ngayon. I am pursuing law. Yes, I am a future lawyer. Hindi lang halata dahil mukha akong modelo. Masyado kasi akong gwapo. Well, pinanganak akong pinagpala kaya hindi nakapagtataka. Wala sa lahi namin ang salitang pangit pero wala ring sinabi ang mga kapatid ko sa akin kapag pagwapuhan kahit si Leonidas pa. Basta para sa akin ako ang pinakagwapo sa amin.
"Nothing's new, Mr. Dargan. H'wag kang mag-alala pinasusundan namin ang bawat galaw ng pamilya Jimenez." Ini-adjust nito ang suot na salamin. "Here is the list of people who want to borrow money from you."
Ipinatong nito sa ibabaw ng table ko ang isang folder.
"They are stupid. Because of their pride and addiction, I will earn millions." Pinasadahan ko ng tingin ang mga nakalistang pangalan. I crossed all the names na alam kung wala nang kakayahan pang magbayad sa akin kung sakali man na pautangin ko sila. Mga bankrupt na kumbaga, kaya wala na akong makukuhang collateral kung sakali.
"Here." Inabot kong muli ang folder sa kanya. "I'll go ahead. Ikaw na ang bahala dito."
I went to my garage. This is a place I bought when I was nineteen. Sixteen ako ng matuto akong sumali sa street racing. Kung si Leonidas babae ang pinagkakaabalahan, ako pakikipagkarera.
It is easy to get a woman, but money is still my priority. I've made hundreds of millions from street racing because I always make sure I win. Hindi pa ako umuwing talunan. Wala sa bokabularyo ko ang magpatalo sa iba.
Sumakay ako sa Cheverolet Camaro ko. This car is cheap compared to the other cars that I own, but it is good for street racing. But now I no longer compete on the street; I already own a racetrack.
Dinig na dinig ko ang malakas na hiyawan ng lahat nang matanaw na nila ang paparating na sasakyan ko. Everyone already knows me. Who wouldn't? I have everything. The face, the money, and I am a good driver. I can drive everyone crazy with my performance, either on track or in bed.
"Oh, the handsome racer is here!" Jasmine shouted. She is wearing a crop top and short-shorts, so you can almost see the cheeks of her back.
She was smiling widely, but I ignored her. I already tasted her, I hate repeating the same dish.
I went to Sander. He is my friend. We met in street racing. Nang magtayo ako ng race track, siya ang kinuha ko upang mamahala nito. He is busy checking his car tires.
"What happened?"
"Nothing, just a loose tire." Tumango ako at naupo malapit sa kanya.
May nagkakarera pa sa track. Malakas ang sigawan ng mga tao sa bench.
My phone vibrates. Nangunot ang noo ko ng makita kung sino ang tumatawag.
"Yes?"
"Where are you?"
"Why?"
"Sagutin mo ang tanong ko, huwag kang puro tanong." Malakas na ang boses nito sa kabilang linya. Sigurado akong umiigting na agad ang panga nito sa galit. Habang tumatanda parang mas lalo itong nagiging magagalitin, ganito talaga yata kapag nirarayuma na.
"Nasa race track ako, Dad."
"Do you know where your brother is?"
"Who? Madami akong kapatid dahil masipag kayo ni Mom noong kabataan n'yo pa. Kaya sino ang tinutukoy mo?"
"Your oldest brother, idiot!"
"Hindi ako hanapan ng nawawalang mayor, Dad. Saka matanda na si Kuya. Huwag mo nang i-monitor bawat galaw niya."
"You don't have a right to say that to me! Anak lang kita!" Inilayo ko ang selpon sa tainga ko. Gusto n'ya yata akong mabingi. Hindi ba siya pwedeng magsalita ng mahinahon?
"Dad, bakit ba lagi kang galit sa amin? Samantalang noong ginagawa mo kami siguradong akong tinawag mo ang lahat ng angel sa ikapitong langit kaya-" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil bigla nang namatay ang tawag.
Alam kong strikto siya lalo na kay kuya pero minsan nakakasal na siya. Siguro kung ako ang nasa kalagayan ni Kuya Lud, baka hindi ko kayanin.
"Hi, I heard you are good at racing?" Malanding ngumiti siya sa akin bago pumulupot sa braso ko. Nasisilip ko na ang ilog sa pagitan ng dalawang bundok niya dahil sa tanging leather off-shoulder lang ang suot nito at hapit na leather jeans. Mababa ito pero dahil napakataas ng takong ng sapatos na suot nito, umabot siya hanggang leeg ko.
I grinned. "I am either in bed or on track."
"Can you teach me how to drive?" She touched my chest.
"Sure, you can drive on me," I whispered in her ear. She giggled.
I guided her to my car, but Sander stopped me. "Aren't you going to race today?"
"I will." Nginisihan ko siya. "With her." Ngumisi din ito pabalik habang naiiling.
This will be a long ride.
*****
"You are a mayor! Our business is your responsibility. Don't fail next time." Ang malakas na boses ni Dad agad ang naririnig ko habang paakyat ako sa grand staircase.
Mukhang napapagalitan na naman siya ni Dad.
"Leopoldo, darling." Biglang sumulpot si Mom mula sa taas ng hagdan.
"Hi, Mom." Humalik ako sa pisngi niya ng makalapit ako.
"Leopoldo! Amoy babae ka. Maligo ka nga muna." Kinusot pa nito ang ilong habang masama ang tingin sa akin.
Pero kaysa sundin siya ay niyakap ko pa siya ng husto.
"Leopoldo!"
Napahalakhak ako. Sinamaan ako ng tingin ni Mom. Kumindat naman ako sa kanya bago nagtungo sa kwarto ko.
"Hey, bro. Can I borrow your car?"
"F-ck, Leonidas! I am taking a bath. Get out!" Binato ko siya ng sabon na hawak pero nakailag siya.
My shower room has a glass partition pero ang gago binuksan pa talaga. Pwede namang sa labas na lang siya.
"Huwag mo akong murahin mas matanda ako sayo. Saka nakita ko na dati pa 'yang alaga mo," balewalang saad nito.
"Tarantado!"
He gave me a middle finger bago tuluyang lumabas ng bathroom. Bwesit na nagpatuloy ako sa paliligo. That idiot is pissing me off.
Hinding-hindi ko siya pahihiramin ng kotse ko. Dahil the last time na pinahiram ko siya, may gasgas na nga may naiwan pang condom na gamit na sa upuan.
"Putangina! Leonidas!" Hindi ko maiwasang mapamura ng nakita kong bawas ng isa ang susi ko. At sa dami ng hiniram niya ang Ferrari Roma ko pa ang ginamit. May sarili siyang kotse, bakit hindi iyon ang gamitin niya?
Malilintikan talaga siya sa akin.
NATASHAHindi ko na lang pinansin ang nangyayari sa paligid ko at muling inayos ang mga talong na nagulo na ang pagkakapatong-patong nang biglang may kumuha sa talong na hahawakan ko sana."Mahilig ka ba sa talong?" malaki ang ngiting tanong sa akin ng lalaking kanina ay nakikita ko lamang na bumibili sa mga paninda ni Girlie.Kumunot ang noo ko dahil sa tanong niya. Gago ba siya? O baka naman madumi lang utak ko. Siguro nga, madumi lang.Todo ang ngiti nito pero walang epekto sa akin iyon. Hindi ako hayok sa gwapo. Kaya hindi gagana sa akin ang ginagawa niya sa ibang tindera na nandito na kulang na lang ay ibigay sa kanya ang lahat ng tinda ng libre.Napansin ko rin na sa amin naman nakatutok ang mata ng karamihan o mas tamang sabihin sa lalaking nasa harapan ko ngayon. Mas gwapo nga ito sa malapitan kaso idagdag pa ang braso nitong balot ng tattoo maging ang buong leeg nito na lalong nagpalakas ng dating dito. Pero hindi naman ako mahilig sa gwapo kaya hindi ako tinatablan ng charis
NATASHAHumugot muna ako ng malalim na hininga bago nagsimulang magkalakad papunta sa pwesto ko sa palengke. Dalawang araw na ang nakakalipas mula ng ilibing si Inay, sariwa pa ang lahat sa akin pero hindi ako pwedeng magmukmok na lamang. Kailangan kung kumayod para sa sarili ko, nag-iisa na lamang ako ngayon kaya kahit mahirap kailangan kong magpatuloy. Kahit kumukirot pa ang puso ko dahil pagkawala niya hindi ako pwedeng tumigil."Tasyang okay ka lang ba? Dapat siguro hindi ka na muna nagtinda. Nagpahinga ka na lang muna sana. Halata sa mukha mong stress na stress ka pa. 'Yung eyebags mo pwede nang sidlan ng limang piso," nag-aalalang saad ni Klay. Habang inaayos ang mga paninda niyang prutas sa tapat ng stall ko."Oo nga naman, Tasyang. Mukhang kulang ka pa rin sa tulog kaya dapat nagbeauty rest kana muna," dagdag pa ni Girlie na lumapit pa sa may pwesto ko.Hindi rin naman ako mapapakali kapag nasa bahay. Mamimiss ko lang si nanay kaya mas mabuting magtrabaho na lang ako para mali
LEOPOLDOTumingin ako paligid. Halatang luma na nga ito. Panahon pa yata ni kupong-kupong ang bahay. Capiz pa ang bintana nito at mataas na ang mga damo sa paligid.Medyo tago ang lugar. This is the best place for business. A secret place for all the rich men who want to waste their money and for me to be richer.I did not speak. I just got out of the car while scanning the place. Kaunting linis at renovate lang siguradong magiging maganda na ulit ang lahat. This is one of my dad's house na napabayaan na. Minsan na akong nakapunta dito pero bata pa ako.Dad loves buying properties, but he can't take care of all of it, gaya nitong bahay. At ang bahay na ito ang hiningi kong kapalit ng ipinag-utos niya sa akin. I am his son, pero wala ng libre sa mundo ngayon. After all, he knows that we are both businessmen. I will not follow his order unless I can gain something from it.I look at the dry fountain in front of the house. The house is far from the main gate because there is a long pathw
LEOPOLDO"Boss, pakiramdam ko pinatapon kayo pansamantala ng tatay n'yo dito sa San Vicente," saad ni Jago nang muli siyang pumasok sa kotse matapos niyang buksan ang gate ng bahay kung saan kami tutuloy na dalawa. Habang ako naman ay komportableng nakaupo lang sa passenger seat.Dad didn't allow me to go back to San Vicente unless one of his men would go with me. And Jago is one of his trusted men, and the only one I know, that's why I chose him. Alam ko na pinasamahan niya ako sa tauhan niya hindi dahil kailangan ko ng bodyguard gaya ng sinasabi niya kundi dahil kailangan niya ng mata sa akin habang nasa malayo ako. Kilala ko na ang ama namin. Gusto nito nalalaman ang bawat galaw namin lalo na ni Ludwig. Pero wala naman siyang magagawa kahit anong gawin ko.Dad asked me to teach his enemy a lesson, and I am already done with it. Nagbabalik lang ako dito dahil nahanap ko na ang matagal ko nang hinahanap. Sa wakas nakita ko na rin siya."He did not. It's my choice to stay here.""Sus,
NATASHAHindi ko alam kong kailan mauubos ang luha ko. Kahit nang makalabas na kami sa kwarto kung nasaan ang aking ina ay wala pa rin humpay ang luha ko. Nanghihinang napaupo ako.Ang utos ko sa kanya kaninang umaga magpahinga lang siya pero bakit panghabang-buhay na? Alam kong may sakit siya pero okay pa siya kanina, nakakausap ko pa siya tapos ngayon. Ngayon, malamig na siya.Ang bilis naman masyado. Hindi ako handa. Hindi ko pinaghandaan ang bagay na ito dahil umaasa ako na magiging ayos pa siya. Na makakauwi pa kami sa bahay pagkatapos nang operasyon niya Ganoon ang tumatakbo sa utak ko kanina, hindi ang ganitong senaryo."Ang daya niya. Iniwan na niya ako. Ninang, bakit ngayon pa? Sobrang saya ko kasi may pera na ako. Maooperahan na siya pero bakit bigla naman siyang sumuko. Okay pa siya nang iniwan ko kanina. B-bakit... b-bakit ngayon wala na siya?"Lumapit si Ninang Malou sa akin at hinagod ang likod ko habang umiiyak pa rin ako."I am sorry, Tasyang, umalis lang ako para bumi
NATASHANagising ako na nilalagnat pero kailangan kong bumangon. Alas diyes na ayon sa orasan. Kahit nanghihina ako dahil masakit ang katawan ko at parang matutumba yata ako ay pinilit kong tumayo para maligo.Matapos maligo ay mabilis akong nagbihis. Kailangan ko nang mapapalitan sa bangko ang hawak kong tseke para ma-schedule na ang operasyon ni nanay. Pero dadaan muna ako sa ospital dahil kailangan na rin ni Ninang Malou na umuwi. Siya kasi muna ang pinagbantay ko kay nanay habang wala ako.Nagtataka pa nga sila kung saan ako pupunta kahapon pero gumawa na lang ako ng dahilan na may kakilala akong kaibigan na taga-Maynila na pumayag akong pahiramin ng pera kaya pupuntahan ko.Nakasuot ako ng jacket kahit na medyo mainit ang panahon dahil giniginaw ang pakiramdam ko. Mabuti na lang at may paracetamol pang stock sa bahay kaya uminom muna ako bago umalis. Mabilis naman akong nakasakay sa tricycle.Biglang tumunog ang selpon ko. Dali-dali kong sinagot ang tawag.Matagal pa bago may nag